2.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Colmo e Serra do Furco solápanse.

3.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Furco e Chao do Marco solápanse.

4.- As poligonais dos proxectos eólicos Chao do Marco e Monteiro tamén se solapan lixeiramente.

5.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Punago e Navallos tamén se solapan.

6.- As poliongais dos proxectos eólicos Serra da Lagoa e Reboiro solápanse.

7.- O denominado “Complexo eólico dos Ancares” é un conxunto de 10 proxectos eólicos, tramitados pola Xunta de Galicia e ao que hai que engadir o proxecto eólico Levante, de tramitación estatal.

8.- O conxunto dos proxectos localízanse todos moi próximos entre sí e incluso presentan poligonais solapadas.

Na tramitación ambiental non se avaliaron adecuadamente os impactos acumulados do conxunto dos proxectos eólicos previstos, que son aqueles que ocorren con tanta frecuencia en tempo ou en forma tan densa no espazo, que non poden ser asimilados ou combinados con outros efectos ou outras actividades dunha maneira sinerxética

Os proxectos eólicos que conforman o denominado “Complexo eólico dos Ancares” entre os que están os proxectos eólicos Reboiro, Chan do Marco, Serra da Piñeira, Serra da Lagoa, Serra do Colmo, Serra do Furco, Restelo, Monteiro e Levente, localizaríanse nunha área xeográfica cun alto nivel de ocupación polos parques eólicos xa instalados e en tramitación e lindeira con outras ADE tamén con un alto nivel de ocupación de aeroxeradores. Por todo o sinalado despréndese un alto nivel de ocupación e saturación nun área restrinxida e incremento notable no afianzamento do efecto barreira/baleiro, nun entorno con especies sensibles e catalogadas. Do anterior determinase que se xerará un efecto sinérxico e acumulativo de impactos, principalmente de tipo baleiro e/ou barreira sobre a avifauna, incompatible coas necesidades destas poboacións. Polo tanto, á vista dos antecedentes, da análise da documentación e dos datos de campo considérase que o efecto sinérxico e acumulado sobre a avifauna e os quirópteros sería un impacto ambiental crítico. Por todo iso, conclúese que o proxecto presenta impactos acusados sobre o patrimonio natural e a biodiversidade e, por tanto, debera contar con informe ambiental desfavorable e non autorizarse.

06-06 2013 Preséntase por Rexistro RECURSO DE ALZADA ao abeiro dos artigos 121 e 122 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas e no artigo 62.2.i) da Lei 40/2015, do 1 de outubro, de Réxime Xurídico do Sector Público, contra a RESOLUCIÓN do 30 de marzo de 2023, da Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais, pola que se outorga autorización administrativa previa e autorización administrativa de construción ás instalacións relativas ao proxecto do parque eólico Monte Peón, sito no concello da Lama (Pontevedra) e promovido por Naturgy Renovables, S.L.U. (expediente IN408A 2018/004), DOG Núm. 108, de 8 de xuño de 2023, que non pon fin á vía administrativa,preséntase ante o vicepresidente primeiro e conselleiro de Economía, Industria e Innovación da Xunta de Galicia dentro do prazo legalmente establecido ,adxuntando tamén o informe técnico correspondente.

Perda da funcionalidade paisaxística da Rede de Miradores e xeración de Feísmo paisaxístico. Xustificante de presentación na seguinte ligazón..

Solicitándolle que tendo por presentado o escrito, o admita, e de conformidade co exposto, póñase a disposición da solicitante copia en formato electrónico do expediente de aprobación do Proxecto de Ampliación da mercantil “Tableros Hispanos SLU”, incluidos todos os informes sectoriais que conforman o procedemento administrativo.

Ligazón ao xustificante de presentación

Vídeo completo na seguinte ligazón:

https://www.rtve.es/play/videos/comando-actualidad/energia-verde-precio/6902608/

Este importante descubrimento pon en total evidencia a falta de acción por parte das autoridades responsables na preservación do noso patrimonio. O panel de petróglifos foi atopado xusto ao lado dun dos bens comunicados hai dous meses tanto á Consellería de Patrimonio como á de Industria, rodeado de pedras esnaquizadas que xa foron utilizadas como recheo.

Para agravar a situación, os petróglifos xa foron gravemente danado polas máquinas utilizadas pola empresa Norvento durante as obras. As pasadas das pás e a maquinaria pesada causaron danos irreparables nesta valiosa manifestación artística e histórica.

A pesar das declaracións emitidas pola Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais a mediados de abril, nas que aseguraban que “se estaban realizando estudos a fondo en coordinación coa Dirección Xeral de Patrimonio Cultural para protexer os novos elementos arqueolóxicos”, o descubrimento deste panel completo xunto ao petróglifo xa vallado demostra claramente que esas accións non se levaron a cabo.

Os veciños e veciñas da zona veñen denunciando reiteradamente a falta de prospección e protección do patrimonio, e consideran que este novo achádego, a escasos 5 metros dun petróglifo xa protexido, confirma as súas preocupacións e críticas.

Diante desta situación, Amil Sen Eólicos informou formalmente ao Concello, á Consellería de Patrimonio e á de Industria sobre estes novos datos, que serán incorporados á denuncia xa interposta na Fiscalía. A plataforma esixe a paralización urxente das obras para evitar a continuación da destrución e espolio de elementos patrimoniais que vén ocorrendo desde hai meses.

Dende Amil Sen Eólicos continuaremos loitando incansablemente pola protección do Monte Acibal e do noso patrimonio cultural. Instamos á cidadanía a sumarse á nosa causa e esixir unha acción inmediata para preservar a nosa historia e identidade.

Para obter máis información e poñerse en contacto con Amil Sen Eólicos, poden facelo en contacto@amilseneolicos.org

Ligazón ao xustificante da presentación.

A imaxe que acompaña esta publicación é o Barrio do Concello de Baralla ,  afectado se se chegase a levar a cabo o P Eol Serra da Lagoa

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante de presentación

Xustificante de presentación na seguinte ligazón.

Imaxe: Brañas de Xestoso , que sufrirían unha afección severa

O proxecto afecta de forma severa e permanente á Rede de Miradores da entorna.

Na seguinte ligazón atópase o xustificante da presentación.

Imaxe: Desde a Fracha,Vistas de Arcade e Ponte Sampaio, Mirador do Coto das Forcadas

Na seguinte ligazón atópase o xustificante da presentación.

Pola presente comparece ante esta administración e, como mellor proceda en dereito,

EXPÓN

1-.Estase a realizar no Concello de Lugo, no Fogar de Santa María da Deputación de Lugo,
situado na ronda da muralla xunto enfronte da Muralla de Lugo Patrimonio da Humanidade.
Unhas obras que no seu día foron permitidas polo Concello de Lugo. Existe no lugar unha
colonia de gatos rexistrada, no Concello de Lugo. Tratase polo tanto de obras que pertencen a
Deputación Lugo.

2-. Os animais están no medio das obras, sen ningún tipo de protección, e as licencias déronse
sen ter en conta a colonia de gatos, aínda que se sabía da súa existencia. Feitos moi graves
realizados polas administracións Públicas, máxime cando unha ten a colonia na súa propiedade
e dicir a Deputación de Lugo, e a outra o Concello de Lugo, e a responsable dos animais
abandonados que hai dentro do Concello.

3-. Poderíamos estar ante posibles delitos contra o maltrato animal, sen falar das posibles
infraccións administrativas.

Polo que, en base o anteriormente exposto SOLICITAMOS:

1-.Que se investigue os citados feitos se poden ser considerados delitos, ou infraccións
administrativas, se investigue os presuntos responsables de non respectar as normas legais.

2-. Si houbera algunha presunta irregularidade se actúe en consecuencia, se protexa o
benestar animal da colonia de gatos do Fogar de Santa María.

Achegamos na seguinte ligazón xustificante da presentación

Ligazón ao xustificante de presentación.

Imaxe: Detalle da vexetación da área de instalación do aeroxerador F3 con afección severa e directa a breixeiras oromediterráneas endémicas con aliaga , hábitats de interés comunitario.

Solicítase acceso a autorización de Augas de Galicia que autoriza á empresa titular das balsas para a súa localización na zona de policía do cauce da Regueira e do cauce innominado, afluente directo do Río Gaiteiro.

Remata a denuncia solicitando a paralización inmediata da actividade e precintado das blasas.

Ligazón ao xustificante de presentación

EXPÓN

1-.Para realizar unha actuación urbanística, a construción dun aparcadoiro, no Fogar de Santa María, edificio da Deputación de Lugo, situado na Rolda da Muralla, intentouse realizar unha corta de arbores centenarias, que foi paralizada por unha denuncia realizada aos servicios de Medio Ambiente da Xunta de Galicia, cuestión á que días antes xa alegamos para intentar evitar o arboricidio , ainda que a día de hoxe non recibimos resposta

2-. Os responsables da deputación de Lugo, manifestaron que tiñan permiso do Concello de Lugo para a corta das arbores.

Polo que, en base o anteriormente exposto SOLICITAMOS:

1-. Que se considere á Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza, parte interesada no procedemento administrativo que teña aberto o Concello de Lugo, nesta autorización.

2-.A Organización Ecoloxistas en Acción, quere saber se esa corta ten permiso do Concello de Lugo. Se tivera permiso do Concello queremos que se nos achegue a seguinte documentación como parte interesada :

• Copia da autorización do Concello de Lugo, para a corta de esas arbores centenarias.
• Copia da solicitude do organismo que realiza a actuación, a Deputación de Lugo, ao Concello de Lugo, e informe que presentou si fora o caso, para xustificar a corta das arbores.
• Identificación dos responsables do Concello de Lugo, que autorizaron, a referida tala.

Incorporamos a continuación xustificante da presentación na ligazón.

O descubrimento casual do primeiro petróglifo o pasado 19 de marzo por parte dos veciños e veciñas durante unha andaina revelou a insuficiencia da avaliación do impacto do proxecto eólico sobre o patrimonio cultural existente na área. Dende entón, Amil sen eólicos ven de atopar máis de 40 posibles elementos patrimoniais na zona de obras, que puxo en coñecemento das autoridades competentes, como o Servizo de Protección da Natureza (Seprona) e distintos departamentos da Xunta de Galicia.

A pesar de múltiples solicitudes por parte de Amil Sen Eólicos, así como doutras organizacións e cidadáns preocupados, non se obtivo resposta por parte da Consellería de Patrimonio e outras consellerías competentes. Ante a falta de acción e supervisión por parte das autoridades responsables, solicitouse un ditame á Real Academia Galega de Belas Artes (RAGBA), o cal concluíu que o monte Acibal non é un lugar axeitado para a instalación do polígono eólico debido á súa riqueza arqueolóxica, a máis ca posible aparición de máis elemen tos, a existencia de brañas e turbeiras, así como a celebración da tradicional festa da Baixa das Bestas, que se vería afectada pola construción do proxecto.

Os veciños tamén contan cun informe elaborado por Xulio Carballo, Arqueólogo de Patrimonio da Xunta xa retirado, no que, ao igual que a RAGBA, sinalan a condición de xacemento da zona e o interés de conservala. A construcción do polígono deixaría un xacemento arqueolóxico rodeado de instalacións industriais de 200m de altura.

Ante esta situación, Amil Sen Eólicos decidiu presentar formalmente a denuncia ante a Fiscalía de Medio Ambiente de Pontevedra co obxectivo de garantir a protección efectiva do patrimonio cultural e natural do monte Acibal.

Reiteramos á  Xunta, ao Concello de Moraña e a Norvento que debe priorizarse o interés xeral e polo tanto deben parar a obra do Polígono Acibal xá.

No marco das celebracións do Día das Letras Galegas, os veciños e veciñas da localidade de Amil emprenden unha acción simbólica para poñer en valor o seu patrimonio cultural e a súa historia. Aproveitando a ocasión, elaboraron e colocaron carteis no Monte Acibal, onde a empresa Norvento está a desenvolver o Proxecto Eólico Acibal, co obxectivo de preservar a toponimia, lendas e lugares significativos para a comunidade.

Os carteis instalados no Monte Acibal, que foron meticulosamente elaborados polos veciños e veciñas de Amil, representan lugares que non estaban rexistrados por escrito, pero que se transmitiron de xeración en xeración a través de lendas e recordos falados. O Monte Acibal, ademais de ser un espazo de gran importancia histórica para a comunidade de Amil, foi testemuña de actividades cotiás como o pastoreo de bestas e vacas pola mañá, a súa recollida pola noite e a subida dos veciños co carro no mes de agosto para facer acopio de toxo, que posteriormente serviría para a cama dos animais e como esterco.

Este acto de defensa do patrimonio cultural por parte dos veciños e veciñas de Amil busca resaltar a importancia de preservar as tradicións e o coñecemento ancestral que se transmiten de xeración en xeración. Ao colocar os carteis no Monte Acibal, desexan facer visible a riqueza cultural e histórica que conforma o tecido social da comunidade.

Esta acción simbólica representa un chamado á reflexión sobre a necesidade de protexer e valorar a toponimia, lendas e lugares que conforman a identidade cultural de Galicia. Ao poñer en evidencia a importancia do noso patrimonio, os veciños e veciñas de Amil esperan sensibilizar tanto ás autoridades como á sociedade en xeral sobre a necesidade de protexer e preservar a riqueza cultural que define a nosa terra.

A comunidade de Amil convida a todos os interesados a visitar o Monte Acibal para descubrir os lugares, lendas e a historia que se agochan alí, reforzando así o vínculo coa súa identidade cultural.

Ligazón ao xustificante de presentación

Achegamos o xustificante de presentación na seguinte ligazón.

Ligazón ao xustificante de presentación.

A imaxe que acompaña esta publicación mostra parte do Humedal das Brañas da Serra, que se encadra nas parroquias de San Pedro de Xallas de Castriz (Santa Comba) e San Miguel de Couso (Coristanco), que constitúen un dos brezais atlánticos húmidos mais grandes de Galicia, actualmente en perigo de desaparición polo abuso do sector forestal.

O proxecto afecta aos concellos de Xermade, Vilalba e Guitiriz (Lugo) xunto con As Pontes de García Rodríguez, San Sadurniño, Moeche e As Somozas (A Coruña).

Adxuntamos xustificante da presentación que se pode descargar na seguinte ligazón.

Tras recibir la denuncia de que se estaban cortando ramas donde había nidos de pájaros, varios agentes de Medio Ambiente se personaron, revisaron y vieron que así era y procedieon a paralizar la corta pero tememos que esa paralización pudiese levantarse en pocos días y los daños al patrimonio natural de la ciudad si eso sucediese podrían ser irreversibles.

El escrito termina con la siguiente solicitud:
1) Traslade los hechos señalados, con la documentación adjunta, al servicio competente de la UNESCO, para que tome constancia de los mismos.
2) Otorgue amparo a esta parte y a los cientos de ciudadanos que rechazan la actuación de tala indiscriminada e injustificada de árboles singulares que quieren realizar la Diputación Provincial de Lugo y el Concello de Lugo.
3) Se plantee ante el servicio competente de la UNESCO que se pronuncie sobre los hechos descritos, y sobre su compatibilidad con el respeto al patrimonio cultural y natural.
4) Se solicite por la UNESCO al Concello de Lugo y a la Diputación Provincial de Lugo la paralización de las actuaciones, y la realización de las medidas oportunas con el fin de preservar el arbolado singular descrito, algo que es perfectamente compatible con la ejecución del proyecto de aparcamiento.
5) Se adopte cualquier medida complementaria a las anteriores que la UNESCO estime oportuno con la finalidad de corregir esta situación, y prevenir otros impactos semejantes de actuaciones promovidas por las administraciones.

Incorporamos no documento que se pode descargar a alegación presentada.

Conclúe a mesma co seguinte:

Evítese a tala de árbores na cidade de Lugo, xa que con iso non só conséguese construír cidades máis grises, tamén fomenta un problema ambiental e de saúde pública. Os espazos verdes brindan múltiples servizos e son unha aposta importante para a habitabilidade das cidades, principalmente en escenarios de crecemento da poboación humana e cambio climático. As árbores de gran porte aportan vida á cidade e importantes servizos ecosistémicos que deber ser obxecto de respecto e protección ao abeiro do artigo 45 da Constitución española.

Ligazón ao xustificante de presentación.

Ligazón ao xustificante de presentación.

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante da presentación

Comezaremos ás 19:30 cunha charla informativa sobre O “BOOM” DA EÓLICA NA PROVINCIA DE LUGO con ponencias a cargo da Asociación Ambiental Petón do Lobo e do Instituto de Estudos Miñoráns.

Por parte da Asociación Petón do Lobo intervirá a avogada Ana Varela, e por parte do Instituto de Estudos Miñoráns o mestre Bruno Centelles.

Dúas persoas valentes que defenden un día sí e outro tamén o patrimonio natural, o dereito á paisaxe, a conservación dos acuíferos, á protección a biodiversidade,.. en definitiva: a intentar evitar danos irreversibles que afectarán toda a sociedade e tamén as seguintes xeneracións.

Unha palestra que, sin dúbida, axudar á a que se entenda cal é a situación actual, e qué podemos facer ante eso a cidadanía.

Na Asoc EA Gza consideramos todo un luxo ter a oportunidade de presentar a dúas persoas de máximo nivel .

A presentación e moderación da poñecia estará a cargo Nery Díaz, activista e presidenta da asciación.

E posteriormente as 21:30 celebrarase unha cea solidaria contra os macroeólicos, na que os beneficios da mesma se destinarán a organización da manifestacion do día 21 de Maio.

Luego repasamos la lucha contra A RONDA ESTE, con Lucia Anido; pero antes escuchamos un tema inolvidable de la banda A Tropa do Carallo.

Seguimos este especial con la voz de Camino Casabella que nos habla como portavoz de la lucha por evitar OUTRO GARAÑON .

Y como no podía ser de otra manera compartimos ese tema de lucha y homenaje a las mujeres galegas de la mano de SES y su versión de MULLER.

El cierre de esta horita de Nosotras las Personas lo pone Nery conocida activista ecologista de la ciudad que denuncia la pretensión de la llamada urbanización SAAMASAS, pegadito al rio Miño.

Esperamos que disfruten de esta hora con Nosotras…Nos vemos en las kalles!!

Escuchar y compartir programa:http://audio.urcm.net/Nosotras-las-Personas-Especial-Lugo

Modelo alegación en word Modelo alegación en pdf

O prazo para presentalas remata o martes 18 de abril

Segundo Ecoloxistas en Acción Galiza, a protección do litoral que se aplicou cos fallidos proxectos eólicos de Soesto e Monte Chan, no municipio costeiro de Laxe, debera estenderse aos municipios costeiros de Carballo e A Laracha e aos proxectos Monteagudo e Monte Neme, para non afectar ás aves e á Rede Natura

A asociación ecoloxista alega que o proxecto industrial eólico da mercantil Acciona produce unha especial incidencia visual e  paisaxística na Zona de Especial Conservación ZEC Costa da Morte, que a súa vez é Zona de Especial Protección para as Aves ZEPA, International Bird Area (IBA) e Espazo Mariño ZEPA.

Ademais, o proxecto está incluído dentro do ámbito de aplicación do Plan de recuperación da subespecie lusitánica da escribenta das canaveiras, catalogada en perigo de extinción, e afectará a varias especies incluídas no Catálogo Galego de Especies Ameazadas catalogadas como vulnerables e en perigo de extinción. De realizarse o proxecto, haberá unha afección irreversible para a herpetofauna e importantes comunidades de briófitas.

Dende un punto de vista urbanístico, parte das instalacións atópanse no ámbito de aplicación do Plan de ordenación do litoral de Galicia e inclúe un área de protección. De feito, na parte correspondente ao concello de Carballo, domina a clasificación de solo rústico de especial protección paisaxística establecida polo PXOM.

O proxecto vai en contra da prevalencia da protección ambiental sobre a ordenación territorial, afectando de forma severa e irreversible á necesaria coherencia da Rede Natura 2000, tendo en conta ademáis que se sitúa nunha contorna onde xa hai unha presión eólica excesiva. Hai que ter en conta que o proxecto eólico do Monte Neme, ubicado na zona costeira da Costa da Morte conta xa con Declaración de impacto ambiental favorable.

Por outra banda, a asociación Ecoloxistas Galiza considera que o impacto paisaxístico e visual é inasumible. As instalacións do proxecto industrial eliminan a funcionalidade paisaxística das AEIP (areas de especial interese paisaxístico) e afectan aos espazos próximos da Rede Natura 2000 e á rede de miradoiros con particular afección sobre a Lagoa de Baldaio.

A Declaración de impacto ambiental do proxecto eólico Monteagudo indica literalmente:

“O principal impacto paisaxístico deste proxecto será a incidencia visual producida polos aeroxeradores, que pola súa forma e altura, serán visibles desde unha ampla extensión de terreos e a longas distancias; esta incidencia perdurará durante todo o tempo en que estean instalados os aeroxeradores, e verase incrementada polo efecto sinérxico derivado da presenza doutros parques eólicos na contorna. Neste caso, entre as zonas afectadas pola incidencia visual cabe destacar a vila de Caión, o seu contorno e a praia de Baldaio, así como os numerosos miradoiros e demais núcleos de poboación próximos”.

De realizarse o proxecto, haberá unha moi grave perda da funcionalidade paisaxística en áreas de especial interese, e afectará de forma severa e irreversible á conectividade ecolóxica dos espazos naturais de alto valor ecolóxico, pola afección aos hábitats , os procesos erosivos e de perda de humus (capa fértil dos chans) que se xeran coas cimentacións eólicas e demais infraestruturas asociadas. Segundo a Zonificación ambiental establecida polo Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico parte da poligonal localízase sobre zonas non recomendadas para a implantación da enerxía eólica.

Por último, a asociación lembra que o impacto paisaxístico e a descontextualización do patrimonio cultural é inasumible. Apélase por tanto ao sentido común e prégase  que non se continúe inzando eólicos na liña do litoral da Costa da Morte.

Á vista da posible rotura de balsas mineiras que está a causar estragos na chaira de inundación ou veiga do Río Maruzo e do Río Gaiteiro e nos respectivos cauces, leitos protexidos por formar parte do espazo Rede Natura 2000 Río Tambre, Petón dO lobo e Ecoloxistas en acción Galiza procederon a presentar a denuncia dos feitos.

As asociacións solicitan que se proceda a drenar as balsas mineiras e á correspondente eliminación destas, posto que se ubican na zona de policía do Rego da Regueira, afluente do Río Maruzo e do Rego innominado afluente do Río Gaiteiro. A tal efecto deberíase proceder á paralización inmediata da actividade mineira desarrollada pola empresa promotora e ao precintado das balsas e á correspondente clausura e peche da explotación, posto que non se garante a non afección aos recursos hídricos, aos chans, ás paraxes ribeiregas, a chaira de inundación dos leitos e á Rede Natura 2000.

Asemade, se pide que se valoren as afeccións aos cauces protexidos, as respectivas veigas e ribeiras e por tanto, as afeccións á Rede Natura 2000, e que se proceda a execución da fianza ou aval da empresa titular en orde á reparación dos danos causados de ser o caso. Neste sentido, as asociacións consideran que debería levarse a cabo a incoación do correspondente procedemento sancionador pola falla de dilixencia debida en relación á seguridade das balsas e á súa inidónea localización, na zona de policía de cauces.

Por último, ambas asociacións piden acceso ao Plan de vixiancia ambiental das balsas mineiras da empresa Erimsa – Explotación de Rocas Industriales y Minerales S.A., acceso á autorización administrativa que permitiu a instalación das balsas mineiras indicadas na zona de policía dos cursos fluviais indicados, e acceso ao informe ambiental/ declaración de impacto ambiental na que se basea a actividade mineira desarrollada na zona e aos condicionamentos ambientais desta actividade.

Entre as devanditas especies en perigo de extinción figuran o aguia real, o miñato real e a tartaraña cincenta. Tamén veranse afectados gravemente os hábitats do oso pardo e moitas especies de réptiles e anfibios. A non execución deste proxectos estaría xustificada tendo en conta que se sitúan dentro de zonas de alta sensibilidade, non recomendadas para a instalación de plantas eólicas segundo a zonificación ambiental do Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico.

A asociación considera moi grave que a industrialización de territorios emblemáticos non teña en conta o patrimonio natural e a biodiversidade, o cal a todas luces vulnera leis de protección ambiental e ten unhas consecuencias irreversibles para a contorna e a propia Rede Natura. Ademais da afección directa sobre paisaxes protexidas e sobre as especies, a execución do plan podería quebrantar á necesaria conectividade ecolóxica dos ecosistemas. E por se fóra pouco, os proxectos sitúanse preto das poboacións de Treboada, Ventumelo, Neboada, Xeada e Orballeira. Todo xunto, e de levarse a cabo estes proxectos, implicará unha vulneración dos intereses públicos de carácter xeral que de ningún xeito poderían seren paliados con medidas compensatorias.

No referente ao proxecto industrial eólico Ventumelo, sito nos concellos da Pobra de Trives e San Xoán de Río (Ourense) e Ribas de Sil (Lugo), e promovido por Wind Hero, S.L., Ecoloxistas en acción presentou recurso de alzada e solicitude de suspensión. Esta ultima foi denegada por la Consellería de Economía, Industria e Innovación. Entre os motivos de dita solicitude estaban que parte do trazado da poligonal está dentro da paisaxe protexida “Val do río Navea”, incluída dentro da Rede galega de espazos protexidos, e dentro tamén da reserva da biosfera “Ribeira Sacra e Serras do Oribio e Courel”, á súa vez incluída no xeoparque Montañas do Courel, ambas consideradas áreas protexidas por instrumentos internacionais. Ademais, o proxecto está incluído dentro do ámbito do Plan de recuperación do sapoconcho europeo, e é moi evidente que a afección paisaxística e moi importante, en especial no Val do Río Navea e Montefurado, e a miradoiros como o de Monte Furado e Pena Folenche.

Afeccións semellantes presenta o proxecto eólico de Treboada, e no caso de Neboada os estudos indican un perigo para a vida de especies protexidas, en perigo de extinción ou catalogadas coma vulnerables, todas elas dentro do Catálogo galego de especies ameazadas (CGEA). Afeccións non só producidas pola industrialización das montañas e os accidentes coas palas dos muíños, senón tamén coas liñas de alta tensión que necesitaranse levantar por todo o territorio.

Ecoloxistas en acción Galiza denuncia que a vulneración paisaxística esténdese ao patrimonio cultural producindo a súa descontextualización dos xacementos, castros, igrexas, capelas e o mesmo Camiño de Santiago (Camiño de Inverno) e a Ribeira Sacra (ben de interese cultural coa categoría de paisaxe cultural). En xeral, o impacto visual e paisaxístico é severo e esténdese aos espazos pretos da Rede Natura 2000, e polo tanto esnaquizando a propia coherencia da Rede Natura. Pero afectaría tamén a núcleos de poboación importantes como O Barco, A Rúa, Quiroga, a Pobra de Trives ou Viloira, sendo as aldeas máis próximas aos parques eólico as que presentan unha visibilidade máis elevada, como ocorre con Roblido, Fiais e Cereixido.

Destacar tamén que o proxecto industrial eólico Orballeira tamén presenta unha afección severa para masas maduras de carballeiras e soutos de castiñeiros: hábitats naturais de interese comunitario, sobre os que existe a obriga normativa de mantelos.

Por último, Ecoloxistas en Acción Galiza denuncia a elevada saturación de aeroxeradores crea unha barreira crítica para as aves e a biodiversidade, fragmenta os hábitats, produce un inaceptable efecto sinerxia e xera un importante “feísmo” paisaxístico que debera terse en conta polo órgano substantivo. Asemade, reduce as posibilidades de recuperación de especies como oso pardo, cuxa presenza no termino municipal de Quiroga, por exemplo, está xa documentada polos numerosos danos en colmeas producidos nestes últimos anos por exemplares desta especie.

O Monte de Escoiras tería un total de 12 balsas de decantación e a posible rotura dunha delas tería consecuencias nefastas para os núcleos próximos e os ríos, incluido o río Landro.

Cómpre ter en conta que os materiais en suspensión destas balsas adoitan ter metáis pesados. Cando se abandonan metais tóxicos no ambiente, contaminan o chan e acumúlanse nas plantas e os tecidos orgánicos. O perigo dos metais pesados é maior ao non ser química nin biolóxicamente degradables. Unha vez emitidos, poden permanecer no ambiente durante centos de anos.

O perigo dos metais pesados reside en que non poden ser degradados (nin química, nin biolóxicamente) e, ademais, tenden a bioacumularse e a biomagnificarse (que significa que se acumulan nos organismos vivos acadando concentracións maiores que a que alcanzan nos alimentos ou medioambiente, e que estas concentracións aumentan a medida que ascendemos na cadea trófica), provocando efectos tóxicos de moi diverso carácter. No ser humano detectáronse infinidade de efectos físicos (dores crónicas, problemas sanguíneos, etc) e efectos psíquicos (ansiedade, pasividade, etc). Ver: https://www.miteco.gob.es/es/calidad-y-evaluacion-ambiental/temas/atmosfera-y-calidad-del-  aire/emisiones/probamb/metales_pesados.aspx

Por tanto estas balsas deberan catalogarse como balsas de residuos mineiros da Categoría A e por tanto, deberan contar con un sistema de xestión da seguridade e de emerxencias. Cómpre lembrar que estamos a falar de terreos húmidos que escoan pola súa propia configuración e non existe un estudo xeotécnico que demostre que as balsas se poden excavar sobre a rocha directamente como afirma a promotora. Por outra banda, en base ao principio de precaución e tendo en conta a presencia moi próxima de núcleos de poboación, fontes, cauces e brañas con presencia de turberias xa non debera permitirse esta actividade extractiva a ceo aberto.

Cómpre lembrar ademais que o periodo de retorno do caudal das balsas está previsto para 20 anos. Así prevese unha Balsa 1 (Fronte 1) con un volumen de 960 m3, unha balsa 2 (Fronte 2) con un volumen 1.575 m3, unha balsa 3 (Fronte

3) con un volumen e 960 m3 e unha balsa 4 (fronte 4) con un volumen de 942 m3.

Un total de auga de 4.437 metros cúbicos almacenada en 12 balsas e partindo das previsións realizadas pola promotora, xa que en canto ás intensidades, unha choiva lixeira oscila entre 0,25 a 1 mm/hora, e unha choiva intensa ou torrencial excede os 20 mm./hora. As precipitacións que orixinan avenidas catastróficas son excepcionalmente intensas, ás veces máis de 200 mm nunha hora, e este aspecto non foi avalidado. A mercantil promotora non avalía o peor escenario posible. Cómpre lembrar ao respecto o desastre ambiental que no ano 2014 supuxo a rotura das balsas da canteira do Monte Neme en Carballo (A Coruña), a raíz precisamente de abondosas precipitacións e as concentracións anómalas de aluminio que contiñan estas augas, que tamén procedían da auga da choiva al igual que indica a promotora no proxecto.

A necesidade da preceptiva avaliación de impacto ambiental do proxecto.

A avaliación ambiental resulta indispensable para a protección do medio ambiente. Facilita a incorporación dos criterios de sustentabilidade na toma de decisións estratéxicas, a través da avaliación dos plans e programas. E a través da avaliación de proxectos, garante unha adecuada prevención dos impactos ambientais concretos que se poidan xerar, á vez que establece mecanismos eficaces de corrección ou compensación.

Por outra banda NON CONSTA a renovación e prórroga dos permisos de investigación outorgados á mercantil promotora por periodos sucesivos nin que estes estén vixentes consonte ao artigo 30 da Lei 3/2008, e 23 de maio, de ordenación da minería de Galicia e consonte ao disposto na lexislación xeral.

No Monte de Escoitas atópanse as especies higrófilas como, fundamentais para os ecosistemas como:

1)  Rumex rupestris 7723 Higrófilo. Comunidades fontinales

2)  Sphagnum pylaesii Briófito Higrófilo. Zonas turbosas

3)  Woodwardia radicans 9455 Higrófilo. Bosques higrófilos

4)  Sphagnum spp. Turfófitos De interés especial

5)  Vandenboschia speciosa (=Trichomanes speciosum) 9258 Higrófilo. Bosques higrófilos Listado

Os hidrófitos e helófitos son plantas que dependen totalmente dos hábitats acuáticos, xa que tanto a súa anatomía, como a súa fisioloxía e demais procesos vitais están adaptados ás condicións que impón este medio.

Pola súa banda, os higrófitos habitan en terreos moi húmidos ou cubertos de auga, tanto de maneira permanente como temporal.

Dentro dos higrófitos, estarían as especies turfófitas, asociadas aos hábitats de turbeira. Son plantas que ocupan diversos tipos de ambientes, cun denominador común que é a presenza de auga: os ambientes máis representados son os cursos de auga e humidais temporais non salinos, seguidos dos prados húmidos, os bosques higrófilos e os hábitats turbosos.

A execución da explotación mineira eliminaría e afectaría de forma irreversible a estes hábitats afectando á necesaria permeabilidade dos ecosistemas, á conectividade ecolóxica e á necesaria coherencia da Rede Natura 2000.

Este feito súmase ao informe realizado por Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza, no que se resalta o perigo que supón a instalación dos aeroxeradores para as brañas de Amil, unha zona húmida de gran valor ecolóxico. Os veciños poideron comprobar na andaina de primeira man, a gran cantidade de regatos e de traídas de auga no na ladeira das Brañas de Amil, así como a deficiente instalación de medidas correctoras para a contaminación por lodos do humidal.

Os veciños informaron ao SEPRONA e Patrimonio, e falarán co Concello para que se tomen medidas e considérese este achado como un factor adicional na solicitude da paralización cautelar das obras.

A reunión dos veciños foi improvisada pero contou cunha importante participación, ao redor de medio centear de persoas, que mostraron o seu compromiso coa protección do medio ambiente e o patrimonio da zona. Esperan que as administracións e o concello escoiten as súas demandas e actúen en consecuencia para protexer os seus intereses.

Debido aos posibles efectos negativos sobre o humedal de Brañas do Amil no monte Acibal e sobre a Masa protexida de auga soterrada “Caldas -O Salnés”, as tres asoacións solicitan que se se proceda á delimitación do humedal seguindo criterios hidrolóxicos, edáficos, paleoecolóxicos, sedimentolóxicos e botánicos, e baseándose na identificación de hábitats característicos dos humedais de Galiza.

De non facelo e proceder a dar comezo ás obras, vaise producir una alteración importante da capa freática coa conseguinte alteración do ecosistema. Unha circunstancia que é cualificada de
inadmisible, máis cando isto vai supoñer tamén unha modificación da conectividade dos cursos de auga subterráneos e superficiais. Como consecuencia final, teríamos un maior fluxo de auga na superficie por falta de drenaxe e polo tanto unha maior chaira de inundación e unha maior erosión.

Polos datos do catastro, a delimitación das superficies inundables coinciden coas parcelas previstas para a instalación industrial, circunstancia pola que se solicita a adopción da medidas cautelares urxentes e a inmediata paralización das obras do proxecto industrial eólico Acibal pois os prexuizos serán severos e irreversibles para o humedal das Brañas de Amil, quedando afectado o ecosistema de tal xeito que o humedal perdería gran parte da súa biodiversidade. Entre as especies en perigo de extinción está a Macromia splendens, unha especie de libélula protexida pola directiva europea de Hábitats.

Conclúese, en consecuencia, a necesidade de requerir á Dirección Xeral de Planificación enerxética e recursos naturais da Xunta de Galicia, a Augas de Galicia, á Dirección Xeral de Patrimonio Natural da Xunta de Galicia e ao Concello de Moraña sobre a paralización cautelar indicada en base ao principio de precaución en materia ambiental.

• Máis de 50 colectivos galegos apoian e colaboran con este encontro reivindicativo dunha transición enerxética real en este momento.
• Durante as semanas previas realizaranse diversas actividades artísticas e deportivas enmarcadas dentro do programa oficial do certame.

No día de onte tivo lugar en Santiago de Compostela, a presentación oficial do Encontro Burla Verde e das actividades que nas vindeiras semanas se van a desenrolar como parte do programa oficial.

A presentación correu o cargo das asociacións: Rapa das Bestas de Sabucedo, SOS Suído Seixo, Colectivo do Vento, Asociación Veciñal e Sociocultural Ambiental Alarma na Terra de Montes e A de Rousmeri Caroi, no seu papel de organizadores e anfitrións nesta primeira edición do Encontro Burla Verde.

Nunha primeira parte trasladouse a motivación do certame, dando lectura ao seguinte:

“O que nos xunta é a vontade de coidar, conservar e defender a terra do afán ecocida das eléctricas e das mineiras. A responsabilidade como pobo de conservar a vida fronte a especulación mafiosa das multinacionais da devastación.

Queremos encontrarnos con todos os colectivos, asociacións, artistas e xente que se moveu e move pola defensa da terra, queremos que a Burla Verde festexe a irmandade do ben común que nos
vincula: a terra, o patrimonio material e inmaterial e a biodiversidade.

Dende a sociedade reivindicamos unha transición enerxética real baseada na redución do consumo, no decrecemento e na priorización da biodiversidade e a conservación do entorno. Unha transición na que se teña en conta a voz de quen habita os lugares.

O 1 de Febreiro do 2003 o pobo galego xuntábase nunha mobilización cultural a prol do movemento Nunca Máis. Nacía a Plataforma contra a Burla Negra como ferramenta de protesta dende o sector cultural.

Hoxe, ás portas do segundo cuarto do século 21, dende as montañas ao mar, o territorio galego e as súas habitantes, O 29 de Abril do 2023 xuntarémonos nun grande encontro nacional en Sabucedo (A Estrada) contra esta gran burla verde, contra a estafa da transición enerxética, contra a depredación dos nosos montes e ríos, pola defensa da terra e da vida. Unha xuntanza de convivio, loita e festexo á que estades todas convidadas”

Posteriormente fíxose público o calendario de actividades a desenrolar nas semanas previas.

Para cada unha de estas accións, se enviará a correspondente nota de prensa con máis detalles.

Posteriormente pasou a detallarse o programa festivo-formativo-reivindicativo coas diversas actividades do propio día do Encontro Burla Verde.

Entre as principais actividades destacan a medio día a misa de romaxe para dar a benvida aos asistentes antes de proceder a sesión vermú e o xantar de confraternidade no que se disporá de carpa con polbo e tamén de food trucks .

Xa pola tarde terán lugar diversas mesas redondas onde abarcar desde diversas perspectivas a actual situación de asoballamento das eólicas tanto no mar coma na montaña e as mineiras.
En paralelo celebraranse espectáculos varios o longo da tarde para todas as ideades. Exposicións
fotográficas, concertos, teatro, conta contos,…

E o prato forte terá lugar as 21h co Curro-Cabaré que se celebrará no curro de Sabucedo con xente do mundo da cultura.

Durante toda a xornada, as asociacións e colectivos participantes disporán de espazos propios (pendellos) para expoñer as súas loitas e proxectos.

Iván Sanmartín da Asociación Rapa das Bestas sinaou que para o pobo de Sabucedo é un orgullo ser anfitrión desta primeira edición do encontro. Tamén avanzou que se disporá dunha zona de acampada.

Son numerosos os artistas confirmados nos diferentes concertos e que en vindeiras datas se irán facendo públicos, como adianto dende a organización confirmou a presenza de: Mounqup, O Rabelo, Sonoro Maxin, Garcia Mc, Toma de Terra, O Leo de Matamá, Maria Lado e Lucia Aldao, Guadi Galego, Xoan Curiel, Uxía Senlle, Xurxo Souto, Jasper, Isabel Risco, NOGA, Aloumiños do Bosque, Peter Punk e Anxo Moure.

Entre os colectivos que apoian e colaboran atópanse: Arente do Chan, Mina Touro O Pino Non, Adega Vigo, Ecoloxistas en Acción, Comuneiros do Cha Ferrol, Fundación Monteescola, Eólicos no Morrazo NON, Liceo Mutante, Asociación Socioeducativa Aloumiños no Bosque…

A listaxe completa subirase as RRSS do evento e tamén se irá incorporando toda a información de actividades previas e do propio encontro.

As RRSS son: https://www.facebook.com/EncontroBurlaVerde en facebook e
https://www.instagram.com/burlaverde/ en isntagram.

ORGANIZACIÓN ENCONTRO BURLA VERDE.
encontroburlaverde@gmail.com

Esta construción implicaría uns danos irreparables a nivel ambiental que dende a responsabilidade, o sentido común e o interese xeral deben evitarse. As administracións non deben promover o gasto de fondos públicos no prexuízo do medio ambiente e da mesma sociedade lucense que desfruta destos paraxes diariamente. En todo caso, calquera tipo de actuación que que se quixese levar a cabo debería ir no senso contrario: a renaturalización. Non podemos gastar fondos públicos para fomentar a circulación de coches e moito menos para sacrificar carballeiras, danar á biodiversidade, consumir materiais extractivos e aumentar a contaminación lumínica, acústica ou da calidade do aire.

A Xunta de Galicia basease en proxectos e estudos ambientais de hai vinte anos e polo tanto desfasados. Por iso, lembrámoslle que estamos no 2023 e a sociedade e as súas demandas mudaron así como as perspectivas de crecemento da cidade, estragar o medio ambiente para adiantar un minuto nunha viaxe que xa ten vías alternativas é un despropósito. Esta obra aos únicos intereses que parece atender son aos das construtoras.

Os 20 millóns de euros de orzamento que están plantexados, aos  que haberá que engadir os do seu mantemento, poden destinarse a outros moitos fins que si son unha prioridade e supoñen beneficio ao conxunto da sociedade, como tomar medidas para fomentar o transporte público e a redución do tráfico rodado.

Dicimos un rotundo no porque perderíanse carballeiras centenarias, os seus beneficios ecosistémicos, peches tradicionais, camiños como o das Leiteiras -que debese estar protexido polo seu valor etnográfico– e se infrinxiría un dano irreversible aos ecosistemas e ás especies ameazadas que os habitan.

Afectaranse tamén outros camiños como a vía Künig ou a vía romana XIX, sorprendentemente, nunha cidade que presume de ter varios patrimonios de Humanidade. Que dirá o ICOMOS de como se protexe o patrimonio cultural por parte da administración que debera defendela?. Non dubidamos que de seguir para adiante este tipo de proxectos, innecesarios e disparatados, Galicia e os seus dirixentes, como responsables últimos, non sairán ben parados.

O lugar está ademáis, dentro do perímetro dunha zona de protección de augas mineiro medicinais segundo recolle o visor do SIAMS da Confederación Hidrográfica Miño-Sil, pois toda a zona do rego de Samai e do rio da Chanca -ou rio Rato- está protexida, polo que esta infraestrutura pode prexudicala aínda máis. Dirixirémonos ao organismo competente para que actúe, xa que este tipo de augas ten protección recoñecida.

En definitiva a sociedade luguesa, debe ser consciente de que este proxecto supón unha obra totalmente innecesaria que nin sequera vai xerar un adianto considerable nos viaxes e que xerará danos irreversibles para os ecosistemas e os seus habitantes. Dende Ecoloxistas en Acción Galiza, pedimos á Xunta que atenda ao interese xeral, protexa o patrimonio natural e cultural e desista deste proxecto na súa totalidade. O grupo local de Ecoloxistas Lugo poñerá todos os medios ao seu alcance para que así sexa.

Ecofeminismo para unha paz xusta é o manifesto que Ecoloxistas en Acción creou para conmemorar o 8M 2023. O texto relaciona o militarismo co patriarcado e defende que a paz é un elemento necesario para garantir calquera forma de vida digna.

O manifesto, que parte do paradigma poñer a vida no centro, defende o coidado, a cooperación, a redistribución e a reconstrución cotiá da supervivencia. Tamén sinala ao patriarcado (en interacción co capitalismo) como o sistema que reflicte e perpetúa a cultura militarista e belicista. Ao tempo analiza como as guerras, ademais de destruír vidas humanas, impactan na vida natural, destruíndo territorios e vida animal, e inciden particularmente nas condicións vitais e os corpos das mulleres.

O manifesto ecofeminista defende a cultura da paz, do bo trato, da construción de acordos e do respecto así como o recoñecemento das mulleres nos procesos de mediación, reparación e pacificación.

Por todo iso, a organización ecoloxista esixe á Unión Europea e a todos os gobernos implicados que traballen activamente para favorecer un acordo que poña fin á guerra en Ucraína e a todas as guerras do presente.

Ademais de lanzar o seu manifesto ecofeminista, Ecoloxistas en Acción mostra o seu apoio ás movilizaciones convocadas por colectivos feministas no Estado español. Nalgúns territorios, como Madrid, Catalunya, Galiza o País Valencià a organización ecoloxista participará nalgunhas marchas con convocatoria e cartel propios, así como noutras actividades reivindicativas.

[Manifesto] Ecofeminismo para unha paz xusta

O pasado 24 de febreiro cumpriuse un ano desde que as tropas rusas invadiron o territorio de Ucraína. Este triste aniversario fainos lembrar que, como este, moitos conflitos bélicos de alta ou baixa intensidade permanecen activos no planeta, ás veces prolongados durante décadas, e que o punto de encontro de todos eles é sempre o sufrimento de poboacións que padecen os horrores dos enfrontamentos militares.

A área de Ecofeminismo de Ecologistas en Acción quere aproveitar este 8 de marzo de 2023 para manifestar a súa repulsa ante todas as intervencións armadas e o seu defensa da paz con xustiza. A paz é un elemento necesario para garantir calquera forma de vida digna. Conservar o estado de paz debe ser sempre o primeiro obxectivo nas relacións políticas, sociais e humanas.

Como feministas e ecoloxistas, as nosas lóxicas son pacifistas. O conflito bélico válese da confrontación violenta, a apropiación indebida e a destrución; o ecofeminismo defende o coidado, a cooperación, a redistribución e a reconstrución cotiá da supervivencia. Iso que chamamos de forma sinxela «pór a vida no centro».

O armazón militarista, os exércitos, as infraestruturas, as tecnoloxías da guerra son ferramentas que reflicten e sosteñen/perpetúan o sistema patriarcal, unha orde de donos que busca a dominación de mulleres, pobos e terras. Unha ferramenta en contra da autoxestión e o mantemento comunitario do que está vivo.

Cando rompe a paz as mulleres continúan facéndose cargo da reprodución social, tal e como impón o patriarcado, pero esa carga faise máis pesada en tempos de conflito, posto que se dá en condicións de maior carencia, de destrución de redes de apoio, de desabastecemento e falta de saúde.

Nas guerras os corpos das mulleres convértense en territorio de apropiación e de violencia por parte dos soldados. Violacións, exilio, perda de liberdades, aumento das violencias son prácticas que están vinculadas á guerra e que as mulleres sofren en primeira liña.

Durante as guerras priorízanse os requirimentos militares e déixanse en segundo termo ou supedítanse a outras as necesidades básicas da poboación civil. Non só durante as guerras -ou poderiamos dicir que o noso sistema sempre está en guerra, xa que sempre supeditan as necesidades da vida ao mercado, aos intereses económicos, ao poder-.

As guerras arrasan con vidas humanas, pero tamén destrúen o medio natural e a vida de moitos animais. A apropiación de bens naturais escasos está no corazón de moitos conflitos bélicos. En tempos de recursos decrecentes pola sobreexplotación do planeta, a presión militar sobre eles vólvese un risco maior. As guerras consolidan a posición dos grandes poderes económicos. O sistema capitalista axúdase do poder militar, é máis, promóveo, para manter ou aumentar as súas taxas de beneficio.

As negociacións de paz, se ocorren, fanse de costas ás mulleres. Só as visibiliza como vítimas, non como axentes capaces de ofrecer unha visión máis comunitaria, defensora da vida, conciliadora. Os acordos de paz, se chegan, non se enfocan nas necesidades do groso da poboación ou na mellora das condicións de vida das mulleres. Ao terminar a guerra as mulleres que sobreviven asumen boa parte dos traballos de reconstrución material e social, moitas veces tras perder a prole, parellas, amizades. «Non tivemos fillos», din, «para que morran na guerra».

O militarismo normaliza unha lóxica de odio e medo ao Outro na que a violencia se presenta como necesaria. Esta lóxica exacerba o racismo e a discriminación. Ademais, justifica o control da poboación e a perda de dereitos en prol dunha suposta seguridade que protexe dunha suposta ameaza exterior. Ese mundo dividido segundo o binomio amigo-inimigo deteriora as redes comunitarias, esas que moitas mulleres tecen para sosterse e soster ás persoas máis vulnerables. Negámonos a aceptar unha orde que se impón pola forza.

Negámonos a crer que a violencia sexa o único camiño para dirimir desacordos. Como ecofeministas somos pacifistas/antimilitaristas e defendemos a construción dunha cultura da paz e a resistencia non violenta. Sabemos que non é fácil nestes momentos, pero a nosa condición de seres interdependientes deberíanos obrigar a protexer todas as vidas. Estamos convencidas de que a cooperación e non a competencia explican os nosos logros máis valiosos. Por iso sabemos que a paz é posible.

Esiximos ao Goberno español, á Unión Europea e a todos os gobernos implicados que traballen activamente para favorecer un acordo que poña fin á guerra en Ucraína e a todas as guerras do presente.

O mundo é unha soa casa. Como ecofeministas opómonos a todas as guerras e ás violencias que o militarismo e a cultura belicista traen consigo. Necesitamos unha cultura do bo trato, da construción de acordos e do respecto. Moitos pobos, moitas comunidades, moitas mulleres camiñan nesta dirección.

• As entidades ecoloxistas piden a dimisión inmediata da Ministra Teresa Ribeira e a retirada dos Plans de ordenación do espazo mariño (POEM)
• As entidades ecoloxistas lembran que a día de hoxe o Ministerio para la Trasición Ecológica y el Reto Demográfico aínda non fixo públicas todas as fichas descritivas dos hábitats mariños
• Tachan de “lobista” a aprobación dos POEM sen ter completada a documentación relativa aos espazos onde se pretenden implantar a eólica mariña

Os grupos que a día de hoxe forman parte de Ecoloxistas en Acción Galiza e que supoñen a gran maioría dos existentes na Comunidade: EA A Mariña, EA Lugo, EA Sarria_Monforte, EA Ancares, EA Terra Chá EA Coruña Centro, EA Ártabra, EA Costa da Morte,  EA Galego Transmontano e EA Galiza Centro  xunto co Comité pola Defensa das Rías Altas, a asociación Petón do Lobo , Cova Crea e a Plataforma Galega para a Defensa Animal e da Natureza  asinan un acordo para impugnar diante da Sala do contencioso -administrativo do Tribunal Supremo a disposición do Consello de Ministros do Goberno de España o Plan de ordenación do espazo marítimo (POEM).

As entidades ecoloxistas citadas, que preparan arestora un informe técnico ao respecto, informan que a día de hoxe as investigación científicas non garanten a non afección da eólica mariña á biodiversidade, ás aves nin aos fondos mariños.

Nin a biodiversidade mariña nin os impactos da eólica mariña están suficientemente investigados como para comezar a instalar a eólica mariña no litoral galego. Aínda arestora en países do Norte con máis experiencia que España na implantación da eólica mariña, están a plantexarse estudar os problemas derivados da acumulación de sedimentos nas augas, que impiden o paso da luz e o desarrollo das especies.

A instalación de aeroxeradores mariños non só modifica o réxime dos ventos sobre a superficie do mar (algo esperable xa que se está producindo enerxía eólica), senón que se modifican as corrientes e o transporte dos sedimentos na auga. As estelas de sedimentos que xeran as correntes que se moven ao redor das turbinas ainda están a ser obxecto de estudo por parte dos científicos e ignóranse os efectos que poden ter sobre a entorna mariña.

Faltan datos científicos sobre a distribución e a migración dalgunhas poboacións de especies mariñas e faltan datos científicos sobre os impactos nocivos dalgunhas actividades humanas sobre as especies mariñas. Ademais hai que ser conscientes de que as incidencias de animais varados e a morte de especies de cetáceos coincidiron con, e poden deberse ao, uso de soares activos de alta intensidade e frecuencia media, que aínda hai que continuar investigando.

Por outra banda, a dificultade de demostrar os posibles impactos negativos das perturbacións acústicas sobre as especies mariñas e as súas presas require un enfoque cautelar nos casos en que tales impactos son probables. O ruído mecánico residual da góndola é inevitable, por moito que se depure o deseño das pás.

Cómpre ter en conta que polo “efecto borneo” derivado da anclaxe dos pivotes ao fondo mariño e os soportes e arrastre das cadeas producirase un efecto baleiro de biodiversidade, polo que en absoluto estes espazos se poderán catalogar como como reservas para a pesca, posto que non haberá nada.

Ademais cando existen razóns para supoñer que os efectos nocivos sobre a  biota poden estar causados polo ruído mariño  antropoxénico, a falta dunha plena certeza científica non debe usarse como xustificación para pospoñer medidas que impidan ou reduzan na maior medida posible tales efectos.

Cómpre ter moi en conta que as infraestruturas eólicas mariñas son unha fonte de ruido de baixa frecuencia na auga. O ruido que se produce ao xirar as pás non penetra na auga pero sí as vibracións que se trasminten ao pilote que sostén as pás, e desde este, a auga na que está sumerxida a base.

Deben considerarse as posibles afeccións a peixes que son capaces de detectar infrasóns a través da liña lateral, pero ata o momento non hai nin o primeiro estudo de impacto deste tipo.

Ademais hai especies como Globicephala melas, Orcinus orca, para os que non hai datos dispoñibles sobre o seu estado de conservación, xa que están sin avaliar e a súa presencia é común nas zonas afectadas. Por outra banda, cómpre lembrar a inexistencia de cartografía referente aos HICs mariños.

O propio Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico recoñece expresamente na súa web que:

“En 2013 finalizó la elaboración de la Lista Patrón de Hábitats Marinos presentes en España realizada con el apoyo y colaboración de expertos científicos de distintas Administraciones Públicas e instituciones españolas. Este listado ofrece una respuesta a la divergencia de nomenclaturas y denominaciones en áreas de alcanzar un lenguaje común que permita a gestores y técnicos disponer de una herramienta para la identificación e interpretación de los hábitats marinos.

Como complemento a este listado se están realizando las fichas descriptivas de cada hábitat, se presentan aquí algunas de ellas de hábitats característicos o singulares de nuestras aguas.

Paulatinamente se irán poniendo a disposición más fichas de habitats presentes en nuestras aguas”.

(https://www.miteco.gob.es/es/biodiversidad/temas/biodiversidad-marina/habitats-especies-marinos/inventario-espanol-habitats-especies-marinos/list-inventario-habitats-marinas.aspx )

Aínda a día de hoxe descoñécese que os campos magnéticos asociados ás turbinas eólicas influen nos organismos mariños. As especies electrosensibles como os elasmobranquios poderían verse afectadas polos campos eléctricos xerados polos campos mariños. O campo magnético afecta a moluscos, crustáceos, peixes e mamíferos mariños que utilizan o campo magnético terrestre para orientarse durante a navegación.

En definitiva, cómpre botar man do principio de precaución en materia ambiental e facer valer a súa prevalencia legal fronte á planificación territorial do espazo mariño, xa que a incertidume científica sobre dos posibles impactos e as súas consecuencias son ainda moi elevadas.

Por outra banda, o POEM esquece por completo a integración paisaxística da planificación eólica mariña do Estado en Galicia coa Lei da Paisaxe de Galicia, o Catálogo da Paisaxe e as Directrices da Paisaxe de Galicia.

O acto, presentado pola xornalista Alba Barbadillo e a celebrar no espazo da librería “A Tobeira de Oza” da Coruña (rúa Merced 24) o xoves 2 de marzo ás 18:30 horas, contará coa presenza de Zenón Gallegos e Luis Antonio Díaz, pescadores artesanais e dirixentes das asociacións de pescadores de Chancay e Aucallama, xunto ao sociólogo peruano Alejandro Chirinos -director de CooperAcción- e Aranza González, da plataforma veciñal galega “Aire limpo nas Mariñas Mandeo”. 

O seu obxectivo será reivindicar xustiza e reparación para as máis de 50.000 persoas afectadas pola vertedura de petróleo acontecida na costa do país sudamericano en xaneiro de 2021, así como esixir a restitución ambiental dos ecosistemas danados polo vertedura, que finalmente afectou a unha superficie de 11.060 hectáreas.

A vertedura, de 10.396 barriles de petróleo, causou non só un verdadeiro desastre ecolóxico senón que tivo un grande impacto a nivel socioeconómico en actividades como a pesca, o comercio e o turismo. Doutra banda, afectou gravemente á biodiversidade, nalgúns casos a especies en perigo de extinción como a nutria mariña ou o pingüín de Humbold, ademáis de a 48 praias e dúas áreas naturais protexidas.

“Este desastre ambiental supuxo unha dura proba para a capacidade de resposta do Estado peruano a todos os niveis, e as comunidades e familias deben ser compensadas de maneira xusta, polo que repsol debe facerse cargo dos danos causados e asumir a súa responsabilidade” -declarou Nery Díaz, presidenta da Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza-.

A xira, iniciada o 14 de febreiro, rematará o próximo 3 de marzo logo de percorrer as cidades españolas de Barcelona, Valencia, Alicante, Madrid, Bilbao e A Coruña.

Cando? xoves 2 de marzo.

Onde? librería A tobeira de Oza (rúa da Merced nº14, A Coruña).

Ecoloxistas en Acción considera que tendo en conta os datos aportados no documento débese anular a autorización de vertedura concedida no expediente Clave DH.V15.54967 polos prexuizos que esta actuación pode causar ao val fluvial afectado, á conectividade ecolóxica, á Rede Natura 2000 e á necesaria coherencia desta, solicitando a suspensión inmediata da eficacia da Resolución de autorización de vertedura á cunca da ría de Muros e Noia.

Cómpre recordar que autorización de vertedura autorizada pola Xunta realízase sen ter en conta a existencia de catro balsas mineiras e varias entulleiras sen restaurar. Dúas delas atópanse na zona de policía do Rego de Rabaceiras, en pleno val fluvial e a máis perigosa -pola altura do dique mineiro, o material acumulado e o seu importante grao de deterioro- ubícase no leito do propio río onde se prevé derivar as verteduras.

Para Verónica Crecente, da Área de Minería da Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza “resulta canto menos controvertido que se minimice o contexto hidrolóxico no que se concede a autorización de vertedura” pois antes de chegar a esta posibilidade “deberase acometer e facer cumprir o plan de restauración mineira, proceder á drenaxe das balsas e eliminalas completamente deste val dada a previsión dun impacto crítico e severo sobre a rede fluvial que se estende ao LIC Esteiro do Tambre na ría de Muros e Noia. Ademáis é necesario ter en conta que a área afectada atópase nunha zona protexida de auga potable e sobre masas de auga soterradas que se solapan coa Rede Natura 2000”.

ECOLOXISTAS EN ACCIÓN GALIZA CHAMA A MANIFESTARSE EN DEFENSA DA RÍA O PRÓXIMO SÁBADO 4 DE MARZO EN NOIA

Baixo o lema “Defende a ría. Defende a vida” Ecoloxistas en Acción Galiza chama a mobilización cidadá xunto a outros moitos colectivos sociais na defensa do estilo de vida e das actividades tradicionais vinculadas ao mundo do mar do que na bisbarra dependen de maneira directa ou indirecta centos de familias.

Hai que considerar que as augas residuais que a mercantil Tungsten San Finx pretende verter á cunca fluvial superan, mesmo 1,5 quilómetros augas abaixo, os límites fixados nas normas de calidade ambiental para cadmio (Cd), cobre (Cu) e zinc (Zn), que son metais pesados bioacumulables, tal e como demostran as analíticas presentadas por Augas de Galicia que figuran no expediente.

E todo, nunha circunstancia na que nin os sistema de tratamento proposto nin a súa capacidade son suficientes para garantir que as verteduras cumpran cos obxectivos de calidade que figuran nas normas de calidade ambiental contempladas no Real Decreto 817/2015.

A nivel galego o raposo forma parte da nosa mitoloxía e crenza popular, ao igual que noutras moitas culturas o que a levou a formar parte de mitos e lendas que abranguen todos os xéreros imaxinables, sen súbida polo seu frecuente contacto coas sociedades labregas. O mesmo Álvaro Cunqueiro chegou definilo como o “animal máis antigo de Galiza”.

Pola súa representatividade, e porque é a nosa natureza a que está en xogo, Ecoloxistas en Acción Galiza manifesta rotundamente a súa oposición á matanza anual de raposos e chama a manifestarse na concentración organizada por #LoitaRaposa e #FreeFox contra esta irracionalidade tolerada pola Xunta.

Cando? o venres 24 de febreiro de 2023, ás 12:00 horas.

Onde? simultánea diante da Consellería de Medio Ambiente en Santiago de Compostela (r/ Ceuta, 59) e na rúa Alcalá, 16 (Madrid).

A entidade, consultada ao respecto polo Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico, considera que o proxecto da cordobesa Abey Energy & Infraestructure S.L. non debe considerarse de maneira única pois alén dos 40 aeroxeradores de 15 MW e 260 metros de altura en punta de pa planteados pola mercantil, que ocuparían unha inmensa superficie mariña de 127 kilómetros cadrados, hai que sumar o forte impacto sinérxico e acumulativo dos proxectos Celta I, de Ferrovial (33 aeroxeradores, 495 MW), Galwind, do Grupo Cobra (68 aeroxeradores, 1000 MW) e San Brandán e San Cibrao, de Iberdrola, con 35 aeroxeradores e 490 MW cada un deles.

Por si alguén o olvida, ademáis, na contorna do proxecto eólico mariño Ventus atópanse un total de 22 caladoiros pesqueiros dos que dependen de maneira directa e indirecta miles de familias, sen olvidar a afección potencial en todas as súas fases sobre hábitats sensibles (tamén a nivel terrestre) e un gran número de aves ameazadas, algunhas en perigo de extinción, como no caso do alcaraván común (Burhinus oedicnemus).

Doutra banda, diversos estudos científicos confirman que aparte da contaminación lumínica dos aeroxeradores e infraestruturas asociadas o aumento do ruído e a vibración vinculados ao desenvolvemento da eólica mariña pode conlevar un aumento da mortandade de larvas de especies de peixes e invertebrados, o desplazamento ou a interrupción dos seus patróns migratorios e os seus comportamentos reprodutivos, pero ademáis destes danos significativos sobre a biodiversidade mariña hai que considerar tamén os danos irreparables á paisaxe, co que isto supón de afección ao sector turístico na costa lucense.

TRAMITACIÓN IMPROCEDENTE POR PARTE DO GOBERNO DE ESPAÑA

Alén do criterio desenvolvido a nivel gubernativo, Ecoloxistas en Acción valora que non parece procedente que se tramiten este tipo de consultas por parte do MITECO cando aínda se está a traballar na elaboración da planificación do espazo marítico (POEM) sen determiñarse todavía as posibles zonas de implantación e sen ter, polo tanto, un espazo físico confirmado no que instalar este tipo de proxectos.

POSTURA ROTUNDA DE ECOLOXISTAS EN ACCIÓN CONTRA A INSTALACIÓN DE PARQUES EÓLICOS MARIÑOS

Finalmente, a Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza, ten unha posición clara e definida contraria a instalación de este tipo de megaproxectos mariños, considerando que poden provocar un dano irreparable nas zonas nas que se instalan, polo que este tipo de iniciativas non compensa baixo ningún concepto e non deben ser consideradas nin estratéxicas nin de interés público, máis tendo en conta que este tipo de infraestruturas supoñen unha ameaza sen precedentes para a biodiversidade e poden causar colisións de aves, mamíferos e tartarugas mariñas alén de problemas significativos sobre as comunidades pesqueiras e o seu tecido social e produtivo.

Os proxectos afectan a zonas de máxima sensibilidade ambiental, xa que nunha porcentaxe significativa aséntanse sobre hábitats prioritarios ou de interés comunitario, sobre humedais e paraxes higrófilas con afección severa aos leitos da área de actuación, ás veigas dos ríos e vales fluviais, a zonas protexidas de augas potables, a zonas sensibles de captación de augas e a masas de augas soterradas que se solapan coa Rede Natura 2000 afectando á necesaria coherencia desta e a súa conectividade ecolóxica.

DESCONTEXTUALIZACIÓN DA “RAPA DAS BESTAS”

Doutra banda cómpre recordar que estes proxectos desvirtúan a funcionalidade das áreas de especial interés paisaxístico de forma irreversible, afectando ao hábitat natural dos cabalos salvaxes dos montes de Sabucedo e descontextualizando a Festa de Interés Turístico Nacional da Rapa das Bestas, algo incompatible coa presión eólica fomentada por Naturgy e Greenalia e que entra directamente en conflito co expediente promovido dende o Concello da Estrada para que como actividade anual de carácter ancestral sexa declarada Ben de Interese Cultural (BIC).

GRAVE AFECTACIÓN PATRIMONIAL

Ademáis Os proxectos industriais eólicos afectan de forma severa á AEIP 08.10 “Área Arqueolóxica de Campo Lameiro”, coincidente en gran parte co BIC e xacemento arqueolóxico “Área de gravados rupestres de Paredes-Praderrei”, nas proximidades dos proxectos eólicos Campo das Rosas e Porto Vidros, producindo a descontextualización do patrimonio cultural e a xeración de feísmo paisaxístico.

IMPACTO SOBRE A BIODIVERSIDADE

Os proxectos afectan a diversas especies incluídas no Catálogo Galego de Especies Ameazadas catalogadas como vulnerables e en perigo de extinción. Por outra parte ten unha afección severa e irreversible para a herpetofauna e importantes comunidades de briófitas.

DIRECTRICES ENERXÉTICAS EXCEDIDAS

As Directrices Enerxéticas 2018-2020 de Galicia expoñen para a enerxía eólica unha potencia instalada en 2030 de 4.122 MW, sendo a finais de 2019 a potencia instalada de 3.986 MW. Sen embargo, dende setembro de 2022 esta potencia superouse ampliamente, polo que estes proxectos só poden xustificarse desde un punto de vista especulativo e de fomento do lucrativo negocio privado a costa de bens públicos fundamentais para as comunidades.

De feito, Galicia xa superou en 2020 os obxetivos marcados en renovables pola UE para 2030 cunha porcentaxe sobre o consumo final bruto do 46% renovable, o que representou o 107% da súa demanda eléctrica.

AGRADECEMENTO ESPECIAL A RODRIGO SOROGOYEN

Finalmente, Ecoloxistas en Acción desexa facer constar o seu máis sinceiro agradecemento ao director de cine Rodrigo Sorogoyen pola súa valentía e o seu apoio sinceiro e desinteresado na gala dos premios Goya ás comunidades afectadas polos parques eólicos. Un apoio que sen dúbida vai máis alá dos montes de Sabucedo que el menciona, e que a nivel galego fala de que son ducias de plataformas veciñais, asociacións e moitos miles de persoas as que por todo o territorio están dando a cara fronte a un modelo depredador e amoral implantado pola Xunta que só beneficia ás grandes corporacións enerxéticas e vai contra o interese xeral da poboación no ámbito rural galego.

Ligazón do xustificante de presentación.

Acompaña a publicación a imaxe do mirador do Picoto, no Val do Dubra.

Ligazón ao xustificante de presentación.

A imaxe que acompaña esta publiación mostra a lagoa de CUNS sobre a que se produciría un forte impacto visual e paisaxístico, e impacto severo para as aves que aniñan e campan na entorna da lagoa.

Neste senso considera que o ICOMOS, como organización internacional vinculada coa UNESCO e adicada a promover a conservación, protección, uso e mellora do patrimonio cultural a nivel global ten que tomar cartas no asunto, dado que o proxecto do parque eólico Picato, de sair adiante, provocará unha afección inasumible sobre Lugo e a súa contorna xa que pola súa proximidade as liñas de aeroxeradores serán claramente visibles dende a cidade e a súa muralla romana, afectando ademáis ao Camiño Primitivo de Santiago.

Ecoloxistas en Acción Galiza recorda que aínda que o parque eólico Picato, como afirma a promotora, poda xerar un efecto en canto a descarbonización, terá un impacto negativo moito maior sobre o valor patrimonial da paisaxe e os bens históricos que afecta, non sendo posible un efecto de mitigación polas inxentes dimensións dos aeroxeradores, que con 150 metros de altura serán visibles dende toda a contorna urbana e rural luguesa.

AFECTACIÓN SOBRE A RESERVA DA BIOSFERA “TERRAS DO MIÑO”

Doutra banda, e como figura na documentación enviada ao ICOMOS por Ecoloxistas en Acción, o proxecto eólico inclúese por completo dentro da área de protección da zona núcleo da Reserva da Biosfera das Terras do Miño, afectándoa de maneira significativa tanto polas obras de cimentacións dos aeroxeradores como pola apertura de viais e gabias de cableado, algo incompatible cos obxectivos de preservación da mesma. 

Tanto o artigo 80 da Lei 5/2019, do patrimonio cultural e da biodiversidade de Galicia e o artigo 32 da Lei 8/2009, pola que se regula o aproveitamento eólico a nivel autonómico, mostran que os obxectivos da Rede Natura 2000 e as zonas núcleo das reservas da biosfera son similares, polo cal debe asumirse a existencia dunha incompatibilidade manifesta coa instalación de parques eólicos cando se poña en xogo a preservación destas zonas núcleo, como é o caso do parque eólico Picato, en aras de manter os obxectivos polos que se estableceron, como son garantir a preservación da diversidade biolóxica e os ecosistemas.

Cómpre recordar, ademáis, que existe un forte impacto negativo sobre a biodiversidade porque o proxecto de Naturgy pretende desenvolverse nunha área prioritaria para a avifauna que conta coa presenza, entre outras, da tartaraña cincenta (Cyrcus pygargus), unha especie considerada vulnerable polo Catálogo Galego de Especies Ameazadas. Hoxe en día a comunidade científica recoñece que a desaparición de parellas desta especie está en relación directa coa implantación descontrolada de aeroxeradores, feito que a está a poñer ao bordo da extinción.

RECURSO XUDICIAL CONTRA A AUTORIZACIÓN ADMINISTRATIVA AO PARQUE EÓLICO PICATO

Finalmente a entidade fai constar que logo do rexeitamento da Xunta de Galicia ao recurso de reposición presentado por Ecoloxistas en Acción e outros dez colectivos o pasado 16 de xaneiro contra a autorización administrativa do proxecto, actuará por todas as vías legais ao seu alcance para acadar a paralización dun parque eólico que considera ilegal, invasivo e claramente lesivo para os intereses de Lugo, a súa bisbarra e a súa poboación.

Segundo o informe técnico presentado por Ecoloxistas en Acción Galiza, os 13 aeroxeradores a instalar por parte de Naturgy provocarán a descontextualización do patrimonio cultural e un impacto visual e paisaxístico irreparable. Neste senso, a afección para a vía histórico-cultural do Camiño de Santiago considérase inasumible, xa que dende os 700 metros de altitude na que se pretenden ubicar as liñas de aeroxeradores a vista alcanzará non só ao Camiño Primitivo senón que chegará a observarse dende Lugo e a súa muralla romana, Patrimonio da Humanidade.

Esta situación determina un dano irreparable para a a cidade, condicionando a visibilidade da súa contorna inmediata e deixando en papel mollado o estipulado no Convenio Europeo da Paisaxe (Florencia, 2000), que sinala que este “desempeña un papel importante de interese xeral nos campos cultural, ecolóxico, ambiental e social”, constituíndo ademáis un recurso favorable para a actividade económica xa que a súa correcta protección e a dos seus valores e áreas de influencia pode contribuir á creación de emprego.

AFECTACIÓN DIRECTA AO CAMIÑO PRIMITIVO

Cómpre tamén destacar que o Camiño Primitivo a Santiago transcorre a escasos metros ao norte dos aeroxeradores máis próximos (máquinas 1 á 9) e un amplo tramo atravesa a poligonal do parque eólico Picato.

Estamos a falar dunha das rutas do Camiño do Norte, a ruta de interior, a cal ten o máximo recoñecemento patrimonial ao estar incluida na lista de Patrimonio Mundial da Unesco dende o 2015, polo que segundo o punto 1 do artigo 75 incluido no Título VI da Lei 5/2016 do 4 de maio, de Patrimonio Cultural de Galicia ten a consideración de Ben de Interese Cultural (BIC).

Ante isto resulta incomprensible que debido a esta gravísima afección Naturgy, como empresa promotora, non aporte ningún estudo de expertos no Camiño de Santiago que de maneira imparcial acredite que o impacto deste proxecto enerxético non terá unha grave afectación sobre a Ruta Xacobea. Nesta liña Ecoloxistas en Acción Galiza considera imprescindible que calquera decisión da Administración galega que impacte sobre o valor histórico e sobre o futuro do Camiño de Santiago sexa respaldada por especialistas de maneira profesional e independente.

Como xa se fixo constar públicamente o pasado verán desde Ecoloxistas en Acción, aínda que a denominación de “Destino turístico Starlight” ten facetas positivas, as actuais condicións do ceo nocturno en moitos puntos dos concellos implicados dista moito de ser a ideal xerando ademáis un problema de moi difícil solución, dado que o cambio de normativa fomentada polo PP dende a Xunta e deseñada a medida das grandes corporacións enerxéticas concede un carácter supramunicipal aos proxectos eólicos de nova creación pasando por alto e sen nengún tipo de miramento tanto de intereses veciñais como ambientais.

Doutra banda, hai que sinalar que a normativa de seguridade aérea non deixa lugar a dúbidas, pois os parques eólicos deberán sinalizarse e iluminarse conforme ás directrices da “Guía de señalamiento e iluminación de turbinas y parques eólicos”, elaboradas pola Agencia Española de Seguridad Aérea (AESA), e dacordo a este documento serán susceptibles de incorporar iluminación nocturna aqueles proxectos cuxos elementos teñan unha altura superior aos 100 metros en todo o territorio nacional situados sobre planicies ou partes prominentes do terreo ou nivel do mar dentro de augas xurisdiccionais.

Tendo estes factores en conta e os numerosos proxectos eólicos que atenazan o territorio da Costa da Morte, que en todos os casos incorporan alturas en punta de pa superiores aos 150 metros e noutros moitos alcanzan ou superan os 200, isto supón de maneira automática e en función da normativa vixente a incorporación obrigatoria de iluminación aos aeroxeradores, o que afecta gravemente á liña base do horizonte nocturno causando un efecto distractivo e de molestia no observador que dificulta non só o disfrute do ceo senón a realización doutras disciplinas como a astrofotografía, que necesita ceos nas mellores condicións de escuridade posible.

Resulta imperdoable que a Fundación Starlight non valorase o prexuizo evidente da contaminación lumínica na liña do horizonte e olvide, xa sexa por desidia ou descoñecemento, que as condicións anteriormente mencionada obrigan a que a iluminación dos aeroxeradores se instale en todos os casos na parte superior da góndola, incorporando ademáis outros elementos luminosos na torre a distintos niveis.

É por todos estes motivos que a entrega do selo ‘Starlight’ á Costa da Morte nestas condicións só pode calificarse de irracional, máis centrado no interés persoal e comercial de algúns que en examinar a realidade e poñer solución aos problemas, que neste caso non só pasa por cambiar o pésimo alumbrado público que xa se contempla, senón por modificar por completo o sistema de implantación de proxectos eólicos no territorio e o establecemento dun novo plan sectorial que sexa respectuoso non só coas poboacións afectadas, a paisaxe e a biodiversidade, senón coas condicións do propio ceo nocturno.

Neste sentido, Ecoloxistas en Acción demanda un ceo nocturno libre de contaminación lumínica que permita a observación directa da bóveda celeste nas mellores condicións posibles e que sexa compatible coa “Declaración sobre a defensa do ceo nocturno e o dereito á luz das estrelas” (“Declaración da Palma”), algo que a día de hoxe non sucede. 

Ecoloxistas en Acción Galiza explica que a Federación Galega de Caza está a organizar matanzas de raposos a nivel competitivo rexéndose polo regulamento de caza menor. Sen embargo, a modalidade empregada é a de “batida”, considerada de caza maior pola lexislación vixente. Neste senso, que a batida sexa unha modalidade de caza maior supón que ten que cumprir de maneira obligatoria uns requisitos específicos de seguridade, de comunicación previa e de resultados, ademáis de normas de control de subproductos animais non destinados ao consumo humano e de sanidade animal.

A Xunta elabora os censos das especies cinexéticas únicamente a partir dos datos dos inventarios da fauna que forman parte dos Plans de Ordenación Cinexética dos tecores (terreos cinexéticamente ordenados). O censo de raposos estimado pola Xunta a 30/05/2022, despois da pandemia na que se reduciron as actividades cinexéticas e non houbo competicións de caza, é de 46.863 raposos na comunidade autónoma; antes da pandemia, na tempada 2019/2020, con toda seguridade habería menos raposos. A Xunta tamén aporta o dato de que na tempada 2019/2020 se cazaran 15.728 raposos; posiblemente o número de raposos cazados obtido a partir de datos de capturas é inferior ao número de raposos cazados na realidade, porque os tecores que o solicitaron non teñen a obriga de contabilizar nas capturas os raposos cazados por danos.

A partir dos datos anteriores resulta un 33,56% de animais mortos, e dicir, en cada tempada de caza mátase máis da terceira parte da poboación total de raposos, o que só pode ser calificado de auténtica masacre.

A presión cinexética sobre o raposo é moi elevada porque se caza en tódolos terreos sen respectar nin os vedados; porque se pode cazar por danos durante todo o ano sen respectar as épocas de maior sensibilidade reproductiva; porque se poden cazar as crías e as femias seguidas de crías por ser considerada especie de caza menor (nas especies de caza maior está prohibido, agás no xabaril); cázanse  con modalidades de caza maior e menor e con municións de caza maior e menor, e ademais celébranse numerosas competicións de caza (campionatos oficiais e sociais, copas e probas clasificatorias) nas que o obxectivo é matar o maior número de raposos.

Os raposos tamén se cazan por xestión nos tecores que levan a cabo as denominadas “actuacións de mellora sobre poboacións cinexéticas que poidan ser afectadas negativamente polo raposo”, ou sexa, soltas de perdices e coellos procedentes de granxas cinexéticas na maioría dos casos. A Xunta autoriza caza por xestión dos raposos en toda a superficie dos tecores sen esixir o informe técnico preceptivo para cazar en vedados.

Nas normas para os campionatos de raposo da FGC figura a seguinte observación: “cando nos nosos montes escasea a perdiz, o coello e a lebre, vemos con xúbilo que o raposo aumenta cada ano a súa poboación”. Para a entidade federativa, coa caza sementada os cazadores alimentan aos raposos e aumentan a súa taxa de reproducción; é así xustifican a súa caza.

Sen embargo e na práctica os cazadores son os responsables de que a esperanza de vida dun raposo silvestre sexa únicamente duns 3 anos debido á presión existente sobre a especie, ao tempo que coas actuacións cíclicas de caza intensiva e solta de presas como coello e perdiz rematan por alterar o equilibrio dos ecosistemas.

Para Nery Díaz, presidenta de Ecoloxistas en Acción Galiza, existe unha notoria falta de dilixencia por parte da Dirección Xeral de Patrimonio Natural con respecto á inscrición destas zonas no Inventario de Humedais da Xunta de Galicia.

Segundo o informe técnico presentado por Ecoloxistas, unha das balsas ocuparía na súa meirande parte o terreo dun humidal denominado Braña da Useira e a potencial rotura desta produciría danos irreparables nos leitos do Rego da Casa Vella -na actualidade debaixo das balsas mineiras- e para o rego da Braña Ancha, co conseguinte dano ambiental para o humidal do mesmo nome.

En consonancia con isto, Ecoloxistas en Acción ven de pedirlle a Augas de Galicia que proceda sen demora a efectuar a drenaxe da auga das balsas mineiras das parcelas implicadas e a e eliminar as mesmas da área afectada, pois debido a visible falla de medidas de seguridade, unha potencial rotura ou fallo no seu manexo podría provocar graves consecuencias ambientais. Ademáis, insta ao organismo público a garantir a continuidade ecolóxica lonxitudinal e transversal dos leitos dos regos de Casas Vellas e Braña Ancha para garantir o equilibrio ecolóxico do humidal da Braña Ancha.