Ramón Martínez, de Herrera en COPE Vigo, entrevista a Xilberte Manso de la Torre e a Bruno Centelles García, do Instituto de Estudos Miñoráns e da Plataforma SOS Groba

Los últimos caballos salvajes de España. La gran travesía con caballos en peligro de extinción a través de la sierra de Galicia. Pura aventura, cultura y gastronomía.

Curtametraxe sobre os garranos ou Equus ferus atlanticus e as súas representacións nos petróglifos do Baixo Miño en relación coa domesticación destes animais en Galicia hai máis de 4.000 mil anos, presentada ao I Festival de Curtametraxes sobre o Patrimonio Arqueolóxico da Provincia de Pontevedra

Telearqueoloxía 2016.

As bestas, este animal descoñécese mesmo no noso país a pesar de estar en liberdade e atópanse en perigo de extinción. O cabalo galego de monte, tamén coñecido como garrano, é un animal ancestral e o eixo sobre o que pivota a biodiversidade da contorna no que pasta libremente. É máis baixo e lixeiro, con extremidades máis curtas e densa pelame.

De características primitivas, como as orellas ribeteadas e un poboado bigote no beizo superior que lle permite alimentarse do espiñento toxo. Ademais son territoriais, trazo peculiar deste équido norteño. Por esas características comúns dos cabalos das zonas atlánticas, o zoólogo Felipe Bárcena afirma nunha charla con EFE que debería tratarse como subespecie diferente, o Equus ferus atlanticus, ao que considera única estirpe de cabalo salvaxe que queda no mundo.

Rexistros fósiles sitúano no Pleistoceno e ao redor deles conserváronse manexos tradicionais do monte e costumes milenarias, tal e como demostra a numerosa arte rupestre atopada na que o cabalo é o protagonista.

Os cabalos galegos de monte exercen un papel fundamental para asegurar a conservación do lobo e manter o equilibrio destes depredadores co home e o gando, segundo un estudo do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) que destacou o seu importante valor de índole socioconómica.

Neste vídeo podedes ver o maxestoso escenario onde nacen corren e morren libres desde fai miles de anos

Castellano

As bestas (caballo en Gallego). Este animal se desconoce incluso en nuestro país a pesar de estar en libertad y se encuentran en peligro de extinción. El caballo gallego de monte, también conocido como garrano, es un animal ancestral y el eje sobre el que pivota la biodiversidad del entorno en el que pasta libremente. Es más bajo y ligero, con extremidades más cortas y denso pelaje.

De características primitivas, como las orejas ribeteadas y un poblado bigote en el labio superior que le permite alimentarse del espinoso tojo. Además son territoriales, rasgo peculiar de este équido norteño. Por esas características comunes de los caballos de las zonas atlánticas, el zoólogo Felipe Bárcena afirma en una charla con EFE que debería tratarse como subespecie diferente, el Equus ferus atlanticus, al que considera única estirpe de caballo salvaje que queda en el mundo.

Registros fósiles lo sitúan en el Pleistoceno y en torno a ellos se han conservado manejos tradicionales del monte y costumbres milenarias, tal y como demuestra el numeroso arte rupestre encontrado en la que el caballo es el protagonista.

Los caballos gallegos de monte ejercen un papel fundamental para asegurar la conservación del lobo y mantener el equilibrio de estos depredadores con el hombre y el ganado, según un estudio del Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC) que ha destacado su importante valor de índole socioconómica.

En este vídeo podéis ver el majestuoso escenario donde nacen corren y mueren libres desde hace miles de años.

Desvanécese a ameaza eólica na Serra dá Groba, xa que os oito proxectos de parques eoilicos presentados Foron tombados!

Saíu publicado este miercoles no DOG a denegación do último parque eólico que estaba en tramitación, coa autorización ambiental negativa para Torroña I, situado entre os municipios pontevedreses de Baiona, Oia e Tomiño, promovido por Renovables do Norte, polas súas “repercusións negativas sobre o patrimonio arqueolóxico e a paisaxe” na contorna da Serra dá Groba, tentaban instalar aeroxeradores de 230 metros de altura sobre a Serra dá Groba, Corroubelo e Chan dá Valga, así como sobre miradoiros, Camiño de Santiago e roteiros de sendeirismo.

A Consellería de Medio Ambiente vén de publicar no Diario Oficial de Galicia a declaración ambiental desfavorable do parque eólico Torroña I

Recibíronse preto de 2.000 alegacións de diferentes colectivos. Pretendíanse instalar aeroxeradores de 230 metros de altura, a instalación xeraría 67.530 megawatts ao ano cun investimento de 20 millóns de euros.

Unha excelente noticia para as asociacións e veciños que rexeitaban estas instalacións, aínda que recibida con cautela, xa que segue vixente o Plan Sectorial Eólico de Galicia (PSEG), que contempla Áreas de Desenvolvemento Eólico (ADE) na zona. Por iso solicitamos que a Xunta dea protección especial ás serras dá Groba, Argalo, Galiñeiro e Aloia.

Non, é Non…!! Renovables si, pero non así.

Foron anos de loita dura que grazas a moitas persoas comprometidas han dado o seu froito.

Castellano

Se desvanece la amenaza eólica en la Serra da Groba, ya que los ocho proyectos de parques eoilicos presentados ¡Han sido tumbados!

Ha salido publicado este miercoles en el DOG la denegación del último parque eólico que estaba en tramitación, con la autorización ambiental negativa para Torroña I, situado entre los municipios pontevedreses de Baiona, Oia y Tomiño, promovido por Renovables del Norte, por sus “repercusiones negativas sobre el patrimonio arqueológico y el paisaje” en el entorno de la Serra da Groba, intentaban instalar aerogeneradores de 230 metros de altura sobre la Serra da Groba, Corroubelo y Chan da Valga, así como sobre miradores, Camino de Santiago y rutas de senderismo.

La consejería de Medio Ambiente publicó en el Diario Oficial de Galicia la declaración ambiental desfaborable del parqueeólico TorroñaI.

Se han recibido cerca de 2.000 alegaciones de diferentes colectivos. Se pretendían instalar aerogeneradores de 230 metros de altura, la instalación generaría 67.530 megavatios al año con una inversión de 20 millones de euros.

Una excelente noticia para las asociaciones y vecinos que rechazaban estas instalaciones, aunque recibida con cautela, ya que sigue vigente el Plan Sectorial Eólico de Galicia (PSEG), que contempla Áreas de Desarrollo Eólico (ADE) en la zona. Por ello solicitamos que la Xunta dé protección especial a las sierras da Groba, Argalo, Galiñeiro y Aloia.

No, es No…!! Renovables sí, pero no así.

Han sido años de lucha dura que gracias a muchas personas comprometidas han dado su fruto.

Nesta nova resolución, o T.S.X. de Galicia, tivo en conta as apreciacións que sostuvo a letrada da Asociación de Ecoloxístas que sinalaba que a execución do proxecto autorizado causaría impactos polos movementos de
terras en actividades de desmonte e excavacións para a construcción de novos viais de acceso, ademáis da construcción de zanxas, cimentacións, terrapléns e vertedoiros. E esto, según a letrada, tería una afección severa na paisaxe e en lugares simbólicos como o Mirador dos Montes de Restrelo, ó Camiño de Santiago, á Reserva da Biosfera “Terras do Miño” ao mesmo tempo que causaría graves perxuizos á poboación, aos montes, aos hábitats prioritarios e de interese comunitario, aos bosques e ó patrimonio cultural.

Así mesmo sostén, que o parque autorizado “Chao do Marco” englóbase dentro do “Complexo Eólico dos Ancares” tal como se detalla no informe da bióloga, datado en febreiro e xuño de 2023, e dentro do cal se encontran, os tamén proxectados e autorizados, de “Serra do Colmo”, ”Serra do Furco” e “Serra de Piñeira”.

O T.S.X. de Galicia di que non se pode negar a existencia dos impactos medioambientáis como ben o acreditou a “Dirección Xeral de Calidade Ambiental, Sostenibilidade e Cambio Climático” na súa declaración do 04.01.2023 de impacto ambiental, que examinou e valorou os posibles efectos adversos sobre a poboación, a saúde humana, a flora, a fauna, a biodiversidade ,a geodivesidade, a terra, o chan, o subsuelo, o aire, o clima, a auga, a paisaxe, os bens materiais e a interacción de todos eses factores, levando así a cabo as medidas correctoras, protectora e compensatorias oportunas.

CASTELLANO

El T.S.X. de Galicia, en su auto de 15 de febrero de 2024, decide aceptar la petición de la “Asociación Ecoloxistas en Acción Galicia Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org) referente a la paralización cautelar de las autorizaciones administrativas previas y de construcción de las instalaciones del proyecto del parque eólico “Chao del Marco” ubicado en el término municipal de Becerreá (Lugo) y que pretende llevar a cabo a sociedad mercantil “Enel Green Power España, S.L.”.

En esta nueva resolución, el T.S.X. de Galicia, tuvo en cuenta las apreciaciones que sostuvo la letrada de la Asociación de Ecoloxístas que señalaba que la ejecución del proyecto autorizado causaría impactos por los movimientos de tierras en actividades de desmonte y excavacións para la construcción de nuevos viales de acceso, además de la construcción de zanxas, cimentaciones, terraplenes y escombreras. Y esto, según la letrada, tendría una afición severa en el paisaje y en lugares simbólicos como el Mirador de los Montes de Restrelo, al Camino de Santiago, a la Reserva de la Biosfera “Terras del Miño” al mismo tiempo que causaría graves perxuizos a la población, a los montes, a los hábitats prioritarios y de interés comunitario, a los bosques y al patrimonio cultural.

Asimismo sostiene, que el parque autorizado “Chao del Marco” se engloba dentro del “Complejo Eólico de los Ancares” tal como se detalla en el informe de la bióloga, datado en febrero y junio de 2023, y dentro del cual se encuentran, los también proyectados y autorizados, de “Sierra del Colmo”, ”Serra del Furco” y “Serra de Piñeira”.

El T.S.X. de Galicia dice que no se puede negar la existencia de los impactos medioambientáis como bien lo acreditó la “Dirección General de Calidad Ambiental, Sostenibilidade y Cambio Climático” en su declaración del 04.01.2023 de impacto ambiental, que examinó y valoró los posibles efectos adversos sobre la población, la salud humana, la flora, la fauna, la biodiversidad ,a geodivesidade, la tierra, el suelo, el subsuelo, el aire, el clima, el agua, el paisaje, los bienes materiales y la interacción de todos esos factores, llevando así a cabo las medidas correctoras, protectora y compensatorias oportunas.

O Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia no seu auto emitido o 15 de febreiro de 2024 decide aceptar a petición da “Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza Atántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org) relativa á paralización cautelar das autorizacións administrativas previa e de construción das instalacións do parque eólico “Rodeira”, situado nos termos municipais de Vila de Cruces e Lalín (Pontevedra) que pretende levar a cabo “Green Capital Power, SL”.

O auto anula así o ditado anteriormente con data 12 de setembro de 2023 e que rexeitaba a petición do grupo ecoloxista de suspender de urxencia a resolución da dirección xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais publicada o 24 de marzo de 2023.

Nesta nova resolución, o Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia tivo en conta as consideracións da letrada do grupo ecoloxista que defendía que coa execución do proxecto autorizado, co removimiento das terras e a implantación das infraestruturas eólicas e de conexión, produciranse danos ambientais de carácter irreversible. Unha consideración que foi apoiada polos informes achegados dos danos producidos na mesma zona do “Complexo eólico de Vila de Cruces” onde se pretende executar o de Rodeira e onde xa existen outras instalacións eólicas. Uns danos que poñerían en perigo tanto flora como fauna en perigo de extinción, polo que, en consecuencia, a paralización do proxecto non supoñería un prexuízo ao interese xeral.
Os informes achegados polo colectivo ecoloxista tivéronse en conta, a pesar do intento de tacha, xa que de non admitilos caería en contradición co proceder doutras ocasións similares, nos que si foran aceptados; e que a súa recusación vulneraría o principio de imparcialidade pois o mesmo que a parte interesada na realización do parque eólico achega informes, débese permitir que a parte contraria achegue tamén os seus.
No seu auto, o TXG afirma que para acollerse á medida cautelar é necesario ter en conta que non basta con facer unha referencia xenérica a danos posibles, senón que se ten que singularizar e acreditar, isto é, débese pasar da abstracción á concreción. Pero esta concreción é xustamente a achega que realiza a asociación ecoloxista mediante a presentación dos informes que avalan o inapropiado do proxecto, polo que quedaría xustificada plenamente a paralización cautelar. En palabras textuais: “Con todo, si que se facilitou en ambos informes unha información concreta e obxectiva que provén do Ministerio para a Transición Ecolóxica e Reto Demográfico, que foi, por unha banda, a inclusión dunha gran parte das infraestruturas do parque eólico “Rodeira” dentro da área non recomendada para a instalación da enerxía eólica, debido á súa máxima sensibilidade ambiental pola súa proximidade a diversos núcleos de poboación do termo municipal, e por outro, a afección severa á avifauna e especies catalogadas, do que resulta que neste caso si que se acreditou o “periculum in moura” determinante da suspensión interesada”.
Cabe lembrar, ademais, a posible fragmentación que alega Ecoloxistas en Acción Galiza, Atlántica e Verde, pois o complexo industrial na súa totalidade afectaría non só a Lalín e Vila de Cruces onde se sitúa o de Rodeira, senón tamén ao “Cunca”, situado en Vila de Cruces, e a outros seis que xa funcionan ou se atopan en trámite noutros termos municipais próximos, que son os de Silleda, Forcarei e Agolada, na provincia de Pontevedra, e Arzúa e Touro, na provincia da Coruña.

CASTELLANO

El Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia en su auto emitido el 15 de febrero de 2024 decide aceptar la petición de la “Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org) relativa a la paralización cautelar de las autorizaciones administrativas previa y de construcción de las instalaciones del parque eólico “Rodeira”, situado en los términos municipales de Vila de Cruces y Lalín (Pontevedra) que pretende llevar a cabo “Green Capital Power, SL”.

El auto anula así lo dictado anteriormente con fecha 12 de septiembre de 2023 y que rechazaba la petición del grupo ecologista de suspender de urgencia la resolución de la dirección general de Planificación Enerxética e Recursos Naturais publicada el 24 de marzo de 2023. 

En esta nueva resolución, el  Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia ha tenido en cuenta las consideraciones de la letrada del grupo ecologista que defendía que con la ejecución del proyecto autorizado, con el removimiento de las tierras y la implantación de las infraestructuras eólicas y de conexión, se producirán daños medioambientales de carácter irreversible. Una consideración que ha sido apoyada por los informes aportados de los daños producidos en la misma zona del “Complejo eólico de Vila de Cruces” donde se pretende ejecutar el de Rodeira y donde ya existen otras instalaciones eólicas. Unos daños que pondrían en peligro tanto flora como fauna en peligro de extinción, por lo que, en consecuencia, la paralización del proyecto no supondría un perjuicio al interés general.

Los informes aportados por el colectivo ecologista  se han tenido en cuenta, a pesar del intento de tacha, ya que de no admitirlos se caería en contradicción con el proceder de otras ocasiones similares, en los que sí habían sido aceptados; y que su recusación vulneraría el principio de imparcialidad pues lo mismo que la parte interesada en la realización del parque eólico aporta informes, se debe permitir que la parte contraria aporte también los suyos.

En su auto, el TXG afirma que para acogerse a la medida cautelar es necesario tener en cuenta que no basta con hacer una referencia genérica a daños posibles, sino que se tiene que deben singularizar y acreditar, esto es, se debe pasar de la abstracción a la concreción. Pero esta concreción es justamente la aportación que realiza la asociación ecologista mediante la presentación de los informes que avalan lo inapropiado del proyecto, por lo que quedaría justificada plenamente la paralización cautelar. En palabras textuales: “No obstante, sí que se ha facilitado en ambos informes una información concreta y objetiva que proviene del Ministerio para la Transición Ecológica y Reto Demográfico, que ha sido, por un lado, la inclusión de una gran parte de las infraestructuras del parque eólico “Rodeira” dentro del área no recomendada para la instalación de la energía eólica, debido a su máxima sensibilidad ambiental por su proximidad a diversos núcleos de población del término municipal, y por otro, la afección severa a la avifauna y especies catalogadas, de lo que resulta que en este caso sí que se haya acreditado el “periculum in mora” determinante de la suspensión interesada”.

Cabe recordar, además, la posible fragmentación que alega Ecoloxistas en Acción Galiza, pues el complejo industrial en su totalidad afectaría no solo a Lalín y Vila de Cruces donde se sitúa el de Rodeira, sino también al “Cunca”, situado en Vila de Cruces, y a otros seis que ya funcionan o se encuentran en trámite en otros términos municipales cercanos, que son los de Silleda, Forcarei y Agolada, en la provincia de Pontevedra, y Arzúa y Touro, en la provincia de A Coruña. 

“A EÓLICA ESTÁ XUDICIALMENTE ATASCADA
O DESATASCADOR XUDICIAL
QUE XUDICIALMENTE A DESATASQUE
BO DESATASCADOR XUDICIAL SERÁ”

É tempo de Entroido. É tempo de disfraces!. “LA VOZ DE GALICIA” disfrazada de xornal e Beatriz Couce disfrazada de xornalista falando de ENERXÍA EÓLICA en Galicia. Unha nova mostra de PROPAGANDA SUBVENCIONADA disfrazada de INFORMACIÓN XORNALÍSTICA.

A Asociación Eólica de Galicia, máis coñecida como EGA polas súas siglas en inglés, reclama que se desatasque xudicialmente o sector eólico.
Manuel Pazo, presidente da EGA: “Levamos vintecinco anos facendo as tramitacións ambientais da mesma forma e nunca houbo problemas, e facémolas exactamente igual que no resto das autonomías, non somos diferentes”… “Non esquezamos ás empresas electrointensivas xa existentes, como o caso de ALCOA na Mariña lucense, que tamén PRECISAN ENERXÍA BARATA para sobrevivir…” …a inmensa maioría dos galegos, perto do 90%, está a favor da implantación eólica”

O que non nos conta nin “La Voz de Galicia” nin a EGA é que despois de moi longos, intrincados e farragosos procedementos administrativos tramitados sempre con todo tipo de trampas e enganos polas consellerías de Medio Ambiente e de Industria XUNTA DE GALICIA e no que foron presentados milleiros de alegacións, queixas e denuncias é o Recurso de Alzada o que pon fin á VIA ADMINISTRATIVA na que a XUNTA tiña a potestade de corrixir erros e mesmo de anular a meirande parte dos proxectos eólicos presentados. Tiña ademáis -tiña e ten- a XUNTA a obriga de defender o territorio e o patrimonio común de todas as galegas e galegos fronte a voracidade dos intereses empresariais e financieiros nesta inadmisible INVASIÓN EÓLICA.

Tiña a XUNTA e ten, sempre e en todo momento, o encargo de defender os intereses da cidadanía fronte a calquera outra consideración. Ese é o encargo que recollerá o novo goberno da Xunta a partir do vindeiro 18 de febreiro.

Pero a Xunta de Feijóo, Rueda, Conde, Vázquez ou Lorenzana decidiron, en vía administrativa, desatender as demandas, alegacións e denuncias da sociedade civil organizada. Mesmo no momento do Recurso de Alzada.
Pechada a vía administrativa sen respostas da XUNTA non queda máis remedio que a vía xudicial contenciosa-administrativa.

Son moitos os proxectos tramitados a correr, sen rigor nin transparencia. Son, todos eles, proxectos inzados de irregularidades e falsidades.
Hai moito esforzo e moito traballo de equipos de persoas que de xeito altruísta e organizadas de asociacións cidadás como PETÓN DO LOBO ou ECOLOXISTAS EN ACCIÓN GALIZA “ATLÁNTICA E VERDE” , incansables, estudamos cada proxecto e presentamos milleiros e milleiros de alegacións todas elas documentalmente respaldadas por argumentos científico-técnicos asinados por persoas especialistas de primeiro nivel en cada unha das áreas.

É certo que son moitos proxectos, cada un deles coas súas ilegalidades. É moi probable que, a Sala Terceira do Contencioso do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) se vexa saturada…

A sra. Couce, recoñecida “especialista eólica”, insistente e sesuda voceira da EGA que adoita transcribir en “La Voz de Galicia” – xornal subvencionado pola Xunta de Galicia- a voz do seu amo, Manuel Pazo, porfía no seu artigo -e van xa non se sabe cantas veces- en lembrarnos o nome e apelidos do maxistrado presidente desa Sala Terceira do Contencioso do TSXG e do resto de maxistrados e maxistradas facendo, como non, especial fincapé na figura de Luís Villares, “que fue candidato a la Xunta por En Marea y luego se reincorporó a la carrera judicial”. “Se reincorporó”, sra. Couce. Si. Así é. Luís Villares xa era maxistrado no TSXG antes de abrir unha paréntese na súa carreira profesional para asumir responsabilidades políticas. Pechada a súa etapa na política activa retoma a súa carreira profesional como maxistrado do TSXG. Cal é o problema?

Se o sector (eólico), sra. Couce e sr. Pazo, está xudicialmente atascado e precisa ser desatascado non será porque tanto nos proxectos como nos procedementos HAI MOITA MERDA OCULTA?

A ver se vai ser iso, sra. (Beatriz) Couce.
A ver se vai ser iso, sr. (Manuel) Pazo.
A ver se vai ser iso, sra. (Mª Jesús) Lorenzana e sra. (Ángeles) Vázquez.
A ver se vai ser iso, sr. (Alberto) N. Feijóo, sr. (Alfonso) Rueda e sr. (Francisco) Conde…

Negamos con rotundidade a necesidade de mais macro eólicos. Máis de 3.500 aeroxeradores espallados por toda a xeografía galega e a correspondente potencia instalada, son máis que suficientes para satisfacer as necesidades enerxéticas de Galicia, se non fora que se está especulando coa enerxía producida, sacrificando insustentablemente unha vez máis os valores paisaxísticos, culturais e ambientais e os recursos naturais do noso territorio en favor dos intereses económicos das grandes empresas e lobbies do sector, no seu mercado cara a un consumo nada eficiente e ao exterior.

Non pode ser que sistemas como a Dorsal Galega alberguen máis de 450 aeroxeradores, que afectan a espazos emblemáticos e protexidos da Rede Natura 2000 como a ZEC Monte Faro, a ZEC Serra do Candán e a ZEC Serra do Cando, onde xa hai tamén parques eólicos instalados.

Non pode ser que o Complexo eólico Cerceda-Ordes contemple máis de 200 aeroxeradores para a mesma zona e arredores.

E non pode ser que os Montes do Gato e a súa contorna acaden os 99 aeroxeradores.

Non pode ser que a Costa da Morte Sur acade os 821 aeroxeradores, afectando a espazos tan prezados e valiosos como a propia Rede Natura Costa da Morte, IBA e ZEC Carnota -Monte Pindo.

Non pode ser o lamentable estado da Serra do Xistral e a súa entorna, onde se contabilizan máis de 1000 aeroxeradores ou a costa norte da provincia da Coruña, que se achega aos 324 aeroxeradores instalados.

Non pode ser que as Terras do interior da provincia de Pontevedra ou a contorna montana das Rías Baixas, co seu interese paisaxístico, natural, cultural e arqueolóxico, se encha de parques eólicos como, de xeito masivo e espallado, se está a proxectar.

Non pode ser que espazos de grande interese natural como o Macizo Central ou Os Ancares se enchan de eólicos, como está a acontecer na actualidade, con máis de 436 aeroxeradores.

E non pode ser que un niño de águia real fique a escasos 15 quilómetros rodeado de 268 eólicos ou que unha única parroquia a atravesen 4 liñas de alta tensión.

Isto só ten un nome posible, Corrupción. Só desde a corrupción e a través da especulación se poden chegar a autorizar 60 parques eólicos dunha tallada.

Non, Non pode ser que en Galicia a protección ambiental non pase do 12% do seu territorio -da máis baixa a nivel estatal onde a media está na actualidade ao redor do 30%- e o 88% restante do territorio sexa favorecido pola especulación urbanística e industrial.

Mentras Galicia é a terceira Comunidade Autónoma con máis hábitats de interese comunitario e cunha das máis baixas proteccións a nivel estatal, a densidade eólica galega instalada tanto por superficie como por habitante é a máis alta do Estado e por riba da que a propia Unión Europea preveu no seu momento.

As perdas enerxéticas no transporte, son como mínimo do 30%.

Por engadido a eólica mariña porá en perigo a pesca e ameazará de xeito directo ou por proximidade a fauna, a flora e os ecosistemas dos espazos naturais protexidos ZEC e ZEPA da Rede Natura 2000, Parque Nacional das Illas Atlánticas… Nin un eólico máis.

Abonda de aeroxeradores e parques eólicos. Non máis eólica, nin terrestre nin mariña.

Hai que ordenar de xeito sustentable a que xa está instalada e deixar aos espazos da Rede Natura, tanto actuais como futuros, libres de parques eólicos.

Pero xunto a este traballo paulatino hai que ir instalando o autoconsumo, mediante accións que o fagan realmente eficaz e efectivo. Por exemplo e entre outras, que os tellados se enchan de placas solares pois non é un inconveniente senón unha débeda histórica con Galicia que demandamos desde xa.

Xestión respetuosa e responsable do que xa hai implantado. Sacar aeroxeradores e minimizar o impacto producido xunto coa restauración ambiental en espazos naturais protexidos. Ampliar a superficie ambientalmente protexida con respecto á existente na actualidade. Fomentar o autoconsumo a nivel local e a baixa escada de maneira efectiva. E sobre todo, non máis especulación coa nosa terra e cos nosos recursos, tanto terrestres como mariños, non máis política irresponsable e Cero Corrupción.

Asinan:

Ecoloxistas en Acción Galiza, Atlántica e Verde

Asociación ambiental Petón do Lobo

Comité pola Defensa das Rías Altas

Asociación galega Cova Crea

Amigos e Amigas dos Bosques “O Ouriol do Anllóns”

IEM Instituto de Estudos Miñoráns

Asociación O Vilar

SOS Groba

Salvemos Monteferro

Asociación Val de Torés

Plataforma defensa dos Ancares

A Ría Non se Vende

A Rede para o Decrecemento Eo-Navia Galiza e O Bierzo

Véspera de Nada

Aproveitaremos para pasar polo xulgado para informarnos do estado da denuncia penal que puxemos en abril e da que non recibimos ningún tipo de notificación, nin correos nin telefóno …

Este Xoves 11 de Xaneiro o Acibal baixa a Pontevedra

Baixa para berrar pedindo axuda, baixa para que na cidade sepan dos seus problemas, que lamentablemente son os dos montes de MEDIO Galicia.

Este Xoves, no Teatro Principal ás 20.00 colectivos da zona contaranvos a realidade do despliegue das macroeólicas nos montes de Pontevedra. Os medios “mainstream” bombardéante día a día co que a Xunta e as empresas enerxéticas queren que penses. Se nunca viras a cara escura do despliegue masivo das renovables, se queres vir a coñecer a realidade da man dos que a viven de preto, se queres saber o que acontece na túa comarca: agardámoste!.

– Este proxecto eólico foi publicado para exposición pública no DOG do pasado 26 de outubro cun prazo de 30 días hábiles.

– Rematou ese prazo o 12 de decembro de 2023 (hai menos dun mes)

– Co Nadal polo medio publican, o 8 de xaneiro, a DIA FAVORABLE!

– 8 de xaneiro publican o Anuncio do 22 de decembro polo que se fai pública esa DIA FAVORABLE!
Rematara o prazo de exposición pública o martes 12 de decembro e o venres 22 xa tiñan a DIA FAVORABLE!

COMO PODEN SER TAN CARADURAS!

Pero é que a cousa non remata con isto… NON!

Este PROXECTO INDUSTRIAL PRIVADO superponse escandalosamente co preexistente PE SERRA DO COLMO nun máis que evidente caso de FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA e SUPERPOSICIÓN DE PROXECTOS e COMPARTICIÓN ILÍCITA DE ESTRUTURAS FUNDAMENTAIS!
A historia do PE SERRA DO COLMO (pódese comprobar a súa cronoloxía no DOG) e de todo o “Conxunto Ancares” conectado, xunto con todo o grupo Meira-A Pastoriza- Mondoñedo e cos proxectos LEVANTE, VENTISCA, MONZÓN, BOURA e BORRASCA, hábilmente “recuperados” polo “non ministro” e candidato Besteiro logo da súa negociación coa Ministra Ribera.

Segundo nos contan, a explicación/xustificación de toda esta maraña está na subministración de enerxía á factoría de ALCOA…

O DOG de hoxe ten a desfachatez de anunciar as DIA,s DESFAVORABLES dos PE,s CAROLIÑO e PEQUECHO ao mesmo tempo que a FAVORABLE do PE PENA DO PICO. Rexeitan os proxectos CAROLIÑO E PEQUECHO pola acumulación de efectos negativos dada a densidade eólica naquela zona:

Non se aplica ese mesmo criterio de “ACUMULACIÓN DE EFECTOS SINÉRXICOS NEGATIVOS” sobre a paisaxe e o medio natural na zona Becerreá-Ancares. Parece que, tal e como se pode comprobar na nosa infografía, non se apreza “Acumulación de proxectos” no mesmo territorio e non Polo que se pode ver nesa imaxe tampouco hai FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA, nin SUPERPOSICIÓN DE POLIGONAIS, nin COMPARTICIÓN ILÍCITA DE ESTRUTURAS FUNDAMENTAIS…

E moi doado de entender:
SON UN GRUPO ARMADO ORGANIZADO PARA DELINQUIR!
HAI QUE PARALOS! HAI QUE BOTALOS! (Con “B”, non con “V”)

A QUIEN ESPECULA, TODO LE VALE. La persona que creemos es periodista arranca considerando que las plataformas, que actualmente nos movilizamos en contra de la invasión de macroparques energéticos, se crearon en contra del desarrollo de energías limpias en España; nada más lejos de la realidad:

El objetivo de la mayoría de plataformas sociales y vecinales ha sido y es posicionarse en relación con el desembarco en el territorio de empresas energéticas y de otros sectores que al olor de los fondos públicos para fomentar la transición energética, han solicitado cientos de proyectos inasumibles para quienes residen en el territorio.

Continúa diciendo que nos hemos organizado y trabajamos conjuntamente: obviamente, ante semejante amenaza!!.

Que tenemos presencia en redes sociales: por supuesto o ¿acaso son privativas de particulares y empresas?.

Que contamos con financiación para promocionarnos: si la tuviéramos ¿dónde está el problema? La cuestión es que para una mayoría esto no es así. En nuestro caso, que solo hablamos de nuestra asociación, Ecoloxistas En Acción Galiza, Atlantica e Verde (EcoloxistasEnAccion.org), le aclaramos que no tenemos ningún ingreso de fuentes ajenas a nuestros socios y socias, no recibimos pagos ni subvenciones de nadie; vd. claramente no entiende el trabajo voluntario y el compromiso (no nos sorprende a tenor de su criterio de no contrastar las fuentes de información).

Que nuestro objetivo ha cambiado conforme ha evolucionado quien nos paga: nos lo va a tener que explicar en detalle, porque ¿quién se supone que nos paga?

Pero claro, la fuente de esta retahíla de infundios es el sector empresarial renovable.

No conforme con todo lo anterior, se permite decir que hay grupos políticos que nos apoyan y en el caso concreto de Galicia, habla del BNG: Todo le sirve a quien especula; al fin y al cabo, a río revuelto ganancia de pescadores. Nos sitúa en reuniones conjuntas con partidos que están en las antípodas ideológicas unos de otros, pero lo que a ella le interesa es situarnos a las asociaciones ahí; tú miente, que algo queda! parece ser su lema a lo largo de todo el texto.

Por lo visto nos financian los propietarios de negocios de turismo rural, agricultores que no han sido “agraciados” con un molino eólico en sus tierras, clubes de caza y partidos para hacer oposición al contrario político. Seríamos ricos en dinero y pobres en principios y ese no es nuestro caso, que le quede claro.

Para no variar de lo que venimos leyendo últimamente, se ataca también a los tribunales de justicia de Galicia; una vez más, quienes son competentes para aplicar la ley no lo hacen adecuada ni correctamente. De ahí, que Xunta y Gobierno de España estén cambiando las leyes, apoyando y promoviendo cambios en la normativa europea; todo se justifica para ofrecer escenarios favorables a las empresas. 

No vamos a comentar lo que el Sr. Méndez le ha debido decir y ella tampoco contrasta; nuestra posición con respecto al posicionamiento de CCOO en relación con este tema es de sobra conocida: le invitamos a visitar nuestras redes sociales, pero claro! tal vez no le interesemos como fuente de información sino solo como diana de infundios, descalificaciones y falsedades. 

Para acabar renombra el Observatorio de la sostenibilidad como Think tank del movimiento antirrenovable en España. Le copiamos algunos datos sobre el Observatorio para facilitarle el trabajo: “nace en diciembre de 2014 como asociación ciudadana con el fin de ser centro de referencia para los agentes de la sociedad interesados en el desarrollo del concepto de la sostenibilidad en todos sus aspectos, en temas tales como el cambio climático, la biodiversidad, la ocupación del suelo, la calidad del aire, la contaminación de suelos, pero también en aspectos como la desigualdad, la distribución de la riqueza, la vivienda, la economía circular o la justicia social” y su visión es “conseguir un futuro más sostenible para todos, con mayor calidad de vida, menor uso de recursos, mayor igualdad y poder diseñar un futuro más sostenible para todos”.

A la ministra del sector solo le podemos decir que se le ha ido el objetivo, que tiene una hoja de ruta para la transición energética que no es ni transición, ni ecológica, ni justa, ni compartida por la población a la que han ninguneado en los procedimientos y que reside en el territorio que quieren expoliar. Su línea de acción va a tener un efecto demoledor sobre el medio de vida rural, sobre las pequeñas explotaciones extensivas ganaderas y de agricultura que protegen el medio ambiente, expulsor de personas, familias y comunidades hacia ciudades donde se sumarán a otras muchas familias vulnerables y en situación de pobreza, sobre la costa y la pesca tal y como la conocemos hoy, sobre la fauna, sobre las reservas naturales y espacios que antes dijeron proteger, sobre el patrimonio cultural y el paisaje.

Se ha rendido a las industrias contaminantes, a las empresas energéticas que no contribuyen a la sociedad ¿o acaso nos hemos olvidado de los beneficios caídos del cielo, de que se les ha tenido que obligar al pago de un impuesto para contribuir a las arcas públicas? Y ha venido ninguneando a las comunidades afectadas, sin el más mínimo respeto a la participación ciudadana. En la agenda 2030 se trata de no dejar a nadie atrás y la ministra hace tiempo que no tiene esto en mente.

Para acabar, tres días más tarde, la misma persona escribe en el mismo medio explicando la ampliación de plazos demandados por las empresas que han solicitado instalaciones de energías renovables. Parece que las empresas no pueden cumplir los plazos hasta mediados de 2025 y les regalan tiempo adicional, para que lo hagan cómodamente. Se amplía de 5 a 9 años el plazo para obtener una autorización administrativa de explotación y se incrementa hasta los 49 meses el plazo para obtener la autorización administrativa de construcción; Y la ministra califica de “incorporación ordenada” lo que a todas luces es una concesión sin ambages a las empresas del sector.Ustedes seguirán mintiendo, embarrando un debate necesario, difamando a asociaciones y plataformas vecinales, ciudadanas y sociales, y nosotros continuaremos situando a las personas en el centro, generando participación y conocimiento científico y no nos desviaremos de nuestros principios, convicciones y objetivos ni dejaremos a nadie atrás.

O auto ditado polo TSX non conta con nengún voto particular e estima a pretensión da asociación ecoloxista en base a “división artificiosa do parque e defectuosa tramitación da información pública”.

O TSX razoa que dado que conflúen varios parques eólicos nas inmediacións do proxecto “Alto de Montouto”, non poden “dar por enteiramente veraz” a declaración de impacto ambiental (DIA) do mesmo, nin os informes que a apoian: “Persiste a incógnita sobre se a DIA refire a radiografía exacta do medio ou estaría mediatizada pola fragmentación artificiosa do parque”.

Amais, subliña que “non cabe ter dúbidas” de que “existen moitas posibilidades de que a afectación ao medio sexa efectiva e irreversible”. 

Apoiándose no principio de precaución do Dereito Comunitario, afirma que de nada valería permitir a execución do proxecto empresarial, se posteriormente “hai que desfacer o status quo a costa do erario público”.

Doutra banda, tamén se vería perxudicada a promotora que vería paralizada de maneira permanente a construción e explotación da súa empresa eólica.

O auto do alto tribunal galego tamén recalca que o amplo lapso temporal de espera na vía administrativa que padeceu a empresa promotora para obter a autorización, fai que non sexa “moi equitativo pola súa parte” achacar a culpa da caducidade das autorizacións administrativas que se puidesen producir á xustiza.

Finalmente, o auto recoñece que a asociación ecoloxista “invoca con éxito” a doutrina da aparencia de bo dereito para conseguir a inmediata suspensión cautelar do acto administrativo, pois alega sentencias da Sección Terceira anulando actos substancialmente similares relativos á autorización de parques eólicos.

Plataformas Veciñais, Grupos Ecoloxistas, Sindicatos e outros colectivos galegos avisan que o fallo do Supremo sobre o parque eólico de Corme non fará decaer a loita xudicial contra o espolio eólico que desafortunadamente está a ter lugar en Galicia e que pon en grave risco o desenvolvemento rural e sostible da nosa terra.

Após a recente resolución do Tribunal Supremo que revoga a sentenza do TSX de Galicia que anulaba a autorización da poligonal eólica Corme G3, ao estimar o recurso presentado pola Xunta e EDP Renovables, o movemento veciñal e ecoloxista considera que son numerosas as causas de incumprimento e continuarán pleiteando contra as eólicas. 

Dende estes grupos lembran que hai máis de 70 recursos contenciosos-administrativos presentados polas asociacións Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción, Galiza “Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org), entre outras entidades, así coma centos de denuncias de particulares polas afeccións ao seu patrimonio persoal e a súa saúde.

Sosteñen que os argumentos xurídicos que fundamentan estes recursos baséanse en diversos aspectos coma o fraccionamento ilícito ou a afectación a zonas naturais protexidas ou ao patrimonio cultural.

Por tanto, que o Supremo non observe que concorran causas de nulidade pola redución á metade do prazo de información pública e porque os informes sectoriais foron solicitados despois do devandito trámite, non invalida en absoluto os diversos argumentos nos que se basearon os demais recursos presentados contra outros proxectos. 

Subliñan que son numerosos os argumentos xurídicos para paralizar o espolio e que están dispostos a esgotar todas as vías xudiciais.

No século do ambientalismo e a preservación da natureza é inconcibible que en nome da ecoloxía vaiamos permitir esnaquizar centos de quilómetros de flora e fauna en prol dos 

intereses económicos de grandes corporacións, que unha vez instalados, non terán a menor preocupación polos graves problemas locais que estas macro instalacións deixarán ao seu paso. 

Isto non é unicamente un problema de abuso administrativo e litixio xudicial; é un problema de falta de respecto e entendemento á forma de vida que realmente conleva o desenvolvemento sostible e ecolóxico do noso planeta, que lembramos é un dos obxectivos prioritarios para a Axenda  2030 das Nacións Unidas.

APOIAN

• Asociación Petón do Lobo
• Ecoloxistas en Acción. Galiza “Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org)
• Asociación Nove Refachos
• AC O Sobradelo do Tangaraño ( Sobradelo, Xunqueira de Ambía)
• Amil sen Eólicos
• Cerdido di Non 
• Salvemos o Val de Barcia e o Monte Xalo
• Afectadxs de Paderne
• Asociación A-Legre
• Comuneiros do Chá
• Fundação Montescola
• Veu Polo Aire
• A Ría Non se Vende
• Salvemos Monteferro 
• Vento Mareiro
• IEM (Instituto de Estudos Miñoráns)
• Plataforma SOS Groba
• Colectivo Arroutada
• Foi Polo Vento
• Veciñanza de Anca Afectada
• Aire Limpo nas Mariñas Mandeo
• Plataforma Monfero di Non
• Assembleias Abertas Independentistas
• Centro Social Gomes Gaioso (A Corunha)
• Acunhas e Foucelhas Local Social
• Centro social A Pedreira (Ponte Vedra)
• Amigas Das Árbores
• Salvemos A Comarca de Ordes
• Plataforma Galega para a Defensa Animal e da Natureza
• Un Vento Vén 
• Asociacion veciñal sociocultural ambiental A Lama vive
• TEXMoeche
• Comité en Defensa das Rías Altas
• Milloelandras
• Plataforma veciñal Mina Touro O Pino non
• A Rente do Chan – PLADEVER
• Plataforma Veciñal Caíño Brancellao 
• Unión AnarcoSindicalista (A Coruña)
• Afectados por Eólicos de Vilaboa
• Centro Social Mádia Leva (Lugo)
• Ateneo Libertario Xosé Tarrío (A Coruña)
• SOS Patrimonio Monte do Gato-Seselle
• Centro Social A Hedreira (Lugo)
• Sindicato Labrego Galego- Comisións Labregas
• Asociación Cultural A Galleira (Ourense) 
• Plataforma por un monte vivo A Lama
• CMVMC Antas
• Stop Eólicos Xurés-Celanova
• MEL, Movemento Ecoloxista da Limia
• Associaçom Cultural Algaravia (Ourense)
• CSA Casa Colorida (Nigrán)
• Centro Social A Revolta do Berbés (Vigo)
• Asociación de Veciños O Vilar (Lugo)
• Colectivo Kuturn´aldea
• Centro Social Fuscalho (A Guarda)
• Labrecos, granxa circular rexenerativa

V. en castellano a continuación.

É repugnante regocijarse co espolio e saqueo do ben común para entregalo a mans privadas, que só buscan os seus beneficios e en ningún caso pensan compartilos coa poboación que reside no territorio do que se serven.

¿ Oué que os parques eólicos xa instalados na Comunidade Autónoma supuxeron un abaratamento da factura eléctrica ou unha mellora da vida das persoas que residen nas zonas afectadas polos parques? Se é así, esperamos con interese os detalles.

¿ Como se lle pode chamar á entrega dos recursos naturais -como o vento e o territorio incluído nas poligonais dos parques eólicos- música celestial? Música celestial para quen?

De novo atrévese a insultar a todo o que non pensa como el, acusando de ignorantes, tolos e carentes de coñecementos; non só a quen desde hai moito tempo veñen estudando a sustentabilidade ambiental, o impacto que os usos do chan teñen no cambio climático, o impacto na saúde e a contorna das industrias contaminantes, os xuíces (incluídos os do TSXG),… en fin, a todos menos el, ou o resto de persoas con obxectivos “normais”; pero ¿de onde saíu este individuo? que intereses defende?

Dada a liña editorial do medio que lle dá cobertura, non é estrano pensar que son os intereses da industria enerxética, en particular das empresas promotoras de renovables que creceron como unha praga desde que hai fondos públicos para os seus negocios. 

Crese con dereito a diferenciar entre galegos con obxectivos “normais” e protectores do benestar xeral dos demais, que parecen dedicarse a esnaquizar a vida ao resto.

Xa está ben da dicotomía entre invasión de eólicos e benestar ou o desastre. É falsa, malintencionada, demagóxica e para o enfrontamento; que tipo de discurso é ese? que majadería é o medo ao subdesarrolo? seica un rural vivo é subdesarrolo? sabe vostede o que significa un rural vivo? 

O ataque á xustiza que se permite é polo menos reprobable, tendencioso e claramente ideoloxizado, está a apelar a que a xustiza non está ao servizo de toda a cidadanía? Seica está a suxerir que as e os xuíces dos tribunais galegos non deben intervir e deixar ás empresas de renovables que campen ás súas anchas, cando é o único lugar ao que se pode apelar fronte á vulneración de dereitos? 

E o colmo chega coa mención a Alcoa, non só porque fai un chamamento a saltarse a norma, senón porque a cualifica como industria vital;

Vital para os animais da contorna da planta enfermos con fluorosis ?

Vital para quen respira un aire de mala calidade?

Vital para os cultivos contaminados polas filtracións dos lodos vermellos acumulados?

Vital para a costa onde acaban as filtracións?

Vital para quen con impostos veñen entregando ao redor de 1.050 millóns de euros desde 2008 á empresa para que permaneza no mesmo sitio e contaminando?

Esto si que é o gordo!; si se repartira entre os seus traballadores, estariamos todos moito mellor.

E a pregunta é

¿ Que tipo de industria defende CCOO? Porque desde hai tempo só óese a súa defensa de industrias contaminantes para as que todo vale; e é momento de preguntarse non teñen propostas diferentes desde o sindicato (porque ud. escribe como representante sindical)?

Non son capaces de poñer sobre a mesa ideas que non agredan a persoas e contorna e propoñerllas a quen corresponda? só teñen discursos de enfrontamento?

Fraco favor fai este sindicato ás e os traballadores e á poboación con este discurso de defensa de industrias inviables esixindo o sacrificio do ben común !.

A opinión coa que nunha nova ocasión o Sr. Méndez despáchase na Voz de Galicia, tería que avergoñarlle a el, ao medio que o publica, ao sindicato que dí representar e á comunidade autónoma no seu conxunto.

Se este é o representante que as e os traballadores apoian, só pódeselles dicir que quedan sós e non van contar con boa parte da sociedade civil.

É importante abrir un debate industrial profundo, poñendo a viabilidade no centro e cunha vocación de adaptación ao contexto no que nos atopamos en 2023 e o que virá.

Teña coidado co que soña Sr./Sr. Méndez, porque o gordo que agora lle alegra váiselle a quedar curto; somos moitos máis cun soño cun territorio limpo, seguro e sostible e cunha sociedade onde a xustiza social, a equidade e as condicións de vida dignas e seguras o sexan para todos, permitindo que cada persoa poida elixir o proxecto vital que lle permita un desenvolvemento pleno e sen ter que discutir con individuos como Vd.

V. en castellano

Es repugnante regocijarse con el expolio y saqueo del bien común para entregarlo a manos privadas, que solo buscan sus beneficios y en ningún caso piensan compartirlos con la población que reside en el territorio del que se sirven.

¿O es que los parques eólicos ya instalados en la Comunidad Autónoma han supuesto un abaratamiento de la factura eléctrica o una mejora de la vida de las personas que residen en las zonas afectadas por los parques? Si es así, esperamos con interés los detalles.

¿Cómo se le puede llamar a la entrega de los recursos naturales -como el viento y el territorio incluido en las poligonales de los parques eólicos- música celestial? Música celestial ¿para quién?

De nuevo se atreve a insultar a todo el que no piensa como él, acusando de ignorantes, locos y carentes de conocimientos; no solo a quienes desde hace mucho tiempo vienen estudiando la sostenibilidad medioambiental, el impacto que los usos del suelo tienen en el cambio climático, el impacto en la salud y el entorno de las industrias contaminantes, los jueces (incluidos los del TSXG),… en fin, a todos menos él, o el resto de personas con objetivos “normales”; pero ¿de dónde ha salido este individuo? ¿qué intereses defiende?

Dada la línea editorial del medio que le da cobertura, no es extraño pensar que son los intereses de la industria energética, en particular de las empresas promotoras de renovables que han crecido como una plaga desde que hay fondos públicos para sus negocios. 

Se cree con derecho a diferenciar entre gallegos con objetivos “normales” y protectores del bienestar general de los demás, que parecen dedicarse a destrozar la vida al resto.

Ya está bien de la dicotomía entre invasión de eólicos y bienestar o el desastre. Es falsa, malintencionada, demagógica y para el enfrentamiento; ¿qué tipo de discurso es ése? ¿qué majadería es el miedo al subdesarrollo? ¿acaso un rural vivo es subdesarrollo? ¿sabe usted lo qué significa un rural vivo? 

El ataque a la justicia que se permite es al menos reprobable, tendencioso y claramente ideologizado ¿está apelando a que la justicia no está al servicio de toda la ciudadanía? ¿acaso está sugiriendo que las y los jueces de los tribunales gallegos no deben intervenir y dejar a las empresas de renovables que campen a sus anchas, cuando es el único lugar al que se puede apelar frente a la vulneración de derechos? 

Y el colmo llega con la mención a Alcoa, no solo porque hace un llamamiento a saltarse la norma, sino porque la califica como industria vital;

Vital para los animales del entorno de la planta enfermos con fluorosis?

Vital para quienes respiran un aire de mala calidad?

Vital para los cultivos contaminados por las filtraciones de los lodos rojos acumulados?

Vital para la costa donde acaban las filtraciones?

Vital para quienes con impuestos vienen entregando en torno a 1.050 millones de euros desde 2008 a la empresa para que permanezca en el mismo sitio y contaminando?

Esto sí que es el gordo!; si se hubiera repartido entre sus trabajadores, estaríamos todos mucho mejor.

Y la pregunta es

¿qué tipo de industria defiende CCOO? Porque desde hace tiempo solo se oye su defensa de industrias contaminantes para las que todo vale; y es momento de preguntarse ¿no tienen propuestas diferentes desde el sindicato (porque Vd. escribe como representante sindical)?

No son capaces de poner sobre la mesa ideas que no agredan a personas y entorno y proponérselas a quien corresponda? ¿solo tienen discursos de enfrentamiento?

Flaco favor hace este sindicato a las y los trabajadores y a la población con este discurso de defensa de industrias inviables exigiendo el sacrificio del bien común !.

La opinión con la que en una nueva ocasión el Sr. Méndez se despacha en La Voz de Galicia, tendría que avergonzarle a él, al medio que lo publica, al sindicato que dice representar y a la comunidad autónoma en su conjunto.

Si este es el representante que las y los trabajadores apoyan, solo se les puede decir que se quedan solos y no van a contar con buena parte de la sociedad civil.

Es importante abrir un debate industrial profundo, poniendo la viabilidad en el centro y con una vocación de adaptación al contexto en el que nos encontramos en 2023 y el que vendrá.

Tenga cuidado con lo que sueña Sr. Méndez, porque el gordo que ahora le alegra se le va a quedar corto; somos muchos más quienes soñamos con un territorio limpio, seguro y sostenible y con una sociedad donde la justicia social, la equidad y las condiciones de vida dignas y seguras lo sean para todos, permitiendo que cada persona pueda elegir el proyecto vital que le permita un desarrollo pleno y sin tener que discutir con individuos como Vd.

No DOG do pasado 13 de decembro, a Consellería de Economía, Industria e Innovación anunciaba a suspensión definitiva de NOVE PROXECTOS EÓLICOS con DIA DESFAVORABLE publicada  varios meses atrás…  dando mostras, unha vez máis, de eficacia e transparencia:

Pero ningunha delas tan “antiga” como a do PE MERENDÓN:

Para poñernos en situación cómpre ter en conta que a primeira versión do PE MERENDÓN, do ano 2011  (DOG 11/06/2013),  contaba con SETE aeroxeradores e a súa POLIGONAL era moi diferente á da versión final:

Pero a versión “definitiva” foi sorpresivamente publicada para exposición pública polo Faro de Vigo e polo concello de Oia o 22 de decembro de 2021, na véspera da súa publicación “oficial” no DOG. Toda unha novidade!

E, naquela  mesma “onda de transparencia informativa”, aparecera esta simpática proposta:

Rir por non chorar!

Esta nova versión do PE MERENDÓN falaba  de CINCO aeroxeradores e debuxaba unha poligonal absolutamente distinta que “emparentaba” moi claramente co PE ROSAL:

Pero é que, ademais, seguindo o costume da época, pretendíase reducir de modo ILEGAL o prazo para presentar ALEGACIÓNS de trinta (30) a quince (15) días!

Pero en xaneiro o TSXG declara a ilegalidade desa redución de prazos

O que obrigou a “republicar”, xa con trinta (30) días de prazo, moitos proxectos que esta sentenza declaraba ilegais, entre eles o do PE MERENDÓN, “republicado” no DOG 06/04/22:

E nesas andamos… logo dunha longa e truculenta historia, o PE MERENDÓN ten DIA DESFAVORABLE coñecida desde o 4 de novembro de 2022, TRECE MESES E MEDIO! e aínda non atoparon ocasión na Consellería de Industria, daquela dirixida por Francisco Conde e agora por Mª Jesús Lorenzana, dunha Xunta de Galicia, antes presidida por Alberto N. Feijóo e agora por Alfonso Rueda.

EcoloxistasEnAccion.org

Ecoloxistas.org

Hoy vamos a hablar del Ministerio de Transición Ecológica y Reto Demográfico; una administración que viene demostrando en los últimos años que la transición que proyecta no es ecológica, ni justa ni social y que el reto demográfico que aborda es el de expulsión de personas de territorios con baja densidad poblacional, no sabemos muy bien hacia dónde; ¿nos vamos todas y todos a las ciudades?

Hoy nos enteramos por la prensa que este Ministerio prevé la creación de una nueva subestación eléctrica SE 400kV en Naraio, que se conectará mediante un doble circuito a una segunda nueva subestación SE 400kV Maciñeira y una nueva subestación en As Pontes de García Rodriguez. La justificación para estas infraestructuras está en “conectar directamente a los consumidores significativos con la red de transporte” , “surgimiento de un nuevo bombeo y la aparición de nuevos consumidores industriales” y “la llegada de muy alta tensión a las comarcas de Ferolterra Eume, paso imprescindible para la viabilidad de proyectos como los de Sentury Tire, Reganosa o Ence, proyectos que se caracterizan por requerir unos consumos de electricidad solo posibles si se abastecen directamente desde la red de transporte eléctrica.”

Una vez más el sacrificio poblacional y medioambiental por proyectos industriales privados que de no recibir “subvenciones directas o indirectas” de la administración española no serían viables; ¿no tenemos el claro ejemplo de Alcoa? 

Los proyectos que parecen “merecer” semejante destrozo del territorio son 

1. Sentury Tire, empresa cuya sede está en China según su página web (https://senturytireusa.com/about/section:the-facts), uno de los 3 países con mayor carga de emisiones de CO2 y por tanto más contaminante del planeta. Para esta planta Endesa aporta el suelo (más de 12 hectáreas) y la energía eléctrica para producir en torno a 12 millones de neumáticos. Por cierto, se  estiman 700 empleos (aunque ya estamos acostumbrados a este tipo de falsedades).

  (https://cincodias.elpais.com/cincodias/2022/09/23/companias/1663950571_471968.html)

Y toca preguntarse: ¿La transición ecológica consiste en continuar apoyando el vehículo? ¿sustituir los actuales por eléctricos con baterías de litio y otros minerales cuya extracción tiene consecuencias ya conocidas? ¿Cómo se van a transportar esos millones de neumáticos anuales? ¿Acaso no sabemos que para su producción se precisa de derivados de combustible fósil? ¿No nos acaba de decir Señora Ribera que ya está escrito el fin de los combustibles fósiles?

2. Reganosa, para la primera gran planta de hidrógeno verde en Galicia y promovida junto con la empresa EDP. (https://reganosa.com/es/la-primera-gran-planta-de-hidr%C3%B3geno-verde-de-galicia-inicia-su-tramitaci%C3%B3n). Para esto, se utilizará una vez más el territorio de As Pontes y según su web una superficie inicial de 35.000 m2. Al uso del agua del lago de As Pontes que se viene vendiendo como recurso turístico desde hace años, se añaden los 7,2 kilómetros de hidrogenoductos  para vehicular la mayor parte de la producción y los 4,9km de líneas subterráneas de alta tensión, necesarios para llevar a la terminal la electricidad necesaria en el proceso.(https://www.lavozdegalicia.es/noticia/ferrol/as-pontes-de-garcia-rodriguez/2023/10/26/declaracion-impactoambiental-favorable-primera-gran-planta-hidrogeno-verde-galicia/00031698305270405787790.htm). Por cierto, su operación y mantenimiento generarían 50 empleos directos y 55 indirectos.

¿Nos hemos olvidado que fabricar y utilizar hidrógeno verde gasta mucha energía y esa energía tiene que pagarla el usuario final, aunque se desperdicie?. ¿tampoco recordamos que es muy caro y siempre será más caro que la electricidad de la que se obtiene”?  Según Ana María Jeller-Makarewicz — Ingeniera analista del Institute for Energy Economics: “Estamos haciéndolo al revés: ahora no hay demanda y, sin demanda, se está implementando la red de conexión y estimulando la producción sin saber a qué vamos a dedicar esa producción” (https://www.eldiario.es/sociedad/hidrogeno-verde-burbuja-solucion-climatica-riesgo-ambiental_1_9892272.html)

3. Ence, de nuevo en  As Pontes tiene el proyecto de abrir una bioplanta para la producción de fibra blanqueada recuperada y biomateriales. Según su web, esta planta “constituye una iniciativa empresarial que alcanza, en esta primera fase, un volumen de inversión de 125 millones de €, la creación de 120 puestos de trabajo directo y el cierre de la cadena de valor de la celulosa, dando una segunda vida a estos materiales: cartón y papel recuperados” Es decir, estamos blanqueando el uso de la celulosa, su contaminación y el desastre forestal que en Galicia supone; se puede preguntar a los habitantes de Pontevedra y alrededores sobre el “valor de la celulosa” (https://ence.es/la-bioplanta-que-ence-estudia-poner-en-marcha-en-as-pontes-declarada-proyecto-industrial-estrategico-por-la-xunta-de-galicia/). Se estima una capacidad de producción de fibra reciclada en torno a 100.000 toneladas anuales y surge la misma pregunta ¿Cómo se transportará esto? Pero no queda aquí el proyecto, ya que tras esta primera fase vendrán una segunda con una planta de cogeneración con biomasa y una siguiente de una línea para la fabricación de 30.000 toneladas anuales de productos papeleros. (https://cincodias.elpais.com/cincodias/2023/02/09/companias/1675963713_953299.html)

Parece que la Sra Ministra tiene previsto “modificaciones para acometer en 2026 64 actuaciones concretas que aumenten la capacidad de las redes en lugares donde ya está prevista una mayor generación y demanda eléctrica”. Y ante esto, exigimos transparencia, información pública y participación ciudadana de modo que las personas que habitamos el territorio podamos ejercer nuestros derechos. 

Todos los proyectos que no tengan en cuenta el decrecimiento, el autoconsumo de energía y las comunidades energéticas, la protección del modo de vida rural, de los recursos naturales y los entornos naturales y paisajísticos nos van a tener enfrente. La transición energética solo puede   ser justa, solidaria y sin sacrificio territorial; si no, no lo es, es negocio!.

Tal día coma hoxe de hai dous anos, organizado por Marci Varela, tiña lugar nas instalacións de Televigo unha nova entrega do programa “Vigo a debate” que naquela ocasión abordou “… un dos temas que máis preocupa á industria e aos ecoloxistas: A enerxía eólica. E é que Galicia leva varias décadas optando por instalar parques eólicos no seu territorio e, sen embargo, comezan a levantarse voces en contra deste tipo de proxectos. Dos seus pros e contras  falaremos no programa de hoxe…” 

“NON É NON!”: 

Cómpre salientar que o deseño inicial deste debate pretendía a presenza de representantes políticos (concellos e Xunta), das Comunidades de Montes,  do mundo empresarial, da cidadanía activa organizada e mesmo do OEGA e da Universidade de Vigo.

Por diferentes razóns unicamente aceptaron participar neste programa dúas das partes  convidadas: AEG e IEM-SOS Groba. Valorouse mesmo adiar o debate a unha data máis favorable para todas as partes.

A proposta final de Televigo foi un “debate a dous” no que participaron Manuel Pazo, presidente da EGA (Asociación Eólica de Galicia), que o faría “on line”  e Bruno Centelles, voceiro do IEM (Instituto de Estudos Miñoráns), da Plataforma SOS Groba e da Rede Galega STOP eólicos, desde os estudios de Televigo.

Televigo publicou na súa canle de Youtube o programa dividido en dúas partes:

E desde o Instituto de Estudos Miñoráns publicouse na súa canle de Youtube unha versión editada que agrupaba nunha única peza o programa íntegro. Sen cortes:

No curto espazo de tempo no que esta peza estivo dispoñible acadou 896 visitas pero foi retirada por Youtube a instancias de Televigo, ao parecer por problemas de dereitos de autor.
A data de hoxe permanece plenamente vixente nos seus contidos e dispoñible na canle de Youtube do IEM a peza “NON É NON!” que ilustra esta nova.
Ecoloxistas Galicia “Atlántica e Verde”

Por exemplo a DIA DESFAVORABLE do PE PUZA foi publicada no DOG do 22/12/22. Hai case un ano!

Que outra cousa podería ter acontecido distinta á publicación no DOG do arquivo/anulación definitivo do proxecto?

Agora queda que, dentro de 5 ou 6 meses, nolo comuniquen dixitalmente a través do notifica.gal e que nolo conten tamén por e-mail avisándonos, ademais, de que recibiremos notificación escrita, por correo certificado entregado en man… Como fixeran co Albariño I (e con ningún outro, que eu saiba) . Lembrades?

Xa sabemos que o retraso nas publicacións no DOG non son intencionados. Débense sempre a “problemas técnicos”.

PE PUZA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 22/12/22

PE PENA OMBRA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 24/01/23

PE PEDRA LONGA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 20/01/23

PE O VAO: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 20/01/23

PE MANCELO: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 22/12/22

PE ALTO DA CROA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 24/01/23 (ALTO DA CROA II 20/01/23)

PE A PICOTA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 23/01/23 (A PICOTA II 20/01/23)

A ESPADA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 10/07/23

A COSTA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 20/01/23

É de supoñer que nestas datas vaian aparecendo no DOG os anuncios de SUSPENSIÓN DEFINITIVA doutros proxectos eólicos con DIA DESFAVORABLE publicada hai xa varios meses no DOG…

Manexan e manipulan a información á súa comenencia e pretenden facer pasar este tipo de publicacións como se fosen novidades ou mesmo o resultado da súa boa xestión na defensa do territorio…

E aínda haberá quen o celebre!

É un absoluto insulto á intelixencia da cidadanía.

A primeira vez que que nos minten é culpa deles por falsos e mentiráns. A segunda vez xa é culpa nosa por parvos e inxenuos. E a terceira… e a cuarta?


Son un Grupo Armado Organizado para Delinquir. Son auténticos delincuentes!

HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!
Ecoloxistas.org Galicia “Atlántica e Verde”

c

MACROPARQUE de 69 aeroxeradores 403,2 MW FRAUDULENTAMENTE FRACCIONADO en CINCO PROXECTOS e tramitado polo MITECO (Goberno de España) 

LAT,s (Liñas de Alta tensión) desde As Nogais a Xove!

Ímonos situando no mapa?

Pero é que a cousa é moito máis seria do que parece!

Na zona “Becerreá-Ancares ” o  PE LEVANTE (tramitado polo MITECO-Goberno de España) mestúrase compartindo territorio e probablemente estruturas fundamentais coa “Maraña XUNTA” formada, como mínimo, polos proxectos eólicos CHAO DO MARCO, MONTEIRO, NAVALLOS, REBOIRO, RESTELO, SERRA DA LAGOA, SERRA DO PUNAGO, SERRA DA PIÑEIRA, SERRA DO COLMO e SERRA DO FURCO:

E  na “zona norte” a cousa está ainda máis enleada e revolta. O “Grupo Ancares+Levante” conecta coa subestación do PE VENTISCA por medio da súa LAT.
Co VENTISCA continúa a festa eólica chairega  cos proxectos MONZÓN, BOURA e BORRASCA:

Pero é que nesa área temos xa a loucura de proxectos tramitados pola XUNTA DE GALICIA:

Podemos falar, como mínimo dos PE,s PENAS PARDAS, CARBALLAL, FONSECA (Pousadoiro-Fonseca Fases I e II), FARRAPA I Fase I, ALTO DO SEIXAL (Farrapa I Fase II), FARRAPA II, NEDA, NEDA-experimental, PASTORIZA-RODEIRO, A PASTORIZA, AS LOUSEIRAS,  ademáis dos xa coñecidos MONDOÑEDO, SASDÓNIGAS (I e II), CANEDO, FIGUEIRAS, AIRAS…  Tamén aparecen pola zona os PE,s PEQUECHO, CAROLIÑO e MONDIGO. Completan o decorado os PE,s MONTE CONTADO,  COTO DE FRADES e NEIPÍN…   E aínda hai algún máis!

– Non se deberan superpoñer poligonais de parques eólicos diferentes.
– Proxectos diferentes non poderían compartir estruturas básicas e pretender seren tramitados separadamente e con DIA,s diferentes.
– Non se poderían tramitar proxectos eólicos en pezas separadas adiando fraudulentamente a publicación das súas liñas de evacuación.

Veñen malos tempos. Veñen malos ventos!

A INVASIÓN EÓLICA NON É COUSA EXCLUSIVA DESTA ZONA DE LUGO!
É UN PROBLEMA DE TODA GALICIA!

É UN PROBLEMA DE CASE TODA ESPAÑA (Ben sabedes que hai “excepcións”)

Podémolo deixar ir… podemos mirar para outro lado.

Podése dicir máis alto e máis forte.
Pero non máis claro!

HAI QUE PARALOS!

HAI QUE BOTALOS!

…e xa estamos indo algo tarde!

 (Deixando fóra cuestións xurídicas e atendendo ao que calquera persoa de a pé pode comprender)

PREVIO.  

No texto do AUTO anterior á incorporación da RECTIFICACIÓN do VOTO PARTICULAR da sra. aparecía:

“La ilegalidad alegada no es perceptible a simple vista”  Pero como pode ser que unha maxistrada do TSXG, no exercicio das súas funcións, utilice semellante frase para xustificar nada!

De verdade, que a ilegalidade non é perceptible a simple vista?

A ver se así, achegándose un pouquiño máis,


Deixando a un lado a súa “agudeza visual”, non lle toca a vostede aplicar o criterio da “simple vista” cando exerce como maxistrada.

A sociedade que a mantén no seu posto, a mesma que paga os seus gastos e o seu salario, agarda de vostede un pouco máis de “profundidade” na toma de decisións na súa práctica profesional. 

1.   

A sra. Paz Eiroa disinte da maioría. Forma parte dun tribunal de CINCO persoas. CATRO delas coinciden na pertinencia da aprobación da Suspensión Cautelar do proxecto eólico Campo das Rosas. UNA, a sra. Paz Eiroa, fala de denegala. Sen entender moito de leis  pero si de maiorías. Igual non está moi atinada nesta ocasión.

2.

De verdade pensa que a Administración pública, neste caso a Xunta de Galicia en materia de tramitación de proxectos eólicos, sirve con obxectividade os intereses xerais? 

De verdade? 

3.

Valora a sra. Paz Eiroa, desde o punto de vista semántico e amparada na acepción RAE, que os “perxuízos significativos” non son tal. Non son importantes, relevantes, valiosos, destacados…
Os seus outros CATRO colegas maxistrados, polo que se pode ler na “Parte Dispositiva” non opinan así.

4.  Liña 164 da quinta páxina do “Voto particular…” da sra. Paz Eiroa aparece  o concepto de “cadea”

Unha cadea de solicitudes?
Aínda admitindo a denominación “cadea” cómpre lembrar que cada unha destas solicitudes corresponde a un proxecto eólico concreto dunha, agora si, auténtica anterior “cadea” de proxectos eólicos  publicada no DOG á mellor comenencia da Xunta e da Patronal Eólica. Cada proxecto ten un prazo de alegacións propio que nun primeiro momento a Xunta pretendeu reducir a 15 días pero esa mesma Sala 3ª do TSXG, na súa sentenza 00017/2022 de 21 de xaneiro, dá a razón á parte demandante obrigando á Xunta a respectar a normativa europea.

E despois da fase Administrativa, rematada co Recurso de Alzada, ven a fase Contenciosa, xa en sede xudicial, tamén cos seus estritos prazos. É aí é onde entra a Sala 3ª do TSXG da que fai parte a sra. Perez Eiroa.

A sra. Paz Eiroa, maxistrada da Sala 3ª do TSXG coñecerá ben esta xa famosa sentenza:

Retomando -e admitindo- o concepto “cadea de solicitudes” empregado pola sra. Paz Eiroa non xería de xustiza, sra. maxistrada, descontextualizalo da escandalosa “cadea de proxectos eólicos” publicados pola Consellería de Industria da Xunta de Galicia, por exemplo neste último ano:

Sen ánimo de exhaustividade, simplemente para reforzar o concepto de “cadea” (DOG,s 20, 23 e 24 de xaneiro):

Esta “contabilidade” fai referencia aos expedientes traballados con fdata 19/07/2023:

5.

Loxicamente, todos estes proxectos veñen amparados pola Xunta de Galicia e todos eles amosan o mesmo tipo de irregularidades e defectos

Se por “fórmula” entende que os expedientes eólicos revisados pola Sala  3ª do TSXG presentan estruturas semellantes baseándose no mesmo tipo de argumentos, ten toda a razón.
Pero como podería ser doutro xeito se a práctica totalidade dos proxectos eólicos publicados pola Xunta presentan o mesmo tipo de trampas e irregularidades?

Xustamente, sra. Paz Eiroa. Este pode ser un bo exemplo de acumulación de efectos (“sinerxia” ou “efecto acumulativo”) manifestamente superior á mera suma de efectos individuais.

6.

Cita agora a sra. Paz Eiroa o artigo 34 do Proxecto de Lei de Medidas Fiscais e Administrativas (Proxecto de Lei  de Acompañamento dos Orzamentos da Comunidade Autónoma de Galicia 2024) que pretende fixar un novo concepto: “INTERESE PÚBLICO SUPERIOR” para que no caso de que se presenten recursos administrativos contra proxectos eólicos na Sala 3ª do TSXG se teña en conta o establecido nese artigo 34.

Pretende a sra. Paz Eiroa aplicar neste asunto unha lei aínda non vixente?
Impresionante!

6.

Efectivamente, entender que “cualquier solicitud” de suspensión formulada por una asociación ecoloxista acompañada de informe propio…

Non é “calquera solicitude”, sra. maxistrada. Son todas elas solicitudes amplamente documentadas e razoadas.
Non teñen outra intención que a súa consideración pola Sala 3ª do TSXG e, se así o estima a sala, POR MAIORÍA dos seus maxistrados e maxistradas, proceda á ANULACIÓN DOS PROXECTOS EÓLICOS considerados IRREGUALARES e NON CONFORMES A DEREITO.

Todas estas solicitudes, foron elaboradas por organizacións cidadás de moi recoñecido prestixio dentro e fóra de Galicia pola súa defensa do territorio e do patrimonio. Non se trata pois de simples “asociacións ecoloxistas”. É a SOCIEDADE CIVIL ORGANIZADA en diferentes grupos e colectivos que con moitísimo esforzo e sempre presionada polos tempos que habilmente manexa a o DOG é quen de presentar diante do TSXG solicitudes absolutamente razoables, fundadas e con firme intención de obter sentenzas favorables.
E sempre á base de traballo altruísta de equipos de persoas e sempre con recursos propios.

“…acompañada de informe propio…”
Pois claro. De que outro modo podería ser?

Calquera persoa minimamente informada é quen de entender que nun procedemento xudicial as dúas partes en conflito, demandante e demandada, comparecen e argumentan as súas posicións aportando, na medida das súas posibilidades, os informes técnicos que consideran necesarios e oportunos para a mellor defensa dos seus intereses. Cada unha das partes aporta os seus propios informes.

Ou non é así ?

E isto é todo, polo momento…

Ecoloxistas En Acción Galiza Atlántica e Verde

NON É UN REVÉS!!!!

Unha vez máis, asístese ao ataque de determinados medios de comunicación ás decisións xudiciais que teñen que ver co procedemento que se está seguindo en Galicia para a instalación de megaparques eólicos, neste caso o parque Campo dás Rosas. As razóns polas que veñen sucedendo estes artigos, haberá que preguntarllo a quen os escribe e convirá tamén preguntar a que interese ou intereses responden.

Algo razoable nun estado de dereito é a separación de poderes e o respecto ás decisións xudiciais. Se non se está #de acordo con as citadas decisións, o que corresponde é acudir ás instancias correspondentes para reclamar os dereitos que se perciben vulnerados. Isto é o que as persoas afectadas e as entidades defensoras da contorna e o medio ambiente están a facer en defensa do territorio e do modo de vida de comunidades rurais que se están sentindo ameazadas polas innumerables solicitudes de autorización para a instalación dos macroparques eólicos.

Algunhas cuestións de interese que non se mencionan en medios de comunicación como neste artigo de La Voz de Galicia, é o feito da fragmentación que vén producindo en moitas das solicitudes, nas que se solapan instalacións sobre o mesmo territorio ou sobre zonas contiguas evitando con iso a consideración desta circunstancia nas declaracións de impacto ambiental; non hai que botar unha ollada ao territorio onde se proxecta e solicítase este parque e o -polo menos- seis parques máis que rodéano. Tampouco se menciona o feito de cambio no uso do chan onde estas instalacións proxéctanse, que pasan a ser chan industrial, co impacto que isto supón a efectos do seu uso e aproveitamento por parte das persoas que os habitan e son propietarios. A estas alturas, xa deberiamos coñecer o efecto dos usos do chan sobre o cambio climático.

Tampouco se incide no máis que escaso –por non dicir nulo- impacto na xeración de postos de traballo salvo no proceso da súa instalación, nin no impacto na perda de habitantes das comunidades onde se instalan. Sería conveniente facelo cando existen datos veraces a este respecto e que poñen de manifesto que o impacto é máis negativo que positivo. veñen sucedendo apelacións a proxectos estratéxicos que son unicamente viables con inxección de fondos públicos e de dubidosa sustentabilidade ambiental e continuidade no tempo. seica non lles parece mencionable o cambio normativo para favorecer a implantación hipertrofiada de megaparques eólicos que se está xestando coa lei de orzamentos para o próximo ano?

O que si parece interesar a quen escribiu o artigo, é minimizar o valor do dereito á información pública para quen non parece ser importante que a cidadanía poida pronunciarse e reivindicar os dereitos que lles asisten. Non se lle dá valor ao dereito á información e participación pública recoñecido pola Unión Europea, nin tampouco se lle considera un dereito que asiste a toda persoa a quen na súa contorna máis próxima van colocar unha instalación que transforme o seu quefacer cotián. A ninguén debese estrañar que as persoas teñamos dereito a pronunciarnos sobre iso. A maioría das instalacións solicitadas non só afectan á flora, fauna e a biodiversidade no seu conxunto, senón tamén á vida diaria afectando as explotacións agrícolas e gandeiras, os niveis de ruído, de sombras e da paisaxe do que gozan cada día.

Por último, a decisión de non autorizar unha acción da administración en tanto non se teña certeza da legalidade da mesma non parece nin neglixente, nin un revés para a enerxía eólica en Galicia como se di ao comezo do artigo e vén repetindo día si e día tamén. Non é soportable o acoso continuo ás decisións xudiciais que poñen #en cuestión a adecuación á normativa, os procedementos e a legalidade de todas as autorizacións e medidas que se están adoptando a nivel autonómico; e tampouco é soportable a sinalización á sala, a xuízas e xuíces a quen se identifica sen pudor e con detalles biográficos que non veñen ao caso e que non resultan casuais.

Sres!, non é un revés, é a defensa do que nos están deixando e quédanos: o noso territorio; e non imos parar. Non imos entregar a nosa terra.

(ES) ESPAÑOL

NO ES UN REVÉS!

Una vez más, se asiste al ataque de determinados medios de comunicación a las decisiones judiciales que tienen que ver con el procedimiento que se está siguiendo en Galicia para la instalación de megaparques eólicos, en este caso el parque Campo das Rosas. Las razones por las que se vienen sucediendo estos artículos, habrá que preguntárselo a quienes los escriben y convendrá también preguntar a qué interés o intereses responden.

Algo razonable en un estado de derecho es la separación de poderes y el respeto a las decisiones judiciales. Si no se está de acuerdo con las citadas decisiones, lo que corresponde es acudir a las instancias correspondientes para reclamar los derechos que se perciben vulnerados. Esto es lo que las personas afectadas y las entidades defensoras del entorno y el medio ambiente están haciendo en defensa del territorio y del modo de vida de comunidades rurales que se están sintiendo amenazadas por las innumerables solicitudes de autorización para la instalación de los macroparques eólicos.

Algunas cuestiones de interés que no se mencionan en medios de comunicación como en este artículo de La Voz de Galicia, es el hecho de la fragmentación que se viene produciendo en muchas de las solicitudes, en las que se solapan instalaciones sobre el mismo territorio o sobre zonas contiguas evitando con ello la consideración de esta circunstancia en las declaraciones de impacto ambiental; no hay que echar un vistazo al territorio donde se proyecta y se solicita este parque y los -al menos- seis parques más que lo rodean. Tampoco se menciona el hecho de cambio en el uso del suelo donde estas instalaciones se proyectan, que pasan a ser suelo industrial, con el impacto que esto supone a efectos de su uso y aprovechamiento por parte de las personas que los habitan y son propietarios. A estas alturas, ya deberíamos conocer el efecto de los usos del suelo sobre el cambio climático.

Tampoco se incide en el más que escaso –por no decir nulo- impacto en la generación de puestos de trabajo salvo en el proceso de su instalación, ni en el impacto en la pérdida de habitantes de las comunidades donde se instalan. Sería conveniente hacerlo cuando existen datos veraces a este respecto y que ponen de manifiesto que el impacto es más negativo que positivo. Se vienen sucediendo apelaciones a proyectos estratégicos que son únicamente viables con inyección de fondos públicos y de dudosa sostenibilidad ambiental y continuidad en el tiempo. ¿acaso no les parece mencionable el cambio normativo para favorecer la implantación hipertrofiada de megaparques eólicos que se está gestando con la ley de presupuestos para el próximo año?

Lo que sí parece interesar a quien ha escrito el artículo, es minimizar el valor del derecho a la información pública para quien no parece ser importante que la ciudadanía pueda pronunciarse y reivindicar los derechos que les asisten. No se le da valor al derecho a la información y participación pública reconocido por la Unión Europea, ni tampoco se le considera un derecho que asiste a toda persona a quien en su entorno más próximo le van a colocar una instalación que transforme su quehacer cotidiano. A nadie debiera extrañar que las personas tengamos derecho a pronunciarnos sobre ello. La mayoría de las instalaciones solicitadas no solo afectan a la flora, fauna y la biodiversidad en su conjunto, sino también a la vida diaria afectando las explotaciones agrícolas y ganaderas, los niveles de ruido, de sombras y del paisaje del que disfrutan cada día.

Por último, la decisión de no autorizar una acción de la administración en tanto no se tenga certeza de la legalidad de la misma no parece ni negligente, ni un revés para la energía eólica en Galicia como se dice al inicio del artículo y se viene repitiendo día sí y día también. No es soportable el acoso continuo a las decisiones judiciales que ponen en tela de juicio la adecuación a la normativa, los procedimientos y la legalidad de todas las autorizaciones y medidas que se están adoptando a nivel autonómico; y tampoco es soportable el señalamiento a la sala, a juezas y jueces a quienes se identifica sin pudor y con detalles biográficos que no vienen al caso y que no resultan casuales.

Sres!, no es un revés, es la defensa de lo que nos están dejando y nos queda: nuestro territorio; y no vamos a parar. No vamos a entregar nuestra tierra.

O Pobo Galego unido contra a depredación enerxética. O próximo domingo 26 de Novembro en Ferrol estaremos na manifestación contra a Depredación Enerxética. Siguenos en

FoiPoloVento.org

@ventomareiro Ferrol 26/11/2023

@UnVentoVen Lugo 21/05/2023

@VeuPoloAire Vigo 22/01/2023

@FoiPoloVento Coruña 25/09/2022

Pica no enlace adxunto e descarga o modelo de alegacións a Liña Alta Tensión P Eólico FEÁS E SESELLE.

Só tes que cubrir a cabeceira do escrito cos teus datos persoais e asinar na última folla.

Logo preséntao no Rexistro de calquer Administración pública ou se tes sinatura electrónica na sede electronica.

Tamén podes modificar o modelo. Fin do prazo: 06/12/2023.

ALEGACIÓN-LAT-PE-FEAS-E-SESELLE-word-Descargar

ALEGACIÓN-LAT-PE-FEAS-E-SESELLE-pdf-Descargar

Facemonos eco da entrevista en RadioVoz a Bruno Centelles, voceiro do IEM (Instituto de Estudos Miñoráns) e da Plataforma SOS Groba

Patético e lamentable o do concello de Oia!
Patéticos e falsos!
Porque si, seguramente no grupo de goberno do concello de Oia, coa súa alcaldesa a fronte, teñen que estar encantados! (así nolo contan desde “Telemariñas”)
Podo perfectamente imaxinar as caras de alegría da alcaldesa rodeada dos seus e rodeada tamén dos presidentes (algún xa ex-presidente) e directivos das CC de MM de Burgueira, Loureza ou Mougás… celebrando a boa nova no despacho da alcaldía.
E non é para menos. Levan moitos anos traballado na defensa da Groba!

Pola “Serra Liberada”… (canten todos, que a saben!)

Que non decaia o espíritu e que continúe a festa!
Que non pare a música!
Non recollan todavía bebidas, viandas e doces, que aínda nos queda por coñecer a DIA desfavorable do PE TORROÑA I.
Isto non vai por parroquias nin por concellos.

É fundamental insistir na idea de país. Estamos niso.
Temos que loitar, xuntos e xuntas, polo país!

E non perder nunca de vista que son un Grupo Armado Organizado para Delinquir!
HAI QUE PARALOS !
HAI QUE BOTALOS !

Artigo completo en kaosenlared.net

 Bruno Centelles García, voceiro do IEM (Instituto de Estudos Miñoráns) e da Plataforma SOS Groba

O DOG de hoxe, 14/11/2023 publica a DIA FAVORABLE do PE MONTEIRO (Baleira, Baralla e Becerreá)

Outro caso máis de FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA, DIA Irregular e INCUMPRIMENTO DE PRAZOS LEGAIS 

O proxecto eólico MONTEIRO fora publicado no DOG o pasado 3 de agosto de 2022:

E nesas mesmas datas publicaba tamén o proxecto eólico RESTELO:

Segundo a lexislación estatal (BOE 24/06/20) establecíase un prazo máximo de 22 MESES para que os proxectos en curso obtivesen unha DIA favorable. Este prazo foi ampliado en 9 MESES (BOE 22/12/21)    pasando a ser o 24/01/2023 a nova data de referencia.

Calquera proxecto que non tivese DIA FAVORABLE antes do 24/01/2023 quedaría definitivamente anulado.  

 

Pero a XUNTA, non conforme con iso e sempre valedora dos intereses empresariais introduce, na Lei de Acompañamento dos Orzamentos para 2023, unha “Rede de Seguridade” (así lle chamaron os srs. Rueda e Conde na roda de prensa posterior ao consello da Xunta do xoves 19 de xaneiro) pola que os proxectos sen DIA antes do 24/01 seguirán o seu curso sen máis problemas…

Con todo iso, e sempre seguindo a “lexislación vixente”, calquera proxecto eólico en curso que con anterioridade ao 23/04/2023 non tivese aprobado pola Xunta a súa autorización administrativa e de  construción, tivese ou non publicada a súa DIA, sería anulado e o seu expediente definitivamente pechado.

O PE MONTEIRO fai conxunto co PE RESTELO. Publícanse como proxectos independentes fraccionando cada un deles en dúas partes:

– Por unha banda temos o P.E. RESTELO (DOG 03/08/22) e a súa LAT- Liña de Evacuación (DOG 06/09/22) pero aínda non sabemos nada da súa DIA.
– Pola outra banda avanza o PE MONTEIRO (DOG 03/08/22) preséntase como un proxecto diferente, coa súa LAT (DOG 06/09/22) e coa súa DIA FAVORABLE (DOG 14/11/23). 

Queda claro que comparten estruturas fundamentais (LAT) chegando mesmo a prescindir o PE MONTEIRO da súa Torre de Medición. Deberemos entender entón que nestes vindeiros días aparecerá no DOG a DIA FAVORABLE do PE RESTELO que amable e fraudulentamente compartirá a súa Torre de Medición co PE MONTEIRO.

O PE MONTEIRO xa non ten “sistema de medición propia”.

Sabemos pola DIA publicada hoxe que o PE MONTEIRO reduce o seu número de aeroxeradores , elimina as máquinas 1, 3 e 6 pero, a cambio, substitúe os modelos a instalar por outros máis potentes: xa non serán VESTAS V150 de 4,2MW senón os máis modernos SIEMENS-GAMESA SG 170 de 6,6 MW polo que mantén a súa potencia total en 33,6MW.
5 máquinas con aspas de 83m e unha altura total de 198m.
 

Pero aínda non sabemos como estes dous fraudulentos proxectos conectarán coa REE (Rede Eléctrica Española). Isto será, seguramente, “obxecto dun proxecto independente”.

O máis grave de todo isto é que non se trata dun caso illado. Demóstrase un día si e outro tamén que esta é unha práctica CORRUPTA, REPETIDA e CONSENTIDA por todo o país.

Comparando o aínda non resolto caso dos PE,s SASDÓNIGAS I e II (está pendente a execución da sentenza firme do Tribunal Supremo ratificando a anterior do TSXG)  co conxunto MONTEIRO+RESTELO resulta evidente que estamos diante dun novo caso de FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA dun MACROPROXECTO EÓLICO en pequenas pezas separadas e pretendidamente independentes co evidente propósito de saltar a lei.

PE,s SASDÓNIGAS I e SASDÓNIGAS II (Mondoñedo):

E non podemos perder de vista que os PE,s MONTEIRO e RESTELO forman parte dun enorme e fraudulento MACROPROXECTO EÓLICO formado por non menos de 11 proxectos industriais eólicos interconectados entre si e afectando directamente á comarca de Becerreá-Ancares:

E disto é do que entende o TSXG. E sobre isto opina…

Son proxectos que violan reiteradamente o marco legal.
Estamos diante de PROXECTOS ILEGAIS!

Queda perfectamente acreditado que os diferentes axentes (Empresarios e inversores, políticos, e medios de comunicación afíns) comparten intereses e manexan con destreza as súas armas e ferramentas cun obxectivo claro e ben definido: mellorar as súas contas de resultados saltándose a lei.

Queda perfectamente acreditado que son un GRUPO ARMADO ORGANIZADO PARA DELINQUIR.Son auténticos delincuentes!
HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!

O pasado abril faise unha denuncia penal en Caldas, co traballo complementario de Plataforma AmilSinEolicos, Asociación Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza Atlántica e Verde.

En Agosto anuncio de contencioso de EA Galiza Atlántica e Verde con xusticia gratuita e solicitando medida cautelar de paralización que finalmente se resolveu positiva a finales de outubro na Sentenza do TSX. Nos próximos días presentarase o contencioso en prazo.

Nota do MANIFESTO ACIBAL:

Esta fin de semana, na Casa da Cultura de Amil presentouse o Manifesto Acibal: Un Manifesto Contra o Espolio dos Nosos Montes e Os Seus Bens.

Este Manifesto, impulsado por o colectivo Amil SEN Eólicos e o Colectivo pola defensa do Patrimonio A Forneiriña a raíz do que está a acontecer no monte Acibal ven de ser firmado por máis de 80 profesionais e grandes figuras da cultura e ciencia galegas.

Os colectivos levan meses traballando neste Manifesto, e están encantados co apoio recibido de grandes figuras da Arqueoloxía, Bioloxía e Artes de todo o país. Durante a súa elaboración tamén tiveron contactos con Arqueólogos internacionais que están a estudiar en detalle os petróglifos (algúns xa desaparecidos) atopados polos veciños no Acibal.

Entre os apoios iniciais a este manifesto destacan grandes figuras coma:

• Agustín Azkarate Garai-Olann. Director Cátedra UNESCO de Paisajes Culturales y Patrimonio.
• Antonio de la Peña Santos. Arqueólogo membro do Instituto de Estudos Galegos e do Centro de Estudos Históricos de Pontevedra e Académico da Real Academia Catalá de Belas Artes.
• Dario Seglie. Profesor, Doutor e Director Xeral do CeSMAP- Study Centre and Prehistoric Art Museum Polytechnic of Torino.
• Joaquín Araújo. Campesiño, escritor e activista ecolóxico.
• Manuel Rivas. Escritor, guionista e xornalista.
• Manuel Santos Estévez. Arqueólogo especialista en arte rupestre.
• Mónica Fernandez-Aceytuno. Bióloga e Defensora do Monte do Gato.
• Pedro de Llano Cabado. Arquitecto galardoado co Premio de Arquitectura e Rehabilitación de Galicia 2023.
• Piero Ricchiardi. IFRAO Italian Representative. Presidente do CeSMAP.
• Xulio Carballo Arceo. Doutor da Universidade de Santiago de Compostela e Arqueólogo.

O contido deste texto chama á acción, reclamando o deber lexítimo das entidades públicas de defender o patrimonio histórico e natural por enriba dos intereses empresariais. Os colectivos detrás do manifesto instan á revisión dos proxectos de macroeólicas en zonas arqueolóxicas, a mellora dos instrumentos de avaliación ambiental e a re-planificación do modelo de desenvolvemento económico de Galicia.

Unha parte esencial do alegato é o compromiso coa soberanía dos concellos que rexeitan a instalación de macroeólicos nas súas áreas e a necesidade de preservar e poñer en valor o rico patrimonio cultural e natural de Galicia. Tamén se subliña a importancia de conservar os espazos naturais para garantir a súa biodiversidade.

Agardan que o Manifesto Acibal sexa un chamamento a protexer os montes galegos e a súa rica herencia cultural e natural para as xeracións futuras, promovendo unha visión de desenvolvemento sustentable que respecte a historia e a natureza da nosa terra.

Este manifesto presentase a mesma semana que unha sentencia do TSX suspendeu cautelarmente as obras no Acibal. Os veciños lamentan que esta medida non teña chegado antes, pero celébrana e vena como unha oportunidade para que de unha vez se avalíen os danos reais no Acibal e a non viavilidade dun Polígono Eólico no medio de un xacemento arqueolóxico e atravesando unha zona de humidal.

O Manifesto Acibal xa é público para todo aquel que o queira ler, compartir e firmar, en: http://amilseneolicos.org/manifesto-acibal

Ante situacións coma esta, preguntámonos… ¿deberían asumir responsabilidades os políticos e funcionarios que autorizan o que non deberian? Por que, tendo motivos para detela dende marzo, miraron para outro lado e permitiron a destrución parcial ata este auto?

Máis Info:

Twitter @ecoloxistasgal

Twitter @TSXGalicia

PoderJudicial.es

Descarga auto en pdf

Articulo en diario TreintaySeis

Sendo conscientes das necesidades dun desenvolvemento económico, sen renunciar nin as enerxías renovables nin ó progreso do país, denuncian as eivas que existen no eido lexislativo esquecendo a protección do patrimonio natural, cultural, paisaxístico, hídrico, gandeiro ou forestal. Todo este patrimonio vese ameazado por polígonos eólicos e liñas de alta tensión que afectan a montes como o de Acibal onde a veciñanza foi quen de atopar ata 50 gravados rupestres e onde existe unha ampla zona húmida. O mesmo acontece nos montes de Campo Lameiro, a Capital da Arte Rupestre considerado unha das maiores concentracións de petróglifos de Europa.

Con este Manifesto que asinaron xa máis de 50 personaxes relevantes do mundo cultural galego e internacional, desde a arqueoloxía, a investigación etnográfica e medioambiental, as artes e o activismo pretenden facer unha oposición clara e firme ás maneiras de proceder das empresas que teñen a concesión das obras e ao beneplácito da Xunta de Galicia para con elas.

Deste xeito solicitan:

–  A paralización das obras do Acibal ante os achados e a destrución de posibles bens por falta dun estudo pormenorizado o que nos leva a solicitar unha moratoria na autorización de proxectos eólicos baseándonos no principio de precaución e de non regresión ambiental

– Unha revisión dos proxectos de macroeólicas en zonas arqueolóxicas mellorando os instrumentos de avaliación ambiental e re-planificando o modelo de desenvolvemento económico de Galicia

–  Respectar a Soberanía dos Concellos que rexeitan a instalación de macroeólicos no seu territorio e deter a discriminación do medio rural

–  Maior Compromiso das Administracións coa posta en valor do patrimonio que atesouran

–  Necesidade de conservación dos espazos naturais para garantir a súa biodiversidade.

Invitan a todo o que queira achegarse a presenciar o acto. Tras a presentación do manifesto, abriranse medios para que calquera cidadán poida apoialo, firmándoo tamén.

Nota: Esta asociación, Ecoloxistas En Accion Galiza, Atlantica e Verde, ten o asunto no Contencioso e ten plazo para presentar a demanda ata o 3 de novembro. Toda acción no mesmo sentido da nosa petición é benvida. A loita é moi desigual e hai que intentar aportar todo o que, de un xeito ou de outro, poda aportar a este asunto.

Fotos: amilseneolicos.org/

Estas mesmas asociacións e colectivos solicitaramos xa con anterioridade a paralización inmediata do parque eólico Acibal, pola súa afectación ao humidal de Brañas do Amil e sobre a masa protexida de auga soterrada Caldas- O Salnés advertindo dunha “grave alteración hidrolóxica” do humidal e dos mananciais de auga potable polas obras para instalar os aeroxeradores.

Advertimos ademais do posible incumprimento das condicións da DIA do parque eólico Acibal. Durante a execución das obras e de construción do parque eólico e o control e seguimento arqueolóxico realizouse de maneira deficiente posto que varios elementos patrimoniais remataron danados.

Constan  na hemeroteca declaracións de Francisco Conde, vicepresidente da Xunta de Galicia e conselleiro de Economía e lndustria, nas que aseguraba que se paralizarían parcialmente as obras do parque eólico Acibal na zona onde apareceron  os últimos  petróglifos engadindo que se van “respectar  os achados arqueolóxicos, do  mesmo   modo  que  se  está  facendo  coa  totalidade dos  proxectos  xa aprobados”.

O informe do Consello da Cultura Galega, do que se acompaña unha copia íntegra, ofrece as seguintes

Conclusións:

– A primeira e principal conclusión da análise do proceso de tramitación e execución do parque eólico Acibal refírese á insuficiencia  tanto  do  recoñecemento dos elementos patrimoniais naturais e culturais, como tamén das medidas de protección destes e da paisaxe. Cómpre salientar que non foi posible revisar a información  relativa ao expediente do parque eólico, non facilitada pola DXP a pesares de serlle formalmente solicitada.

– A identificación  na avaliación ambiental da zona húmida das Brañas de Amil non seguiu  a súa inclusión  no Inventario  de zonas húmidas  de Galicia,  que   tería  que   realizarse  de  oficio.  De feito, a delimitación e protección destes humidais é  imprescindible para a salvagarda  do  patrimonio  natural  diante  deste  tipo  de afeccións, igual que é necesaria unha definición e aplicación moito máis esixente e con máis garantías das medidas de protección, que o que se levou a cabo neste parque eólico.

– Estes aspectos  son extensibles á caracterización  e salvagarda do patrimonio cultural. Cómpre a realización dunha prospección  arqueolóxica superficial de toda a área afectada polo proxecto de construción que se estea a avaliar, e do seu contorno inmediato. Esta prospección  ten  como  obxectivo  a identificación,  catalogación  e delimitación  dos   restos  arqueolóxicos   conservados,  para  proceder  á  súa   protección   e salvagarda.

– O Catálogo das paisaxes de Galicia propón a identificación dos elementos ou composicións que caracterizan cada ámbito dunha forma máis específica.  No caso do parque eólico Acibal esta tarefa non se realizou, nin no Catálogo, nin na avaliación ambiental do ano 2020, nin no planeamento urbanístico que é anterior  a este Catálogo. Así, non se identificou a unidade de paisaxe e non se avaliou o grao  de impacto  dentro da  área  de aproveitamento eólico sobre  os  valores  paisaxísticos, naturais ou ecolóxicos, culturais ou patrimoniais, e estéticos ou panorámicos considerados de maneira integrada.

– No parque eólico Acibal non se chegou a realizar unha  identificación  previa á execución  do mesmo  do patrimonio cultural,  nin do arqueolóxico,  nin do inmaterial, e cando  se fixo no transcurso das  obras, todo  indica  que  se xestionaron  os elementos como  bens illados  da paisaxe, do ambiente e do medio social.

– No proceso de información  pública non se valorizan as alegacións que responden a un coñecemento  directo  da  cidadanía  da  paisaxe  cultural, coñecemento  resultado  dunha herdanza  de séculos  de manexo  do territorio. 

– A mobilización social das comunidades locais na defensa do seu territorio e do seu patrimonio non ten o seu reflexo no lado da administración. De feito, non se lles recoñece o dereito a ser parte das decisións que afectan aos territorios nos que viven. E aínda máis, non existe transparencia na  toma  de  decisións  e  non  se  lles facilita  unha  información  directa,  completa, clara e accesible. 

– O estudo  deste caso pon en evidencia a necesidade urxente dunha  avaliación cualitativa das políticas públicas no ámbito  do desenvolvemento eólico. Mais tamén  da protección  da paisaxe, do patrimonio natural  e cultural  que analice  resultados  e impactos,  enfocando  os resultados  cara a un mellor  e máis integrado deseño  destas  políticas en Galicia.

– Na avaliación ambiental dos parques débese ter en conta o sinalado en Consello da Cultura Galega (2021) revisando os conceptos  e criterios de protección  do patrimonio natural, cultural e da paisaxe atendendo ás normas  vixentes,  establecendo a protección  que  lles corresponde.

– Cómpre  avaliar de  maneira  conxunta  todos  os  parques eólicos contiguos  que comparten infraestruturas comúns, e analizar os seus efectos acumulativos.

– Débese  contar  coas comunidades locais polo seu coñecemento do territorio,  sen  negarlles  o dereito  a ser  parte  das decisións  que  afectan  á súa  relación  co territorio que habitan.

                                                                                                                                           Galicia, 4 de agosto de 2023

Colectivos veciñais e diferentes asociacións (Ecoloxistas en Acción Galiza Atlantica e Verde, Petón do Lobo, Cova Crea e Amil SEN eólicos ) solicitaron o 12 de abril de 2023 un informe/ditame sobre o pronunciamento do Consello da Cultura Galega acerca da posible afectación ao patrimonio cultural, aos “achádegos arqueolóxicos do Monte Acibal, o humedal Brañas de Amil e Curro de Amil en relación á estación eólica Acibal, o proxecto eólico Anduriña, o proxecto eólico Zudreiro e a súa proximidade á Área arqueolóxica de Campo Lameiro e a importancia visual e paisaxística do Monte Acibal”.

A Pisada do Mouro ou “Pé do Mouro” xa fora previamente danado e desprazado da súa situación orixinal durante as obras de construción do polígono Eólico Acibal e atopábase balizado e sinalizado.

Os veciños, que seguen vixiantes ante os posibles danos ao patrimonio, detectaron hái dúas semanas a falta desta pedra, así como de outros dous elementos patrimoniais: un gravado dun cérvido e outra pedra con coviñas. Tras denuncialo ao Seprona este contactou con Patrimonio e coa empresa constructora, que recoñeceu que estos elementos foran movidos do monte, a unhas casetas de obra para “evitar o malestar dos veciños”.

Patrimonio non considera que o Pé do Mouro sexa un elemento etnográfico, e que para que así o fose, faría falla o estudo dun Historiador. Tamén admite que descoñecía que tivese grabados de manufactura humana, como demostran as fotogrametrías aportadas polos veciños e que, supostamente, tamén realizara o arqueólogo de obra.

Pregúntanse se é tamén a responsabilidade dos propios cidadáns contratar un historiador para facer valer todas as lendas sobre o Coto do Mouro, no que se atopaba esta Pisada do Mouro.

Esta é unha situación máis que se suma á patente falta de estudo e prospección da zona, e que sempre ten o mesmo desenlace: a perda de elementos patrimoniais.

Ademais, lembran que grazas aos seus descubrimentos e comunicacións ás autoridades patrimoniais, confirmouse neste monte a maior concentración de petroglifos de “Tetrasqueis” do mundo.

Unha formación lineal destes elementos nunca antes vista que parece ser a divisoria de varios territorios na época do Bronce.

Solicitan unha vez máis, unha prospección axeitada na zona, temendo que moitos destes símbolos xa fosen destruídos, e onde un grabado compatible con estes Tetrasqueis está a piques de ser dinamitado.

Con todo esto, os veciños denuncian unha vez máis a clara situación de indefensión do patrimonio en Acibal, onde se sigue a eliminar elementos patrimoniais e se pretende realizar construcións a escasos metros  de Bens de Interese Cultural.

O Pé do Mouro ou Pasada do Mouro, desplazado da súa posición orixinal e danado, pero cando aínda se atopaba no Coto do Mouro.

A Pisada do Mouro, metida nun contenedor de obra a varios kilómetros da súa posición orixinal, no Coto do Mouro.

Posible tetrasquel, no Coto do Mouro, con burato para dinamitalo xusto ao lado.

Diferentes elementos patrimoniais destruídos nas obras do monte Acibal

1.Mediante escrito presentado no Rexistro Xeral de Augas de Galicia pola Asociación

Ecoloxistas en Acción Galiza con data 04/04/2023 , denúncianse posibles danos causados polo

fallo da balsa mineira ao leito do rego A Regueira.

2. Iniciouse o 20 de abril de 2023 un expediente sancionador con clave DH.D15.92692, polo que

se procede a dar traslado da súa denuncia para ser incorporada ó procedemento aberto con dito

expediente.

3. No relativo a solicitude de acceso aos diferentes documentos que realizan no seu escrito,

dirixiuse a súa petición ante os órganos competentes: Consellería de Medio Ambiente, Territorio

e Vivenda e á Vicepresidencia Primeira e Consellería de Economía, Industria e Innovación, para

que procedan a responderlle no que se refira a súa materia.

O 4 de abril no escrito a Augas de Galicia solicitamos no escrito de denuncia o seguinte:

1. Procédase a drenar as balsas mineiras e á correspondente eliminación destas, posto que se ubican na zona de policía do Rego da Regueira, afluente do Río Maruzo e do Rego innominado afluente do Río Gaiteiro.

2. Valórense as afeccións aos cauces protexidos, as respectivas veigas e ribeiras e por tanto, as afeccións á Rede Natura 2000. Procédase a execución da fianza ou aval da empresa titular en orde á reparación dos danos causados de ser o caso.

3. Procédase á incoación do correspondente procedemento sancionador pola falla de dilixencia debida en relación á seguridade das balsas e á súa inidónea localización, na zona de policía de cauces.

4. Acceso ao Plan de vixiancia ambiental das balsas mineiras da empresa Erimsa – Explotación de Rocas Industriales y Minerales S.A.

5. Acceso á autorización administrativa que permitiu a instalación das balsas mineiras indicadas na zona de policía dos cursos fluviais indicados.

6. Acceso ao informe ambiental/ declaración de impacto ambiental na que se basea a actividade mineira desarrollada na zona e aos condicionamentos ambientais desta actividade.

7. Procédase á paralización inmediata da actividade mineira desarrollada pola empresa promotora e ao precintado das balsas e á correspondente clausura e peche da explotación, posto que non se garante a non afección aos recursos hídricos, aos chans, ás paraxes ribeiregas, a chaira de inundación dos leitos e á Rede Natura 2000

2.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Colmo e Serra do Furco solápanse.

3.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Furco e Chao do Marco solápanse.

4.- As poligonais dos proxectos eólicos Chao do Marco e Monteiro tamén se solapan lixeiramente.

5.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Punago e Navallos tamén se solapan.

6.- As poliongais dos proxectos eólicos Serra da Lagoa e Reboiro solápanse.

7.- O denominado “Complexo eólico dos Ancares” é un conxunto de 10 proxectos eólicos, tramitados pola Xunta de Galicia e ao que hai que engadir o proxecto eólico Levante, de tramitación estatal.

8.- O conxunto dos proxectos localízanse todos moi próximos entre sí e incluso presentan poligonais solapadas.

Na tramitación ambiental non se avaliaron adecuadamente os impactos acumulados do conxunto dos proxectos eólicos previstos, que son aqueles que ocorren con tanta frecuencia en tempo ou en forma tan densa no espazo, que non poden ser asimilados ou combinados con outros efectos ou outras actividades dunha maneira sinerxética

Os proxectos eólicos que conforman o denominado “Complexo eólico dos Ancares” entre os que están os proxectos eólicos Reboiro, Chan do Marco, Serra da Piñeira, Serra da Lagoa, Serra do Colmo, Serra do Furco, Restelo, Monteiro e Levente, localizaríanse nunha área xeográfica cun alto nivel de ocupación polos parques eólicos xa instalados e en tramitación e lindeira con outras ADE tamén con un alto nivel de ocupación de aeroxeradores. Por todo o sinalado despréndese un alto nivel de ocupación e saturación nun área restrinxida e incremento notable no afianzamento do efecto barreira/baleiro, nun entorno con especies sensibles e catalogadas. Do anterior determinase que se xerará un efecto sinérxico e acumulativo de impactos, principalmente de tipo baleiro e/ou barreira sobre a avifauna, incompatible coas necesidades destas poboacións. Polo tanto, á vista dos antecedentes, da análise da documentación e dos datos de campo considérase que o efecto sinérxico e acumulado sobre a avifauna e os quirópteros sería un impacto ambiental crítico. Por todo iso, conclúese que o proxecto presenta impactos acusados sobre o patrimonio natural e a biodiversidade e, por tanto, debera contar con informe ambiental desfavorable e non autorizarse.

As infraestruturas do proxecto eólico Alvite II afectan a hábitats naturais de interese comunitario ou prioritarios:  Uceiras secas europeas,  Breixeiras húmidas atlánticas de zonas mornas de Erica ciliaris e Erica tetralix,  Uceiras oromediterráneas con toxo,  Augas oligotróficas cun contido de minerais moi baixo das chairas areosas,  Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior . Constátase a presencia dun elevado número de anfibios e réptiles vencellados a estes espazos e que precisamente atópanse clasificados coa categoría de vulnerable.

Cómpre resaltar o carácter unitario dos parques eólicos previstos, no sentido de que todos os seus elementos e instalacións deben contemplarse desde unha perspectiva unitaria, desde os accesos e os propios aeroxeradores ata a liña de conexión dos parques no seu conxunto coa rede de distribución ou transporte de electricidade.

Xustificante

A implantación do PE supoñería afección severa aos recursos hídricos con danos irreparables a hábitats prioritarios e de interés comunitario, aos que hai que engadir as afección previstas pola LAT de evacuación e os derivados do continxente de parques previstos

O proxecto afecta de forma severa e prevé prexuizos irreversibles e danos irreparables para os cauces, a vexetación de ribeira e a importantes masas de bosque autóctono galego, afectando este proxecto a 18 cauces.

A afección visual e paisaxística para a AEIP-08-10 Área arqueolóxica de Campo Lameiro, á AEIP-08-09 Castro de Penalba, á AEIP-08-23 San Xusto-Río Lérez, á a AEIP-07-33 Coto de Codeseda prevese irreversible.

Segundo a análise de visibilidade realizada no EIIP do EsIA, os aeroxeradores serán visibles dende distintos elementos de interese paisaxístico como son as AEIP, miradoiros e rutas de sendeirismo. Polo que segundo o EIT, a este respecto cabe destacar a alta incidencia visual que se producirá, dada a distancie existente e o potencial número de observadores, sobre a metade leste da AEIP-08-10 Área arqueolóxica de Campo Lameiro, dende onde serán visibles os cinco aeroxeradores do parque.

Tamén a rapa das bestas de Sabucedo é un evento que se celebra en Sabucedo (A Estrada) durante tres días, o primeiro sábado, domingo e luns de xullo. En 2007 foi declarada festa de interese turístico internacional.

Cómpre destacar que é a única festa tradicional de rapa dás bestas que conta con albergues propios para a acollida de visitantes, un museo da rapa dás bestas, de roteiros promocionais da rapa dás bestas, dunha paisaxe única vencellada a unha tradición secular…etc. O impacto das infraestruturas eólicas non é só para o gando salvaxe senón que tamén incide no aspecto turístico do albergue, o Museo da Rapa e a Casa das Vellas: un catalizador turístico para Sabucedo e a súa entorna.

A Rapa dás Bestas de Sabucedo cómpre analizala desde unha perspectiva de unidade paisaxística -cultural e etnográfica característica e integrada na entorna que rodea aos curros e o núcleo de Sabucedo, que debera entenderse con criterios de unicidade para evitar a súa descontextualización e que resulta incompatible con unha área xeográfica que se prevé con unha presión eólica excesiva. Non só se deberan ter en conta os impactos dos proxectos eólicos Campo da Rosas, senón tamén o proxecto eólico Porto Vidros, o proxecto eólico Cabanelas, o proxecto eólico Touriñán III-2, o proxecto eólico Touriñán…etc.

A implantación masiva de proxectos eólicos, tal e como se prevé arestora, afecta non só a unha festa de interés turístico internacional dunha tradición ancentral. A corta da matogueira, a eliminación de arborado, a transformación da paisaxe, as obras precisas para a instalación das infraestruturas eólicas elimina a capa fértil dos chans, eliminando por tanto, o hábitat propio do monte e das bestas. A afección prevese irreversible alomenos durante toda a vida útil das instalacións aínda que cómpre ter en conta que o chan é un recurso finito e non renovable.

Ademais non se avaliou a afección do ruído e o impacto da presencia dos aeroxeradores sobre o gando que verá modificadas as súas rutinas.

Xustificante de presentación

Imaxes: Rapa-Sabucedo-P-Eolico-TOURINAN-III-2 e P-eolico-TOURINAN-III-2-Afectacion-aos-cauces

Ninguén nin ningún poder público ou Administración ten dereito a emborronar a dimensión paisaxística dun territorio sen ter primeiro en conta o interese do conxunto da poboación local afectada. E o dereito á Paisaxe, protexido polo Convenio europeo da Paisaxe non pode ser determinado por un desenvolvemento económico que non ten en conta a aparencia dos territorios aos que afecta, senón que debe reflectir as verdadeiras aspiracións dos homes e mulleres que o habitan.

Neste caso debe considerarse a actividade eólica como un uso incompatible e prohibido en relación a capacidade de producción forestal e vocación tradicional dos terreos nos que se asientan as explotacións forestais e os prexuizos irreversibles para os humedais presentes e afectados polas infraestruturas do proxecto do parque eólico Vilartoxo e os parques eólicos asociados que afecta de forma significativa e irreversible á conectividade ecolóxica dos ecosistemas.

Xustificante presentación

Milvus milvus, en perigo de extinción, na área de afección do proxecto industrial eólico Vilartoxo

A elevada saturación de aeroxeradores na zona crea unha barreira crítica para as aves e a biodiversidade, fragmenta os hábitats e xera un importante Feísmo paisaxístico que debera terse en conta polo órgano substantivo. Esta barreira crítica de aeroxeradores obriga ás aves a realizar grandes cambios de roteiros, co consecuente gasto enerxético que iso supón. O aumento de densidade de aeroxeradores xerará un efecto sinérxico, principalmente de tipo baleiro e/ou barreira sobre a avifauna, incompatible coas necesidades destas poboacións. Por outra banda a paisaxe preséntase fragmentada con un elevado grao de aeroxeradores susceptibles de producir feísmo paisaxístico.

Non deberan instalarse máis infraestruturas deste tipo nun área xeográfica que se caracteriza precisamente pola elevada concentración e densidade de aeroxeradores e liñas eléctricas.

Ademais, as infraestruturas do proxecto industrial eólico afectan a hábitats prioritarios e de interés comunitario, producindo afeccións severas e irreversibles para estes.

Adxúntouse tamén o correspondente informe técnico.

Xustificante

06-06 2013 Preséntase por Rexistro RECURSO DE ALZADA ao abeiro dos artigos 121 e 122 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas e no artigo 62.2.i) da Lei 40/2015, do 1 de outubro, de Réxime Xurídico do Sector Público, contra a RESOLUCIÓN do 30 de marzo de 2023, da Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais, pola que se outorga autorización administrativa previa e autorización administrativa de construción ás instalacións relativas ao proxecto do parque eólico Monte Peón, sito no concello da Lama (Pontevedra) e promovido por Naturgy Renovables, S.L.U. (expediente IN408A 2018/004), DOG Núm. 108, de 8 de xuño de 2023, que non pon fin á vía administrativa,preséntase ante o vicepresidente primeiro e conselleiro de Economía, Industria e Innovación da Xunta de Galicia dentro do prazo legalmente establecido ,adxuntando tamén o informe técnico correspondente.

Perda da funcionalidade paisaxística da Rede de Miradores e xeración de Feísmo paisaxístico. Xustificante de presentación na seguinte ligazón..

Vídeo completo na seguinte ligazón:

https://www.rtve.es/play/videos/comando-actualidad/energia-verde-precio/6902608/

Este importante descubrimento pon en total evidencia a falta de acción por parte das autoridades responsables na preservación do noso patrimonio. O panel de petróglifos foi atopado xusto ao lado dun dos bens comunicados hai dous meses tanto á Consellería de Patrimonio como á de Industria, rodeado de pedras esnaquizadas que xa foron utilizadas como recheo.

Para agravar a situación, os petróglifos xa foron gravemente danado polas máquinas utilizadas pola empresa Norvento durante as obras. As pasadas das pás e a maquinaria pesada causaron danos irreparables nesta valiosa manifestación artística e histórica.

A pesar das declaracións emitidas pola Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais a mediados de abril, nas que aseguraban que “se estaban realizando estudos a fondo en coordinación coa Dirección Xeral de Patrimonio Cultural para protexer os novos elementos arqueolóxicos”, o descubrimento deste panel completo xunto ao petróglifo xa vallado demostra claramente que esas accións non se levaron a cabo.

Os veciños e veciñas da zona veñen denunciando reiteradamente a falta de prospección e protección do patrimonio, e consideran que este novo achádego, a escasos 5 metros dun petróglifo xa protexido, confirma as súas preocupacións e críticas.

Diante desta situación, Amil Sen Eólicos informou formalmente ao Concello, á Consellería de Patrimonio e á de Industria sobre estes novos datos, que serán incorporados á denuncia xa interposta na Fiscalía. A plataforma esixe a paralización urxente das obras para evitar a continuación da destrución e espolio de elementos patrimoniais que vén ocorrendo desde hai meses.

Dende Amil Sen Eólicos continuaremos loitando incansablemente pola protección do Monte Acibal e do noso patrimonio cultural. Instamos á cidadanía a sumarse á nosa causa e esixir unha acción inmediata para preservar a nosa historia e identidade.

Para obter máis información e poñerse en contacto con Amil Sen Eólicos, poden facelo en contacto@amilseneolicos.org

Ligazón ao xustificante da presentación.

A imaxe que acompaña esta publicación é o Barrio do Concello de Baralla ,  afectado se se chegase a levar a cabo o P Eol Serra da Lagoa

Ligazón ao xustificante de presentación.

Imaxe: Detalle da vexetación da área de instalación do aeroxerador F3 con afección severa e directa a breixeiras oromediterráneas endémicas con aliaga , hábitats de interés comunitario.

EXPÓN

1-.Para realizar unha actuación urbanística, a construción dun aparcadoiro, no Fogar de Santa María, edificio da Deputación de Lugo, situado na Rolda da Muralla, intentouse realizar unha corta de arbores centenarias, que foi paralizada por unha denuncia realizada aos servicios de Medio Ambiente da Xunta de Galicia, cuestión á que días antes xa alegamos para intentar evitar o arboricidio , ainda que a día de hoxe non recibimos resposta

2-. Os responsables da deputación de Lugo, manifestaron que tiñan permiso do Concello de Lugo para a corta das arbores.

Polo que, en base o anteriormente exposto SOLICITAMOS:

1-. Que se considere á Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza, parte interesada no procedemento administrativo que teña aberto o Concello de Lugo, nesta autorización.

2-.A Organización Ecoloxistas en Acción, quere saber se esa corta ten permiso do Concello de Lugo. Se tivera permiso do Concello queremos que se nos achegue a seguinte documentación como parte interesada :

• Copia da autorización do Concello de Lugo, para a corta de esas arbores centenarias.
• Copia da solicitude do organismo que realiza a actuación, a Deputación de Lugo, ao Concello de Lugo, e informe que presentou si fora o caso, para xustificar a corta das arbores.
• Identificación dos responsables do Concello de Lugo, que autorizaron, a referida tala.

Incorporamos a continuación xustificante da presentación na ligazón.

O descubrimento casual do primeiro petróglifo o pasado 19 de marzo por parte dos veciños e veciñas durante unha andaina revelou a insuficiencia da avaliación do impacto do proxecto eólico sobre o patrimonio cultural existente na área. Dende entón, Amil sen eólicos ven de atopar máis de 40 posibles elementos patrimoniais na zona de obras, que puxo en coñecemento das autoridades competentes, como o Servizo de Protección da Natureza (Seprona) e distintos departamentos da Xunta de Galicia.

A pesar de múltiples solicitudes por parte de Amil Sen Eólicos, así como doutras organizacións e cidadáns preocupados, non se obtivo resposta por parte da Consellería de Patrimonio e outras consellerías competentes. Ante a falta de acción e supervisión por parte das autoridades responsables, solicitouse un ditame á Real Academia Galega de Belas Artes (RAGBA), o cal concluíu que o monte Acibal non é un lugar axeitado para a instalación do polígono eólico debido á súa riqueza arqueolóxica, a máis ca posible aparición de máis elemen tos, a existencia de brañas e turbeiras, así como a celebración da tradicional festa da Baixa das Bestas, que se vería afectada pola construción do proxecto.

Os veciños tamén contan cun informe elaborado por Xulio Carballo, Arqueólogo de Patrimonio da Xunta xa retirado, no que, ao igual que a RAGBA, sinalan a condición de xacemento da zona e o interés de conservala. A construcción do polígono deixaría un xacemento arqueolóxico rodeado de instalacións industriais de 200m de altura.

Ante esta situación, Amil Sen Eólicos decidiu presentar formalmente a denuncia ante a Fiscalía de Medio Ambiente de Pontevedra co obxectivo de garantir a protección efectiva do patrimonio cultural e natural do monte Acibal.

Reiteramos á  Xunta, ao Concello de Moraña e a Norvento que debe priorizarse o interés xeral e polo tanto deben parar a obra do Polígono Acibal xá.

No marco das celebracións do Día das Letras Galegas, os veciños e veciñas da localidade de Amil emprenden unha acción simbólica para poñer en valor o seu patrimonio cultural e a súa historia. Aproveitando a ocasión, elaboraron e colocaron carteis no Monte Acibal, onde a empresa Norvento está a desenvolver o Proxecto Eólico Acibal, co obxectivo de preservar a toponimia, lendas e lugares significativos para a comunidade.

Os carteis instalados no Monte Acibal, que foron meticulosamente elaborados polos veciños e veciñas de Amil, representan lugares que non estaban rexistrados por escrito, pero que se transmitiron de xeración en xeración a través de lendas e recordos falados. O Monte Acibal, ademais de ser un espazo de gran importancia histórica para a comunidade de Amil, foi testemuña de actividades cotiás como o pastoreo de bestas e vacas pola mañá, a súa recollida pola noite e a subida dos veciños co carro no mes de agosto para facer acopio de toxo, que posteriormente serviría para a cama dos animais e como esterco.

Este acto de defensa do patrimonio cultural por parte dos veciños e veciñas de Amil busca resaltar a importancia de preservar as tradicións e o coñecemento ancestral que se transmiten de xeración en xeración. Ao colocar os carteis no Monte Acibal, desexan facer visible a riqueza cultural e histórica que conforma o tecido social da comunidade.

Esta acción simbólica representa un chamado á reflexión sobre a necesidade de protexer e valorar a toponimia, lendas e lugares que conforman a identidade cultural de Galicia. Ao poñer en evidencia a importancia do noso patrimonio, os veciños e veciñas de Amil esperan sensibilizar tanto ás autoridades como á sociedade en xeral sobre a necesidade de protexer e preservar a riqueza cultural que define a nosa terra.

A comunidade de Amil convida a todos os interesados a visitar o Monte Acibal para descubrir os lugares, lendas e a historia que se agochan alí, reforzando así o vínculo coa súa identidade cultural.

Ligazón ao xustificante de presentación.

A imaxe que acompaña esta publicación mostra parte do Humedal das Brañas da Serra, que se encadra nas parroquias de San Pedro de Xallas de Castriz (Santa Comba) e San Miguel de Couso (Coristanco), que constitúen un dos brezais atlánticos húmidos mais grandes de Galicia, actualmente en perigo de desaparición polo abuso do sector forestal.

Este feito súmase ao informe realizado por Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza, no que se resalta o perigo que supón a instalación dos aeroxeradores para as brañas de Amil, unha zona húmida de gran valor ecolóxico. Os veciños poideron comprobar na andaina de primeira man, a gran cantidade de regatos e de traídas de auga no na ladeira das Brañas de Amil, así como a deficiente instalación de medidas correctoras para a contaminación por lodos do humidal.

Os veciños informaron ao SEPRONA e Patrimonio, e falarán co Concello para que se tomen medidas e considérese este achado como un factor adicional na solicitude da paralización cautelar das obras.

A reunión dos veciños foi improvisada pero contou cunha importante participación, ao redor de medio centear de persoas, que mostraron o seu compromiso coa protección do medio ambiente e o patrimonio da zona. Esperan que as administracións e o concello escoiten as súas demandas e actúen en consecuencia para protexer os seus intereses.

Os proxectos afectan a zonas de máxima sensibilidade ambiental, xa que nunha porcentaxe significativa aséntanse sobre hábitats prioritarios ou de interés comunitario, sobre humedais e paraxes higrófilas con afección severa aos leitos da área de actuación, ás veigas dos ríos e vales fluviais, a zonas protexidas de augas potables, a zonas sensibles de captación de augas e a masas de augas soterradas que se solapan coa Rede Natura 2000 afectando á necesaria coherencia desta e a súa conectividade ecolóxica.

DESCONTEXTUALIZACIÓN DA “RAPA DAS BESTAS”

Doutra banda cómpre recordar que estes proxectos desvirtúan a funcionalidade das áreas de especial interés paisaxístico de forma irreversible, afectando ao hábitat natural dos cabalos salvaxes dos montes de Sabucedo e descontextualizando a Festa de Interés Turístico Nacional da Rapa das Bestas, algo incompatible coa presión eólica fomentada por Naturgy e Greenalia e que entra directamente en conflito co expediente promovido dende o Concello da Estrada para que como actividade anual de carácter ancestral sexa declarada Ben de Interese Cultural (BIC).

GRAVE AFECTACIÓN PATRIMONIAL

Ademáis Os proxectos industriais eólicos afectan de forma severa á AEIP 08.10 “Área Arqueolóxica de Campo Lameiro”, coincidente en gran parte co BIC e xacemento arqueolóxico “Área de gravados rupestres de Paredes-Praderrei”, nas proximidades dos proxectos eólicos Campo das Rosas e Porto Vidros, producindo a descontextualización do patrimonio cultural e a xeración de feísmo paisaxístico.

IMPACTO SOBRE A BIODIVERSIDADE

Os proxectos afectan a diversas especies incluídas no Catálogo Galego de Especies Ameazadas catalogadas como vulnerables e en perigo de extinción. Por outra parte ten unha afección severa e irreversible para a herpetofauna e importantes comunidades de briófitas.

DIRECTRICES ENERXÉTICAS EXCEDIDAS

As Directrices Enerxéticas 2018-2020 de Galicia expoñen para a enerxía eólica unha potencia instalada en 2030 de 4.122 MW, sendo a finais de 2019 a potencia instalada de 3.986 MW. Sen embargo, dende setembro de 2022 esta potencia superouse ampliamente, polo que estes proxectos só poden xustificarse desde un punto de vista especulativo e de fomento do lucrativo negocio privado a costa de bens públicos fundamentais para as comunidades.

De feito, Galicia xa superou en 2020 os obxetivos marcados en renovables pola UE para 2030 cunha porcentaxe sobre o consumo final bruto do 46% renovable, o que representou o 107% da súa demanda eléctrica.

AGRADECEMENTO ESPECIAL A RODRIGO SOROGOYEN

Finalmente, Ecoloxistas en Acción desexa facer constar o seu máis sinceiro agradecemento ao director de cine Rodrigo Sorogoyen pola súa valentía e o seu apoio sinceiro e desinteresado na gala dos premios Goya ás comunidades afectadas polos parques eólicos. Un apoio que sen dúbida vai máis alá dos montes de Sabucedo que el menciona, e que a nivel galego fala de que son ducias de plataformas veciñais, asociacións e moitos miles de persoas as que por todo o territorio están dando a cara fronte a un modelo depredador e amoral implantado pola Xunta que só beneficia ás grandes corporacións enerxéticas e vai contra o interese xeral da poboación no ámbito rural galego.

Ligazón do xustificante de presentación.

Acompaña a publicación a imaxe do mirador do Picoto, no Val do Dubra.