O proxecto está en período de alegacións, e aquí poñemos á vosa disposición as alegacións redactadas por Petón de Lobo para as 3 minas de litio proxectadas en Ourense. Lembrade que se poden entregar tanto de forma presencial como virtual. Desde a asociación xa as enviamos e animamos a que se envíen as máximas posibles.

Alegacións ao permiso de investigación “Novo Arboim” en pdf y en word
Alegacións ao permiso de investigación “Novo Frixo” en pdf y en word
Alegacións ao permiso de investigación “Novo Cima” en pdf y en word

E recordade, se tedes dúbidas de como presentar as alegacións podedes acceder ao NOSO MANUAL onde vos ensinamos cómo facelo, tanto en papel como en formato dixital!

Por favor, quen poida que presente alegacions a mina do xeixo nos concellos de Ordes, Frades, Mesia e Oroso.

A reducida é para persoas físicas e a outra para asociacións, empresas, granxas afectadas, etc.

Acceder as alegacions

O pasado 23 de Maio tivemos coñecemento dunha solicitude de ERIMSA para explotar cuarzo nos concellos de Frades, Ordes, Mesía e Oroso, afectando a máis de 2500 hectáreas de terreo.
Hai aspectos deste proxecto que non están claros e que poden entrar en colisión coa normativa vixente e cos intereses das veciñas e veciños das zonas onde queren explotar.

+Info:

Acordo da Xunta – Google Maps – Diario GaliciaConfidencial – NosDiario

E recordade, se tedes dúbidas de como presentar as alegacións podedes acceder ao NOSO MANUAL onde vos ensinamos cómo facelo, tanto en papel como en formato dixital!

Onte, xoves 20 de xuño, no Centro Recreativo, Artístico e Cultural de Coruxo, en Vigo, asistimos ao faladoiro “CRISE ENERXÉTICA E DE MATERIAIS” con Antonio Aretxabala, doutor en xeoloxía e investigador independente, e Antonio Turiel, doutor en física e invetigador do CSIC. Tivemos ocasión de falar un pouco de (case) todo e quedamos emprazados para posibles futuros encontros…
Os “Antonios” son dous auténticos comunicadores e divulgadores científicos. Falan “alto e claro”. Con datos. Como a nós nos gusta facer!. Como é de lei!
Uns auténticos “cracks”!

Nas principais conclusións, que poderían ser resumidas en “Outra transición é posible… e outra sociedade é posible”, destaca a idea das trampas que encerra a tan cacareada transición enerxética, a fraude dos fondos Next Generation e a burbulla eólico-fotovolta…

“Somos a primeira (e quizais a última) xeneración de sapiens que queimamos non so a herdanza dos nosos antergos (pais, nais, avós e avoas) senón tamén a dos nosos descendentes (fillos, fillas e mesmo netos e netas)”

O actual modelo liberal-capitalista é clara e cienificamente insostible. A crise ambiental e a escaseza de enerxia non renovable fan inevitable, imprescindible e urxente a transición ao 100% renovable.

Pero non así, nin con este modelo nin con estes gobernos,,, HAI QUE PARALOS!. HAI QUE BOTALOS!

O faladoiro foi gravado polos compañeiros/-as do CRAC de Coruxo e a pesares da súa duración, case tres horas, resultou moi dinámico e tremendamente ameno e interesante.
Agradecidos aos “Antonios” polo seu faladoiro e a TJBS e ao CRAC de Coruxo pola organización do evento.
Á espera de que se publique a versión editada, compartimos estas ligazóns para adiantar os contidos tratados …

Luxemburgo (EFE).- A Unión Europea aprobou hoxe definitivamente a primeira normativa da súa historia que obriga aos Estados membros a restaurar a natureza, e non só a protexela, tras unha tortuosa tramitación con sorpresas ata o último instante para pechar un expediente que case tomba Hungría e que terminou salvando Austria.

Na véspera da votación deste luns, Viena pasou ao bando do “si” e iso permitiu que o Consello da UE alcance pola mínima a maioría cualificada necesaria: un 66,07 % da poboación da UE, xusto por encima do 65 % requirido.

Súbito cambio de posición de Hungría

Só precisaba a adopción formal dos Vinte e sete, pero case descarrila na liña de meta por un súbito cambio de posición de Hungría, que en marzo se uniu aos detractores, cando o Consello só tiña que confirmar o texto.

Continúa lendo a noticia na Axencia EFE

Este texto e audio do compañeiro Xosé Santos (do grupo de E Val do Limia e deste)

Non cumpre tódalas expectativas nin todo o que precisa a nosa maltratada natureza mais é un pequeno paso. O regulamento aprobado o luns pode ser o comezo para camiñar cara unhas políticas máis sustentables no conxunto da Unión Europea.
Sendo Galicia un dos territorios de sacrificio de Europa con políticas exclusivamente extractivistas que fará a Xunta de Galicia para adaptarse aos compromisos vinculantes recollidos no Regulamento
Estaremos vixiantes

ACTUALIZACION 240628 : Informe Planta Biometanizacion Lugo Coeses en pdf

O proxecto está en periodo de alegacións e aquí facilitamos un modelo despoñible elaborado polos veciños afectados e que xa podemos entregar tanto de forma presencial como virtual (Modelo1)

NON A PLANTA DE BIOMETANO DE COESES LUGO en Instagram @non_a_planta_de_biometano

Contacto correo electrónico: parroquiasonarlugo@gmail.com

E recordade, se tedes dúbidas de como presentar as alegacións podedes acceder ao NOSO MANUAL onde vos ensinamos cómo facelo, tanto en papel como en formato dixital!

AlegacionsCoeses-modelo1-v3-word

Puntos de firma e recollida de alegacións : (moitas grazas aos establecementos pola colaboración)

Zona Centro

– DE BISPO AGUIRRE. Punto de información dos veciños. POLAS TARDES ATA O DIA 9 De XULLO

– Golosinas Celme. Bispo Aguirre

– Farmacia da Cruz. Conde Pallares

– Cafetería San Marcos

Zona Residencia:

– Barabau. Locutorio. Fonte dos Ranchos

– Bora bora restaurante .

Zona Parque Milagrosa:

– Tecgal enerxías.

– óptica Carlos. Camiño Real

Zona Fontiñas:

-Bico de grao. Tenda ecolóxica.Fontiñas

-clínica veterinaria San Froilán. Fontiñas

-ferretería Anglo. Fontiñas

-Pipa da lúa.Tenda ecolóxica.Fontiñas

Zona Fonte de Rei

Barbería Antonio

Zona Sur:

– Carballo Saúde. Aceña de Olga (Campos Novos)

– Mascop Centro Formación . Augas férreas (Rua M Castaña)

-Garderia de San Fiz (Luis Soto menor)

– Casa de Baixo, casa de turismo rural en Santiago de Saa

-Campo de golf

Fora do Municipio de Lugo:

– Eroski de Lousada.

^{Tríptico para impresión:}

Link mais información, firma Change org, etc…

Anexamos as alegacións en PDF e en WORD para presentar ante a DIRECCIÓN GENERAL DE COMERCIO Y CONSUMO. CONSELLERÍA DE EMPLEO, COMERCIO Y EMIGRACIÓN

Cuando ya han cerrado varios centros comerciales por todo el territorio, ningún sentido tiene construir nuevos centros comerciales y menos destruyendo patrimonio natural.

Ese no es el modelo al que una sociedad que piense en el interés general y tenga en cuenta la emergencia climática deba ir. Ya son tiempos de fomentar los mercados de cercanía y no de macro centros comerciales, y evitar desplazamientos contaminantes, construcciones innecesarias, plásticos y embalajes innecesarios …

E recordade, se tedes dúbidas de como presentar as alegacións podedes acceder ao NOSO MANUAL onde vos ensinamos cómo facelo, tanto en papel como en formato dixital!

Ramón Martínez, de Herrera en COPE Vigo, entrevista a Xilberte Manso de la Torre e a Bruno Centelles García, do Instituto de Estudos Miñoráns e da Plataforma SOS Groba

Los últimos caballos salvajes de España. La gran travesía con caballos en peligro de extinción a través de la sierra de Galicia. Pura aventura, cultura y gastronomía.

Curtametraxe sobre os garranos ou Equus ferus atlanticus e as súas representacións nos petróglifos do Baixo Miño en relación coa domesticación destes animais en Galicia hai máis de 4.000 mil anos, presentada ao I Festival de Curtametraxes sobre o Patrimonio Arqueolóxico da Provincia de Pontevedra

Telearqueoloxía 2016.

Trasladamos os Parabéns a nosa avoga e procuradora do turno de oficio , que fan posible xunto ao traballo voluntario e altruista que é impagable da nosa xente, que o fagamos a coste: cero euros.

(¡GRACIAS AS NOVAS APORTACIÓNS DE TÉCNICOS VOLUNTARIOS TEMOS DUAS NOVAS ACTUALIZACIÓNS NAS ALEGACIÓNS CONTRA O PE BARREIROS I!) VERSIÓN v2

Anexamos as alegacións en PDF para presentar ante a Xefatura Territorial na Coruña de la CONSELLERÍA DE ECONOMÍA E INDUSTRIA, pero ten que ser ANTES do venres 3 de MAIO de 2024!!

Anexamos as alegacións en PDF e en WORD para presentar ante a Xefatura Territorial na Coruña,CONSELLERÍA DE ECONOMÍA E INDUSTRIA, pero ten que ser ANTES DO Xoves 18 DE ABRIL DE 2024!

E recorda, se tes dúbidas de como presentar as alegacións podes acceder ao NOSO MANUAL onde te ensinamos cómo facelo, tanto en papel como en formato dixital.

Con Juan Castro, enxeñeiro agrónomo contra a desfeita de #Altri e Eva Rodríguez (gandeira) e Aranza González (veterinaria) contra a #InvasiónEólica

Porque #OVentoÉNosoEnonDosMafiosos
Porque #GalizaNonÉaSúaMina
Porque #ACelulosaDeAltriÍmolaParar
Porque #DefenderATerraÉdefenderAvida

18 Abril 20:30 h. A Revolteira (Rua Falperra, 13 A Coruña)

AsCidadesEoRuralXuntasContraOCapital

Apoios á V Manifestación #OPoboGalegoUnidoContraADepredaciónEnerxética do #Domingo28Abril en #Pontevedra: apoios@contraventoemare.org

ContraVentoEMaré #Pontevedra
VentoMareiro #Ferrol
UnVentoVén #Lugo
VeuPoloAire #Vigo
FoiPoloVento #ACoruña

“Resulta contraditorio que, en plena moratoria de plantación de eucaliptos até o 2025, a Xunta estea apoiando esta macrofábrica.

A día de hoxe xa se superaron as previsións de plantacións de eucalipto que figuraban inicialmente no Plan Forestal de Galicia para o ano 2030, de modo que a prohibición de novas plantacións enmárcase no sentido de evitar que o monocultivo de eucalipto exceda as proporcións previstas en relación con outras especies forestais.

Polo tanto, a aprobación deste proxecto iría no sentido totalmente contrario a esta formulación, sendo o elemento acelerador de novas plantacións de eucalipto en Galicia, aumentando a perda de superficie agraria útil, a destrución da biodiversidade dos bosques e o cambio de modelo productivo no ámbito forestal e o risco de sobreexplotación para os acuíferos e zonas húmidas”. Vía:- O Sindicato Labrego Galego-Comisións Labregas

@EHBizirik_ en #Azpeitia tejiendo lazos entre territorios afectados por las macrorrenovables.

Este es el seguimiento de las actividades que se realizaron a lo largo del día. Los talleres y charlas comenzaron a las 10. Y a continuación compartimos el vídeo con la intervención de Nery en el minuto 5.44

Fue un día realmente hermoso, muchas gracias a todas las que apoyaron.

LURRAREN DEFENTSAN, EUSKAL HERRIA BIZIRIK!

¡EN DEFENSA DE LA TIERRA, EL PUEBLO VASCO VIVO!

La versión en castellano de la valoración de la manifestación convocada por Euskal Herria Bizirik en Azpeitia.

PDF – ENCROBAS VIVA – PLANTA HIDROXENO MEIRAMA Verde Gris

PDF – PETON DO LOBO – PLANTA HIDROXENO MEIRAMA Verde Gris

WORD – ENCROBAS VIVA – PLANTA HIDROXENO MEIRAMA Verde Gris

WORD – PETON DO LOBO – PLANTA HIDROXENO MEIRAMA Verde Gris

SI, SI, SIN PROBLEMA, Puedes y debes presentar ambas opciones, EncrobasViva y Petón do Lobo …

Manual para presentar Alegacions

Sabias que:

• Puestos trabajo Fase 1? No se indica.
• Fase 2 = 17
• 2 años de obras.
• Ruido 24 h 65 decibelios donde estaba la caldera. A partir de 55 decibelios empieza a perjudicar la salud.
• Consumo de agua: 730000 m3 del embalse Vilasenin, devuelven 500000. Lo mismo 15000 personas en 1 año …
• Dicen que devuelve el agua igual pero con ph más flojo. Pero en el proyecto los metales pesados son mayores … Y al río Tambre, con el daño al medio ambiente que eso significa.
• Instituto de transición justa vino a explicar Ohiana Goicoechea (https://www.linkedin.com/in/ohiana-goicoechea/) que todo era verde porque la electricidad a consumir viene del P. MACRO-EÓLICO Cerceda, pero ahora ya no … entonces pasa de hidrógeno verde a gris.
• No es proyecto industrial estratégico porque no cumple empleados ni inversión, lo que conlleva otro tipo de evaluaciones ambientales.

Necesitamoste, COMPARTE !!!

Central-Reversible-Meirama-Alegacions-PDF    

Central-Reversible-Meirama-Alegacions-DOCX 

Mira tamen ALEGACIONS HIDROXENO Verde Gris

Manual para presentar Alegacion

Sabias que:

• El agua que usa la Central Reversible. Ya está programado que el agua del embalse de Encrobas pase a apoyar al de Cecebre cuando haya necesidad / sequía, por lo que va para agua de boca (beber) … ¿Cuántos beben del embalse de Cecebre ? 400.000 personas en Coruña y su área metropolitana ? En este aspecto hay una obra pendiente que iban a ejecutar el año pasado: https://cadenaser.com/galicia/2023/10/09/augas-de-galicia-y-emalcsa-probaran-el-bombeo-de-agua-de-meirama-al-embalse-de-cecebre-ante-la-situacion-de-escasez-radio-coruna “Subraya que cuando se hizo el llenado del lago se ejecutó la obra de toma de agua con una compuerta y sistemas de captación. No se han completado aún las infraestructuras que facilitarían usar ese agua también por gravedad. No está previsto por el momento acometer las obras definitivas, según señala Augas de Galicia.”
• Y el tema de las filtraciones de agua de la balsa? Si el agua está contaminada con metales pesados contaminaria los nacientes próximos. Fuentes, Río Barces, Río Anllons …
• La captación de agua remueve el fondo del lago, con todo lo que eso significa en cuanto a remover todos los metales que están almacenados en el fondo del lago, no olvidemos que era una mina a cielo abierto … toda agua que sale del embalse va cargada de metales ?, ya que el agua, al remover con una presión 130M3/s, puede levantar los lodos de la mina, y por lo tanto aumentar la concentración de metales
• Proyectaron un muro de contención en la última modificación del proyecto. El caudal es el mismo (130m3/s), pero el tamaño de la balsa es mayor, y para hacerlo, crean muros de contención para aumentar la capacidad.
• RENOVABLE ? VERDE ? En el proyecto inicial para subir el agua usaban la electricidad “RENOVABLE” ¿VERDE? de los molinos MACRO-EÓLICOS cuando hubiese viento para subir el agua. En la modificación del proyecto usan la electricidad de la red en momentos de coste más bajo y la sueltan cuando es más cara la electricidad … ya NO ES NI RENOVABLE NI VERDE …  si ya no hay justificación RENOVABLE NI VERDE estamos hablando básicamente de un tema económico para beneficio de una empresa a costa del medio ambiente y los ciudadanos.
• Por no hablar de lo que respecta a uso de energía en horario nocturno para bombear el agua, que aparenta pura “especulación del precio de la luz”
• CO2. La energia necesaria para subir el agua a la balsa durante más de 8 horas no es verde, por lo que consume más y genera más C02 que el beneficio propio que aporta la reversible. Nos preocupa que los intereses económicos primen sobre la protección de nuestro entorno y la calidad de vida
• El plazo de ejecución de las obras descritas en el anejo 5 del anteproyecto, 69 meses. Con todo lo que eso significa, entre otras cosas, camiones y camiones destrozando pistas del monte y el entorno.
• Sabemos la velocidad de bajada del agua y su correspondiente ruido y efecto al caer? 130m3/s, el efecto no se conoce, pero a buen seguro turbiedad en el lago.
• Mareas de 40 60 cm en el lago cada vez que se mueve el agua … curioso que el concello publicó información del uso turístico del Lago . Uso turistico con subidas y bajadas de mareas de 40-60 cms ? eso no impide el uso lúdico del Lago? porque va a generar corrientes … https://www.cerceda.org/es/inicio-cas/plan-especial-lago-de-encrobas en noviembre del año pasado (a pesar de que figure mayo de 2022)
• NO está declarado ni estratégico ni de utilidad pública, por lo cual no pueden expropiar , tienen que comprar … si bien es verdad que en cualquier momento la Xunta puede declararlo de utilidad pública…

¿ Y cómo le afecta a la urbanización Monte Xalo a 1 km y pico ?

El anuncio de la construcción de esta infraestructura, con la promesa de asegurar el suministro de agua en momentos de sequía, ha generado una serie de interrogantes y temores entre los residentes de esta comunidad.

• En el proyecto se puede ver en demografia e impacto de las fases de construcción. Son 69 meses con dinamita. Ya hay experiencia en la zona cuando hace años una cantera cercana agrietó múltiples casas en el entorno … Apenas perceptible la dinamita, dicen …
• ¿ Agua de traida para la urbanización ? Donde figura en el proyecto ? Dónde está el contrato ? No hay más que vagas y esquivas palabras políticas …No hay solicitud a aguas, en el proyecto se mencionan aguas no de consumo humano, y por supuesto la construcción de una balsa específica o canalización hasta la urbanización tiene que pasar por el concello. La empresa no va a bombear agua gratis a la urbanización, por lo que se entiende que no hay nada concreto de eso, por lo tanto, no existe)
• Augas de Galicia no da agua gratis, volvemos al problema de siempre, quien va a costear la canalización? La promotora va a dar agua de su balsa y perder capacidad y € ? En todo caso seria otra balsa, y quien la paga ? Además el proyecto indica que el agua subida no es de consumo … que la van a traer de Meirama? de Tabeaio ? de Carral ?
• En resumen, la urbanización Monte Xalo, se enfrenta a un futuro incierto y lleno de interrogantes en relación con el proyecto de la hidroeléctrica reversible. Es exigible transparencia por parte de las autoridades y promotores del proyecto, así como una consulta efectiva y una evaluación exhaustiva de los impactos ambientales y sociales antes de proceder con su implementación. Los hogares y  el bienestar están en juego, y no deberia haber disposición a sacrificarlos en aras de intereses económicos a corto plazo.

SOLICITA: Unha declaración negativa, a NON Autorización Ambiental
Integrada (AAI), REXEITAR o Estudo de Impacto Ambiental (EIA), a NON
Declaración de Utilidade Pública e REXEITAR o proxecto para a implementación
dunha industria de Biofibras e as súas infraestruturas asociadas, promovido
por BIOFIBRAS DE GALICIA, S.L.U. (ENCE).

Rechea cos teus datos e firma electrónica ao final do documento.

Utilizando palabras como “progreso e desenvolvemento”, busca mobilizar sensibilidades cara a onde? a apoiar que?. O progreso e desenvolvemento que as persoas defensoras do territorio queremos pasa en primeiro lugar porque non nolo arrebaten e ata o de agora todos e cada un dos proxectos industriais ou enerxéticos tan defendidos por vostede e o sindicato CCOO que lle paga –aínda que non sabemos se son os únicos-, ten como base esencial o espolio do territorio; ou é que cre que nos engana co mesmo discurso demagóxico da industria das renovables? seica cre que as persoas afectadas non coñecemos o risco dos máis que esaxerados perímetros poligonales dos proxectados parques eólicos?. O progreso e desenvolvemento que pretendemos non pasa por esixir de maneira constante diñeiro ás administracións para asegurar a viabilidade das empresas e tampouco pasa por dicir que se non o dan, o proxecto non se fai; nós vimos ofrecendo datos rigorosos, informes técnicos e información sobre inxección de diñeiro público a empresas privadas desde fai máis dunha década seica un líder sindical pode ter un discurso sobre progreso e desenvolvemento sen achegar nin un só dato, só insultando a quen non pensan como el? Os e as traballadoras merécense líderes propositivos e con ideas e non ao rebufo do discurso dos empresarios, merécense un futuro diferente e máis digno do que vostede defende. Só existen desde CCOO propostas destrutivas da terra e a contorna, viables unicamente con diñeiro público e que son extractivistas? Pois, adiantámoslle que seguiremos enfronte.

O progreso e desenvolvemento que as defensoras do territorio queremos pasa por tomar as mellores decisións nas nosas comunidades porque vivimos aquí: non queremos proxectos contaminantes, expoliadores de terra e auga, que alenten e promovan o consumo sen fin, que precaricen as condicións de vida dos habitantes dos territorios e sométannos ás decisións empresariais, que expoñan especies á extinción, que destrúan o patrimonio histórico, que acaben coa paisaxe cotiá, que hipotequen o futuro real dos nosos fillos e fillas. Defendemos postos de traballo que non danen, hipotequen ou escravicen ás persoas e que sexan dignos, seguros e estables. Defendemos os bens públicos globais, porque son bens e xeran valor e riqueza, porque son públicos, perténcennos a todos e non aos especuladores e esixen redistribución e globais porque- ademais de transcender mentalidades curtas como a súa-, son indisolubles da humanidade e a súa supervivencia.

Alegacións ALTRI –PDF – WORD

ENLACE A MANUAL de ALEGACIONS

Outros sobre ALTRI :

Toda a verdade sobre ALTRI

O prazo para alegar contra ALTRI é de 30 dias

STOP ALTRI

Como valoramos esta advertencia?
“Ide pensando en dar traballo ás 2.000 persoas ás que queredes deixar sen el”, comentaba un internauta ao fío das críticas de Ecoloxistas Galiza Atlántica e Verde polos “accidentes” na balsa de lodos de Alcoa en San Cibrao. Que dicir aos que critican aos ecoloxistas por supostamente poñer en perigo o futuro dunha empresa clave para a comarca como Alcoa?

Pois que hai máis e mellor futuro sen Alcoa !

Empezando por que un peche e desmantelamento leva o seu tempo e traballo. Rexenerar a zona e dada a súa localización co mar a poucos metros, daría xogo a moitas propostas aproveitando o turismo que agora está en auxe e que vaian acorde á contorna.

Dado que o comité de empresa solicita os PPA para Alcoa, non se pararon a pensar nos traballos dos demais? Seica a poboación non conta? E o medioambiente?

Que lles diría o comité ao sector pesqueiro que non poidan faenar nos seus caladoiros polos parques eólicos mariños?

Segundo detalla a UdG, o informe, que se publicou na revista “Science of the Total Environment”, alerta dos “grandes impactos” que este tipo de instalacións poden ter sobre a biodiversidade, a paisaxe, a pesca e o turismo.

Que lles diría ao sector turístico que se verán afectados polos parques eólicos terrestres?

O turismo rural vese gravemente afectado como sinalaron noutros territorios.

E o máis importante que lles diría á poboación que leva anos aguantando a contaminación?

Os datos da OMS indican que durante a presente década pódense producir preto de 250.000 mortes por mor do cambio climático, polo que expor estratexias que fomenten a transición cara a un modelo de mobilidade verde son decisivos para a saúde dos colectivos máis vulnerables.

Porque hai tanto cancro nesa zona? Por que enferman e morren animais de fluorosis?
A ansia de parques por parte do comité para destruír a mariña di moito de si. Con todos os parques que a Xunta quere facer en Galicia teñen máis que traballo para seguir destruíndo.
E chámano enerxías limpas? Non, é negocio político-empresarial.

É segura a balsa de lodos?Que impacto ten a día hoxe Alcoa no medio ambiente e na saúde dos veciños?
Convén centrar o tema da súa primeira pregunta: A premisa na pregunta sobre o que deu a entender a empresa en relación coa enerxía que reclaman, é unha interpretación que fai o seu medio na noticia do pasado xoves 14 de decembro; con todo, na súa noticia do venres 15 de decembro onde inclúen frases literais de fontes da empresa, menciónase que esta declarara que as perdas asociadas á fundición son maiores do previsto a pesar da redución do ritmo de produción, debíanse fundamentalmente por factores de mercado. Máis adiante cítase que os atrasos na enerxía dispoñible dos PPA son parte do problema xunto cun prezo de aluminio e da alúmina substancialmente máis baixos.

En segundo lugar convén achegar algo de contexto:
Sen deternos en como chegou esta empresa a San Cibrao, xa con incumprimento de promesas de polígono e industria complementaria, como Felipe Gonzalez iniciou a súa privatización que rematou José María Aznar  e como se expropiaron 3700 leiras. A día de hoxe o que si se pode dicir é que Alúmina Española é a empresa que máis diñeiro recibiu do goberno de España.

En maio de 2020 cando a empresa emite o comunicado de decisión de peche da factoría en Lugo anunciando o despedimento colectivo de 534 traballadores, Alcoa xa recibira uns 1000 millóns de euros entre 2008 e 2018 para rebaixar os custos da factura da luz e denunciadas pola Unión Europea en 2013 como “subvencións estatais disimuladas”; grazas a esa axuda pública, a empresa pagaba a 4 céntimos o quilowatt /hora, fronte aos 9 que pagaba a industria ou os 23 céntimos que pagaban os fogares. Entre 2018 e 2020 recibiron 38 millóns adicionais para protexer os postos de traballo da planta de San Cibrao.
Unha vez que o goberno non aprobou o estatuto electrointensivo e a Xunta de Galicia rexeitou a posibilidade dunha tarifa eléctrica galega que rebaixase o seu prezo, os sindicatos apelaron pola intervención estatal da industria en 2020.

En 2022 entregáronse a Alcoa como compensación polo prezo do gas 18 millóns de euros. Aínda non se sabe o montante correspondente a 2023.

Parece que a insostenibilidad económica desta empresa é máis que obvia, sen entrar en que non é o primeiro caso no que vemos como as empresas se nutren de fondos públicos, sen que isto reverta na viabilidade e sustentabilidade económica da empresa nin nas condicións laborais e salariais dos seus traballadores  (máis ben ao contrario).

A que se expón como inexorable dependencia de parques eólicos de nova implantación -terrestres e mariños- para a continuidade da actividade da empresa non é tal, á vista da xestión realizada coas axudas recibidas en tempos en que a enerxía non alcanza os prezos actuais; de feito e como recoñece a empresa, o mercado do aluminio e os produtos que se xeran na planta de San Cibrao non alcanzan o prezo que a empresa define como rendibles.
En canto a se é ou non o maior empregador da Comarca, parece que é a Xunta de Galicia  o maior empregador co Hospital de Burela. 

Os 5 parques eólicos terrestres previstos para alimentar a planta de Alcoa, que son Monzón, Borrasca, Xistra, Boura e Levante (todos de Greenalia) con 9,15, 13, 10 e 16 aeroxeradores respectivamente e que inclúe Liñas de Ata Tensión (LAT) desde As Nogais ata Xove.
O impacto é evidente non só polos aeroxeradores, os quilómetros de liñas de evacuación de cada parque e as LAT entre elas e ata o seu destino final, senón tamén polo tamaño dos perímetros ou “poligonales” cuxa terra queda supeditada ao uso autorizado pola empresa promotora.
Pero non queda aquí a cousa, senón que os cinco parques mencionados se solapan no territorio con outros tamén proxectados; a modo de exemplo na zona de Becerreá-Ancares o Parque eólico Levante comparte territorio con outros 10 parques proxectados pola Xunta de Galicia. Convidamos a visitar a páxina web da nosa asociación (EcoloxistasEnAccion.org) para unha información máis exhaustiva, incluídos mapas que o ilustran.

A planificación de enerxía renovable no territorio galego en xeral e en Lugo en particular non só é caótica por ausente ou errática, irracional e insostible, senón que é ademais enganosa, malintencionada e ilegal por fragmentacións e superposiciones e que se coloca en contra das persoas que habitan o territorio; de novo convidamos a ver os mapas na páxina web para imaxinar como se proxecta a vida das e os veciños.
E a pregunta é ¿para que? para alimentar unha empresa subvencionada que de non selo non continuará a súa actividade?

Por outra banda e para terminar o contexto, convén lembrar que a empresa xa foi condenada dez veces a indemnizar ás e os veciños da zona por importe de ao redor de 4 millóns de euros: Alcoa cala pagando.
A afectación dos animais por fluorosis vén sendo denunciada desde hai anos e constatadas en sucesivas análises realizadas. Os niveis de flúor moi por encima dos límites permitidos esténdense a un radio de máis de 3 km ao redor da planta en San Cibrao, sendo os niveis detectados maiores canto máis preto da planta tomáronse as mostras en animais, plantas e chans.

Non se pode deixar de mencionar a balsa de lodos vermellos nesta ecuación de contaminación; unha balsa que se veu ampliando progresivamente desde hai décadas, que filtra vertindo sen control á contorna terrestre e mariña como se denunciou en moitas ocasións e que agora está pendente dunha nova ampliación de cota que é unha auténtica tolemia. Esta ampliación continúa a día de hoxe pendente aprobación por parte das autoridades sanitarias e preguntámonos por que será?. Dise que Alcoa é o cancro da Mariña.

A isto engádese o risco para a saúde. Nos oito primeiros meses de 2023 en base aos datos de medicións de calidade do aire das 3 estacións situadas próximas á planta ( Rio Cobo, Xove e Escola de Musica) superáronse os límites de parámetros como partículas PM10 e PM 2,5, dióxido de xofre e dióxido de nitróxeno en máis ocasións das desexables.

O desafío é pensar en alternativas social, económica e medioambientalmente sostibles para a comarca (e para o resto do territorio galego, por certo!).

É insoportable ter que socializar sempre as perdas das empresas privadas que, como Alcoa, viñéronse lucrando sen pudor e sen control desde hai décadas, sen que revertesen nas condicións de vida dos residentes da zona.
É unha perversión e unha trampa a dicotomía entre emprego e unha contorna segura e con futuro para as persoas. A contorna de Alcoa non é seguro para a vida das persoas, os animais, a costa e a produción agrícola do chan: os niveis de contaminación son insostibles.

Alcoa asinou un acordo vinculante para a compra da australiana Alumina Limited –por máis de 2.000 millóns de euros en accións–, propietaria do 40% da refinería de San Cibrao (Lugo), polo que a multinacional estadounidense pasará a facerse co 100% do complexo da Mariña.

CASTELLANO

En las pasadas semanas ALCOA ha dado a entender que si no se garantiza el suministro de energía eléctrica barata procedentes de los parques eólicos que se tramitan en A Mariña, cerrará la factoría, que es el principal empleador privado de la provincia.

¿Cómo valoramos esta advertencia?
“Id pensando en dar trabajo a las 2.000 personas a las que quereis dejar sin él”, comentaba un internauta al hilo de las críticas de Ecoloxistas Galiza Atlántica e Verde por los “accidentes” en la balsa de lodos de Alcoa en San Cibrao. ¿Qué decir a los que critican a los ecologistas por supuestamente poner en peligro el futuro de una empresa clave para la comarca como Alcoa?

¡Pues que hay más y mejor futuro sin Alcoa !

Empezando por que un cierre y desmantelamiento lleva su tiempo y trabajo. Regenerar la zona y dada su ubicación con el mar a pocos metros, daría juego a muchas propuestas aprovechando el turismo que ahora está en auge y que vayan acorde al entorno.

Dado que el comité de empresa solicita los PPA para Alcoa, no se han parado a pensar en los trabajos de los demás? Acaso la población no cuenta? Y el medioambiente?

Qué les diría el comité al sector pesquero que no puedan faenar en sus caladeros por los parques eólicos marinos?

Según detalla la UdG, el informe, que se ha publicado en la revista “Science of the Total Environment”, alerta de los “grandes impactos” que este tipo de instalaciones pueden tener sobre la biodiversidad, el paisaje, la pesca y el turismo.

Que les diría al sector turístico que se verán afectados por los parques eólicos terrestres?

El turismo rural se ve gravemente afectado como han señalado en otros territorios.

Y lo más importante que les diría a la población que lleva años aguantando la contaminación?

Los datos de la OMS indican que durante la presente década se pueden producir cerca de 250.000 muertes a causa del cambio climático, por lo que plantear estrategias que fomenten la transición hacia un modelo de movilidad verde son decisivos para la salud de los colectivos más vulnerables.

Porque hay tanto cáncer en esa zona? Por qué enferman y mueren animales de fluorosis?
La ansia de parques por parte del comité para destruir la mariña dice mucho de si. Con todos los parques que la Xunta quiere hacer en Galicia tienen más que trabajo para seguir destruyendo.
Y lo llaman energías limpias? No, es negocio político-empresarial.

¿Es segura la balsa de lodos?¿Qué impacto tiene a día hoy Alcoa en el medio ambiente y en la salud de los vecinos?
Conviene centrar el tema de su primera pregunta: La premisa en la pregunta sobre lo que ha dado a entender la empresa en relación con la energía que reclaman, es una interpretación que hace su medio en la noticia del pasado jueves 14 de diciembre; sin embargo, en su noticia del viernes 15 de diciembre donde incluyen frases literales de fuentes de la empresa, se menciona que ésta había declarado que las pérdidas asociadas a la fundición son mayores de lo previsto a pesar de la reducción del ritmo de producción, se debían fundamentalmente por factores de mercado. Más adelante se cita que los retrasos en la energía disponible de los PPA son parte del problema junto con un precio de aluminio y de la alúmina sustancialmente más bajos.
En segundo lugar conviene aportar algo de contexto:
Sin detenernos en cómo llegó esta empresa a San Cibrao, ya con incumplimiento de promesas de polígono e industria complementaria, cómo Felipe Gonzalez inició su privatización que remató José María Aznar  y cómo se expropiaron 3700 fincas. A día de hoy lo que sí se puede decir es que Alúmina Española es la empresa que más dinero ha recibido del gobierno de España.

En mayo de 2020 cuando la empresa emite el comunicado de decisión de cierre de la factoría en Lugo anunciando el despido colectivo de 534 trabajadores, Alcoa ya había recibido unos 1000 millones de euros entre 2008 y 2018 para rebajar los costes de la factura de la luz y denunciadas por la Unión Europea en 2013 como “subvenciones estatales disimuladas”; gracias a esa ayuda pública, la empresa pagaba a 4 céntimos el kilowatio /hora, frente a los 9 que pagaba la industria o los 23 céntimos que pagaban los hogares. Entre 2018 y 2020 recibieron 38 millones adicionales para proteger los puestos de trabajo de la planta de San Cibrao.
Una vez que el gobierno no aprobó el estatuto electrointensivo y la Xunta de Galicia rechazó la posibilidad de una tarifa eléctrica gallega que rebajase su precio, los sindicatos apelaron por la intervención estatal de la industria en 2020.

En 2022 se entregaron a Alcoa como compensación por el precio del gas 18 millones de euros. Aún no se sabe el montante correspondiente a 2023.

Parece que la insostenibilidad económica de esta empresa es más que obvia, sin entrar en que no es el primer caso en el que vemos cómo las empresas se nutren de fondos públicos, sin que esto revierta en la viabilidad y sostenibilidad económica de la empresa ni en las condiciones laborales y salariales de sus trabajadores  (más bien al contrario).

La que se plantea como inexorable dependencia de parques eólicos de nueva implantación -terrestres y marinos- para la continuidad de la actividad de la empresa no es tal, a la vista de la gestión realizada con las ayudas recibidas en tiempos en que la energía no alcanza los precios actuales; de hecho y como reconoce la empresa, el mercado del aluminio y los productos que se generan en la planta de San Cibrao no alcanzan el precio que la empresa define como rentables.
En cuanto a si es o no el mayor empleador de la Comarca, parece que es la Xunta de Galicia  el mayor empleador con el Hospital de Burela. 

Los 5 parques eólicos terrestres previstos para alimentar la planta de Alcoa, que son Monzón, Borrasca, Ventisca, Boura y Levante (todos de Greenalia) con 9,15, 13, 10 y 16 aerogeneradores respectivamente y que incluye Líneas de Ata Tensión (LAT) desde As Nogais hasta Xove.
El impacto es evidente no sólo por los aerogeneradores, los kilómetros de líneas de evacuación de cada parque y las LAT entre ellas y hasta su destino final, sino también por el tamaño de los perímetros o “poligonales” cuya tierra queda supeditada al uso autorizado por la empresa promotora.
Pero no queda aquí la cosa, sino que los cinco parques mencionados se solapan en el territorio con otros también proyectados; a modo de ejemplo en la zona de Becerreá-Ancares el Parque eólico Levante comparte territorio con otros 10 parques proyectados por la Xunta de Galicia.Invitamos a visitar la página web de nuestra asociación

(EcoloxistasEnAccion.org) para una información más exhaustiva, incluidos mapas que lo ilustran.
La planificación de energía renovable en el territorio gallego en general y en Lugo en particular no solo es caótica por ausente o errática, irracional e insostenible, sino que es además engañosa, malintencionada e ilegal por fragmentaciones y superposiciones y que se coloca en contra de las personas que habitan el territorio; de nuevo invitamos a ver los mapas en la página web para imaginar cómo se proyecta la vida de las y los vecinos.
Y la pregunta es ¿para qué? ¿para alimentar una empresa subvencionada que de no serlo no continuará su actividad?

Por otra parte y para terminar el contexto, conviene recordar que la empresa ya ha sido condenada diez veces a indemnizar a las y los vecinos de la zona por importe de alrededor de 4 millones de euros: Alcoa las calla pagando.
La afectación de los animales por fluorosis viene siendo denunciada desde hace años y constatadas en sucesivos análisis realizados. Los niveles de flúor muy por encima de los límites permitidos se extienden a un radio de más de 3 km en torno a la planta en San Cibrao, siendo los niveles detectados mayores cuanto más cerca de la planta se tomaron las muestras en animales, plantas y suelos.

No se puede dejar de mencionar la balsa de lodos rojos en esta ecuación de contaminación; una balsa que se ha venido ampliando progresivamente desde hace décadas, que filtra vertiendo sin control al entorno terrestre y marino como se ha denunciado en muchas ocasiones y que ahora está pendiente de una nueva ampliación de cota que es una auténtica locura. Esta ampliación continúa a día de hoy pendiente aprobación por parte de las autoridades sanitarias y nos preguntamos ¿por que será?. Se dice que Alcoa es el cáncer de A Mariña.

A esto se añade el riesgo para la salud. En los ocho primeros meses de 2023 en base a los datos de mediciones de calidad del aire de las 3 estaciones situadas próximas a la planta ( Rio Cobo, Xove y Escola de Musica) se han superado los límites de parámetros como partículas PM10 y PM 2,5, dióxido de azufre y dióxido de nitrógeno en más ocasiones de las deseables.

El desafío es pensar en alternativas social, económica y medioambientalmente sostenibles para la comarca (y para el resto del territorio gallego, por cierto!).

Es insoportable tener que socializar siempre las pérdidas de las empresas privadas que, como Alcoa, se han venido lucrando sin pudor y sin control desde hace décadas, sin que hayan revertido en las condiciones de vida de los residentes de la zona.
Es una perversión y una trampa la dicotomía entre empleo y un entorno seguro y con futuro para las personas. El entorno de Alcoa no es seguro para la vida de las personas, los animales, la costa y la producción agrícola del suelo: los niveles de contaminación son insostenibles.

Alcoa ha firmado un acuerdo vinculante para la compra de la australiana Alumina Limited –por más de 2.000 millones de euros en acciones–, propietaria del 40% de la refinería de San Cibrao (Lugo), por lo que la multinacional estadounidense pasará a hacerse con el 100% del complejo de A Mariña.

En CTXT desvélannos toda esta trama perfectamente organizada.

E esta é a “entradilla”:

La Xunta y el Gobierno venden como ‘fábrica de fibras sostenibles’ una macrocelulosa portuguesa apadrinada por la consultora de José Blanco. Consumirá al día tanta agua como los habitantes de la provincia de Lugo.

Xose Manuel Pereiro

(En su momento, la división de medios de comunicación de Altri, Cofina –cinco periódicos, nueve revistas y un canal de televisión, todos de marcado carácter sensacionalista–, se había segregado de la matriz. Desde noviembre pasado, lleva por nombre Medialivre y el accionista principal se llama Cristiano Ronaldo).

Acento (que se define como firma de consultoría supraespecializada en asuntos públicos) es una sociedad fundada por un originario de A Ulloa, el exministro de Fomento en el Gobierno Zapatero y exeurodiputado del PSOE José Blanco.

 En menos de lo que dura una eurolegislatura, Acento se ha convertido en el mayor lobby –si tal figura estuviese regularizada en España– por sus aciertos empresariales. Sobre todo por los de su departamento de recursos humanos, que se ha especializado en captar a una serie de personas excluidas, de una u otra forma, de los pesares de la alta política. Desde su presidente, Alfonso Alonso (exministro de Sanidad con Mariano Rajoy), hasta Elena Valenciano (exvicesecretaria general del PSOE), pasando por Valeriano Gómez (exministro socialista de Trabajo), Elena Pisonero (ex secretaria de Estado de Economía con José María Aznar), José María Lassalle (ex secretario de Estado de Cultura en los dos gobiernos de Mariano Rajoy), sin descuidar el sector de la Defensa (el teniente general Ignacio Bengoechea) y la cantera (Esteban González Guitart, hijo de Esteban González Pons). A este círculo selecto es al que estaba llamado el exministro de Unidas Podemos, Alberto Garzón, que renunció ante las críticas recibidas.

Con este padrinazgo es lógico que en diciembre de 2022 la Xunta de Galicia lo declarase Proyecto Industrial Estratégico…

Segue lendo en CTXT porque aínda descubrirás que hai moito máis… Stop Altri na nosa páxina web.

El Instituto de Estudos Ulloáns (IEU) ha pedido a la Diputación de Lugo que compre la Finca de Quintas, en Palas de Rei (Lugo), donde Altri quiere ubicar la fábrica de celulosa y de fibras textiles, y se suma así a las voces que rechazan la instalación de esta factoría en A Ulloa.

Este parque / polígono eólico está situado nos termos municipais de Outes, Mazaricos e Negreira (A Coruña).

Fin do prazo: 1 abril 2024

Pica abaixo no enlace e descarga o modelo de ALEGACION o P E AVOCETA

Situado nos concellos de Carballedo (Lugo) e San Cristovo de Cea,
Vilamarín, Coles, O Pereiro de Aguiar e Ourense (Ourense)

1.- Só tes que cubrir a cabeceira do escrito cos teus datos persoais e asinar na última folla.

2.- Logo preséntao no Rexistro de calquer Administración pública ou se tes sinatura electrónica na sede electronica.

Tamén podes modificar o modelo usando a versión en word.

ALEGACION PE AVOCETA Descargar WORD – PDF

As bestas, este animal descoñécese mesmo no noso país a pesar de estar en liberdade e atópanse en perigo de extinción. O cabalo galego de monte, tamén coñecido como garrano, é un animal ancestral e o eixo sobre o que pivota a biodiversidade da contorna no que pasta libremente. É máis baixo e lixeiro, con extremidades máis curtas e densa pelame.

De características primitivas, como as orellas ribeteadas e un poboado bigote no beizo superior que lle permite alimentarse do espiñento toxo. Ademais son territoriais, trazo peculiar deste équido norteño. Por esas características comúns dos cabalos das zonas atlánticas, o zoólogo Felipe Bárcena afirma nunha charla con EFE que debería tratarse como subespecie diferente, o Equus ferus atlanticus, ao que considera única estirpe de cabalo salvaxe que queda no mundo.

Rexistros fósiles sitúano no Pleistoceno e ao redor deles conserváronse manexos tradicionais do monte e costumes milenarias, tal e como demostra a numerosa arte rupestre atopada na que o cabalo é o protagonista.

Os cabalos galegos de monte exercen un papel fundamental para asegurar a conservación do lobo e manter o equilibrio destes depredadores co home e o gando, segundo un estudo do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) que destacou o seu importante valor de índole socioconómica.

Neste vídeo podedes ver o maxestoso escenario onde nacen corren e morren libres desde fai miles de anos

Castellano

As bestas (caballo en Gallego). Este animal se desconoce incluso en nuestro país a pesar de estar en libertad y se encuentran en peligro de extinción. El caballo gallego de monte, también conocido como garrano, es un animal ancestral y el eje sobre el que pivota la biodiversidad del entorno en el que pasta libremente. Es más bajo y ligero, con extremidades más cortas y denso pelaje.

De características primitivas, como las orejas ribeteadas y un poblado bigote en el labio superior que le permite alimentarse del espinoso tojo. Además son territoriales, rasgo peculiar de este équido norteño. Por esas características comunes de los caballos de las zonas atlánticas, el zoólogo Felipe Bárcena afirma en una charla con EFE que debería tratarse como subespecie diferente, el Equus ferus atlanticus, al que considera única estirpe de caballo salvaje que queda en el mundo.

Registros fósiles lo sitúan en el Pleistoceno y en torno a ellos se han conservado manejos tradicionales del monte y costumbres milenarias, tal y como demuestra el numeroso arte rupestre encontrado en la que el caballo es el protagonista.

Los caballos gallegos de monte ejercen un papel fundamental para asegurar la conservación del lobo y mantener el equilibrio de estos depredadores con el hombre y el ganado, según un estudio del Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC) que ha destacado su importante valor de índole socioconómica.

En este vídeo podéis ver el majestuoso escenario donde nacen corren y mueren libres desde hace miles de años.

Fin do prazo: 22 marzo 2024

Pica abaixo no enlace e descarga o modelo de ALEGACIONS MODIFICACION UTILIDADE PUBLICA LAT PICO TOURIÑAN TIVO

Situado nos concellos de Cerdedo-Cotobade, A Estrada,
Campo Lameiro, Moraña, Portas e Caldas de Reis

1.- Só tes que cubrir a cabeceira do escrito cos teus datos persoais e asinar na última folla.

2.- Logo preséntao no Rexistro de calquer Administración pública ou se tes sinatura electrónica na sede electronica.

Tamén podes modificar o modelo usando a versión en word.

ALEGACIONS MODIFICACION UTILIDADE PUBLICA LAT PICO TOURINAN TIVO Descargar WORD – PDF

Desvanécese a ameaza eólica na Serra dá Groba, xa que os oito proxectos de parques eoilicos presentados Foron tombados!

Saíu publicado este miercoles no DOG a denegación do último parque eólico que estaba en tramitación, coa autorización ambiental negativa para Torroña I, situado entre os municipios pontevedreses de Baiona, Oia e Tomiño, promovido por Renovables do Norte, polas súas “repercusións negativas sobre o patrimonio arqueolóxico e a paisaxe” na contorna da Serra dá Groba, tentaban instalar aeroxeradores de 230 metros de altura sobre a Serra dá Groba, Corroubelo e Chan dá Valga, así como sobre miradoiros, Camiño de Santiago e roteiros de sendeirismo.

A Consellería de Medio Ambiente vén de publicar no Diario Oficial de Galicia a declaración ambiental desfavorable do parque eólico Torroña I

Recibíronse preto de 2.000 alegacións de diferentes colectivos. Pretendíanse instalar aeroxeradores de 230 metros de altura, a instalación xeraría 67.530 megawatts ao ano cun investimento de 20 millóns de euros.

Unha excelente noticia para as asociacións e veciños que rexeitaban estas instalacións, aínda que recibida con cautela, xa que segue vixente o Plan Sectorial Eólico de Galicia (PSEG), que contempla Áreas de Desenvolvemento Eólico (ADE) na zona. Por iso solicitamos que a Xunta dea protección especial ás serras dá Groba, Argalo, Galiñeiro e Aloia.

Non, é Non…!! Renovables si, pero non así.

Foron anos de loita dura que grazas a moitas persoas comprometidas han dado o seu froito.

Castellano

Se desvanece la amenaza eólica en la Serra da Groba, ya que los ocho proyectos de parques eoilicos presentados ¡Han sido tumbados!

Ha salido publicado este miercoles en el DOG la denegación del último parque eólico que estaba en tramitación, con la autorización ambiental negativa para Torroña I, situado entre los municipios pontevedreses de Baiona, Oia y Tomiño, promovido por Renovables del Norte, por sus “repercusiones negativas sobre el patrimonio arqueológico y el paisaje” en el entorno de la Serra da Groba, intentaban instalar aerogeneradores de 230 metros de altura sobre la Serra da Groba, Corroubelo y Chan da Valga, así como sobre miradores, Camino de Santiago y rutas de senderismo.

La consejería de Medio Ambiente publicó en el Diario Oficial de Galicia la declaración ambiental desfaborable del parqueeólico TorroñaI.

Se han recibido cerca de 2.000 alegaciones de diferentes colectivos. Se pretendían instalar aerogeneradores de 230 metros de altura, la instalación generaría 67.530 megavatios al año con una inversión de 20 millones de euros.

Una excelente noticia para las asociaciones y vecinos que rechazaban estas instalaciones, aunque recibida con cautela, ya que sigue vigente el Plan Sectorial Eólico de Galicia (PSEG), que contempla Áreas de Desarrollo Eólico (ADE) en la zona. Por ello solicitamos que la Xunta dé protección especial a las sierras da Groba, Argalo, Galiñeiro y Aloia.

No, es No…!! Renovables sí, pero no así.

Han sido años de lucha dura que gracias a muchas personas comprometidas han dado su fruto.

Nesta nova resolución, o T.S.X. de Galicia, tivo en conta as apreciacións que sostuvo a letrada da Asociación de Ecoloxístas que sinalaba que a execución do proxecto autorizado causaría impactos polos movementos de
terras en actividades de desmonte e excavacións para a construcción de novos viais de acceso, ademáis da construcción de zanxas, cimentacións, terrapléns e vertedoiros. E esto, según a letrada, tería una afección severa na paisaxe e en lugares simbólicos como o Mirador dos Montes de Restrelo, ó Camiño de Santiago, á Reserva da Biosfera “Terras do Miño” ao mesmo tempo que causaría graves perxuizos á poboación, aos montes, aos hábitats prioritarios e de interese comunitario, aos bosques e ó patrimonio cultural.

Así mesmo sostén, que o parque autorizado “Chao do Marco” englóbase dentro do “Complexo Eólico dos Ancares” tal como se detalla no informe da bióloga, datado en febreiro e xuño de 2023, e dentro do cal se encontran, os tamén proxectados e autorizados, de “Serra do Colmo”, ”Serra do Furco” e “Serra de Piñeira”.

O T.S.X. de Galicia di que non se pode negar a existencia dos impactos medioambientáis como ben o acreditou a “Dirección Xeral de Calidade Ambiental, Sostenibilidade e Cambio Climático” na súa declaración do 04.01.2023 de impacto ambiental, que examinou e valorou os posibles efectos adversos sobre a poboación, a saúde humana, a flora, a fauna, a biodiversidade ,a geodivesidade, a terra, o chan, o subsuelo, o aire, o clima, a auga, a paisaxe, os bens materiais e a interacción de todos eses factores, levando así a cabo as medidas correctoras, protectora e compensatorias oportunas.

CASTELLANO

El T.S.X. de Galicia, en su auto de 15 de febrero de 2024, decide aceptar la petición de la “Asociación Ecoloxistas en Acción Galicia Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org) referente a la paralización cautelar de las autorizaciones administrativas previas y de construcción de las instalaciones del proyecto del parque eólico “Chao del Marco” ubicado en el término municipal de Becerreá (Lugo) y que pretende llevar a cabo a sociedad mercantil “Enel Green Power España, S.L.”.

En esta nueva resolución, el T.S.X. de Galicia, tuvo en cuenta las apreciaciones que sostuvo la letrada de la Asociación de Ecoloxístas que señalaba que la ejecución del proyecto autorizado causaría impactos por los movimientos de tierras en actividades de desmonte y excavacións para la construcción de nuevos viales de acceso, además de la construcción de zanxas, cimentaciones, terraplenes y escombreras. Y esto, según la letrada, tendría una afición severa en el paisaje y en lugares simbólicos como el Mirador de los Montes de Restrelo, al Camino de Santiago, a la Reserva de la Biosfera “Terras del Miño” al mismo tiempo que causaría graves perxuizos a la población, a los montes, a los hábitats prioritarios y de interés comunitario, a los bosques y al patrimonio cultural.

Asimismo sostiene, que el parque autorizado “Chao del Marco” se engloba dentro del “Complejo Eólico de los Ancares” tal como se detalla en el informe de la bióloga, datado en febrero y junio de 2023, y dentro del cual se encuentran, los también proyectados y autorizados, de “Sierra del Colmo”, ”Serra del Furco” y “Serra de Piñeira”.

El T.S.X. de Galicia dice que no se puede negar la existencia de los impactos medioambientáis como bien lo acreditó la “Dirección General de Calidad Ambiental, Sostenibilidade y Cambio Climático” en su declaración del 04.01.2023 de impacto ambiental, que examinó y valoró los posibles efectos adversos sobre la población, la salud humana, la flora, la fauna, la biodiversidad ,a geodivesidade, la tierra, el suelo, el subsuelo, el aire, el clima, el agua, el paisaje, los bienes materiales y la interacción de todos esos factores, llevando así a cabo las medidas correctoras, protectora y compensatorias oportunas.

Hai uns días remitiuse Informe de Alcoa a distintos organismos, como podemos comprobar nesta ligazón.

Agora facemos público o devandito informe, podemos velo nesta outra ligazón.

CASTELLANO

Hace unos dias se remitió Informe de Alcoa a distintos organismos, como podemos comprobar en este enlace.

Ahora hacemos publico el mencionado informe. Podemos verlo en este otro enlace.

O Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia no seu auto emitido o 15 de febreiro de 2024 decide aceptar a petición da “Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza Atántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org) relativa á paralización cautelar das autorizacións administrativas previa e de construción das instalacións do parque eólico “Rodeira”, situado nos termos municipais de Vila de Cruces e Lalín (Pontevedra) que pretende levar a cabo “Green Capital Power, SL”.

O auto anula así o ditado anteriormente con data 12 de setembro de 2023 e que rexeitaba a petición do grupo ecoloxista de suspender de urxencia a resolución da dirección xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais publicada o 24 de marzo de 2023.

Nesta nova resolución, o Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia tivo en conta as consideracións da letrada do grupo ecoloxista que defendía que coa execución do proxecto autorizado, co removimiento das terras e a implantación das infraestruturas eólicas e de conexión, produciranse danos ambientais de carácter irreversible. Unha consideración que foi apoiada polos informes achegados dos danos producidos na mesma zona do “Complexo eólico de Vila de Cruces” onde se pretende executar o de Rodeira e onde xa existen outras instalacións eólicas. Uns danos que poñerían en perigo tanto flora como fauna en perigo de extinción, polo que, en consecuencia, a paralización do proxecto non supoñería un prexuízo ao interese xeral.
Os informes achegados polo colectivo ecoloxista tivéronse en conta, a pesar do intento de tacha, xa que de non admitilos caería en contradición co proceder doutras ocasións similares, nos que si foran aceptados; e que a súa recusación vulneraría o principio de imparcialidade pois o mesmo que a parte interesada na realización do parque eólico achega informes, débese permitir que a parte contraria achegue tamén os seus.
No seu auto, o TXG afirma que para acollerse á medida cautelar é necesario ter en conta que non basta con facer unha referencia xenérica a danos posibles, senón que se ten que singularizar e acreditar, isto é, débese pasar da abstracción á concreción. Pero esta concreción é xustamente a achega que realiza a asociación ecoloxista mediante a presentación dos informes que avalan o inapropiado do proxecto, polo que quedaría xustificada plenamente a paralización cautelar. En palabras textuais: “Con todo, si que se facilitou en ambos informes unha información concreta e obxectiva que provén do Ministerio para a Transición Ecolóxica e Reto Demográfico, que foi, por unha banda, a inclusión dunha gran parte das infraestruturas do parque eólico “Rodeira” dentro da área non recomendada para a instalación da enerxía eólica, debido á súa máxima sensibilidade ambiental pola súa proximidade a diversos núcleos de poboación do termo municipal, e por outro, a afección severa á avifauna e especies catalogadas, do que resulta que neste caso si que se acreditou o “periculum in moura” determinante da suspensión interesada”.
Cabe lembrar, ademais, a posible fragmentación que alega Ecoloxistas en Acción Galiza, Atlántica e Verde, pois o complexo industrial na súa totalidade afectaría non só a Lalín e Vila de Cruces onde se sitúa o de Rodeira, senón tamén ao “Cunca”, situado en Vila de Cruces, e a outros seis que xa funcionan ou se atopan en trámite noutros termos municipais próximos, que son os de Silleda, Forcarei e Agolada, na provincia de Pontevedra, e Arzúa e Touro, na provincia da Coruña.

CASTELLANO

El Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia en su auto emitido el 15 de febrero de 2024 decide aceptar la petición de la “Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org) relativa a la paralización cautelar de las autorizaciones administrativas previa y de construcción de las instalaciones del parque eólico “Rodeira”, situado en los términos municipales de Vila de Cruces y Lalín (Pontevedra) que pretende llevar a cabo “Green Capital Power, SL”.

El auto anula así lo dictado anteriormente con fecha 12 de septiembre de 2023 y que rechazaba la petición del grupo ecologista de suspender de urgencia la resolución de la dirección general de Planificación Enerxética e Recursos Naturais publicada el 24 de marzo de 2023. 

En esta nueva resolución, el  Tribunal Xuperior de Xustiza de Galicia ha tenido en cuenta las consideraciones de la letrada del grupo ecologista que defendía que con la ejecución del proyecto autorizado, con el removimiento de las tierras y la implantación de las infraestructuras eólicas y de conexión, se producirán daños medioambientales de carácter irreversible. Una consideración que ha sido apoyada por los informes aportados de los daños producidos en la misma zona del “Complejo eólico de Vila de Cruces” donde se pretende ejecutar el de Rodeira y donde ya existen otras instalaciones eólicas. Unos daños que pondrían en peligro tanto flora como fauna en peligro de extinción, por lo que, en consecuencia, la paralización del proyecto no supondría un perjuicio al interés general.

Los informes aportados por el colectivo ecologista  se han tenido en cuenta, a pesar del intento de tacha, ya que de no admitirlos se caería en contradicción con el proceder de otras ocasiones similares, en los que sí habían sido aceptados; y que su recusación vulneraría el principio de imparcialidad pues lo mismo que la parte interesada en la realización del parque eólico aporta informes, se debe permitir que la parte contraria aporte también los suyos.

En su auto, el TXG afirma que para acogerse a la medida cautelar es necesario tener en cuenta que no basta con hacer una referencia genérica a daños posibles, sino que se tiene que deben singularizar y acreditar, esto es, se debe pasar de la abstracción a la concreción. Pero esta concreción es justamente la aportación que realiza la asociación ecologista mediante la presentación de los informes que avalan lo inapropiado del proyecto, por lo que quedaría justificada plenamente la paralización cautelar. En palabras textuales: “No obstante, sí que se ha facilitado en ambos informes una información concreta y objetiva que proviene del Ministerio para la Transición Ecológica y Reto Demográfico, que ha sido, por un lado, la inclusión de una gran parte de las infraestructuras del parque eólico “Rodeira” dentro del área no recomendada para la instalación de la energía eólica, debido a su máxima sensibilidad ambiental por su proximidad a diversos núcleos de población del término municipal, y por otro, la afección severa a la avifauna y especies catalogadas, de lo que resulta que en este caso sí que se haya acreditado el “periculum in mora” determinante de la suspensión interesada”.

Cabe recordar, además, la posible fragmentación que alega Ecoloxistas en Acción Galiza, pues el complejo industrial en su totalidad afectaría no solo a Lalín y Vila de Cruces donde se sitúa el de Rodeira, sino también al “Cunca”, situado en Vila de Cruces, y a otros seis que ya funcionan o se encuentran en trámite en otros términos municipales cercanos, que son los de Silleda, Forcarei y Agolada, en la provincia de Pontevedra, y Arzúa y Touro, en la provincia de A Coruña. 

Que fixo a Xunta de Galicia? pois como acostuma nestes casos “deixou facer e deixou pasar” agora os eucaliptos xa son moi grandes e invadiron a unha boa parte da Fraga autóctona…
A Xunta de Galicia actúa con total desleixo cos seus poucos espazos naturais protexidos.
Galicia a intemperie!!!

Árbores que tiñan uns 100 anos de idade, 100 anos nos que non lle estorbaron a ninguén, árbores sans con variados beneficios ecosistémicos para todos e todas. Quedabanlle outros 200 anos como mínimo de vida.

Ourense estase quedando sen árbores adultas no seu casco urban, estorbanlle aos nosos mandatarios… Estamos gobernados por arboricidas que practican o negacionismo día si e día tamén.
Non teñen perdón, non llo perdoamos

Deixamos aquí un par de ligazóns, a X (antes Twitter) e un vídeo moi instructivo.

“A EÓLICA ESTÁ XUDICIALMENTE ATASCADA
O DESATASCADOR XUDICIAL
QUE XUDICIALMENTE A DESATASQUE
BO DESATASCADOR XUDICIAL SERÁ”

É tempo de Entroido. É tempo de disfraces!. “LA VOZ DE GALICIA” disfrazada de xornal e Beatriz Couce disfrazada de xornalista falando de ENERXÍA EÓLICA en Galicia. Unha nova mostra de PROPAGANDA SUBVENCIONADA disfrazada de INFORMACIÓN XORNALÍSTICA.

A Asociación Eólica de Galicia, máis coñecida como EGA polas súas siglas en inglés, reclama que se desatasque xudicialmente o sector eólico.
Manuel Pazo, presidente da EGA: “Levamos vintecinco anos facendo as tramitacións ambientais da mesma forma e nunca houbo problemas, e facémolas exactamente igual que no resto das autonomías, non somos diferentes”… “Non esquezamos ás empresas electrointensivas xa existentes, como o caso de ALCOA na Mariña lucense, que tamén PRECISAN ENERXÍA BARATA para sobrevivir…” …a inmensa maioría dos galegos, perto do 90%, está a favor da implantación eólica”

O que non nos conta nin “La Voz de Galicia” nin a EGA é que despois de moi longos, intrincados e farragosos procedementos administrativos tramitados sempre con todo tipo de trampas e enganos polas consellerías de Medio Ambiente e de Industria XUNTA DE GALICIA e no que foron presentados milleiros de alegacións, queixas e denuncias é o Recurso de Alzada o que pon fin á VIA ADMINISTRATIVA na que a XUNTA tiña a potestade de corrixir erros e mesmo de anular a meirande parte dos proxectos eólicos presentados. Tiña ademáis -tiña e ten- a XUNTA a obriga de defender o territorio e o patrimonio común de todas as galegas e galegos fronte a voracidade dos intereses empresariais e financieiros nesta inadmisible INVASIÓN EÓLICA.

Tiña a XUNTA e ten, sempre e en todo momento, o encargo de defender os intereses da cidadanía fronte a calquera outra consideración. Ese é o encargo que recollerá o novo goberno da Xunta a partir do vindeiro 18 de febreiro.

Pero a Xunta de Feijóo, Rueda, Conde, Vázquez ou Lorenzana decidiron, en vía administrativa, desatender as demandas, alegacións e denuncias da sociedade civil organizada. Mesmo no momento do Recurso de Alzada.
Pechada a vía administrativa sen respostas da XUNTA non queda máis remedio que a vía xudicial contenciosa-administrativa.

Son moitos os proxectos tramitados a correr, sen rigor nin transparencia. Son, todos eles, proxectos inzados de irregularidades e falsidades.
Hai moito esforzo e moito traballo de equipos de persoas que de xeito altruísta e organizadas de asociacións cidadás como PETÓN DO LOBO ou ECOLOXISTAS EN ACCIÓN GALIZA “ATLÁNTICA E VERDE” , incansables, estudamos cada proxecto e presentamos milleiros e milleiros de alegacións todas elas documentalmente respaldadas por argumentos científico-técnicos asinados por persoas especialistas de primeiro nivel en cada unha das áreas.

É certo que son moitos proxectos, cada un deles coas súas ilegalidades. É moi probable que, a Sala Terceira do Contencioso do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) se vexa saturada…

A sra. Couce, recoñecida “especialista eólica”, insistente e sesuda voceira da EGA que adoita transcribir en “La Voz de Galicia” – xornal subvencionado pola Xunta de Galicia- a voz do seu amo, Manuel Pazo, porfía no seu artigo -e van xa non se sabe cantas veces- en lembrarnos o nome e apelidos do maxistrado presidente desa Sala Terceira do Contencioso do TSXG e do resto de maxistrados e maxistradas facendo, como non, especial fincapé na figura de Luís Villares, “que fue candidato a la Xunta por En Marea y luego se reincorporó a la carrera judicial”. “Se reincorporó”, sra. Couce. Si. Así é. Luís Villares xa era maxistrado no TSXG antes de abrir unha paréntese na súa carreira profesional para asumir responsabilidades políticas. Pechada a súa etapa na política activa retoma a súa carreira profesional como maxistrado do TSXG. Cal é o problema?

Se o sector (eólico), sra. Couce e sr. Pazo, está xudicialmente atascado e precisa ser desatascado non será porque tanto nos proxectos como nos procedementos HAI MOITA MERDA OCULTA?

A ver se vai ser iso, sra. (Beatriz) Couce.
A ver se vai ser iso, sr. (Manuel) Pazo.
A ver se vai ser iso, sra. (Mª Jesús) Lorenzana e sra. (Ángeles) Vázquez.
A ver se vai ser iso, sr. (Alberto) N. Feijóo, sr. (Alfonso) Rueda e sr. (Francisco) Conde…

Enviamos este informe á Consellería de Medio Ambiente #AnxelesVázquez , á Consellería de Industria #MaríaJesúsLorenzana e ao Ministerio de Transición Ecolóxica #TeresaRibera, porque antes de tomar calquer decisión é fundamental ter toda a información.

Tendo toda a información que temos, a nosa posición é clara: #StopAlcoa

Negamos con rotundidade a necesidade de mais macro eólicos. Máis de 3.500 aeroxeradores espallados por toda a xeografía galega e a correspondente potencia instalada, son máis que suficientes para satisfacer as necesidades enerxéticas de Galicia, se non fora que se está especulando coa enerxía producida, sacrificando insustentablemente unha vez máis os valores paisaxísticos, culturais e ambientais e os recursos naturais do noso territorio en favor dos intereses económicos das grandes empresas e lobbies do sector, no seu mercado cara a un consumo nada eficiente e ao exterior.

Non pode ser que sistemas como a Dorsal Galega alberguen máis de 450 aeroxeradores, que afectan a espazos emblemáticos e protexidos da Rede Natura 2000 como a ZEC Monte Faro, a ZEC Serra do Candán e a ZEC Serra do Cando, onde xa hai tamén parques eólicos instalados.

Non pode ser que o Complexo eólico Cerceda-Ordes contemple máis de 200 aeroxeradores para a mesma zona e arredores.

E non pode ser que os Montes do Gato e a súa contorna acaden os 99 aeroxeradores.

Non pode ser que a Costa da Morte Sur acade os 821 aeroxeradores, afectando a espazos tan prezados e valiosos como a propia Rede Natura Costa da Morte, IBA e ZEC Carnota -Monte Pindo.

Non pode ser o lamentable estado da Serra do Xistral e a súa entorna, onde se contabilizan máis de 1000 aeroxeradores ou a costa norte da provincia da Coruña, que se achega aos 324 aeroxeradores instalados.

Non pode ser que as Terras do interior da provincia de Pontevedra ou a contorna montana das Rías Baixas, co seu interese paisaxístico, natural, cultural e arqueolóxico, se encha de parques eólicos como, de xeito masivo e espallado, se está a proxectar.

Non pode ser que espazos de grande interese natural como o Macizo Central ou Os Ancares se enchan de eólicos, como está a acontecer na actualidade, con máis de 436 aeroxeradores.

E non pode ser que un niño de águia real fique a escasos 15 quilómetros rodeado de 268 eólicos ou que unha única parroquia a atravesen 4 liñas de alta tensión.

Isto só ten un nome posible, Corrupción. Só desde a corrupción e a través da especulación se poden chegar a autorizar 60 parques eólicos dunha tallada.

Non, Non pode ser que en Galicia a protección ambiental non pase do 12% do seu territorio -da máis baixa a nivel estatal onde a media está na actualidade ao redor do 30%- e o 88% restante do territorio sexa favorecido pola especulación urbanística e industrial.

Mentras Galicia é a terceira Comunidade Autónoma con máis hábitats de interese comunitario e cunha das máis baixas proteccións a nivel estatal, a densidade eólica galega instalada tanto por superficie como por habitante é a máis alta do Estado e por riba da que a propia Unión Europea preveu no seu momento.

As perdas enerxéticas no transporte, son como mínimo do 30%.

Por engadido a eólica mariña porá en perigo a pesca e ameazará de xeito directo ou por proximidade a fauna, a flora e os ecosistemas dos espazos naturais protexidos ZEC e ZEPA da Rede Natura 2000, Parque Nacional das Illas Atlánticas… Nin un eólico máis.

Abonda de aeroxeradores e parques eólicos. Non máis eólica, nin terrestre nin mariña.

Hai que ordenar de xeito sustentable a que xa está instalada e deixar aos espazos da Rede Natura, tanto actuais como futuros, libres de parques eólicos.

Pero xunto a este traballo paulatino hai que ir instalando o autoconsumo, mediante accións que o fagan realmente eficaz e efectivo. Por exemplo e entre outras, que os tellados se enchan de placas solares pois non é un inconveniente senón unha débeda histórica con Galicia que demandamos desde xa.

Xestión respetuosa e responsable do que xa hai implantado. Sacar aeroxeradores e minimizar o impacto producido xunto coa restauración ambiental en espazos naturais protexidos. Ampliar a superficie ambientalmente protexida con respecto á existente na actualidade. Fomentar o autoconsumo a nivel local e a baixa escada de maneira efectiva. E sobre todo, non máis especulación coa nosa terra e cos nosos recursos, tanto terrestres como mariños, non máis política irresponsable e Cero Corrupción.

Asinan:

Ecoloxistas en Acción Galiza, Atlántica e Verde

Asociación ambiental Petón do Lobo

Comité pola Defensa das Rías Altas

Asociación galega Cova Crea

Amigos e Amigas dos Bosques “O Ouriol do Anllóns”

IEM Instituto de Estudos Miñoráns

Asociación O Vilar

SOS Groba

Salvemos Monteferro

Asociación Val de Torés

Plataforma defensa dos Ancares

A Ría Non se Vende

A Rede para o Decrecemento Eo-Navia Galiza e O Bierzo

Véspera de Nada

Mais info en:

Facebook das Amigas das Arbores de Ourense. AQUI

A primeira función de importancia que realiza gratuitamente é a da eliminación e procesado de cadáveres de animais e dos seus restos, limpando así o campo e previndo enfermidades e pandemias. Nos seus desprazamentos diarios recolle moitos animais atropelados das cunetas das estradas, dalgúns aliméntase e outros son enterrados para aliviar máis adiante os momentos de fame. Así pois o raposo como outros animais carroñeros, voitres, corvos, picarazas, libra ao monte de animais enfermos ou mortos, axudando a frear a propagación de enfermidades como a mixomatosis do coello.

A segunda función útil para nós é a do control de pragas agrícolas. Unha poboación sa de raposos mantén baixo control aos roedores como aos ratos, ratas, topillos e aos topos, actuando sobre os eventuais incrementos no seu número, suavizando este incremento e evitando males maiores para as colleitas. Por iso o agricultor debería ver ao raposo como un aliado, aínda que a a cultura popular fixo que isto non sexa así na maioría dos casos.

A terceira función importante para as persoas e para o medio natural que realiza este animal, tal vez a menos coñecida, é a da diseminación de sementes. Ou sexa que o raposo traballa como un viverista, tratando as sementes e plantándoas polo campo ao longo de quilómetros nas súas roldas diarias. Este pequeno cánido é unha animal clave para a restauración natural dos ecosistemas xa que a súa dieta está composta parcialmente de froitos e bagas de plantas, árbores e arbustos que son dixeridos, separando así as súas sementes da pulpa e pel para máis adiante ser excretados lonxe da poboación vexetal orixinal onde as sementes poden xerminar colonizando así outras zonas e mellorando a diversidade vexetal deses lugares.

Non se pode facer política para un rural vivo, se non protexemos á fauna clave dos ecosistemas e garante da biodiversidade como son os raposos. O papel do raposo vermello e a enfermidade de Lyme (borreliose) ou como os raposos manteñen á raia a enfermidade. Os mellores loitadores biolóxicos. A Enfermidade de Lyme é unha doenza transmitida dos animais ao home (zoonosis). É producida pola bacteria Borrelia burgdorferi que se aloxa asintomáticamente nos roedores. O vector que a transmite é un ácaro chupador de sangue, a garrapata Ixodes rícinus. Viven entre a maleza á espera de que pase un animal ao que subirse e picar para alimentarse. Estes poden ser ratos, cervos, raposos, lobos, ganado doméstico, cans e mesmo ao ser humano. Esta enfermidade se non de diagnostica pronto e non se trata a tempo pode provocar secuelas importantes. Ante esta situación, uns investigadores holandeses comprobaron que cantos máis raposos manteña un bosque, menos roedores existen e os que logran sobrevivir campean menos e por tanto baixa a posibilidade de que os múridos sexan hospedadores das garrapatas e así que sexan transmisores das borrelias que producen a Enfermidade de Lyme no ser humano. Cuantifican mesmo en 20 veces menos o descenso de garrapatas infectadas por borrelias en bosques ben poboados de raposos. Por tanto nos bosque que existan raposos,lobos, aves rapaces ou calquera outro depredador de roedores estamos a ser asistidos por loitadores biolóxicos que axudan a diminuír a incidencia da Enfermidade de Lyme.

Nos últimos anos autorízanse os chamados campionatos de caza de raposo. A celebración destas accións para nada fomentan os recursos cinexéticos e o medio natural, ademais de non existir un censo de raposos que achegue

información acerca da densidade actual do raposo a nivel local ou autonómico. Destacar o labor ecolóxico do raposo, controlando as poboacións de pequenos vertebrados que poden ser prexudiciais para o ser humano e axudando a manter o equilibrio ecolóxico ao eliminar carroñas dos nosos montes que poden ser focos de infección para outros animais. Esta actividade cinexética conleva a morte gratuíta dun animal que non é comestible e ademais incide negativamente no equilibrio ecolóxico.

#DíaMundialRaposo

Aí debemos estar todos os que defendemos os noso mar, voluntarios, colectivos do mar e ecoloxistas !!!

Manifestamos nuestra oposición a la aprobación inicial del Plan Especial de este
complejo eólico, que consideramos contrario a derecho, mediante las siguientes alegaciones:

Descarga el PDF para presentar las alegaciones; AQUÍ.

Invitamos a que la población se informe y en caso de que lo considere oportuno, alegue y divulgue la información y las alegaciones.

A pintora galega Daniela Dominguez Gómez (Daniela Dg en Instagram) doou unha moi simbólica pintura que se achega ao sentimento do pobo galego, que neste momento loita nas costas de Galicia por minimizar as consecuencias da monumental vertedura de pellets provocado polo buque Toconao.Despois do Prestige hai 22 anos, esta é unha catástrofe ambiental de características que aínda non se poden definir, ao descoñecer a evolución que terá tal acumulación de microplasticos no conxunto do ecosistema mariño e na saúde da poboación. Ver X ( antes Twitter) da SGHN-Sociedade Galega de Historia Natural

El Centro de Formación Arsenio Jimeno acoge la exposición “Naturaleza sin basuras. Defiende tu salud”

El objetivo de la exposición es mostrar que el abandono de residuos supone una amenaza para la salud de los ecosistemas, y para la seguridad y calidad de los alimentos. Preocupados por los contaminantes plásticos acumulados en las cadenas alimentarias, a través de los suelos agrícolas y de la contaminación de las aguas, la eposición la exposición es el resultado del trabajo ANSAR, de las tareas de localización y denuncia de vertidos abandonados en entornos naturales de los alrededores de la capital aragonesa especialmente en el noroeste de Zaragoza, en parte de las comarcas central y Rivera alta del Ebro punto a través de este mapa, con los resultados obtenidos, se da paso al resto de paneles explicativos.

Además, a través de la muestra se puede conocer como un frigorífico mal reciclado puede verter aceite y emitir a la atmósfera gases de efecto invernadero o que el fósforo que hay dentro de un viejo televisor es capaz de contaminar hasta 80.000 litros de agua. Los residuos de aparatos eléctricos y electrónicos (RAEE) son aquellos elementos que utilizamos diariamente, como cepillos de dientes eléctricos, secadores de pelo, tablets, lavadoras, teléfonos, frigoríficos o planchas, y que cuando dejan de funcionar se vuelven inservibles y pasan a ser considerados como RAEE.

La exposición anima también a denunciar este tipo de actos y sensibilizar en que otro modelo de consumo es posible que evite el “usar y tirar”, así como reducir el consumo de plástico en las compras diarias. La exposición se compone de doce paneles y puede visitarse a partir del próximo lunes 22 de enero hasta el 23 de febrero, de lunes a viernes de 10 a 18 horas de forma ininterrumpida.

En principio la Unión Europea y la ONU preparan regulaciones para limitar el desastre que suponen los vertidos de estos microplásticos, que por lo visto no están considerados tóxicos, aunque sí peligrosos para la fauna y el medio ambiente. En el borrador reconocen los riesgos de los microplásticos https://eur-lex.europa.eu/TodayOJ/. Además en la OMI (Organización Marítima Internacional) quieren añadir en abril los pellets de plástico en su listado de materiales peligrosos, implicaría tener medidas más estrictas a la hora de transportarlos. La Asamblea de la ONU-Medio ambiente están preparando un “tratado internacional legalmente vinculante” contra la contaminación plástica que afecta ya a cualquier punto del planeta, se calcula que hay unos 30 millones de toneladas de basura plástica acumulada en los océanos y 107 millones en los ríos esperando a llegar a los mares. La dimensión es tal que todos esos microplásticos han empezado a influir en nuestros alimentos, y terminarán corriendo por nuestras venas. El Programa Medioambiental de la ONU (PNUMA), calcula que España tira al mar más de 126 toneladas ¡diarias!. Un un tratado vinculante sería un instrumento muy interesante porque uniría toda la cadena de valor, el ciclo de vida completo y eso supone no solo los macroplásticos, sino también los micro, que tienen una normativa todavía escasa y ambigua. Habremos de esperar a la nueva discusión sobre el borrador que harán en abril en Canadá y sobre todo a que concluyan por fin el documento a finales de este año.

Vídeo del programa de TV Escarabajo Verde. “Esto no debería estar aquí“

Aproveitaremos para pasar polo xulgado para informarnos do estado da denuncia penal que puxemos en abril e da que non recibimos ningún tipo de notificación, nin correos nin telefóno …

Este Xoves 11 de Xaneiro o Acibal baixa a Pontevedra

Baixa para berrar pedindo axuda, baixa para que na cidade sepan dos seus problemas, que lamentablemente son os dos montes de MEDIO Galicia.

Este Xoves, no Teatro Principal ás 20.00 colectivos da zona contaranvos a realidade do despliegue das macroeólicas nos montes de Pontevedra. Os medios “mainstream” bombardéante día a día co que a Xunta e as empresas enerxéticas queren que penses. Se nunca viras a cara escura do despliegue masivo das renovables, se queres vir a coñecer a realidade da man dos que a viven de preto, se queres saber o que acontece na túa comarca: agardámoste!.

Novamente, como xa acontecera na catástrofe do Prestige, tiveron que ser os colectivos
cidadás e as persoas voluntarias as que, en ausencia das institucións, saímos ás praias a loitar contra
esta marea plástica.

Denunciamos tamén a impunidade con que milleiros de toneladas de materiais tóxicos
circulan todos os anos diante das costas galegas e a práctica indefensión do noso litoral fronte aos
riscos derivados deste tráfico.
Reclamamos á Xunta de Galicia e ao Estado Español unha mínima coordenación para facer
fronte ás consecuencias desta vertedura e unha maior transparencia na información ao público de
como se usan os medios aéreos, marítimos e as imaxes satelitais e de oceanografía operacional, no
control do tráfico e seguimento dos vertidos e medidas de intervención no mar para evitar que
cheguen as verteduras ás nosas costas.
Reclamamos tamén transparencia na información ao público sobre a toxicidade dos
materiais e os seus efectos sobre a saúde e os ecosistemas mariños.
Reclamamos se subministre ao voluntariado os medios de protección axeitados aos perigos
do material que manipulan e os contedores específicos para a súa recollida.

En defensa do noso mar, mentiras e incompetencia NUNCA MÁIS.

É xeral a situación de grande debilidade dos bivalvos e a forte mortandade ocasionada por
unha confluencia simultánea de factores como: subida de temperatura, debilitamento do
afloramento coa consecuencia de menos placton -alimento- e menor renovación das augas das rías e
por tanto un maior impacto da contaminación e das baixadas de salinidade ocasionadas pola falta de
regulación dos encoros.

– Despois de levar anos reclamándolle á Administración que se realice un estudo
interdisciplinar independente que nos permita un diagnóstico integral da situación.

– Despois de levar anos reclamándolle á Administración un Plan serio de rexeneración dotado
economicamente.

– Diante do silencio e a pasividade da Administración que ten todas as competencias, a
Consellería do Mar, que deixou apodrecer a situación sen tomar medidas.

– Diante da falta de solucións aos nosos problemas e ao abandono dos mariscadores e
mariscadoras que quedan sen traballo e sen poder facer fronte ás necesidades das súas
familias. E as confrarías afectadas quedan sen entradas económicas que lles permitan
manterse.

Demandamos que a Xunta actúe xa, publicando no DOGA un plan urxente de actuación que
inclúa:

1. Estudo interdisciplinar, independente e integral.
2. Plan de rexeneración dotado economicamente.
3. Regulación e publicidade do protocolo de desencoros.
4. Cobertura económica a TODO o sector do mar -mariñeiros, mariscadoras e confraríasmentres
se manteña o cese de actividade.
5. Un plan de actuación contra as verteduras ao mar e aos ríos.
6. Control sanitario das importacións de marisco.

Os ecosistemas mariños de Galiza á intemperie, desleixo, incompetencia, insensibilidade…Que mágoa e que vergoña

O lìo e sendo breve: Inicia o artigo informando sobre o cambio na sensibilidade da Xunta con respecto aos eucaliptos e outras especies pirrófitas e invasoras, continúa comentando a moratoria de plantación de eucaliptos para analizar a situación e acaba con esta oportuna medida de substituír eucaliptos por outras especies frondosas nas marxes das autovías e vías de alta capacidade.

Os beneficios desta actuación piloto anunciada que arrinca en Cangas de Morrazo e que se desenvolverá nos próximos dez anos inclúen a súa contribución ao control dos incendios e cumprir así coa lei antiincendios vixente, a mellora visual co cambio na paisaxe, “unha paisaxe xenuinamente galega” e que para o xornalista estas vías de alta capacidade constitúen a xanela desde a que se observan os distintos ecosistemas de Galicia e en terceiro lugar actuar como filtro verde a través da captura de CO2. Por último, ningunha mención ás especies frondosas coas que procederán á substitución.

Non nos deixan outra opción que responderlles e cuestionar a información.

Primeiro, a suposta sensibilidade da Xunta respecto diso polos seguintes motivos:

• Ambigüidade histórica sobre o carácter invasor e pirófito do eucalipto por parte da Xunt
• A suposta moratoria é unha falacia: Segundo o informe do Consello da Cultura Galega as masas de eucalipto en Galicia ocupaban 14.000 hectáreas en 1966 e 375.000 no ano 2009 (máis de 53.000 na década entre 1999 e 2009), ao redor dun 26% do total da superficie arborizada da Comunidade Autónoma e con preto de 133.00 hectáreas con “novos” eucaliptos onde non existían con anterioridade como ocorreu na comarca de Terra Chá.
• Non hai ningún cuestionamento a proxectos industriais que supoñen e supoñerán a extensión das plantacións de eucalipto, utilizando unha dobre rapadoira insoportable.

En segundo lugar, cuestionamos o seu enfoque sobre a paisaxe, que queda relegado ao que se vexa desde un vehículo de rodas: Onde quedan os elementos patrimoniais ecolóxicos, culturais e sociais da paisaxe? Onde queda a poboación que habita a contorna rural atravesada polas vías rápidas?.

A actuación parece adecuada para a captación de CO2, pero é absoluta e rotundamente insuficiente e adoece dun desenfoque de contexto bastante importante.

Sería tan útil contar con medios de comunicación que non fragmenten!. Prefiren comentar a realidade en compartimentos estancos, renunciando ás interrelacións que teñen e á visión de conxunto que permite a análise do contexto máis completo, acertado e que sinala as contradicións e os actores interesados; esta noticia é un claro exemplo e a resposta inmediata ao titular é “si, pero” porque é parcial, incompleta, tendenciosa e destila slogans para as próximas eleccións. Pois ben, desde a sociedade civil organizada responderemos sempre a estas técnicas sociolóxicas con coñecemento, evidencias técnicas e científicas e con argumentos de todas as áreas interrelacionadas.

– Este proxecto eólico foi publicado para exposición pública no DOG do pasado 26 de outubro cun prazo de 30 días hábiles.

– Rematou ese prazo o 12 de decembro de 2023 (hai menos dun mes)

– Co Nadal polo medio publican, o 8 de xaneiro, a DIA FAVORABLE!

– 8 de xaneiro publican o Anuncio do 22 de decembro polo que se fai pública esa DIA FAVORABLE!
Rematara o prazo de exposición pública o martes 12 de decembro e o venres 22 xa tiñan a DIA FAVORABLE!

COMO PODEN SER TAN CARADURAS!

Pero é que a cousa non remata con isto… NON!

Este PROXECTO INDUSTRIAL PRIVADO superponse escandalosamente co preexistente PE SERRA DO COLMO nun máis que evidente caso de FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA e SUPERPOSICIÓN DE PROXECTOS e COMPARTICIÓN ILÍCITA DE ESTRUTURAS FUNDAMENTAIS!
A historia do PE SERRA DO COLMO (pódese comprobar a súa cronoloxía no DOG) e de todo o “Conxunto Ancares” conectado, xunto con todo o grupo Meira-A Pastoriza- Mondoñedo e cos proxectos LEVANTE, VENTISCA, MONZÓN, BOURA e BORRASCA, hábilmente “recuperados” polo “non ministro” e candidato Besteiro logo da súa negociación coa Ministra Ribera.

Segundo nos contan, a explicación/xustificación de toda esta maraña está na subministración de enerxía á factoría de ALCOA…

O DOG de hoxe ten a desfachatez de anunciar as DIA,s DESFAVORABLES dos PE,s CAROLIÑO e PEQUECHO ao mesmo tempo que a FAVORABLE do PE PENA DO PICO. Rexeitan os proxectos CAROLIÑO E PEQUECHO pola acumulación de efectos negativos dada a densidade eólica naquela zona:

Non se aplica ese mesmo criterio de “ACUMULACIÓN DE EFECTOS SINÉRXICOS NEGATIVOS” sobre a paisaxe e o medio natural na zona Becerreá-Ancares. Parece que, tal e como se pode comprobar na nosa infografía, non se apreza “Acumulación de proxectos” no mesmo territorio e non Polo que se pode ver nesa imaxe tampouco hai FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA, nin SUPERPOSICIÓN DE POLIGONAIS, nin COMPARTICIÓN ILÍCITA DE ESTRUTURAS FUNDAMENTAIS…

E moi doado de entender:
SON UN GRUPO ARMADO ORGANIZADO PARA DELINQUIR!
HAI QUE PARALOS! HAI QUE BOTALOS! (Con “B”, non con “V”)

Descargar word-odt-ALEGACION-SOLICITUDE-CONCESIÓN-AUGAS-ALTRI

Nalgunhas praias como na do Rostro de Fisterra ás 11:15 desta mañá, como seguramente en moitas máis:
… Non había ninguén que recollese.
… Non hai medios para a #Xunta
… Ninguén responsable de #Costas
… Sen recurso das administracións públicas

O activismo ambiental da sociedade civil organizada vemos que está sendo fundamental para despoñer con dilixencia de grupos de traballo e poder compartir a información e recomendacións.
Gracias a esa boa resposta comezáronse accións en moitas das praias galegas, ca pretensión de ir arranxando este desastre, o antes posible, e minimizar o dano.

É o momento de participar na limpeza, e debe facerse de forma organizada, coidadosa e prudente. Utilizando os medios necesarios e atendendo ás instrucións que aportan as persoas expertas.

Un dos primeiros en dar a voz de alarma foi NoiaLimpa.org no seu Instagram, onde podes atopar máis información… e tamén nas comunidades de WhatsApp que mencionadas mais abaixo, e mesmo como axudarche a saber que equipamento mínimo debes levar…

Coidado cos pellets, consulta aquí a ficha técnica dun de similares características na páxina 10

Whatsapp Comunidad Auto Organización 1

Parece que xa non entra mais xente na primeira comunidade …

Whatsapp Comunidad Auto Organización 2

Outro en Telegram

Mapa do estado das praias

Bloquear é introducir nun proceso un novo elemento que impida o seu avance.

“Desbloquear” será entón “retirar” ese novo elemento ou, cando menos, anular o seu efecto.

Pero é que no proceso de tramitación desa fraudulenta rede de proxectos eólicos (Levante, Ventisca, Monzón, Boura e Borrasca) ilegalmente conectados entre si desde Triacastela ata Xove, sempre foron públicos e ben coñecidos os “fitos temporais” que deberían ser respectados e, no seu caso, as consecuencias do seu “non cumprimento”.

Se non se cumpre con algún destes fitos previstos os proxectos decaen. Punto.

A norma é así de clara!

No caso do macroproxecto “Grupo Greenalia”, artificiosa e ilegalmente fraccionado en cinco proxectos diferentes (Levante, Ventisca, Monzón, Boura e Borrasca), non se introduciu ningún novo “elemento extraño” con ánimo de impedir o seu normal avance.

NON HOUBO BLOQUEO!

E se non houbo bloqueo…
NON HOUBO DESBLOQUEO!

O que SI HOUBO é TRAMPA, unha auténtica chapuza, durante todo o proceso rematado agora con este CACIQUIL ESPERPENTO no que X. R. Besteiro, o “non ministro e candidato socialista” á Xunta pretende xustificar e disfrazar de ACORDO POLÍTICO a súa monumental CACICADA coa “ministra socialista” Teresa Ribera pola que publican no “seu” BOE (outros fano no “seu” DOG) un novo Decreto para resucitar proxectos mortos e ben mortos.

E fano porque si. Porque poden, porque lles peta…

Porque lles manda quen lles manda!

O CAPITAL MANDA!

Porque son un GRUPO ARMADO ORGANIZADO PARA DELINQUIR!

HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!

Por que lle chaman “DESBLOQUEO” cando queren dicir “CACICADA” e “BURLA DE LEI”?

Bloquear é introducir nun proceso un novo elemento que impida o seu avance.

“Desbloquear” será entón “retirar” ese novo elemento ou, cando menos, anular o seu efecto.

Pero é que no proceso de tramitación desa fraudulenta rede de proxectos eólicos (Levante, Ventisca, Monzón, Boura e Borrasca) ilegalmente conectados entre si desde Triacastela ata Xove, sempre foron públicos e ben coñecidos os “fitos temporais” que deberían ser respectados e, no seu caso, as consecuencias do seu “non cumprimento”.

Se non se cumpre con algún destes fitos previstos os proxectos decaen. Punto.

A norma é así de clara!

No caso do macroproxecto “Grupo Greenalia”, artificiosa e ilegalmente fraccionado en cinco proxectos diferentes (Levante, Ventisca, Monzón, Boura e Borrasca), non se introduciu ningún novo “elemento extraño” con ánimo de impedir o seu normal avance.

NON HOUBO BLOQUEO!

E se non houbo bloqueo…
NON HOUBO DESBLOQUEO!

O que SI HOUBO é TRAMPA, unha auténtica chapuza, durante todo o proceso rematado agora con este CACIQUIL ESPERPENTO no que X. R. Besteiro, o “non ministro e candidato socialista” á Xunta pretende xustificar e disfrazar de ACORDO POLÍTICO a súa monumental CACICADA coa “ministra socialista” Teresa Ribera pola que publican no “seu” BOE (outros fano no “seu” DOG) un novo Decreto para resucitar proxectos mortos e ben mortos.

E fano porque si. Porque poden, porque lles peta…

Porque lles manda quen lles manda!

O CAPITAL MANDA!

Porque son un GRUPO ARMADO ORGANIZADO PARA DELINQUIR!

HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!

A QUIEN ESPECULA, TODO LE VALE. La persona que creemos es periodista arranca considerando que las plataformas, que actualmente nos movilizamos en contra de la invasión de macroparques energéticos, se crearon en contra del desarrollo de energías limpias en España; nada más lejos de la realidad:

El objetivo de la mayoría de plataformas sociales y vecinales ha sido y es posicionarse en relación con el desembarco en el territorio de empresas energéticas y de otros sectores que al olor de los fondos públicos para fomentar la transición energética, han solicitado cientos de proyectos inasumibles para quienes residen en el territorio.

Continúa diciendo que nos hemos organizado y trabajamos conjuntamente: obviamente, ante semejante amenaza!!.

Que tenemos presencia en redes sociales: por supuesto o ¿acaso son privativas de particulares y empresas?.

Que contamos con financiación para promocionarnos: si la tuviéramos ¿dónde está el problema? La cuestión es que para una mayoría esto no es así. En nuestro caso, que solo hablamos de nuestra asociación, Ecoloxistas En Acción Galiza, Atlantica e Verde (EcoloxistasEnAccion.org), le aclaramos que no tenemos ningún ingreso de fuentes ajenas a nuestros socios y socias, no recibimos pagos ni subvenciones de nadie; vd. claramente no entiende el trabajo voluntario y el compromiso (no nos sorprende a tenor de su criterio de no contrastar las fuentes de información).

Que nuestro objetivo ha cambiado conforme ha evolucionado quien nos paga: nos lo va a tener que explicar en detalle, porque ¿quién se supone que nos paga?

Pero claro, la fuente de esta retahíla de infundios es el sector empresarial renovable.

No conforme con todo lo anterior, se permite decir que hay grupos políticos que nos apoyan y en el caso concreto de Galicia, habla del BNG: Todo le sirve a quien especula; al fin y al cabo, a río revuelto ganancia de pescadores. Nos sitúa en reuniones conjuntas con partidos que están en las antípodas ideológicas unos de otros, pero lo que a ella le interesa es situarnos a las asociaciones ahí; tú miente, que algo queda! parece ser su lema a lo largo de todo el texto.

Por lo visto nos financian los propietarios de negocios de turismo rural, agricultores que no han sido “agraciados” con un molino eólico en sus tierras, clubes de caza y partidos para hacer oposición al contrario político. Seríamos ricos en dinero y pobres en principios y ese no es nuestro caso, que le quede claro.

Para no variar de lo que venimos leyendo últimamente, se ataca también a los tribunales de justicia de Galicia; una vez más, quienes son competentes para aplicar la ley no lo hacen adecuada ni correctamente. De ahí, que Xunta y Gobierno de España estén cambiando las leyes, apoyando y promoviendo cambios en la normativa europea; todo se justifica para ofrecer escenarios favorables a las empresas. 

No vamos a comentar lo que el Sr. Méndez le ha debido decir y ella tampoco contrasta; nuestra posición con respecto al posicionamiento de CCOO en relación con este tema es de sobra conocida: le invitamos a visitar nuestras redes sociales, pero claro! tal vez no le interesemos como fuente de información sino solo como diana de infundios, descalificaciones y falsedades. 

Para acabar renombra el Observatorio de la sostenibilidad como Think tank del movimiento antirrenovable en España. Le copiamos algunos datos sobre el Observatorio para facilitarle el trabajo: “nace en diciembre de 2014 como asociación ciudadana con el fin de ser centro de referencia para los agentes de la sociedad interesados en el desarrollo del concepto de la sostenibilidad en todos sus aspectos, en temas tales como el cambio climático, la biodiversidad, la ocupación del suelo, la calidad del aire, la contaminación de suelos, pero también en aspectos como la desigualdad, la distribución de la riqueza, la vivienda, la economía circular o la justicia social” y su visión es “conseguir un futuro más sostenible para todos, con mayor calidad de vida, menor uso de recursos, mayor igualdad y poder diseñar un futuro más sostenible para todos”.

A la ministra del sector solo le podemos decir que se le ha ido el objetivo, que tiene una hoja de ruta para la transición energética que no es ni transición, ni ecológica, ni justa, ni compartida por la población a la que han ninguneado en los procedimientos y que reside en el territorio que quieren expoliar. Su línea de acción va a tener un efecto demoledor sobre el medio de vida rural, sobre las pequeñas explotaciones extensivas ganaderas y de agricultura que protegen el medio ambiente, expulsor de personas, familias y comunidades hacia ciudades donde se sumarán a otras muchas familias vulnerables y en situación de pobreza, sobre la costa y la pesca tal y como la conocemos hoy, sobre la fauna, sobre las reservas naturales y espacios que antes dijeron proteger, sobre el patrimonio cultural y el paisaje.

Se ha rendido a las industrias contaminantes, a las empresas energéticas que no contribuyen a la sociedad ¿o acaso nos hemos olvidado de los beneficios caídos del cielo, de que se les ha tenido que obligar al pago de un impuesto para contribuir a las arcas públicas? Y ha venido ninguneando a las comunidades afectadas, sin el más mínimo respeto a la participación ciudadana. En la agenda 2030 se trata de no dejar a nadie atrás y la ministra hace tiempo que no tiene esto en mente.

Para acabar, tres días más tarde, la misma persona escribe en el mismo medio explicando la ampliación de plazos demandados por las empresas que han solicitado instalaciones de energías renovables. Parece que las empresas no pueden cumplir los plazos hasta mediados de 2025 y les regalan tiempo adicional, para que lo hagan cómodamente. Se amplía de 5 a 9 años el plazo para obtener una autorización administrativa de explotación y se incrementa hasta los 49 meses el plazo para obtener la autorización administrativa de construcción; Y la ministra califica de “incorporación ordenada” lo que a todas luces es una concesión sin ambages a las empresas del sector.Ustedes seguirán mintiendo, embarrando un debate necesario, difamando a asociaciones y plataformas vecinales, ciudadanas y sociales, y nosotros continuaremos situando a las personas en el centro, generando participación y conocimiento científico y no nos desviaremos de nuestros principios, convicciones y objetivos ni dejaremos a nadie atrás.

O auto ditado polo TSX non conta con nengún voto particular e estima a pretensión da asociación ecoloxista en base a “división artificiosa do parque e defectuosa tramitación da información pública”.

O TSX razoa que dado que conflúen varios parques eólicos nas inmediacións do proxecto “Alto de Montouto”, non poden “dar por enteiramente veraz” a declaración de impacto ambiental (DIA) do mesmo, nin os informes que a apoian: “Persiste a incógnita sobre se a DIA refire a radiografía exacta do medio ou estaría mediatizada pola fragmentación artificiosa do parque”.

Amais, subliña que “non cabe ter dúbidas” de que “existen moitas posibilidades de que a afectación ao medio sexa efectiva e irreversible”. 

Apoiándose no principio de precaución do Dereito Comunitario, afirma que de nada valería permitir a execución do proxecto empresarial, se posteriormente “hai que desfacer o status quo a costa do erario público”.

Doutra banda, tamén se vería perxudicada a promotora que vería paralizada de maneira permanente a construción e explotación da súa empresa eólica.

O auto do alto tribunal galego tamén recalca que o amplo lapso temporal de espera na vía administrativa que padeceu a empresa promotora para obter a autorización, fai que non sexa “moi equitativo pola súa parte” achacar a culpa da caducidade das autorizacións administrativas que se puidesen producir á xustiza.

Finalmente, o auto recoñece que a asociación ecoloxista “invoca con éxito” a doutrina da aparencia de bo dereito para conseguir a inmediata suspensión cautelar do acto administrativo, pois alega sentencias da Sección Terceira anulando actos substancialmente similares relativos á autorización de parques eólicos.

Plataformas Veciñais, Grupos Ecoloxistas, Sindicatos e outros colectivos galegos avisan que o fallo do Supremo sobre o parque eólico de Corme non fará decaer a loita xudicial contra o espolio eólico que desafortunadamente está a ter lugar en Galicia e que pon en grave risco o desenvolvemento rural e sostible da nosa terra.

Após a recente resolución do Tribunal Supremo que revoga a sentenza do TSX de Galicia que anulaba a autorización da poligonal eólica Corme G3, ao estimar o recurso presentado pola Xunta e EDP Renovables, o movemento veciñal e ecoloxista considera que son numerosas as causas de incumprimento e continuarán pleiteando contra as eólicas. 

Dende estes grupos lembran que hai máis de 70 recursos contenciosos-administrativos presentados polas asociacións Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción, Galiza “Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org), entre outras entidades, así coma centos de denuncias de particulares polas afeccións ao seu patrimonio persoal e a súa saúde.

Sosteñen que os argumentos xurídicos que fundamentan estes recursos baséanse en diversos aspectos coma o fraccionamento ilícito ou a afectación a zonas naturais protexidas ou ao patrimonio cultural.

Por tanto, que o Supremo non observe que concorran causas de nulidade pola redución á metade do prazo de información pública e porque os informes sectoriais foron solicitados despois do devandito trámite, non invalida en absoluto os diversos argumentos nos que se basearon os demais recursos presentados contra outros proxectos. 

Subliñan que son numerosos os argumentos xurídicos para paralizar o espolio e que están dispostos a esgotar todas as vías xudiciais.

No século do ambientalismo e a preservación da natureza é inconcibible que en nome da ecoloxía vaiamos permitir esnaquizar centos de quilómetros de flora e fauna en prol dos 

intereses económicos de grandes corporacións, que unha vez instalados, non terán a menor preocupación polos graves problemas locais que estas macro instalacións deixarán ao seu paso. 

Isto non é unicamente un problema de abuso administrativo e litixio xudicial; é un problema de falta de respecto e entendemento á forma de vida que realmente conleva o desenvolvemento sostible e ecolóxico do noso planeta, que lembramos é un dos obxectivos prioritarios para a Axenda  2030 das Nacións Unidas.

APOIAN

• Asociación Petón do Lobo
• Ecoloxistas en Acción. Galiza “Atlántica e Verde” (EcoloxistasEnAccion.org)
• Asociación Nove Refachos
• AC O Sobradelo do Tangaraño ( Sobradelo, Xunqueira de Ambía)
• Amil sen Eólicos
• Cerdido di Non 
• Salvemos o Val de Barcia e o Monte Xalo
• Afectadxs de Paderne
• Asociación A-Legre
• Comuneiros do Chá
• Fundação Montescola
• Veu Polo Aire
• A Ría Non se Vende
• Salvemos Monteferro 
• Vento Mareiro
• IEM (Instituto de Estudos Miñoráns)
• Plataforma SOS Groba
• Colectivo Arroutada
• Foi Polo Vento
• Veciñanza de Anca Afectada
• Aire Limpo nas Mariñas Mandeo
• Plataforma Monfero di Non
• Assembleias Abertas Independentistas
• Centro Social Gomes Gaioso (A Corunha)
• Acunhas e Foucelhas Local Social
• Centro social A Pedreira (Ponte Vedra)
• Amigas Das Árbores
• Salvemos A Comarca de Ordes
• Plataforma Galega para a Defensa Animal e da Natureza
• Un Vento Vén 
• Asociacion veciñal sociocultural ambiental A Lama vive
• TEXMoeche
• Comité en Defensa das Rías Altas
• Milloelandras
• Plataforma veciñal Mina Touro O Pino non
• A Rente do Chan – PLADEVER
• Plataforma Veciñal Caíño Brancellao 
• Unión AnarcoSindicalista (A Coruña)
• Afectados por Eólicos de Vilaboa
• Centro Social Mádia Leva (Lugo)
• Ateneo Libertario Xosé Tarrío (A Coruña)
• SOS Patrimonio Monte do Gato-Seselle
• Centro Social A Hedreira (Lugo)
• Sindicato Labrego Galego- Comisións Labregas
• Asociación Cultural A Galleira (Ourense) 
• Plataforma por un monte vivo A Lama
• CMVMC Antas
• Stop Eólicos Xurés-Celanova
• MEL, Movemento Ecoloxista da Limia
• Associaçom Cultural Algaravia (Ourense)
• CSA Casa Colorida (Nigrán)
• Centro Social A Revolta do Berbés (Vigo)
• Asociación de Veciños O Vilar (Lugo)
• Colectivo Kuturn´aldea
• Centro Social Fuscalho (A Guarda)
• Labrecos, granxa circular rexenerativa

V. en castellano a continuación.

É repugnante regocijarse co espolio e saqueo do ben común para entregalo a mans privadas, que só buscan os seus beneficios e en ningún caso pensan compartilos coa poboación que reside no territorio do que se serven.

¿ Oué que os parques eólicos xa instalados na Comunidade Autónoma supuxeron un abaratamento da factura eléctrica ou unha mellora da vida das persoas que residen nas zonas afectadas polos parques? Se é así, esperamos con interese os detalles.

¿ Como se lle pode chamar á entrega dos recursos naturais -como o vento e o territorio incluído nas poligonais dos parques eólicos- música celestial? Música celestial para quen?

De novo atrévese a insultar a todo o que non pensa como el, acusando de ignorantes, tolos e carentes de coñecementos; non só a quen desde hai moito tempo veñen estudando a sustentabilidade ambiental, o impacto que os usos do chan teñen no cambio climático, o impacto na saúde e a contorna das industrias contaminantes, os xuíces (incluídos os do TSXG),… en fin, a todos menos el, ou o resto de persoas con obxectivos “normais”; pero ¿de onde saíu este individuo? que intereses defende?

Dada a liña editorial do medio que lle dá cobertura, non é estrano pensar que son os intereses da industria enerxética, en particular das empresas promotoras de renovables que creceron como unha praga desde que hai fondos públicos para os seus negocios. 

Crese con dereito a diferenciar entre galegos con obxectivos “normais” e protectores do benestar xeral dos demais, que parecen dedicarse a esnaquizar a vida ao resto.

Xa está ben da dicotomía entre invasión de eólicos e benestar ou o desastre. É falsa, malintencionada, demagóxica e para o enfrontamento; que tipo de discurso é ese? que majadería é o medo ao subdesarrolo? seica un rural vivo é subdesarrolo? sabe vostede o que significa un rural vivo? 

O ataque á xustiza que se permite é polo menos reprobable, tendencioso e claramente ideoloxizado, está a apelar a que a xustiza non está ao servizo de toda a cidadanía? Seica está a suxerir que as e os xuíces dos tribunais galegos non deben intervir e deixar ás empresas de renovables que campen ás súas anchas, cando é o único lugar ao que se pode apelar fronte á vulneración de dereitos? 

E o colmo chega coa mención a Alcoa, non só porque fai un chamamento a saltarse a norma, senón porque a cualifica como industria vital;

Vital para os animais da contorna da planta enfermos con fluorosis ?

Vital para quen respira un aire de mala calidade?

Vital para os cultivos contaminados polas filtracións dos lodos vermellos acumulados?

Vital para a costa onde acaban as filtracións?

Vital para quen con impostos veñen entregando ao redor de 1.050 millóns de euros desde 2008 á empresa para que permaneza no mesmo sitio e contaminando?

Esto si que é o gordo!; si se repartira entre os seus traballadores, estariamos todos moito mellor.

E a pregunta é

¿ Que tipo de industria defende CCOO? Porque desde hai tempo só óese a súa defensa de industrias contaminantes para as que todo vale; e é momento de preguntarse non teñen propostas diferentes desde o sindicato (porque ud. escribe como representante sindical)?

Non son capaces de poñer sobre a mesa ideas que non agredan a persoas e contorna e propoñerllas a quen corresponda? só teñen discursos de enfrontamento?

Fraco favor fai este sindicato ás e os traballadores e á poboación con este discurso de defensa de industrias inviables esixindo o sacrificio do ben común !.

A opinión coa que nunha nova ocasión o Sr. Méndez despáchase na Voz de Galicia, tería que avergoñarlle a el, ao medio que o publica, ao sindicato que dí representar e á comunidade autónoma no seu conxunto.

Se este é o representante que as e os traballadores apoian, só pódeselles dicir que quedan sós e non van contar con boa parte da sociedade civil.

É importante abrir un debate industrial profundo, poñendo a viabilidade no centro e cunha vocación de adaptación ao contexto no que nos atopamos en 2023 e o que virá.

Teña coidado co que soña Sr./Sr. Méndez, porque o gordo que agora lle alegra váiselle a quedar curto; somos moitos máis cun soño cun territorio limpo, seguro e sostible e cunha sociedade onde a xustiza social, a equidade e as condicións de vida dignas e seguras o sexan para todos, permitindo que cada persoa poida elixir o proxecto vital que lle permita un desenvolvemento pleno e sen ter que discutir con individuos como Vd.

V. en castellano

Es repugnante regocijarse con el expolio y saqueo del bien común para entregarlo a manos privadas, que solo buscan sus beneficios y en ningún caso piensan compartirlos con la población que reside en el territorio del que se sirven.

¿O es que los parques eólicos ya instalados en la Comunidad Autónoma han supuesto un abaratamiento de la factura eléctrica o una mejora de la vida de las personas que residen en las zonas afectadas por los parques? Si es así, esperamos con interés los detalles.

¿Cómo se le puede llamar a la entrega de los recursos naturales -como el viento y el territorio incluido en las poligonales de los parques eólicos- música celestial? Música celestial ¿para quién?

De nuevo se atreve a insultar a todo el que no piensa como él, acusando de ignorantes, locos y carentes de conocimientos; no solo a quienes desde hace mucho tiempo vienen estudiando la sostenibilidad medioambiental, el impacto que los usos del suelo tienen en el cambio climático, el impacto en la salud y el entorno de las industrias contaminantes, los jueces (incluidos los del TSXG),… en fin, a todos menos él, o el resto de personas con objetivos “normales”; pero ¿de dónde ha salido este individuo? ¿qué intereses defiende?

Dada la línea editorial del medio que le da cobertura, no es extraño pensar que son los intereses de la industria energética, en particular de las empresas promotoras de renovables que han crecido como una plaga desde que hay fondos públicos para sus negocios. 

Se cree con derecho a diferenciar entre gallegos con objetivos “normales” y protectores del bienestar general de los demás, que parecen dedicarse a destrozar la vida al resto.

Ya está bien de la dicotomía entre invasión de eólicos y bienestar o el desastre. Es falsa, malintencionada, demagógica y para el enfrentamiento; ¿qué tipo de discurso es ése? ¿qué majadería es el miedo al subdesarrollo? ¿acaso un rural vivo es subdesarrollo? ¿sabe usted lo qué significa un rural vivo? 

El ataque a la justicia que se permite es al menos reprobable, tendencioso y claramente ideologizado ¿está apelando a que la justicia no está al servicio de toda la ciudadanía? ¿acaso está sugiriendo que las y los jueces de los tribunales gallegos no deben intervenir y dejar a las empresas de renovables que campen a sus anchas, cuando es el único lugar al que se puede apelar frente a la vulneración de derechos? 

Y el colmo llega con la mención a Alcoa, no solo porque hace un llamamiento a saltarse la norma, sino porque la califica como industria vital;

Vital para los animales del entorno de la planta enfermos con fluorosis?

Vital para quienes respiran un aire de mala calidad?

Vital para los cultivos contaminados por las filtraciones de los lodos rojos acumulados?

Vital para la costa donde acaban las filtraciones?

Vital para quienes con impuestos vienen entregando en torno a 1.050 millones de euros desde 2008 a la empresa para que permanezca en el mismo sitio y contaminando?

Esto sí que es el gordo!; si se hubiera repartido entre sus trabajadores, estaríamos todos mucho mejor.

Y la pregunta es

¿qué tipo de industria defiende CCOO? Porque desde hace tiempo solo se oye su defensa de industrias contaminantes para las que todo vale; y es momento de preguntarse ¿no tienen propuestas diferentes desde el sindicato (porque Vd. escribe como representante sindical)?

No son capaces de poner sobre la mesa ideas que no agredan a personas y entorno y proponérselas a quien corresponda? ¿solo tienen discursos de enfrentamiento?

Flaco favor hace este sindicato a las y los trabajadores y a la población con este discurso de defensa de industrias inviables exigiendo el sacrificio del bien común !.

La opinión con la que en una nueva ocasión el Sr. Méndez se despacha en La Voz de Galicia, tendría que avergonzarle a él, al medio que lo publica, al sindicato que dice representar y a la comunidad autónoma en su conjunto.

Si este es el representante que las y los trabajadores apoyan, solo se les puede decir que se quedan solos y no van a contar con buena parte de la sociedad civil.

Es importante abrir un debate industrial profundo, poniendo la viabilidad en el centro y con una vocación de adaptación al contexto en el que nos encontramos en 2023 y el que vendrá.

Tenga cuidado con lo que sueña Sr. Méndez, porque el gordo que ahora le alegra se le va a quedar corto; somos muchos más quienes soñamos con un territorio limpio, seguro y sostenible y con una sociedad donde la justicia social, la equidad y las condiciones de vida dignas y seguras lo sean para todos, permitiendo que cada persona pueda elegir el proyecto vital que le permita un desarrollo pleno y sin tener que discutir con individuos como Vd.

V. en castellano a continuación.

 GALEGO

Onte lemos que cinco parques eólicos (promovido por Greenalia) todo planificado para alimentar de enerxía á planta de Alcoa en San Cibrao, non se van construír porque perderon o seu permiso de acceso e conexión. Non se cumpriron os plazos, os cinco parques non acreditaron a Declaración de Impacto Ambiental antes do prazo.

Non esquezamos que a enerxía só era dos problemas da planta de Alcoa; o segundo e non menor, é o prezo de mercado de aluminio.

Estamos moi contentos/as que este absurdo non avanze e esperamos que non se violen os procedementos e atreverse nin na Xunta nin no Ministerio a facer trampas coa lei. Levamos meses sometidos ao discurso de que a lei é igual para todos e só podemos demandar que sexa así. A ningún cidadán nos amplían prazo se non o presentamos no tempo e na forma, polo que non sería admisible en ningún caso que esto non se aplique neste caso e non o vamos a permitir.

Levamos tempo propoñendo repensar a actividade da comarca onde se ubica esta planta insostible económica e ambiental; hoxe ábrese unha escena de oportunidades de repensar que facer na zona, que proxectos poden permitir que as persoas que a habitan poidan permañecer cunhas condicións de vida dignas, seguras, sostibles e con futuro. Unha pregunta que se formula é ¿si a planta sendo viable grazas ás subvencións públicas, por qué non empregar fondos públicos en proxectos seguros e de futuro para as persoas? Propoñemos proxectos á participación cidadá sexa a protagonista; hai exemplos nalgúns países europeos onde zoas degradadas pola acción da industria transformaron a súa actividade mantendo os postos de traballo e mellorando a calidade de vida das persoas.

Caen estes parques, pero outros moitos seguen ameazando ao rural galego!

CASTELLANO

Ayer leímos que cinco parques eólicos (promovidos por Greenalia) de todos los previstos para alimentar de energía la planta de Alcoa en San Cibrao no se construirán porque han perdido el permiso de acceso y conexión. No se han cumplido los plazos, los cinco parques no han acreditado la Declaración de Impacto Ambiental antes de la fecha límite. 

No olvidemos que la energía solo era uno de los dos problemas de la planta de Alcoa; el segundo y no menor, es el precio de mercado del aluminio. 

Nos alegramos sobremanera que este despropósito no siga adelante y esperamos que no se vulneren los procedimientos y se atrevan ni en la Xunta ni en el Ministerio a hacer trampas con la ley.

Llevamos meses sometidos al discurso de que la ley es igual para todos y solo podemos exigir que sea así. A ningún ciudadano se nos amplía plazo alguno si no hemos presentado en tiempo y forma, por lo que no sería admisible en ningún caso que esto no aplique en este caso y no lo vamos a permitir.

Llevamos tiempo proponiendo repensar la actividad de la comarca donde se ubica esta planta insostenible económica y medioambientalmente; hoy se abre un escenario de oportunidad de repensar qué hacer en la zona, qué proyectos pueden permitir que las personas que la habitan puedan permanecer con unas condiciones de vida dignas, seguras, sostenibles y con futuro.

Una pregunta que se plantea es ¿si la planta solo sigue siendo viable gracias a las subvenciones públicas, por qué no usar fondos públicos en proyectos seguros y de futuro para las personas? Proponemos proyectos la participación ciudadana sea la protagonista; hay ejemplos en algunos países europeos donde zonas degradadas por la acción de la industria han transformado su actividad manteniendo los empleos y mejorando la calidad de vida de las personas. 

Estos parques caen, pero otros muchos siguen amenazando el rural gallego!

Dícese de un Pais que é importante e funciona cando:

A-Da igual que partido governe.

B- A sociedade civil vai sempre por diante dos políticos.

A intervención no Parlamento de Galicia por mor do asunto Alcoa-San Cibrao, logo da pregunta e posterior réplica da Titular da Consellería acae  na premisa anterior.

Pregúntase, se un Poder político autonómico vai deixar ir unha Empresa multinacional, privada, con propietario extranxeiro e sede rexistral en Madrid.

A resposta é que o partido político que pregunta apoia a reserva contra ás renovábeis. Que a Empresa quere irse porque a enerxía é custosa.

Dende a Oposición política o interpelante non ten un alcance de réplica alternativa ó paso dese alegato. Como tampouco se indica que as causas que conlevan unha decisión empresarial  (no contexto da economía de mercado) neste particular serían:

A- Sobrecapacidade mundial da producción de alumnio.

B- A caida do precio do mesmo.

Si que se fala dun marco enerxético competitivo…(eso non quere dicir encher de macro-muiños os montes). Pode supor outras moitas variables a estudar. Mesmo solucións dende a Matriz norteamericana da Empresa.

Se amáis polas instalacións había un posible comprador manifesta a viabilidade da actividade.

Reflexivamente: cando dende a Consellería e os sectores enexéticos se fala de postos de traballo, este é o seu modelo tipo: Alcoa simboliza a perfección todo o proceso.

A casuística é que este exemplo económico-laboral mercantil exténdese a todas esas grandes oportunidades que din do entramado das renovabeis e similares.

Renovábeis na enerxía pro irreversibles nos insumos e na implantación.

Enerxéticamente ineficaces sen un decrecemento enerxético e ambientalmente destructivas.

Os partícipes:

A mesma Xunta e os seus Técnicos que autorizan sen ter en conta nada (susceptible de citación xudicial).

A Oposición política que vai sempre a remolque cumprindo o trámite cos cidadáns xa que eles tiñan un modelo semellante. E os políticos rematan sendo títeres dos grandes grupos.

Os Tribunais de Xustiza que califican actos de mala fe empresarial defendendo a legalidade, que cuestionan o modelo de implantación de determinadas empresas en  Galicia e satisfán a todos son logo sinalados pola patronal , pola propia Administración Autonónica e tamén polos Sindicatos e Empresas auxiliares de paralizar proxectos que son aberrantes pro que lle interesan.

Eses sindicatos, traballadores e empresas auxiliares que, en casos como Alcoa, convírtense finalmente sempre en perxudicados.

Como perxudicadas son as Arcas Públicas via subvencións e exencións fiscais nunca dabondo.

Partidos  e políticos con dobre mensaxe; cos seus satélites facilitando implantar este modelo colonizador , expoliador e depredador  con xeitos decimonónicos nos procedementos indo da man dos promotores.

Medios de comunicación que cadran a conta de resultados  camuflando como noticias espazos patrocinados ou dando voz a xornalistas afíns e con tertulianos pagados ó peso.

Se volvemos  ó comezo, a caste política non é a de fai tempo… é peor. Nembargantes a sociedade civil actual, si vai por diante. E está liderando a defensa do seu, diante da afrenta ó territorio máis grande que nunca se ten visto.

No Plan Forestal de Galicia 1992-2030 todo estaba planificado para que os eucaliptos ocuparan 250.000 hectáreas mais, como o mercado é o que manda, houbo unha “pequena” desviación e hoxe xa temos máis de 500.000 hectáreas de superficie ocupada por distintas especies de eucaliptos.
Ademais de incumplir as previsións do plan forestal por eles deseñados, ademais de convertir a Galicia nun país exclusivamente productivista, nun territorio de sacrificio É a economía, estúpido!!! Pois nada debemos estar agradecidos que a Xunta de Galicia promova e apadriñe a factoria que ALTRI quere instalar en Palas de Rei (Lugo) do contrario, que facemos con tanto eucalipto sobrante???

No DOG do pasado 13 de decembro, a Consellería de Economía, Industria e Innovación anunciaba a suspensión definitiva de NOVE PROXECTOS EÓLICOS con DIA DESFAVORABLE publicada  varios meses atrás…  dando mostras, unha vez máis, de eficacia e transparencia:

Pero ningunha delas tan “antiga” como a do PE MERENDÓN:

Para poñernos en situación cómpre ter en conta que a primeira versión do PE MERENDÓN, do ano 2011  (DOG 11/06/2013),  contaba con SETE aeroxeradores e a súa POLIGONAL era moi diferente á da versión final:

Pero a versión “definitiva” foi sorpresivamente publicada para exposición pública polo Faro de Vigo e polo concello de Oia o 22 de decembro de 2021, na véspera da súa publicación “oficial” no DOG. Toda unha novidade!

E, naquela  mesma “onda de transparencia informativa”, aparecera esta simpática proposta:

Rir por non chorar!

Esta nova versión do PE MERENDÓN falaba  de CINCO aeroxeradores e debuxaba unha poligonal absolutamente distinta que “emparentaba” moi claramente co PE ROSAL:

Pero é que, ademais, seguindo o costume da época, pretendíase reducir de modo ILEGAL o prazo para presentar ALEGACIÓNS de trinta (30) a quince (15) días!

Pero en xaneiro o TSXG declara a ilegalidade desa redución de prazos

O que obrigou a “republicar”, xa con trinta (30) días de prazo, moitos proxectos que esta sentenza declaraba ilegais, entre eles o do PE MERENDÓN, “republicado” no DOG 06/04/22:

E nesas andamos… logo dunha longa e truculenta historia, o PE MERENDÓN ten DIA DESFAVORABLE coñecida desde o 4 de novembro de 2022, TRECE MESES E MEDIO! e aínda non atoparon ocasión na Consellería de Industria, daquela dirixida por Francisco Conde e agora por Mª Jesús Lorenzana, dunha Xunta de Galicia, antes presidida por Alberto N. Feijóo e agora por Alfonso Rueda.

EcoloxistasEnAccion.org

Ecoloxistas.org

HAI TRES ANOS…

Foi a partir información publicada o 16 de decembro de 2020 na web da Consellería de Medio Ambiente (D.X. de Calidade Ambiental e Cambio Climático) como coñecemos os primeiros detalles do proxecto eólico TORROÑA I que afectaría aos concellos de Oia, Baiona e Tomiño chantando os seus catro aeroxeradores nas parroquias de Viladesuso e Burgueira. 

Ese proxecto, ao que co paso do tempo denominamos “ZOMBIE PARQUE”, permaneceu oculto e fóra do control da cidadanía ata que finalmente foi publicado no DOG do pasado 3 de marzo.

Este fraudulento proxecto, promovido na Serra da Groba por “Desarrollos Renovables del Norte, S.L.U”, do grupo ACCIONA, contempla a instalación de catro xigantescos aeroxeradores NORDEX 163 de 5,7MW nunha poligonal ilícitamente superposta ás dos proxectos Albariño I e Toroña.

Na Serra da Groba obtiveron xa DECLARACIÓN DE IMPACTO AMBIENTAL DESFAVORABLE os proxectos ALBARIÑO I, MERENDÓN e TOROÑA.

Sabemos tamén da ANULACIÓN DEFINITIVA do proxecto PE ROSAL por DESISTIMENTO da súa promotora.

A que agarda a XUNTA para publicar a DIA DESFAVORABLE do PE TORROÑA I ?

Manexan a información e manipulan a realidade.

Son un Grupo Armado Organizado para Delinquir!

HAI QUE PARALOS!

HAI QUE BOTALOS!

E que non che engañen cos postos de traballo na zona … Temporais os meses da construcción e logo un técnico e un inxeñeiro para x parques … infinitamente menos cos que se van a perder entre outras cousas por exemplo no rural e turismo … que eso é para outro tema !!!

Hoy vamos a hablar del Ministerio de Transición Ecológica y Reto Demográfico; una administración que viene demostrando en los últimos años que la transición que proyecta no es ecológica, ni justa ni social y que el reto demográfico que aborda es el de expulsión de personas de territorios con baja densidad poblacional, no sabemos muy bien hacia dónde; ¿nos vamos todas y todos a las ciudades?

Hoy nos enteramos por la prensa que este Ministerio prevé la creación de una nueva subestación eléctrica SE 400kV en Naraio, que se conectará mediante un doble circuito a una segunda nueva subestación SE 400kV Maciñeira y una nueva subestación en As Pontes de García Rodriguez. La justificación para estas infraestructuras está en “conectar directamente a los consumidores significativos con la red de transporte” , “surgimiento de un nuevo bombeo y la aparición de nuevos consumidores industriales” y “la llegada de muy alta tensión a las comarcas de Ferolterra Eume, paso imprescindible para la viabilidad de proyectos como los de Sentury Tire, Reganosa o Ence, proyectos que se caracterizan por requerir unos consumos de electricidad solo posibles si se abastecen directamente desde la red de transporte eléctrica.”

Una vez más el sacrificio poblacional y medioambiental por proyectos industriales privados que de no recibir “subvenciones directas o indirectas” de la administración española no serían viables; ¿no tenemos el claro ejemplo de Alcoa? 

Los proyectos que parecen “merecer” semejante destrozo del territorio son 

1. Sentury Tire, empresa cuya sede está en China según su página web (https://senturytireusa.com/about/section:the-facts), uno de los 3 países con mayor carga de emisiones de CO2 y por tanto más contaminante del planeta. Para esta planta Endesa aporta el suelo (más de 12 hectáreas) y la energía eléctrica para producir en torno a 12 millones de neumáticos. Por cierto, se  estiman 700 empleos (aunque ya estamos acostumbrados a este tipo de falsedades).

  (https://cincodias.elpais.com/cincodias/2022/09/23/companias/1663950571_471968.html)

Y toca preguntarse: ¿La transición ecológica consiste en continuar apoyando el vehículo? ¿sustituir los actuales por eléctricos con baterías de litio y otros minerales cuya extracción tiene consecuencias ya conocidas? ¿Cómo se van a transportar esos millones de neumáticos anuales? ¿Acaso no sabemos que para su producción se precisa de derivados de combustible fósil? ¿No nos acaba de decir Señora Ribera que ya está escrito el fin de los combustibles fósiles?

2. Reganosa, para la primera gran planta de hidrógeno verde en Galicia y promovida junto con la empresa EDP. (https://reganosa.com/es/la-primera-gran-planta-de-hidr%C3%B3geno-verde-de-galicia-inicia-su-tramitaci%C3%B3n). Para esto, se utilizará una vez más el territorio de As Pontes y según su web una superficie inicial de 35.000 m2. Al uso del agua del lago de As Pontes que se viene vendiendo como recurso turístico desde hace años, se añaden los 7,2 kilómetros de hidrogenoductos  para vehicular la mayor parte de la producción y los 4,9km de líneas subterráneas de alta tensión, necesarios para llevar a la terminal la electricidad necesaria en el proceso.(https://www.lavozdegalicia.es/noticia/ferrol/as-pontes-de-garcia-rodriguez/2023/10/26/declaracion-impactoambiental-favorable-primera-gran-planta-hidrogeno-verde-galicia/00031698305270405787790.htm). Por cierto, su operación y mantenimiento generarían 50 empleos directos y 55 indirectos.

¿Nos hemos olvidado que fabricar y utilizar hidrógeno verde gasta mucha energía y esa energía tiene que pagarla el usuario final, aunque se desperdicie?. ¿tampoco recordamos que es muy caro y siempre será más caro que la electricidad de la que se obtiene”?  Según Ana María Jeller-Makarewicz — Ingeniera analista del Institute for Energy Economics: “Estamos haciéndolo al revés: ahora no hay demanda y, sin demanda, se está implementando la red de conexión y estimulando la producción sin saber a qué vamos a dedicar esa producción” (https://www.eldiario.es/sociedad/hidrogeno-verde-burbuja-solucion-climatica-riesgo-ambiental_1_9892272.html)

3. Ence, de nuevo en  As Pontes tiene el proyecto de abrir una bioplanta para la producción de fibra blanqueada recuperada y biomateriales. Según su web, esta planta “constituye una iniciativa empresarial que alcanza, en esta primera fase, un volumen de inversión de 125 millones de €, la creación de 120 puestos de trabajo directo y el cierre de la cadena de valor de la celulosa, dando una segunda vida a estos materiales: cartón y papel recuperados” Es decir, estamos blanqueando el uso de la celulosa, su contaminación y el desastre forestal que en Galicia supone; se puede preguntar a los habitantes de Pontevedra y alrededores sobre el “valor de la celulosa” (https://ence.es/la-bioplanta-que-ence-estudia-poner-en-marcha-en-as-pontes-declarada-proyecto-industrial-estrategico-por-la-xunta-de-galicia/). Se estima una capacidad de producción de fibra reciclada en torno a 100.000 toneladas anuales y surge la misma pregunta ¿Cómo se transportará esto? Pero no queda aquí el proyecto, ya que tras esta primera fase vendrán una segunda con una planta de cogeneración con biomasa y una siguiente de una línea para la fabricación de 30.000 toneladas anuales de productos papeleros. (https://cincodias.elpais.com/cincodias/2023/02/09/companias/1675963713_953299.html)

Parece que la Sra Ministra tiene previsto “modificaciones para acometer en 2026 64 actuaciones concretas que aumenten la capacidad de las redes en lugares donde ya está prevista una mayor generación y demanda eléctrica”. Y ante esto, exigimos transparencia, información pública y participación ciudadana de modo que las personas que habitamos el territorio podamos ejercer nuestros derechos. 

Todos los proyectos que no tengan en cuenta el decrecimiento, el autoconsumo de energía y las comunidades energéticas, la protección del modo de vida rural, de los recursos naturales y los entornos naturales y paisajísticos nos van a tener enfrente. La transición energética solo puede   ser justa, solidaria y sin sacrificio territorial; si no, no lo es, es negocio!.

Tal día coma hoxe de hai dous anos, organizado por Marci Varela, tiña lugar nas instalacións de Televigo unha nova entrega do programa “Vigo a debate” que naquela ocasión abordou “… un dos temas que máis preocupa á industria e aos ecoloxistas: A enerxía eólica. E é que Galicia leva varias décadas optando por instalar parques eólicos no seu territorio e, sen embargo, comezan a levantarse voces en contra deste tipo de proxectos. Dos seus pros e contras  falaremos no programa de hoxe…” 

“NON É NON!”: 

Cómpre salientar que o deseño inicial deste debate pretendía a presenza de representantes políticos (concellos e Xunta), das Comunidades de Montes,  do mundo empresarial, da cidadanía activa organizada e mesmo do OEGA e da Universidade de Vigo.

Por diferentes razóns unicamente aceptaron participar neste programa dúas das partes  convidadas: AEG e IEM-SOS Groba. Valorouse mesmo adiar o debate a unha data máis favorable para todas as partes.

A proposta final de Televigo foi un “debate a dous” no que participaron Manuel Pazo, presidente da EGA (Asociación Eólica de Galicia), que o faría “on line”  e Bruno Centelles, voceiro do IEM (Instituto de Estudos Miñoráns), da Plataforma SOS Groba e da Rede Galega STOP eólicos, desde os estudios de Televigo.

Televigo publicou na súa canle de Youtube o programa dividido en dúas partes:

E desde o Instituto de Estudos Miñoráns publicouse na súa canle de Youtube unha versión editada que agrupaba nunha única peza o programa íntegro. Sen cortes:

No curto espazo de tempo no que esta peza estivo dispoñible acadou 896 visitas pero foi retirada por Youtube a instancias de Televigo, ao parecer por problemas de dereitos de autor.
A data de hoxe permanece plenamente vixente nos seus contidos e dispoñible na canle de Youtube do IEM a peza “NON É NON!” que ilustra esta nova.
Ecoloxistas Galicia “Atlántica e Verde”

Por exemplo a DIA DESFAVORABLE do PE PUZA foi publicada no DOG do 22/12/22. Hai case un ano!

Que outra cousa podería ter acontecido distinta á publicación no DOG do arquivo/anulación definitivo do proxecto?

Agora queda que, dentro de 5 ou 6 meses, nolo comuniquen dixitalmente a través do notifica.gal e que nolo conten tamén por e-mail avisándonos, ademais, de que recibiremos notificación escrita, por correo certificado entregado en man… Como fixeran co Albariño I (e con ningún outro, que eu saiba) . Lembrades?

Xa sabemos que o retraso nas publicacións no DOG non son intencionados. Débense sempre a “problemas técnicos”.

PE PUZA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 22/12/22

PE PENA OMBRA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 24/01/23

PE PEDRA LONGA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 20/01/23

PE O VAO: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 20/01/23

PE MANCELO: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 22/12/22

PE ALTO DA CROA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 24/01/23 (ALTO DA CROA II 20/01/23)

PE A PICOTA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 23/01/23 (A PICOTA II 20/01/23)

A ESPADA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 10/07/23

A COSTA: DIA DESFAVORABLE publicada no DOG 20/01/23

É de supoñer que nestas datas vaian aparecendo no DOG os anuncios de SUSPENSIÓN DEFINITIVA doutros proxectos eólicos con DIA DESFAVORABLE publicada hai xa varios meses no DOG…

Manexan e manipulan a información á súa comenencia e pretenden facer pasar este tipo de publicacións como se fosen novidades ou mesmo o resultado da súa boa xestión na defensa do territorio…

E aínda haberá quen o celebre!

É un absoluto insulto á intelixencia da cidadanía.

A primeira vez que que nos minten é culpa deles por falsos e mentiráns. A segunda vez xa é culpa nosa por parvos e inxenuos. E a terceira… e a cuarta?


Son un Grupo Armado Organizado para Delinquir. Son auténticos delincuentes!

HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!
Ecoloxistas.org Galicia “Atlántica e Verde”

c

MACROPARQUE de 69 aeroxeradores 403,2 MW FRAUDULENTAMENTE FRACCIONADO en CINCO PROXECTOS e tramitado polo MITECO (Goberno de España) 

LAT,s (Liñas de Alta tensión) desde As Nogais a Xove!

Ímonos situando no mapa?

Pero é que a cousa é moito máis seria do que parece!

Na zona “Becerreá-Ancares ” o  PE LEVANTE (tramitado polo MITECO-Goberno de España) mestúrase compartindo territorio e probablemente estruturas fundamentais coa “Maraña XUNTA” formada, como mínimo, polos proxectos eólicos CHAO DO MARCO, MONTEIRO, NAVALLOS, REBOIRO, RESTELO, SERRA DA LAGOA, SERRA DO PUNAGO, SERRA DA PIÑEIRA, SERRA DO COLMO e SERRA DO FURCO:

E  na “zona norte” a cousa está ainda máis enleada e revolta. O “Grupo Ancares+Levante” conecta coa subestación do PE VENTISCA por medio da súa LAT.
Co VENTISCA continúa a festa eólica chairega  cos proxectos MONZÓN, BOURA e BORRASCA:

Pero é que nesa área temos xa a loucura de proxectos tramitados pola XUNTA DE GALICIA:

Podemos falar, como mínimo dos PE,s PENAS PARDAS, CARBALLAL, FONSECA (Pousadoiro-Fonseca Fases I e II), FARRAPA I Fase I, ALTO DO SEIXAL (Farrapa I Fase II), FARRAPA II, NEDA, NEDA-experimental, PASTORIZA-RODEIRO, A PASTORIZA, AS LOUSEIRAS,  ademáis dos xa coñecidos MONDOÑEDO, SASDÓNIGAS (I e II), CANEDO, FIGUEIRAS, AIRAS…  Tamén aparecen pola zona os PE,s PEQUECHO, CAROLIÑO e MONDIGO. Completan o decorado os PE,s MONTE CONTADO,  COTO DE FRADES e NEIPÍN…   E aínda hai algún máis!

– Non se deberan superpoñer poligonais de parques eólicos diferentes.
– Proxectos diferentes non poderían compartir estruturas básicas e pretender seren tramitados separadamente e con DIA,s diferentes.
– Non se poderían tramitar proxectos eólicos en pezas separadas adiando fraudulentamente a publicación das súas liñas de evacuación.

Veñen malos tempos. Veñen malos ventos!

A INVASIÓN EÓLICA NON É COUSA EXCLUSIVA DESTA ZONA DE LUGO!
É UN PROBLEMA DE TODA GALICIA!

É UN PROBLEMA DE CASE TODA ESPAÑA (Ben sabedes que hai “excepcións”)

Podémolo deixar ir… podemos mirar para outro lado.

Podése dicir máis alto e máis forte.
Pero non máis claro!

HAI QUE PARALOS!

HAI QUE BOTALOS!

…e xa estamos indo algo tarde!

Ambas entidades niegan las mentiras y manipulaciones difundidas por responsables de la confederación de Ecologistas en Acción, durante la celebración de su 25 aniversario en Zaragoza. Estos colectivos lamentan que hayan llegado a negar, incluso, la existencia de la asociación Ecoloxistas en Acción Galiza y la de los 22 grupos comarcales que la conforman (https://ecoloxistasenaccion.fala.gal/quen-somos).

El pasado 7 de diciembre la Asociación Ecologistas en Acción Zamora y la asociación Ecoloxistas en Acción Galiza ( EcoloxistasEnAccion.org ), hicieron pública su salida de la confederación de Ecologistas en Acción por graves diferencias, centradas en el despliegue de proyectos de macro renovables, en especial sobre las eólicas marinas. Ante la repercusión mediática de esta decisión, tanto la estructura de gestión, como de comunicación de la organización confederal, lanzaron informaciones incorrectas que llevaron a la retirada de la noticia de varios medios de comunicación. Todo, a base de confundir con falsedades. Es un claro y lamentable ejemplo de la deriva en la que ha caído esta organización, más preocupada en captar fondos públicos y privados que en la defensa del territorio y la naturaleza.

La asociación Ecoloxistas en Acción Galiza existe desde 2020. Está inscrita con nº 2020/024153-1ª en el Rexistro Central de Asociacions de Galiza y se creó cuando Ecoloxistas en Acción A Coruña, trasformó su ámbito territorial, pasando de ser provincial a abarcar toda Galicia. Entonces cambió su denominación, a la actual Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza. Por tanto Ecoloxistas en Acción Galiza, forma parte de la confederación desde 2019. Su ingreso y participación en órganos confederales, desde esa fecha, queda recogido en las actas correspondientes y disponibles para cualquier medio que lo solicite. Negar estos hechos es faltar a la verdad.

En marzo de 2023, un grupo de personas de Ecoloxistas en Acción Galiza, afines o miembros de la Secretaría de la confederación y con criterios “flexibles” ante los macro proyectos de renovables terrestres y marinos, constituyeron la Federación Galega Ecoloxistas en Acción, formada por tan solo 5 grupos en toda Galicia e inscrita en el Registro desde mayo de 2023. Esta nueva entidad nada tiene que ver con la Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza.

Tanto la preexistente Asociación como la reciente Federación coexisten actualmente. La Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza ha sido sometida a un proceso en el que se la intentó forzar a que se integrara en la Federación . Es la Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza y sus 22 grupos comarcales, la que abandona la confederación por incompatibilidad de criterios sobre las macro renovables y sobre las formas de trabajo.

La Asociación basa la totalidad de su actividad en trabajo voluntario, mientras que la Federación Galega, tiene una gran dependencia del dinero que le suministra la confederación, a través de los fondos públicos y privados que capta. A pesar de no contar con presupuesto, la Asociación ha llegado a interponer hasta 80 recursos contra macro renovables, solicitando justicia gratuita, mientras que las personas promotoras de la actual Federación, en 2022, promovieron un cambio en el posicionamiento confederal de Ecologistas en Acción, en relación a la macro renovable marina u offshore, pasando de una oposición sin matices, en junio, a un sí condicionado, en diciembre. En cuanto a quienes estamos a favor y quienes en contra de las eólicas marinas veamos la declaración del actual promotor de la Federación quien era entonces vicepresidente de la Asociación, de la cual ahora niega su existencia .“”Nuestra postura es de sí a la eólica marina offshore”, apunta su coordinador (autodenominado) Cristóbal López”(1)’. Subrayamos para que no haya dudas que el subtítulo decía “Ecologistas en Acción bendice la eólica marina”.Por todo ello, la Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza, solicita a los responsables de la confederación y de la Federación que no manipulen a los medios de comunicación ni a la sociedad.

La Asociación Ecologistas en Acción de Zamora, constituida en 2018, también ha sido muy crítica con la cúpula confederal por el desamparo que han sentido ante la lucha contra las macro renovables. El momento crítico llegó cuando firmó la carta abierta (2) dirigida al G5 (Amigos de la Tierra, Greenpeace, Ecologistas en Acción, SEO/Birdlife, WWF), en la que 200 entidades y plataformas reclamaban apoyo. A partir de ese momento, en la Federación Ecologistas en Acción de Castilla y León, de la que forman parte algunas personas de la Secretaría Confederal, ha rondado la idea de que la Asociación de Zamora fuera expulsada, aun sin la existencia de una razón que fuera expresada con claridad, lo que ha llevado a ésta a seguir el mismo camino que Galicia y dejar la confederación.

Tanto para Zamora como para Galicia, es necesaria una refundación del activismo ecologista, alejado de toda tentación que nazca del capitalismo verde, ya sea a través de entidades filantrópicas privadas, ligadas al lavado verde o, simplemente mediante la aceptación de una transición que siembra muchas dudas, tanto desde el punto de vista medioambiental como socioeconómico. Es preciso, a su vez, aceptar que la idea de un continuo crecimiento nos lleva al colapso, y que de este crecimiento participan, también, las grandes empresas vinculadas a lo renovable. Es perentorio, también, redefinir la lucha, apuntando hacia el origen sistémico del caos climático que estamos viviendo, es decir: el capitalismo.

Es necesaria una transición ecológica y la sustitución de los combustibles fósiles pero no a base de convertir extensas áreas naturales en “zonas de sacrificio” para que continúe el enriquecimiento del mismo capitalismo al que se supone que se critica. En este orden de cosas, Ecologistas en Acción de Zamora y Ecoloxistas en Acción Galiza se van, pero no abandonan su resistencia; es más, asumen esta nueva etapa con ilusión y esperan encontrar nuevas alianzas en ella.

(1) https://www.economiadigital.es/galicia/empresas/las-cofradias-ultiman-una-lluvia-de-alegaciones-contra-los-dos-parques-eolicos-marinos-de-iberdrola-en-galicia.html

(2) https://salvemoscabana.blogspot.com/2023/05/carta-abierta-a-las-cinco-grandes-ong-ecologistas-.html

—

Más información:

http://ecoloxistasenaccion.org

http://ecoloxistas.org/

Nery Díaz, Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza

982 304 256 – 667 545 075

X (antes Twitter) @ecoloxistasgal

—

http://ecologistaszamora.org/

Asociación Ecologistas en Acción Zamora

Julio

625 57 74 57

X (antes Twitter) @EeaZamora

Xa non lles abonda coa SUPERPOSICIÓN DE POLIGONAIS  e coa FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA da tramitación de macroproxectos eólicos que mesmo chegan á INVASIÓN de algo máis de MILLÓN E MEDIO de metros cadrados do Principado de Asturias!  Incríble pero certo!

Resultan chamativos os acordos entre as empresas promotoras, como é o caso das promotoras (Norvento e Ferrolterra)  cos PE COTO DE FRADES e PE NEIPÍN, co detalle de que a poligonal do PE COTO DE FRADES, promovido por NORVENTO e tramitado pola XUNTA DE GALICIA esténdese 167 Ha (1,67 millóns de metros cadrados) por territorio asturiano. 7,36 Ha (73,600 metros cadrados) desta “zona invadida” por NORVENTO estarían ademais afectadas pola poligonal do PE NEIPÍN tramitado tamén pola XUNTA e promovido pola mercantil FERROLTERRA RENOVABLES 

Sen embargo, estes acordos non teñen a súa proxección sobre da avaliación ambiental conxunta dos impactos xerados polas infraestruturas obxecto destes, o que frustra en boa parte a finalidade da avaliación ambiental.

A Lei 8/2009, do 22 de decembro, pola que se regula o aproveitamento eólico en Galicia e créanse o canon eólico e o Fondo de Compensación Ambiental, indica no artigo 2 relativo á definición da Poligonal de delimitación dun parque eólico, como a área efectivamente afectada pola instalación dun parque eólico determinada no seu proxecto de execución.

Detalle da poligonal do PE COTO DE FRADES (Norvento):

Detalle da poligonal do PE NEIPÍN (Ferrolterra Renovables):

Chama poderosamente a atención que DOUS AEROXERADORES do PE NEIPÍN aparecen situados en territorio asturiano.

Comprobando os datos Google Earth no visor do Plan Básico Autonómico:

Compróbase outra das moitas  ilegalidades de NORVENTO, coñecidas e consentidas pola XUNTA DE GALICIA, cando se trata de Proxectos (ou macroproxectos) eólicos.

Pero isto non sairá en “La Voz de Galicia”

Grupo  Ecoloxistas en Acción Galiza “Atlántica e Verde”, 9 de decembro de 2023

La Asociación Ecologistas en Acción de Zamora y Ecoloxistas en Acción Galiza, esta última que engloba a su vez una veintena de grupos comarcales activos, deciden abandonar la organización Confederal de Ecologistas en Acción, así como activistas de otras Federaciones

Para ambas asociaciones, y para quienes abandonan la organización, el rumbo de Ecologistas en Acción deja fuera de juego al activismo ecologista de base, que en estos momentos se reivindica como imprescindible frente al nuevo colonialismo energético que sufren extensas áreas del territorio nacional, y en concreto Zamora y Galicia.

En lo relativo a estas dos asociaciones, las diferencias de fondo de carácter estratégico se han hecho evidentes en el último año, con posicionamientos radicalmente distintos en cuanto a la expansión de las macro renovables, tanto terrestres como marítimas, lo que las ha empujado a iniciar un camino independiente. Una expansión precipitada y sin apenas límites que podría suponer un daño irreparable para la biodiversidad, los paisajes, la economía tradicional rural y los valores socio culturales.

Tanto para Ecoloxistas en Acción Galiza como para Ecologistas en Acción de Zamora, es urgente situarse al lado de las plataformas territoriales y asumir los retos que solicita la sociedad civil en cuanto a participación ciudadana y pública. En uno y en otro caso, los logros son evidentes. En Galicia cabe atribuirse la desestimación de 9 grandes parques eólicos, y en Zamora, su labor en alegaciones y recursos está dando buenos resultados. Sin embargo, todo este trabajo ha sido llevado a cabo sin el apoyo Confederal de Ecologistas en Acción y en algunos casos con fuertes discrepancias.

En territorio gallego, tras la reciente creación de una Federación Galega de Ecoloxistas en Acción, en paralelo a la asociación preexistente desde 2019, y tras la obligación impuesta de tener que formar parte de ella pese a los enfrentamientos manifestados, la situación de Ecoloxistas Galiza quedó en completo desamparo. Y en Zamora, dado que en la Federación de Castilla y León ha rondado de forma permanente la idea de que este grupo sea expulsado, aun sin la existencia de una razón expresada con claridad, se ha decidido seguir el mismo camino que Galicia. En el fondo de la cuestión late la impresión de que “no nos vamos, nos echan”, y de que más pronto que tarde las incompatibilidades y falta de comprensión de las diferencias se convertirían en insostenibles.

Tanto para Zamora como Galicia, es necesaria una refundación del activismo ecologista, alejado de toda tentación que nazca del capitalismo verde, ya sea a través de Fundaciones o simplemente mediante la aceptación de una transición que siembra muchas dudas, tanto desde el punto de vista mediambiental como socioeconómico. Es preciso, a su vez, aceptar que la idea de un continuo crecimiento nos lleva al colapso, y que de este crecimiento participan, también, las grandes empresas vinculadas a lo renovable. Es prioritario, también, redefinir la lucha, apuntando hacia el origen sistémico del caos climático que estamos viviendo, es decir: el consumismo capitalista.

Vienen tiempos de aceptación de los errores a escala global y de regreso a lo cercano y realmente sostenible. Es por ello que no se debe permitir la actuación con brocha gorda sobre los territorios rurales para, en muchos casos, borrarlos del mapa. Convertir extensas áreas en zonas de sacrificio no debe, ni puede, ser la solución. En este orden de cosas, Ecologistas en Acción de Zamora y Ecoloxistas en Acción Galiza se van, pero no abandonan su resistencia; es más, asumen esta nueva etapa con ilusión y esperan encontrar nuevas alianzas en ella.

Contacto:

EcoloxistasEnAccion.org

Unha aldea de Cantabria na que fixeron unha estructura, que din é unha árbore, de 65 metros de altura o equivalente a un edificio de 20 pisos…

Malgasto de diñeiro, insensibilidade, incultura, BRU TA LI DA DE…”Penser et panser” Pensar e coidar  -Achille Mbembe-.

Unha tradición centenaria de respeto á natureza e a vida, convertida en brutalidade e dispendio de diñeiro …

Serve como base para denunciar os excesos e a contaminación lumínica que parece que lexos de reducirse como en outros lugares, aquí  parece ir en aumento. Deshumanizacion total !!!

Deixamos por aquí un audio de Xosé Santos de Val da Limia, comentando o verdadeiro orixe do arbol de nadal.: Escoitar

E aproveitando que falamos de arbores … facemos tamén eco do artigo do Progreso co seguinte titulo: Arboles-paraiso-especie-cuestionada-sustituiran-aligustres-Montevideo. Supoñemos que coñecen a nosa posición a través do noso X (antes twitter) @ecoloxistaslugo. Podes ver de que arbore se trata o paraiso aquí

E que é xa unha loita continúa.. en Lugo un arboricidio tras outro:

• Fogar de Sta María
• O Carmen
• Rúa Breogán
• Rúa Montevideo …

Enviamos escritos, vemos que non teñen informes necesarios de Patrimonio, da CHMS … nen permisos… pero non pasa nada, entre eles permitense todo (Deputación, Concello, Xunta), e é un suma e segue…

Bon é, polo menos, que profesores e alumnos non queden indiferentes…Artigo no Progreso 

Alumnos-xoan-montes-concentran-tala-arboles-montevideo

Fai uns meses sacaronse unhas fotos onde xa se ve o “delicado” tratamento. Claro, “enferman” e hai que talalos…. en fin, o absurdo a enėsima potencia.

E hai tamen outras imaxes que xa deixan ben claro como os coidaron durante a obra.

Dada a súa práctica cotiá a RAE incluiu recentemente dúas verbas:

Arboricidio.- tala inxustificada de árbores e

Arboricida.- que estraga ás árbores.

Dúas verbas que deben facernos recapacitar sobre o trato que lle dispensamos no día a día ao patrimonio arbóreo. Estrago, maltrato, tallas polo pé inxustificadas, decapitacións/desmoucados, feridas coa conseguinte propagación de enfermidades…actuacións especialmente preocupantes cando son executadas polas administracións públicas pois todos e todas entendemos que son as que saben e deben dar exemplo.

Que podemos facer, como frear os arborcidios e aos arboricidas?

Ademais dos arboricidios inxustificados produce unha profunda mágoa que se siga sen ter en consideración os consellos en canto a planificación do arbóredo urbano. Séguense introducindo especies non aconselladas, especies alleas a nosa flora e fauna, un hábito caro e “snob” que pode traer a medio prazo eivas para os nosos ecosistemas. 
A “Eleagnus angustifolia” é unha especie colonizadora/invasora, naturalizada e pouco problemática actualmente, mais…Hai alternativas, e URXE a posta en marcha de Consellos de Medio Ambiente nos que se planifique/coordine/consensue as políticas de parques e xardíns a levar adiante en Lugo ao igual que acontece nas cidades que son referencia de sustentabilidade e boas políticas medioambientais.

Exemplo de rúas humanizadas e distintas especies de árbores axeitadas con sebes e flores con alcorques ben dimensionados, con aporte de mantillo e laboreo anual…

 (Deixando fóra cuestións xurídicas e atendendo ao que calquera persoa de a pé pode comprender)

PREVIO.  

No texto do AUTO anterior á incorporación da RECTIFICACIÓN do VOTO PARTICULAR da sra. aparecía:

“La ilegalidad alegada no es perceptible a simple vista”  Pero como pode ser que unha maxistrada do TSXG, no exercicio das súas funcións, utilice semellante frase para xustificar nada!

De verdade, que a ilegalidade non é perceptible a simple vista?

A ver se así, achegándose un pouquiño máis,


Deixando a un lado a súa “agudeza visual”, non lle toca a vostede aplicar o criterio da “simple vista” cando exerce como maxistrada.

A sociedade que a mantén no seu posto, a mesma que paga os seus gastos e o seu salario, agarda de vostede un pouco máis de “profundidade” na toma de decisións na súa práctica profesional. 

1.   

A sra. Paz Eiroa disinte da maioría. Forma parte dun tribunal de CINCO persoas. CATRO delas coinciden na pertinencia da aprobación da Suspensión Cautelar do proxecto eólico Campo das Rosas. UNA, a sra. Paz Eiroa, fala de denegala. Sen entender moito de leis  pero si de maiorías. Igual non está moi atinada nesta ocasión.

2.

De verdade pensa que a Administración pública, neste caso a Xunta de Galicia en materia de tramitación de proxectos eólicos, sirve con obxectividade os intereses xerais? 

De verdade? 

3.

Valora a sra. Paz Eiroa, desde o punto de vista semántico e amparada na acepción RAE, que os “perxuízos significativos” non son tal. Non son importantes, relevantes, valiosos, destacados…
Os seus outros CATRO colegas maxistrados, polo que se pode ler na “Parte Dispositiva” non opinan así.

4.  Liña 164 da quinta páxina do “Voto particular…” da sra. Paz Eiroa aparece  o concepto de “cadea”

Unha cadea de solicitudes?
Aínda admitindo a denominación “cadea” cómpre lembrar que cada unha destas solicitudes corresponde a un proxecto eólico concreto dunha, agora si, auténtica anterior “cadea” de proxectos eólicos  publicada no DOG á mellor comenencia da Xunta e da Patronal Eólica. Cada proxecto ten un prazo de alegacións propio que nun primeiro momento a Xunta pretendeu reducir a 15 días pero esa mesma Sala 3ª do TSXG, na súa sentenza 00017/2022 de 21 de xaneiro, dá a razón á parte demandante obrigando á Xunta a respectar a normativa europea.

E despois da fase Administrativa, rematada co Recurso de Alzada, ven a fase Contenciosa, xa en sede xudicial, tamén cos seus estritos prazos. É aí é onde entra a Sala 3ª do TSXG da que fai parte a sra. Perez Eiroa.

A sra. Paz Eiroa, maxistrada da Sala 3ª do TSXG coñecerá ben esta xa famosa sentenza:

Retomando -e admitindo- o concepto “cadea de solicitudes” empregado pola sra. Paz Eiroa non xería de xustiza, sra. maxistrada, descontextualizalo da escandalosa “cadea de proxectos eólicos” publicados pola Consellería de Industria da Xunta de Galicia, por exemplo neste último ano:

Sen ánimo de exhaustividade, simplemente para reforzar o concepto de “cadea” (DOG,s 20, 23 e 24 de xaneiro):

Esta “contabilidade” fai referencia aos expedientes traballados con fdata 19/07/2023:

5.

Loxicamente, todos estes proxectos veñen amparados pola Xunta de Galicia e todos eles amosan o mesmo tipo de irregularidades e defectos

Se por “fórmula” entende que os expedientes eólicos revisados pola Sala  3ª do TSXG presentan estruturas semellantes baseándose no mesmo tipo de argumentos, ten toda a razón.
Pero como podería ser doutro xeito se a práctica totalidade dos proxectos eólicos publicados pola Xunta presentan o mesmo tipo de trampas e irregularidades?

Xustamente, sra. Paz Eiroa. Este pode ser un bo exemplo de acumulación de efectos (“sinerxia” ou “efecto acumulativo”) manifestamente superior á mera suma de efectos individuais.

6.

Cita agora a sra. Paz Eiroa o artigo 34 do Proxecto de Lei de Medidas Fiscais e Administrativas (Proxecto de Lei  de Acompañamento dos Orzamentos da Comunidade Autónoma de Galicia 2024) que pretende fixar un novo concepto: “INTERESE PÚBLICO SUPERIOR” para que no caso de que se presenten recursos administrativos contra proxectos eólicos na Sala 3ª do TSXG se teña en conta o establecido nese artigo 34.

Pretende a sra. Paz Eiroa aplicar neste asunto unha lei aínda non vixente?
Impresionante!

6.

Efectivamente, entender que “cualquier solicitud” de suspensión formulada por una asociación ecoloxista acompañada de informe propio…

Non é “calquera solicitude”, sra. maxistrada. Son todas elas solicitudes amplamente documentadas e razoadas.
Non teñen outra intención que a súa consideración pola Sala 3ª do TSXG e, se así o estima a sala, POR MAIORÍA dos seus maxistrados e maxistradas, proceda á ANULACIÓN DOS PROXECTOS EÓLICOS considerados IRREGUALARES e NON CONFORMES A DEREITO.

Todas estas solicitudes, foron elaboradas por organizacións cidadás de moi recoñecido prestixio dentro e fóra de Galicia pola súa defensa do territorio e do patrimonio. Non se trata pois de simples “asociacións ecoloxistas”. É a SOCIEDADE CIVIL ORGANIZADA en diferentes grupos e colectivos que con moitísimo esforzo e sempre presionada polos tempos que habilmente manexa a o DOG é quen de presentar diante do TSXG solicitudes absolutamente razoables, fundadas e con firme intención de obter sentenzas favorables.
E sempre á base de traballo altruísta de equipos de persoas e sempre con recursos propios.

“…acompañada de informe propio…”
Pois claro. De que outro modo podería ser?

Calquera persoa minimamente informada é quen de entender que nun procedemento xudicial as dúas partes en conflito, demandante e demandada, comparecen e argumentan as súas posicións aportando, na medida das súas posibilidades, os informes técnicos que consideran necesarios e oportunos para a mellor defensa dos seus intereses. Cada unha das partes aporta os seus propios informes.

Ou non é así ?

E isto é todo, polo momento…

Ecoloxistas En Acción Galiza Atlántica e Verde

NON É UN REVÉS!!!!

Unha vez máis, asístese ao ataque de determinados medios de comunicación ás decisións xudiciais que teñen que ver co procedemento que se está seguindo en Galicia para a instalación de megaparques eólicos, neste caso o parque Campo dás Rosas. As razóns polas que veñen sucedendo estes artigos, haberá que preguntarllo a quen os escribe e convirá tamén preguntar a que interese ou intereses responden.

Algo razoable nun estado de dereito é a separación de poderes e o respecto ás decisións xudiciais. Se non se está #de acordo con as citadas decisións, o que corresponde é acudir ás instancias correspondentes para reclamar os dereitos que se perciben vulnerados. Isto é o que as persoas afectadas e as entidades defensoras da contorna e o medio ambiente están a facer en defensa do territorio e do modo de vida de comunidades rurais que se están sentindo ameazadas polas innumerables solicitudes de autorización para a instalación dos macroparques eólicos.

Algunhas cuestións de interese que non se mencionan en medios de comunicación como neste artigo de La Voz de Galicia, é o feito da fragmentación que vén producindo en moitas das solicitudes, nas que se solapan instalacións sobre o mesmo territorio ou sobre zonas contiguas evitando con iso a consideración desta circunstancia nas declaracións de impacto ambiental; non hai que botar unha ollada ao territorio onde se proxecta e solicítase este parque e o -polo menos- seis parques máis que rodéano. Tampouco se menciona o feito de cambio no uso do chan onde estas instalacións proxéctanse, que pasan a ser chan industrial, co impacto que isto supón a efectos do seu uso e aproveitamento por parte das persoas que os habitan e son propietarios. A estas alturas, xa deberiamos coñecer o efecto dos usos do chan sobre o cambio climático.

Tampouco se incide no máis que escaso –por non dicir nulo- impacto na xeración de postos de traballo salvo no proceso da súa instalación, nin no impacto na perda de habitantes das comunidades onde se instalan. Sería conveniente facelo cando existen datos veraces a este respecto e que poñen de manifesto que o impacto é máis negativo que positivo. veñen sucedendo apelacións a proxectos estratéxicos que son unicamente viables con inxección de fondos públicos e de dubidosa sustentabilidade ambiental e continuidade no tempo. seica non lles parece mencionable o cambio normativo para favorecer a implantación hipertrofiada de megaparques eólicos que se está xestando coa lei de orzamentos para o próximo ano?

O que si parece interesar a quen escribiu o artigo, é minimizar o valor do dereito á información pública para quen non parece ser importante que a cidadanía poida pronunciarse e reivindicar os dereitos que lles asisten. Non se lle dá valor ao dereito á información e participación pública recoñecido pola Unión Europea, nin tampouco se lle considera un dereito que asiste a toda persoa a quen na súa contorna máis próxima van colocar unha instalación que transforme o seu quefacer cotián. A ninguén debese estrañar que as persoas teñamos dereito a pronunciarnos sobre iso. A maioría das instalacións solicitadas non só afectan á flora, fauna e a biodiversidade no seu conxunto, senón tamén á vida diaria afectando as explotacións agrícolas e gandeiras, os niveis de ruído, de sombras e da paisaxe do que gozan cada día.

Por último, a decisión de non autorizar unha acción da administración en tanto non se teña certeza da legalidade da mesma non parece nin neglixente, nin un revés para a enerxía eólica en Galicia como se di ao comezo do artigo e vén repetindo día si e día tamén. Non é soportable o acoso continuo ás decisións xudiciais que poñen #en cuestión a adecuación á normativa, os procedementos e a legalidade de todas as autorizacións e medidas que se están adoptando a nivel autonómico; e tampouco é soportable a sinalización á sala, a xuízas e xuíces a quen se identifica sen pudor e con detalles biográficos que non veñen ao caso e que non resultan casuais.

Sres!, non é un revés, é a defensa do que nos están deixando e quédanos: o noso territorio; e non imos parar. Non imos entregar a nosa terra.

(ES) ESPAÑOL

NO ES UN REVÉS!

Una vez más, se asiste al ataque de determinados medios de comunicación a las decisiones judiciales que tienen que ver con el procedimiento que se está siguiendo en Galicia para la instalación de megaparques eólicos, en este caso el parque Campo das Rosas. Las razones por las que se vienen sucediendo estos artículos, habrá que preguntárselo a quienes los escriben y convendrá también preguntar a qué interés o intereses responden.

Algo razonable en un estado de derecho es la separación de poderes y el respeto a las decisiones judiciales. Si no se está de acuerdo con las citadas decisiones, lo que corresponde es acudir a las instancias correspondientes para reclamar los derechos que se perciben vulnerados. Esto es lo que las personas afectadas y las entidades defensoras del entorno y el medio ambiente están haciendo en defensa del territorio y del modo de vida de comunidades rurales que se están sintiendo amenazadas por las innumerables solicitudes de autorización para la instalación de los macroparques eólicos.

Algunas cuestiones de interés que no se mencionan en medios de comunicación como en este artículo de La Voz de Galicia, es el hecho de la fragmentación que se viene produciendo en muchas de las solicitudes, en las que se solapan instalaciones sobre el mismo territorio o sobre zonas contiguas evitando con ello la consideración de esta circunstancia en las declaraciones de impacto ambiental; no hay que echar un vistazo al territorio donde se proyecta y se solicita este parque y los -al menos- seis parques más que lo rodean. Tampoco se menciona el hecho de cambio en el uso del suelo donde estas instalaciones se proyectan, que pasan a ser suelo industrial, con el impacto que esto supone a efectos de su uso y aprovechamiento por parte de las personas que los habitan y son propietarios. A estas alturas, ya deberíamos conocer el efecto de los usos del suelo sobre el cambio climático.

Tampoco se incide en el más que escaso –por no decir nulo- impacto en la generación de puestos de trabajo salvo en el proceso de su instalación, ni en el impacto en la pérdida de habitantes de las comunidades donde se instalan. Sería conveniente hacerlo cuando existen datos veraces a este respecto y que ponen de manifiesto que el impacto es más negativo que positivo. Se vienen sucediendo apelaciones a proyectos estratégicos que son únicamente viables con inyección de fondos públicos y de dudosa sostenibilidad ambiental y continuidad en el tiempo. ¿acaso no les parece mencionable el cambio normativo para favorecer la implantación hipertrofiada de megaparques eólicos que se está gestando con la ley de presupuestos para el próximo año?

Lo que sí parece interesar a quien ha escrito el artículo, es minimizar el valor del derecho a la información pública para quien no parece ser importante que la ciudadanía pueda pronunciarse y reivindicar los derechos que les asisten. No se le da valor al derecho a la información y participación pública reconocido por la Unión Europea, ni tampoco se le considera un derecho que asiste a toda persona a quien en su entorno más próximo le van a colocar una instalación que transforme su quehacer cotidiano. A nadie debiera extrañar que las personas tengamos derecho a pronunciarnos sobre ello. La mayoría de las instalaciones solicitadas no solo afectan a la flora, fauna y la biodiversidad en su conjunto, sino también a la vida diaria afectando las explotaciones agrícolas y ganaderas, los niveles de ruido, de sombras y del paisaje del que disfrutan cada día.

Por último, la decisión de no autorizar una acción de la administración en tanto no se tenga certeza de la legalidad de la misma no parece ni negligente, ni un revés para la energía eólica en Galicia como se dice al inicio del artículo y se viene repitiendo día sí y día también. No es soportable el acoso continuo a las decisiones judiciales que ponen en tela de juicio la adecuación a la normativa, los procedimientos y la legalidad de todas las autorizaciones y medidas que se están adoptando a nivel autonómico; y tampoco es soportable el señalamiento a la sala, a juezas y jueces a quienes se identifica sin pudor y con detalles biográficos que no vienen al caso y que no resultan casuales.

Sres!, no es un revés, es la defensa de lo que nos están dejando y nos queda: nuestro territorio; y no vamos a parar. No vamos a entregar nuestra tierra.

O Pobo Galego unido contra a depredación enerxética. O próximo domingo 26 de Novembro en Ferrol estaremos na manifestación contra a Depredación Enerxética. Siguenos en

FoiPoloVento.org

@ventomareiro Ferrol 26/11/2023

@UnVentoVen Lugo 21/05/2023

@VeuPoloAire Vigo 22/01/2023

@FoiPoloVento Coruña 25/09/2022

Pica no enlace adxunto e descarga o modelo de alegacións a Liña Alta Tensión P Eólico FEÁS E SESELLE.

Só tes que cubrir a cabeceira do escrito cos teus datos persoais e asinar na última folla.

Logo preséntao no Rexistro de calquer Administración pública ou se tes sinatura electrónica na sede electronica.

Tamén podes modificar o modelo. Fin do prazo: 06/12/2023.

ALEGACIÓN-LAT-PE-FEAS-E-SESELLE-word-Descargar

ALEGACIÓN-LAT-PE-FEAS-E-SESELLE-pdf-Descargar

Só tes que cubrir a cabeceira do escrito cos teus datos persoais e asinar na última folla.

Logo preséntao no Rexistro de calquer Administración pública ou se tes sinatura electrónica na sede electronica.

Tamén podes modificar o modelo. Fin do prazo: 06/12/2023.

DENUNCIA POR DEFECTOS DE TRAMITACIÓN DA PLANTA DE HIDRÓXENO DE AS PONTES-word-Descargar

DENUNCIA POR DEFECTOS DE TRAMITACIÓN DA PLANTA DE HIDRÓXENO DE AS PONTES-pdf-Descargar

Facemonos eco da entrevista en RadioVoz a Bruno Centelles, voceiro do IEM (Instituto de Estudos Miñoráns) e da Plataforma SOS Groba

Patético e lamentable o do concello de Oia!
Patéticos e falsos!
Porque si, seguramente no grupo de goberno do concello de Oia, coa súa alcaldesa a fronte, teñen que estar encantados! (así nolo contan desde “Telemariñas”)
Podo perfectamente imaxinar as caras de alegría da alcaldesa rodeada dos seus e rodeada tamén dos presidentes (algún xa ex-presidente) e directivos das CC de MM de Burgueira, Loureza ou Mougás… celebrando a boa nova no despacho da alcaldía.
E non é para menos. Levan moitos anos traballado na defensa da Groba!

Pola “Serra Liberada”… (canten todos, que a saben!)

Que non decaia o espíritu e que continúe a festa!
Que non pare a música!
Non recollan todavía bebidas, viandas e doces, que aínda nos queda por coñecer a DIA desfavorable do PE TORROÑA I.
Isto non vai por parroquias nin por concellos.

É fundamental insistir na idea de país. Estamos niso.
Temos que loitar, xuntos e xuntas, polo país!

E non perder nunca de vista que son un Grupo Armado Organizado para Delinquir!
HAI QUE PARALOS !
HAI QUE BOTALOS !

Projetos de Mineração – Comunicado

A sociedade de consumo que vivemos, agravada com a crise COVID19, tem exigido a extração de matérias-primas de forma continuada. Os governantes nacionais e locais, parecem mais concentrados na confiança cega nas tecnologias e no reforço de uma suposta eficiência energética do modelo produtivo, do que propriamente na mudança de procedimentos e comportamentos individuais e coletivos.

Assiste-se nos últimos anos a uma autêntica voragem de projetos extrativistas (megaparques solares, megaparques eólicos terrestes e marinhos), com inúmeros projetos já em curso, quer em Portugal quer em Espanha. Mais recentemente, vive-se uma nova campanha expansiva da mineração, em busca e exploração de lítio e de outros minerais essenciais à manutenção da indústria de baterias, alinhada com a Aliança Europeia para as Baterias.

Tanto a Província de Ourense, na Galiza, como a região Transmontana, em Portugal, são territórios alvo destes projetos. Atualmente, as jazidas de lítio na Província de Ourense estão já concessionadas a uma multinacional canadiana e grande parte de toda a região do Alto Tâmega em Portugal (concelhos de Chaves, Boticas, Montalegre e Valpaços), está já concessionada para a exploração e para prospeção deste mineral, conforme informação disponível da Direção-Geral de Geologia e Energia.

Preocupam-nos as posições públicas das entidades governativas locais, cuja variação parece estar mais associada à vontade de obter maiores royalties para a “compensação ambiental”, do que propriamente assente numa estratégia ambiental e convicção em matéria de conservação da natureza. De facto, em Portugal, várias Câmaras Municipais têm dado pareceres favoráveis a esses projetos, ainda que agora com as Declarações de Impacto Ambiental (DIA) aprovadas pela Agência Portuguesa do Ambiente estejam a manifestar a sua oposição às futuras minas de lítio. De igual modo, a Comunidade Intermunicipal do Alto Tâmega, manteve inicialmente uma postura distante e ambígua em relação a esta matéria, veio recentemente opor-se aos projetos de lítio para os concelhos de Montalegre e Boticas.

Mas, qual a posição das Câmaras Municipais de Chaves, de Vila Pouca de Aguiar, de Bragança, de Alijó, de Ribeira de Pena, de Murça, de Mirandela, de Carrazeda de Ansiães, de Mondim de Basto ou de Vinhais, em relação aos contratos de prospeção já assinados e aos pedidos já entregues para o mesmo fim?

Qual a posição das respetivas Comunidades Intermunicipais relativamente a estes mesmos processos?

Será que vão esperar pela aprovação das Declarações de Impacto Ambiental para depois dizer que não concordam?

Na realidade, essa postura de reivindicar “a posteriori”, geralmente apenas se traduz num processo negocial opaco, para haver mais dinheiro entregue às Câmara Municipais e outras entidades, que em nada compensa o impacto ambiental, social e até económico que estes grandes projetos extrativistas acarretam. A postura NIMBY (“Not in my backyard”) que se tem observado, em nada contribui para a credibilidade das instituições e para agregarem a si as populações que devem representar e os territórios que devem defender.

Urge haver por parte das entidades públicas locais e regionais, uma postura honesta quanto à conservação da natureza, até pelas responsabilidades diretas que têm em matéria de ordenamento do território.

Urge que as populações locais e suas organizações cívicas se informem e mobilizem para esta temática, cuja concretização à escala proposta, suporá uma modificação na sua qualidade de vida, na qualidade do meio rural existente e nas perspetivas económicas e sociais que possam haver, fruto dos seus esforços, dos sues projetos pessoais, associativos e empresariais.

Relembramos que os territórios do vale do Tâmega e do Nordeste Transmontano são das regiões mais ricas em espécies de fauna, de flora e de elementos geológicos de todo o Norte da Península Ibérica, para os quais já foram registadas muitas centenas de espécies de fauna, sendo um espaço fundamental para a reprodução e dispersão de muitas espécies de aves, anfíbios, répteis, mamíferos e invertebrados, ameaçados a nível ibérico e Europeu.

É fundamental a mobilização social e institucional na defesa dos muitos valores ecológicos e paisagísticos desta região Europeia e a promoção de hábitos de consumo e de modelos produtivos que visem a circularidade da economia e a maior valorização dos bens consumidos (ex. maior reutilização e reciclagem de elementos e produtos, evitando a necessidade de extração de matérias-primas).

Artigo completo en kaosenlared.net

Desde hai xa algún tempo, intensificado nestes últimos días –e non precisamente por causa do “tren de borrascas”- vimos sufrindo o acoso dunha moi ben organizada e calculada “ofensiva proeólica” que, con máis forza que razón, desde os principais medios de comunicación de masas os gobernos da Xunta e do Estado, os empresarios e inversores, articulistas, columnistas, e algún que outro sesudo sindicalista pretenden influír na cidadanía con todo tipo de notas e artigos en contra das recentes decisións do TSXG (Tribunal Superior de Xustiza de Galicia) a propósito da “cuestión eólica”.

E sempre actuando como apesebradas voces do seu todopoderoso ventrílocuo: O Capital.

É certo que a nivel ideolóxico-argumental calquera tema é discutible. Iso é o lóxico, o lexítimo e o desexable. Pero sempre con transparencia, honestidade e respecto entre as partes e coa intención de chegar a acordos asumibles. E no caso da implantación de complexos industriais eólicos privados polo país adiante no había de ser menos.

Cuestións como a descarbonización, a transición hacia as “enerxías verdes”, a sostibilidade, o freo a o cambio climático, a mellora da industrialización, a creación de postos de traballo e tantos outros “cantos de serea” baten de pleno coa legalidade vixente e coas adversas consecuencias derivadas en forma de afeccións ao medio natural (augas, flora, fauna, biodiversidade, paisaxe…), ao patrimonio común (arqueolóxico, histórico, etnográfico, cultural e mesmo lingüístico…) e, en definitiva á calidade e ao modo de vida das comunidades locais.

Esta lóxica discusión mantense no tempo na denominada “vía administrativa” na que os promotores interesados presentan e defenden os seus macroproxectos, a Xunta e o goberno central apoian estas propostas e os medios de comunicación de masas bendícenas, un día si e o outro tamén procurando ocultar a opinión da cidadanía activa organizada que mantén os seus argumentos contrarios a semellante disparate. E todo este “partido” xógase no marco legal vixente.

Moi pouco ten que ver este debate ideolóxico-argumental entre uns e outros co seu encaixe no marco legal. Na vía administrativa, desde a sesgada e viciada exposición pública dos proxectos até o recurso de alzada pasando polos períodos de alegacións, ocultación de documentación pública, contraste de diferentes informes técnicos… non se chegou a acordos e solucións satisfactorias para as partes.
Unha vez esgotada e pechada a “vía administrativa” coa resposta negativa da Xunta aos recursos de alzada corresponde abrir a “vía xudicial” coa presentación, por parte das organizacións cidadás das correspondentes demandas diante do TSXG.

Cómpre salientar aquí as enormes dificultades que os colectivos demandantes deben salvar para, cumprindo os esixentes requisitos legais, técnicos e económicos seren quen de artellar fundamentadas demandas –unhas veces pola vía da “xustiza gratuíta” e outras por medio de campañas de recadación de cartos- en contra de proxectos eólicos concretos. Corresponde entón á Sala 3º do Contencioso-Administrativo do TSXG, da que fan parte cinco maxistrados e maxistradas, emitir fallo sobre cuestións eminentemente xurídicas.

Non é agora o momento de falar de bondades nin de afeccións. Non estamos xa a falar se unas e outras son inexistentes, mínimas, poucas, apreciables, moitas ou esaxeradas. Non estamos a falar se son ou non son proporcionais nin tampouco se os danos causados serán ou non irreparables e irreversibles. Estamos en sede xudicial, señores e señoras. Nada máis e nada menos que na máis alta instancia da xustiza galega, na sala do Contencioso-Administrativo. Non se decide sobre outros aspectos.
Estamos ao que estamos! Estamos no momento de decidir se un comportamento, documentado por todas as partes, está ou non dentro da legalidade.
Se o procedemento é axustado ao marco legal seguirá o seu curso. Se o procedemento non se axusta ou incumpre o marco legal será anulado.

Nunha sociedade democrática resulta indignante comprobar como determinados axentes cuestionan as decisións xudiciais cando non son do seu agrado, chegando mesmo a poñer en dúbida a integridade de determinados maxistrados. Inaceptable!

Ese “grupo promotor” formado por políticos de todos os niveis, inversores, promotores, constructores, medios de comunicación afíns, estómagos agradecidos e últimamente mesmo sindicatos, basea as súas accións no control das mellores armas e ferramentas: Controlan o Parlamento e, non satisfeitos con redactar, aprobar, modificar ao seu gusto e comenencia cantas leis precisan, poñen á Xunta ao servizo do capital e ás costas da cidadanía. Manexan, manipulan e controlan eficazmente o DOG, o BOE, os BOP,s e canta publicación oficial precisan. Manipulan a realidade, falsean os datos na defensa dos seus intereses. Traballan en grupo, organizan as súas estratexias, fabrican e utilizan as armas que precisan e, aínda non satisfeitos, violan reiteradamente o marco legal que eles mesmos previamente deseñaran!
E, polo momento, isto é todo, señorías!

 Bruno Centelles García, voceiro do IEM (Instituto de Estudos Miñoráns) e da Plataforma SOS Groba

O DOG de hoxe, 14/11/2023 publica a DIA FAVORABLE do PE MONTEIRO (Baleira, Baralla e Becerreá)

Outro caso máis de FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA, DIA Irregular e INCUMPRIMENTO DE PRAZOS LEGAIS 

O proxecto eólico MONTEIRO fora publicado no DOG o pasado 3 de agosto de 2022:

E nesas mesmas datas publicaba tamén o proxecto eólico RESTELO:

Segundo a lexislación estatal (BOE 24/06/20) establecíase un prazo máximo de 22 MESES para que os proxectos en curso obtivesen unha DIA favorable. Este prazo foi ampliado en 9 MESES (BOE 22/12/21)    pasando a ser o 24/01/2023 a nova data de referencia.

Calquera proxecto que non tivese DIA FAVORABLE antes do 24/01/2023 quedaría definitivamente anulado.  

 

Pero a XUNTA, non conforme con iso e sempre valedora dos intereses empresariais introduce, na Lei de Acompañamento dos Orzamentos para 2023, unha “Rede de Seguridade” (así lle chamaron os srs. Rueda e Conde na roda de prensa posterior ao consello da Xunta do xoves 19 de xaneiro) pola que os proxectos sen DIA antes do 24/01 seguirán o seu curso sen máis problemas…

Con todo iso, e sempre seguindo a “lexislación vixente”, calquera proxecto eólico en curso que con anterioridade ao 23/04/2023 non tivese aprobado pola Xunta a súa autorización administrativa e de  construción, tivese ou non publicada a súa DIA, sería anulado e o seu expediente definitivamente pechado.

O PE MONTEIRO fai conxunto co PE RESTELO. Publícanse como proxectos independentes fraccionando cada un deles en dúas partes:

– Por unha banda temos o P.E. RESTELO (DOG 03/08/22) e a súa LAT- Liña de Evacuación (DOG 06/09/22) pero aínda non sabemos nada da súa DIA.
– Pola outra banda avanza o PE MONTEIRO (DOG 03/08/22) preséntase como un proxecto diferente, coa súa LAT (DOG 06/09/22) e coa súa DIA FAVORABLE (DOG 14/11/23). 

Queda claro que comparten estruturas fundamentais (LAT) chegando mesmo a prescindir o PE MONTEIRO da súa Torre de Medición. Deberemos entender entón que nestes vindeiros días aparecerá no DOG a DIA FAVORABLE do PE RESTELO que amable e fraudulentamente compartirá a súa Torre de Medición co PE MONTEIRO.

O PE MONTEIRO xa non ten “sistema de medición propia”.

Sabemos pola DIA publicada hoxe que o PE MONTEIRO reduce o seu número de aeroxeradores , elimina as máquinas 1, 3 e 6 pero, a cambio, substitúe os modelos a instalar por outros máis potentes: xa non serán VESTAS V150 de 4,2MW senón os máis modernos SIEMENS-GAMESA SG 170 de 6,6 MW polo que mantén a súa potencia total en 33,6MW.
5 máquinas con aspas de 83m e unha altura total de 198m.
 

Pero aínda non sabemos como estes dous fraudulentos proxectos conectarán coa REE (Rede Eléctrica Española). Isto será, seguramente, “obxecto dun proxecto independente”.

O máis grave de todo isto é que non se trata dun caso illado. Demóstrase un día si e outro tamén que esta é unha práctica CORRUPTA, REPETIDA e CONSENTIDA por todo o país.

Comparando o aínda non resolto caso dos PE,s SASDÓNIGAS I e II (está pendente a execución da sentenza firme do Tribunal Supremo ratificando a anterior do TSXG)  co conxunto MONTEIRO+RESTELO resulta evidente que estamos diante dun novo caso de FRAGMENTACIÓN FRAUDULENTA dun MACROPROXECTO EÓLICO en pequenas pezas separadas e pretendidamente independentes co evidente propósito de saltar a lei.

PE,s SASDÓNIGAS I e SASDÓNIGAS II (Mondoñedo):

E non podemos perder de vista que os PE,s MONTEIRO e RESTELO forman parte dun enorme e fraudulento MACROPROXECTO EÓLICO formado por non menos de 11 proxectos industriais eólicos interconectados entre si e afectando directamente á comarca de Becerreá-Ancares:

E disto é do que entende o TSXG. E sobre isto opina…

Son proxectos que violan reiteradamente o marco legal.
Estamos diante de PROXECTOS ILEGAIS!

Queda perfectamente acreditado que os diferentes axentes (Empresarios e inversores, políticos, e medios de comunicación afíns) comparten intereses e manexan con destreza as súas armas e ferramentas cun obxectivo claro e ben definido: mellorar as súas contas de resultados saltándose a lei.

Queda perfectamente acreditado que son un GRUPO ARMADO ORGANIZADO PARA DELINQUIR.Son auténticos delincuentes!
HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!

E veña que dalle coa “repotenciación”!
NON EXISTE A REPOTENCIACIÓN !

Desmantelar un polígono industrial obsoleto para instalar na mesma zona un novo complexo coa mesma (ou equivalente) potencia total non é “repotenciar”!

Non é máis que outro “palabro amable e bonito” para ocultar o suculento negocio do desvío de cartos públicos directamente a petos privados.

Non se “repotencia” nada. En todo caso manténse a potencia total.

Desmantélase o polígono existente onde non son aproveitables nin os postes nin as góndolas, nin as aspas. Onde tampouco serven as bases nas que se sustentan os actuais aeroxeradores nin as liñas de evacuación da electricidade, loxicamente dimensionadas para produccións moitísimo máis pequenas.

Pero é que tampouco serven nin as plataformas de montaxe nin os viais existentes para facer chegar ao sitio os xigantescos compoñentes das actuais máquinas.
Haberá que agredir nova e moi seriamente o entorno!

É preciso “repotenciar” parques obsoletos?
Parques que foron aprobados e instalados entre trampas e mentiras?
Moitas trampas e moitas mentiras!. Demasiadas!

Parques obsoletos que levan máis de 25 anos producindo electricidade barata que nos venderon moi cara!

Empresas privadas que fixeron un grandísimo negocio durante 25 anos recibirán agora, outra vez, cartos públicos para “actualizar” as súas máquinas de facer cartos?

De verdade que nos queren facer tragar iso da “REPOTENCIACIÓN”?

Son ou non son un Grupo Armado Organizado para Delinquir?

HAI QUE PARALOS!
HAI QUE BOTALOS!

02/11/2023

A dobre moral e o servilismo nunca deixarán de perseguirme. Sobre todo cando se trata de organizacións que se crearon para defender ás clases menos privilexiadas e máis vulnerables fronte ao poder dos poderosos, donos do capital necesario e do poder político imprescindible para montar empresas. Muíños que necesitaban man de obra, o máis barata posible, para aumentar a súa riqueza. As organizacións sindicais naceron para defender a quen só tiña a súa man de obra que ofrecer para gañarse a vida. Foron, no seu tempo, dignos de admiración e respecto pola súa función ética e moral. Pero isto cambiou moito. Hoxe, na Voz de Galiza, xornal popular do gran capital, aparece un artigo de Francisco Mendez, responsable de estratexias industriais de CCOO, defendendo o desconsiderado do Estado de dereito para que as industrias eólicas destrúan os nosos montes con total impunidade. Segundo el, a xustiza está “paralizada por denuncias sen sentido, e unha clase xurídica mal formada”.

Perdoa: “Temos que ser ousados”.

Estase a pór en marcha unha campaña contra os xuíces que cumpren coa súa obriga de ler e coñecer as leis e aplicalas en consecuencia. Os sindicatos lamentan que, cumprindo as leis, se perdan 8.000 postos de traballo. Significa isto que se crean emprego incumprindo as leis? Destruíndo a natureza, o noso patrimonio común, a nosa historia, as pequenas industrias que dependen da auga, o turismo, a gandería agrícola, etc., a nosa saúde, e iso para sempre.? Pero non está ben. Galicia produce máis enerxía da que consome. Este ano exportou máis do 40% da enerxía producida, da que a eólica representa o 60% do total. Muras é o concello con maior concentración de enerxía eólica con 381 aeroxeradores. Un concello que perde poboación ano tras ano. Este lugar excepcional financia as facturas da luz dos seus habitantes por decisión do seu alcalde. Gustaríame que o señor Francisco Méndez defendese que parte da riqueza obtida nestes parques se reparta entre os habitantes de Galicia, pero non é así. Este sindicalista moderno só defende que as empresas, as multinacionais sen país, poidan actuar na pel sagrada da Terra de Galiza sen lei e sen reparos. A industria eléctrica galega gañou 1.800.000.000 de euros no ano 2022. Señor Francisco, sindicalista, suposto defensor dos populares e das clases traballadoras, canto quedou en Galicia deste enorme capital? , Cantos postos de traballo se crearon como consecuencia da inmensa ocupación do noso territorio, e cal foi o seu impacto económico? Vouche dicir: nulo. As comunidades reciben unha parte moi pequena dos enormes beneficios que obteñen as compañías eléctricas destes desenvolvementos. É imposible vivir preto dun parque eólico polo ruído constante do movemento dos muíños. Os inmobles perden o seu valor, algo que non se contempla nas compensacións previstas, e aínda está en dúbida o seu valor ecolóxico. O negocio dos parques eólicos é total: constrúen as súas centrais apoiándose en subvencións xa sexan autonómicas, estatais ou europeas, poden expropiar se se considera de interese público (algo que ocorre con frecuencia debido ás redes cliente-casa entre empresas e goberno) . Pero as expropiacións só pagan os lugares que ocupan os muíños, non as zonas afectadas pola zona poligonal (extensa superficie que protexe o parque, onde os habitantes da zona restrinxiron toda actividade e mesmo ameazaron a súa integridade por bolas de xeo que , como as balas, saen das cimas dos aeroxeradores nas estacións frías.Se esta industria fose tan beneficiosa para Galicia xa seríamos ricos porque, en 2022, instaláronse 4.026,00 aeroxeradores cunha potencia total de 3.879 megavatios en 2022 e entre o 1 de novembro de 2022 e o 24 de xaneiro de 2023 1.826 megavatios eólicos máis. Agora solicítanse 15918 MW: ¡Vamos!!

Que futuro lle deparan a Galiza os representantes sindicais de CCOO? Baleirar o país e enviar toda a enerxía producida aquí a Madrid? A quen serven? A enerxía eólica non crea emprego nin riqueza para o país. Si, destrúe o patrimonio histórico, ecolóxico e social. As fontes dos acuíferos están nas montañas. O Monte do Gato preto de Oça dos Rios, onde está previsto instalar varios parques, é a cabeceira. O monte Picato, que domina a cidade de Lugo, alberga acuíferos que se verán danados. No Xistral, que está cheo de muíños de vento, destruíronse os turbamentos mantas que controlaban o ciclo hidrolóxico e agora despréndese CO2 e Metano en grandes cantidades, gases de efecto invernadoiro (inverno). O núcleo de Galza, onde se atopa a Eira da Xoana, e Sobreiral do Arnego están ameazados por varios parques eólicos, Estivadas e Zamorra. Defenderemos a Terra con todas as forzas ao noso alcance. O aceite que lubrica as vides cae á terra sen poder ser retirado. Os muíños degrádanse, producindo residuos que aínda non sabemos como reciclar. As liñas de transporte de enerxía eléctrica percorren centos de quilómetros, producindo graves cambios ambientais e o uso de materias primas como cobre, aluminio, etc. A produción debe estar próxima ao consumo para evitar estes trastornos ambientais. Madrid non produce practicamente nada, pero é o primeiro consumidor. As poboacións afectadas polos parques eólicos deben ser xustamente compensadas. Galiza podería ser rica se os representantes sindicais defendesen ao pobo en lugar de defender as multinacionais e a especulación e a corrupción. Critican aos zumes por facer cumprir as leis. Que tonterías! A lei debe estar por riba da política de partidos, das empresas todopoderosas e dos cobizosos sindicalistas. A enerxía pode ser xerada polas comunidades enerxéticas, onde a xente se beneficie dela e sen destruír o noso rico patrimonio histórico e natural. Pódese facer. Pero isto non é apto para os poderosos que queren ter o monopolio da industria e os seus valores, nin para os sindicalistas que defenden a patronal en lugar de defender o pobo. E, dende aquí chamo a defender a Galiza da avaricia, a corrupción arrogante e a destrución ambiental. E envío a miña admiración e apoio a tantas mulleres que lideran as plataformas en defensa dos montes de Galicia e ás asociacións ecoloxistas que defenden o patrimonio que nos pertence a todos, sempre apoiados pola xustiza e as leis, aínda que estas sexan débiles e non ofrecen grandes garantías de protección. Aproveitaremos ao máximo as leis que poidamos. E seguiremos advertindo á poboación contra a destrución dos nosos montes, das nosas augas, do noso aire, do noso patrimonio arqueolóxico e cultural. Defendemos os paxaros e todos os seres do aire que se sacrifican nos muíños de masas para que as carteiras dos magnates sexan aínda máis ricas. Non destrución, senón vida.

Asistimos con máis estupor en cada nova ocasión que o Sr. Méndez aparece nun medio de comunicación. Supérase en manifestar o seu descoñecemento científico, demagoxia, intolerancia e insulto con cada aparición. Reiteramos o noso asombro con que sexa un representante sindical, actualmente responsable de estratexias industriais de CCOO de Industria de Galicia e anteriormente secretario de cambio de modelo produtivo e sustentabilidade. Xa só o título do seu texto de opinión é “auto-explicativo”, pero chegaremos a iso máis adiante.

Desde o primeiro parágrafo enmaraña o debate querendo facernos crer que a instalación de enerxías renovables vai liquidar a dependencia enerxética; e a maiores, garántenos a liberdade, a seguridade e o sistema de valores. De que nos fala Sr. Méndez? Seica non recoñece o seu discurso demagóxico? De verdade quere que creamos iso coa que está a caer no planeta?. Certamente, xa cansa oírlle falar de proxectos industriais estratéxicos sen que ofreza detalles respecto diso; é estratéxica Alcoa? …que foi subvencionada con fondos públicos desde hai anos e non sobreviviría sen eses fondos; son estratéxicas Resonnac e Pneumáticos As Pontes cuxo produto irá destinado ao coche eléctrico? Debe considerar que apostar polo coche eléctrico é apostar pola transición enerxética sabe vd. que o sector transporte representa o 25% das emisións totais de gases de efecto invernadoiro en España (5 puntos por encima da UE por certo) e que a estrada representa case o 95% das emisións? quere facernos crer que eses proxectos de hidróxeno verde é a día de hoxe unha alternativa viable? Xa é hora de que explique os proxectos en detalle e as características que os fan estratéxicos, máis aló de utilizalos como bandeira para plantar MACRO muíños eólicos. E falando de MACRO eólicos: Sabe Vd. que xa en 2019 e sen contar o case centenar de novos proxectos solicitados, antes da pandemia e da carreira desaforada por implantar parques MACRO eólicos en calquera parte, xa existían 2 municipios en Coruña e outros 2 en Ourense con polo menos 1 aeroxerador por cada 20 persoas, 5 municipios en Lugo onde en 2 subían a 3 e 12 aeroxeradores por cada 20 persoas?. Sabe Vd. tamén que a esa data xa había 23 municipios na Comunidade Autónoma con máis de 5 aeroxeradores /10 km2, dos que en 6 había máis de 1 aeroxerador/ km2; nun municipio máis de 2 e noutro municipio máis de 4 aeroxeradores/ km2?

Volve á carga con cualificar de sen sentido as reclamacións, – legais, lexítimas, un dereito da cidadanía e necesarias en democracia-, e de rumbo e descoñecemento da caste xudicial; insistímoslle en que a caste xudicial interpreta a normativa vixente e emite os seus ditames en base a ela. Reiterámoslle que explique ao seu público porqué a Xunta de Galicia aproveitará a Lei de orzamentos 2024 para modificar normas vixentes e facilitar así a implantación de parques e macroparques eólicos. Asistimos estupefactos á campaña de presión, descualificación e desacreditación a un dos poderes do estado; calquera demócrata sentiría igual.

E abunda sen vergoña algunha no que chama “nacionalismo territorialista de baixa estofa”, “falsa defensa do territorio”, “non podo evitar comparar esa argumentación coa do fascismo” “eco-fascismo mal disimulado”, e aínda por riba permítese apelar a que un cuestionamento lícito sobre a formulación actual das enerxías renovables en Galicia, estaremos a financiar a un tirano no leste, Oriente Medio ou Norte de Africa.

Pois ben Sr. Méndez, sen tirarnos ao barro no que está e sen entrar na súa provocación reaccionaria – non sen un gran esforzo – dicímoslle que: sobra recorrer a “palabrejas” que inclúan a palabra fascismo: xa sabemos quen manexa eses termos para sementar odio, rexeitamento, intolerancia e violencia!; sobran os discursos demagóxicos sen fundamento; que non se pode soprar e sorber ao mesmo tempo defendendo unha cousa e a contraria; que a súa solvencia e solidez científica e intelectual coa transición enerxética é nula á vista do seu texto; que non sabe nada de economía circular ( a pesar dos seus antecedentes públicos na internet) cuxo obxectivo é xerar capital económico, social e natural; si, tamén natural! ; sobran os cualificativos grosos e as descualificacións baseadas en opinións persoais, e desde logo, sobran as falsidades, as acusacións infundadas, os insultos, a intolerancia e o autoritarismo. Quen odia Sr. Méndez?

O pasado abril faise unha denuncia penal en Caldas, co traballo complementario de Plataforma AmilSinEolicos, Asociación Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza Atlántica e Verde.

En Agosto anuncio de contencioso de EA Galiza Atlántica e Verde con xusticia gratuita e solicitando medida cautelar de paralización que finalmente se resolveu positiva a finales de outubro na Sentenza do TSX. Nos próximos días presentarase o contencioso en prazo.

Nota do MANIFESTO ACIBAL:

Esta fin de semana, na Casa da Cultura de Amil presentouse o Manifesto Acibal: Un Manifesto Contra o Espolio dos Nosos Montes e Os Seus Bens.

Este Manifesto, impulsado por o colectivo Amil SEN Eólicos e o Colectivo pola defensa do Patrimonio A Forneiriña a raíz do que está a acontecer no monte Acibal ven de ser firmado por máis de 80 profesionais e grandes figuras da cultura e ciencia galegas.

Os colectivos levan meses traballando neste Manifesto, e están encantados co apoio recibido de grandes figuras da Arqueoloxía, Bioloxía e Artes de todo o país. Durante a súa elaboración tamén tiveron contactos con Arqueólogos internacionais que están a estudiar en detalle os petróglifos (algúns xa desaparecidos) atopados polos veciños no Acibal.

Entre os apoios iniciais a este manifesto destacan grandes figuras coma:

• Agustín Azkarate Garai-Olann. Director Cátedra UNESCO de Paisajes Culturales y Patrimonio.
• Antonio de la Peña Santos. Arqueólogo membro do Instituto de Estudos Galegos e do Centro de Estudos Históricos de Pontevedra e Académico da Real Academia Catalá de Belas Artes.
• Dario Seglie. Profesor, Doutor e Director Xeral do CeSMAP- Study Centre and Prehistoric Art Museum Polytechnic of Torino.
• Joaquín Araújo. Campesiño, escritor e activista ecolóxico.
• Manuel Rivas. Escritor, guionista e xornalista.
• Manuel Santos Estévez. Arqueólogo especialista en arte rupestre.
• Mónica Fernandez-Aceytuno. Bióloga e Defensora do Monte do Gato.
• Pedro de Llano Cabado. Arquitecto galardoado co Premio de Arquitectura e Rehabilitación de Galicia 2023.
• Piero Ricchiardi. IFRAO Italian Representative. Presidente do CeSMAP.
• Xulio Carballo Arceo. Doutor da Universidade de Santiago de Compostela e Arqueólogo.

O contido deste texto chama á acción, reclamando o deber lexítimo das entidades públicas de defender o patrimonio histórico e natural por enriba dos intereses empresariais. Os colectivos detrás do manifesto instan á revisión dos proxectos de macroeólicas en zonas arqueolóxicas, a mellora dos instrumentos de avaliación ambiental e a re-planificación do modelo de desenvolvemento económico de Galicia.

Unha parte esencial do alegato é o compromiso coa soberanía dos concellos que rexeitan a instalación de macroeólicos nas súas áreas e a necesidade de preservar e poñer en valor o rico patrimonio cultural e natural de Galicia. Tamén se subliña a importancia de conservar os espazos naturais para garantir a súa biodiversidade.

Agardan que o Manifesto Acibal sexa un chamamento a protexer os montes galegos e a súa rica herencia cultural e natural para as xeracións futuras, promovendo unha visión de desenvolvemento sustentable que respecte a historia e a natureza da nosa terra.

Este manifesto presentase a mesma semana que unha sentencia do TSX suspendeu cautelarmente as obras no Acibal. Os veciños lamentan que esta medida non teña chegado antes, pero celébrana e vena como unha oportunidade para que de unha vez se avalíen os danos reais no Acibal e a non viavilidade dun Polígono Eólico no medio de un xacemento arqueolóxico e atravesando unha zona de humidal.

O Manifesto Acibal xa é público para todo aquel que o queira ler, compartir e firmar, en: http://amilseneolicos.org/manifesto-acibal

Ante situacións coma esta, preguntámonos… ¿deberían asumir responsabilidades os políticos e funcionarios que autorizan o que non deberian? Por que, tendo motivos para detela dende marzo, miraron para outro lado e permitiron a destrución parcial ata este auto?

Máis Info:

Twitter @ecoloxistasgal

Twitter @TSXGalicia

PoderJudicial.es

Descarga auto en pdf

Articulo en diario TreintaySeis

Sendo conscientes das necesidades dun desenvolvemento económico, sen renunciar nin as enerxías renovables nin ó progreso do país, denuncian as eivas que existen no eido lexislativo esquecendo a protección do patrimonio natural, cultural, paisaxístico, hídrico, gandeiro ou forestal. Todo este patrimonio vese ameazado por polígonos eólicos e liñas de alta tensión que afectan a montes como o de Acibal onde a veciñanza foi quen de atopar ata 50 gravados rupestres e onde existe unha ampla zona húmida. O mesmo acontece nos montes de Campo Lameiro, a Capital da Arte Rupestre considerado unha das maiores concentracións de petróglifos de Europa.

Con este Manifesto que asinaron xa máis de 50 personaxes relevantes do mundo cultural galego e internacional, desde a arqueoloxía, a investigación etnográfica e medioambiental, as artes e o activismo pretenden facer unha oposición clara e firme ás maneiras de proceder das empresas que teñen a concesión das obras e ao beneplácito da Xunta de Galicia para con elas.

Deste xeito solicitan:

–  A paralización das obras do Acibal ante os achados e a destrución de posibles bens por falta dun estudo pormenorizado o que nos leva a solicitar unha moratoria na autorización de proxectos eólicos baseándonos no principio de precaución e de non regresión ambiental

– Unha revisión dos proxectos de macroeólicas en zonas arqueolóxicas mellorando os instrumentos de avaliación ambiental e re-planificando o modelo de desenvolvemento económico de Galicia

–  Respectar a Soberanía dos Concellos que rexeitan a instalación de macroeólicos no seu territorio e deter a discriminación do medio rural

–  Maior Compromiso das Administracións coa posta en valor do patrimonio que atesouran

–  Necesidade de conservación dos espazos naturais para garantir a súa biodiversidade.

Invitan a todo o que queira achegarse a presenciar o acto. Tras a presentación do manifesto, abriranse medios para que calquera cidadán poida apoialo, firmándoo tamén.

Nota: Esta asociación, Ecoloxistas En Accion Galiza, Atlantica e Verde, ten o asunto no Contencioso e ten plazo para presentar a demanda ata o 3 de novembro. Toda acción no mesmo sentido da nosa petición é benvida. A loita é moi desigual e hai que intentar aportar todo o que, de un xeito ou de outro, poda aportar a este asunto.

Fotos: amilseneolicos.org/

Sindicalistas a prol dos proxectos eólicos: “Os xuíces non teñen nin idea do tema, son pancas do Estado”

Realmente son sorprendentes – sendo moi benevolentes- as palabras dun representante sindical con cargo institucional en CCOO. Na súa entrevista, apela ao descoñecemento e ao insulto a destro e a sinistro e solta aseveracións sen máis; hai que dicir que sen fundamento científico algún. A modo de exemplo: poucos países teñen tanto vento; de onde sae iso? Galicia é o terceiro país no mundo en recurso eólico cal é a fonte de información?; convidamoslle a informarse no Global Wind Atlas, elaborado en conxunto pola Universidade Técnica de Dinamarca e o Grupo do Banco Mundial. Máis adiante, Vd. fala de 3000 horas anuais en termos de xeración de enerxía, isto que significa?… tamén di que son poucos 4000MW de potencia; pouco para que?; só se cubre o 30% da demanda das industrias enerxéticas; cal é a fonte? Cal é o consumo de industrias intensivas enerxéticamente?

Lendo o que di si que se perciben “eslóganes” (que non sorprende do seu cargo e da súa organización). Non queira ver o que Vd. fai na entrevista no que as e os cidadáns facemos ao falar cos nosos veciños dos nosos problemas. Si Sr. Mendez, as nosas preocupacións sobre como imos sobrevivir no medio rural se nos expolian o territorio.

Acusa Vd. en xenérico dun uso político e argumenta en que a resposta obvia a que non se poñan no Paseo da Castelá en Madrid é que non hai vento; e nos preguntamoslle: seica non sabe Vd. que na Comunidad de Madrid é imposible a instalación de parques MACRO eólicos porque está prohibido na normativa autonómica? Logo, abunda co argumento do prezo do leite! Comentario demagóxico onde os haxa. Podemos imaxinar o que pensarán do seu argumento as/os gandeiras/os de leite de Galicia, quenes estiveron ameazados polo prezo e tiveron que pechar as explotacións e quen ven ameazados agora pola carreira para a implantación de MACRO parques EÓLICOS onde sexa. Ao mellor, isto non é unha cuestión sindical!

Pero sigamos coa segunda parte da súa entrevista: as súas declaracións sobre as alegacións, os recursos, o criterio dos xuíces,… son profunda e manifestamente antidemocráticas Sr. Méndez. Os recursos e alegacións non só son legais e lexítimas, senón máis que desexables e necesarias nunha sociedade democrática. Isto é así de modo particular cando se alega en defensa do territorio, do colectivo, da comunidade e dun futuro xusto, limpo, sostible e para quen vén detrás. O “cortoplacismo” non nos trouxo nada bo ás/os traballadoras/es deste país e asombra que un representante sindical diga o que Vd di. As e os xuíces no seu traballo, interpretan a normativa vixente e só cabe dicir que os proxectos caeron nos tribunais porque non cumpren as normas. Se non fóra así, por que non lle explica ao seu público que desde a Xunta de Galicia aproveitarase a Lei de orzamentos para 2024 para modificar normas que faciliten a implantación de macroparques que Vd. tanto defende.

E por último e broche final fala de Alcoa, empresa que vén recibindo diñeiro público desde hai anos e que ademais de altamente contaminante, constitúe un perigo para os seus traballadores, familias e contorna. Postos a subvencionar non é mellor para todos que se subvencione outra empresa limpa, segura e sostible? Vd. neste punto, simplemente réndese a que non hai alternativas; pois haberá que buscalas Sr. Méndez!. Pode ser que sexa pedirlle moito a Vd. e á súa organización xa que lles confronta co “cortoplacismo”, a mirada curta e unha visión reducida e “reduccionista”.

Non queremos despedirnos de Vd. sen dicirlle que pelexamos e seguiremos pelexando por unha sociedade xusta, equitativa, solidaria e protectora do medio natural. Afortunadamente -tamén para Vd.- somos, cada día máis, quenes continuaremos esixindo enerxías renovables coa nosa opinión e que se nos teña en conta.

Renovables SI, pero NON ASÍ !!!

Renovables SI, MACRO renovables NON !!!

Ante o cal coas seguintes imaxenes queremos informar de que as obras van empezar entendemos sen licencia, actuación polo tanto moi grave por parte da Xunta de Galicia.

O rego da Abella no seu curso foi xa agredido pola Urbanización das Saamasas, que se pretende realizar no Concello de Lugo, na parroquia das Saamasas, e no seu día pouco se fixo por parte da administración competente para a súa defensa. Tratase dun rego con abondoso caudal en diversos momentos do ano tal como se aprecia na foto da zona das Saamasas nun momento de xuño, polo que podería haber problemas non só ecolóxicos, coa construción do aparcadoiro, tal como se produce en moitos lugares debido o cambio climático.

O rego de casas ou abella pódese ver no plano de zonas de policía fluvial, do Plan Básico Autonómico.
Este rego como se comentou anteriormente, morre nunha zona de Rede Natura (Parga-Ladra- Támoga, ES 1120003), Zona Especial de Protección dos Valores Naturales, que foi declarada mediante Decreto 72/2004, do 2 de abril, a súa declaración realizouse para a conservación dos corredores fluviais na zona alta do conca do Miño, co cal se inclúe o rego da Abella ou canal de casas, que morre no Rio Miño a altura das Saamasas, afluente do Miño, que vai volver a ser afectado por un aparcamento disuasorio que pretende construír a Xunta de Galicia, a altura da Avenida de Breogán.
http://www.mapas.xunta.es/visores/conservaciondanatureza/ Imaxe do visor.

O Concello de Lugo de acordo coa lei 7/1985 do 2 de abril reguladora das bases de réxime local, debe velar por que se cumpra as normas que protexen o medio ambiente, especialmente si están en zonas de protección, e pola legalidade en todo momento a igual que calquera outros órganos das administracións, tamén segundo os art 390,404, 408,428 da Lei Orgánica 10/1995 do 23 de novembro.

Si non hai intención de defender por parte das administracións competentes os lugares protexidos, veremos obrigados a acudir a xustiza para que abra unha investigación, e depure posibles responsabilidades das administracións responsables, do que sucedeu nos últimos tempos con ese rego, como esta asociación fixo en situacións similares en todo estado español, é fixo recentemente en Galicia, incluíndo o Tribunal de contas o tratarse de fondos públicos mal empregados.

Polo que, en base o anteriormente exposto volvemos a SOLICITAR:

Que cos medios a disposición o Concello de Lugo, coa policía Local impida os posibles traballos, polos medios legais necesarios, polo tanto non dando licencia, a construción dese aparcamento disuasorio sobre zona do curso do rego, por parte da Xunta de Galicia, por medio da Axencia Galega de Infraestruturas. E sancionando a Xunta por actuar sen permiso, o ter pechado o lugar sen permiso.

—

Asimesmo remitíuse escrito similar a CHMS Confederación Hidrográfica Miño Sil

Ver Respuesta completa

CONTESTACIÓN A CONSULTA SOBRE ALCANCE DE LA EVALUACIÓN DE IMPACTO AMBIENTAL del Proyecto eólico “A LIMIA-SARREAUS”, 118,8 MW, UBICADA EN LA PROVINCIA DE ORENSE
N.º de Expediente: 20230218

Ver Respuesta a consulta completa

CONTESTACIÓN a CONSULTA sobre alcance de la evaluación ambiental del proyecto 20230216: Parque Eólico “A Limia-Fontefría” DE 112,2 MW, UBICADA EN LA PROVINCIA DE ORENSE

Ver Respuesta a consulta completa

CONTESTACIÓN A CONSULTA sobre alcance de la evaluación de impacto ambiental del proyecto: 20230217 PARQUE EÓLICO “A LIMIA-ALTOS DE VERÍN”, DE 92,4 MW, ubicada en LA PROVINCIA DE ORENSE
Nº de Expediente: 20230217

Consulta del Ministerio

Respuesta a la consulta del MINISTERIO DE AGRICULTURA, PESCA Y ALIMENTACIÓN
SUBDIRECCIÓN GENERAL DE REGADÍOS CAMINOS NATURALES E INFRAESTRUCTURAS RURALES
La Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza traslada RESPUESTA a la consulta.
Consideramos que los efectos adversos son considerables y apuntamos lo siguiente para motivar nuestra contestación:
_ Para realizar el Plan de Regadíos en A Limia (Ourense) consideramos que es necesario un estudio de impacto ambiental integral en el que se estudien todas las afecciones a la flora, la fauna, el paisaje…
_ Se deben buscar alternativas al plan de regadíos que se intenta imponer pra el beneficio de unos pocos con fuerte perjuicio para el conjunto social de toda la comarca de A Limia.
_ Es imprescindible la previa restauración de la dinámica hidrológica natural del conjunto de la llanura de la comarca de A Limia.
_ Se deben buscar alternativas más eficaces con el fin de evitar la sobre-explotación del acuifero existente.
_ Desde los años noventa del pasado siglo, durante más de la mitad del año, los actuales regadíos ya secan los cauces de los ríos de la comarca limiana así como los canales de lo que fue la laguna de Antela.
Se debe realizar un estudio de los costes económicos y ambientales del bombeo del agua subterránea. La transformación en regadío de la comarca de A Limia afectaría globalmente al menos al 39% del área de importancia para las aves “A Limia” (IBA 008). Sus repercusiones hidrológicas afectarían/ya afectan al lugar de interes comunitario (LIC Veiga de Ponteliñares).
_ El Plan de Regadío de A Limia amenaza el hábitat de 46 especies del Anexo I de la Directiva aves y el principal nucleo de cría en Galicia de 6 especies de aves de dicho anexo.
_ El proyecto de regadío de A Limia no esta adecuadamente justificado teniendo en consideración la sobre-explotación del acuífero y la evidente falta de agua en buena parte de la comarca limiana.
_ Dado que el proyecto de regadío de A Limia se enmarca en el Plan Hidrológico Nacional (PHN) DEBE PARALIZARSE hasta que no se haya realizado la evaluación estratégica ambiental reclamada reiteradamente por la Unión Europea.

Código de Evaluación Ambiental: 20230215 Código para el Órgano Sustantivo: CHIDR-062

Título del proyecto: CENTRAL HIDROELÉCTRICA REVERSIBLE “CASTRELO” DE 260 MW, Y SU INFRAESTRUCTURA DE EVACUACIÓN, UBICADO EN LOS CONCEJOS DE CASTRELO DE MIÑO, A ARNOIA Y CARTELLE, EN LA PROVINCIA DE OURENSE. Resumen de lo presentado:

EXPONEMOS:

A la vista del documento de inicio del proyecto: CENTRAL HIDROELÉCTRICA REVERSIBLE “CASTRELO” DE 260 MW, Y SU INFRAESTRUCTURA DE EVACUACIÓN, UBICADO EN LOS CONCEJOS DE CASTRELO DE MIÑO, A ARNOIA Y CARTELLE, EN LA PROVINCIA DE OURENSE. ALEGAMOS:

INADECUADA LOCALIZACIÓN DEL PROYECTO DE LA CENTRAL HIDROELÉCTRICA REVERSIBLE “CASTRELO”, EN EL RÍO MIÑO. EL RÍO MIÑO TIENE TRAMOS CATALOGADOS COMO “RED NATURA 2000” Y EN ARAS DE LA PROTECCIÓN DE LA NECESARIA COHERENCIA DE LA RED NATURA 2000 NO SE CONSIDERA ADECUADO NI PROCEDENTE CONTINUAR CON LA EXPLOTACIÓN COMERCIAL DE ESTE ESPACIO NATURAL

Hay que tener en cuenta que el Río Miño dispone de varios tramos catalogados como RED NATURA 2000, como es el caso de los espacios “Parga -Ladra -Támoga”, “Miño -Neira”, “Canón do Sil” y “Baixo Miño”. Además, conecta ecológicamente con otros espacios protegidos como es el Monumento Natural de Pena Corneira y la Reserva de la Biosfera “Terras do Miño”.

Por ello, el proyecto de la central hidroeléctrica reversible “Castrelo” debe ser objeto de evaluación de impacto ambiental ordinaria, y no simplificada como pretende el promotor. Además, debe ser objeto del informe de repercusiones sobre la Red Natura 2000.

Es necesario tener en cuenta la sobreexplotación del Río Miño, ya que el mismo cuenta con diversos embalses como el embalse de Castrelo, el embalse de Os Peares, el embalse de Velle y el embalse de A Frieira. Por todo ello, es necesaria la evaluación de los impactos sinérgicos y acumulados de todos estos embalses encadenados que se producen a lo largo del Río Miño, que por otra parte y atendiendo a la necesaria coherencia de la Red Natura 2000 y dada la conectividad ecológica de los ríos a lo largo de todo su recorrido (la necesaria conectividad ecológica longitudinal), debiera este estar libre de todo tipo de embalses y obstáculos que dificultan la conectividad y la permeabilidad de los ecosistemas fluviales y su entorno.

El proyecto de la central hidroeléctrica reversible acrecienta los impactos negativos sobre el sistema fluvial del Río Miño. Pero además, el proyecto afecta de forma severa y previsiblemente definita, a tres cauces tributarios del Río Miño.

Por otra parte, no se justifica por parte del promotor la necesidad de contar con una central hidroeléctrica reversible en el Río Miño.

Por todo ello, el estudio de impacto ambiental debe recoger los impactos sinérgicos y acumulados de los embalses de Castrelo, Velle, Belesar, Os Peares, A Frieira, y las subestaciones y líneas elécticas como:

1. 220 kV CASTRELO -PAZOS DE BORBEN
2. 220 kV CASTRELO AMOEIRO
3. 220 kV CASTRELO AMOEIRO;220 kV CASTRELO PAZOS DE BORBEN
4. 220 kV CARTELLE SUIDO; TIN-220SUI-PAZ
5. 220 kV CARTELLE CASTRELO 2
6. 220 kV CARTELLE CASTRELO 1;220 kV CARTELLE SUIDO
7. 220 kV CARTELLE CASTRELO 1
8. 220 kV ALBARELLOS CASTRELO
9. SUBESTACIÓN PERTENECIENTE A REE DE CASTRELO DE MIÑO

Pero además, se deben tener en cuenta los impactos sinérgicos y acumulados de otras actividades presentes en el área de ejecución del proyecto, como la balsa y la explotación minera de A Teixugueira.

Por otra parte hay que tener en cuenta la afección paisajística a espacios catalogados como las Áreas de Especial Interés Paisajístico, AEIP_05_17 Torre de Sande, AEIP_05_18 Baixo Arnoia, AEIP_05_11 Alongos-Untes-Río Miño, AEIP_05_19 Touzas de Trellerma, AEIP_05_10 San Cibrao de Las, AEIP_05_09 Pena Corneira..etc.

• EL PROYECTO AFECTA DE FORMA IRREVERSIBLE AL MIRADOR CATALOGADO DEL COTO DE NOVELLE, EN CUANTO QUE ELIMINA DE FORMA DEFINITIVA E IRREVERSIBLE SU FUNCIONALIDAD PAISAJÍSTICA

Detalle da afección irreversible do proxecto á funcionalidade paisaxística do Mirador catalogado do Coto de Novelle

La afectación de la funcionalidad paisajística se extiende al Mirador del Río Gato

Fuente: Sistema de Información Xeográfica de Galicia. Xunta de Galicia. Detalle de la localización de las Mámoas da Chaira, en la parcela colindante

Detalle da localización da balsa superior

Referencia catastral

32004A032000350000PR     

Localización

Polígono 32 Parcela 35
MONTE DE U.P. SERRA DA PENEDA, A ARNOIA (OURENSE)

Fuente: Catastro

Detalle de los afloramientos rochosos y del pequeño humedal sobre el que se prevé instalar la balsa superior, donde nace el Rego do Rial en el Coto de Novelle. Se prevé una afección severa e irrersible al menos para 3 cauces: Rego do Rial, cauce innominado que tributa en el Regato de Nogueiredo y un cauce innominado que tributa en el Río Miño, afectado por la tubería de aspiración. Las obras de la balsa superior eliminan la montaña del Coto de Novelle, con el impacto ambiental que conlleva esta afección irreversible.

Detalle del embalse de Castrelo y de la localización de la balsa superior

Detalle de la localización del embalse de Frieira, a continuación del embalse de Castrelo, ambos de propiedad particular

Detalle del espacio natural protegido Serra de Pena Corneira. La destrucción del Coto de Novelle, para la construcción de la balsa superior, supondrá un impacto visual y paisajístico severo en el entorno del espacio protegido.

Detalle de los espacios protegidos de la Red Natura 2000 “Baixa Limia” y “Baixa Limia – Serra do Xurés”

Detalle de la localización de la Red Natura 2000 sobre el Río Miño “Parga -Ladra -Támoga”

Detalle del tramo del Río Miño, Red Natura 2000 “Miño -Neira”

Detalle de la localización del embalse de Belesar, de propiedad particular y la Red Natura 2000 “Miño -Neira”

Detalle del embalse de Os Peares, de propiedad particular

Detalle da Rede Natura 2000 “Canón do Sil” afectada por el embalse de Velle, de propiedad particular

Detalle del embalse de Castrelo en el Río Miño, de propiedad particular

Detalle del embalse de A Frieira sobre el Río Miño, propiedad particular

Detalle de la Red Natura 2000 “Baixo Miño”

Detalle del embalse de Velle sobre el Río Miño, de propiedad particular

II.- AFECCIÓN SEVERA A HÁBITATS PRIORITARIOS Y DE INTERÉS COMUNITARIO

Hábitats Directiva

III.- AFECCIÓN SEVERA A ESPECIES PROTEGIDAS Y OTRAS CATALOGADAS COMO VULNERABLES O EN PELIGRO DE EXTINCIÓN EN EL CATÁLOGO GALLEGO DE ESPECIES AMENAZADAS

• Infracción de la protección genérica que la LEY 5/2019, de 2 de agosto, del patrimonio natural y de la biodiversidad de Galicia, otorga a todas las especies y que la Administración del Estado debe tener en cuenta:

Artículo 88. Garantía de conservación de las especies

1. La Administración autonómica adoptará, en su ámbito competencial, las medidas necesarias para garantizar la conservación, protección y recuperación de la biodiversidad que vive en estado silvestre en Galicia, atendiendo preferentemente a la preservación de sus hábitats, con especial atención a las especies autóctonas y a sus hábitats, y estableciendo regímenes específicos de protección para aquellas especies silvestres cuya situación así lo requiera.

• Infracción de la protección que la LEY 5/2019, de 2 de agosto, del patrimonio natural y de la biodiversidad de Galicia otorga a especies catalogadas como vulnerables y en peligro de extinción

Artículo 91. Catálogo gallego de especies amenazadas

1. En el seno del Listado de especies silvestres en régimen de protección especial de Galicia se incluye el Catálogo gallego de especies amenazadas, que se configura como una sección de dicho listado. El contenido de este catálogo se desarrollará reglamentariamente.

2. El Catálogo gallego de especies amenazadas incluirá, cuando exista información técnica o científica que así lo aconseje, las especies, subespecies o poblaciones de competencia autonómica conforme a lo previsto en el artículo 4 que, hallándose amenazadas, requieran medidas de protección específicas. Estas especies amenazadas se clasificarán en alguna de las categorías siguientes:

a) En peligro de extinción.

Se incluirán en esta categoría aquellos taxones o poblaciones cuya supervivencia es poco probable si persisten los factores causantes de su actual situación.

Dentro de esta categoría procede declarar una especie en situación crítica cuando del seguimiento o evaluación de su estado de conservación resultara que existe un riesgo inminente de extinción.

b) Vulnerable.

Se incluirán en esta categoría aquellos taxones o poblaciones que corren el riesgo de pasar a la categoría anterior en un futuro inmediato si los factores adversos que actúan sobre ellos no son corregidos.

3. La inclusión de una especie, subespecie o población de competencia autonómica, conforme a lo previsto en el artículo 4, en el Catálogo español de especies amenazadas al que se refiere el artículo 58 de la Ley 42/2007, de 13 de diciembre, del patrimonio natural y de la biodiversidad, conllevará su inclusión de oficio en el Catálogo gallego de especies amenazadas, en la misma categoría o en la categoría superior a la que tuvieran en el primero.

4. Se declaran de utilidad pública e interés social, a los efectos de lo previsto en la legislación sobre expropiación forzosa, las obras necesarias para la conservación de las especies incluidas en el Catálogo gallego de especies amenazadas, especialmente las que tengan carácter de emergencia y urgencia, según los casos.

Artículo 95. Efectos de la inclusión en el Catálogo gallego de especies amenazadas

1. Además de los efectos previstos en el artículo 93, la inclusión de una especie, subespecie o población en el Catálogo gallego de especies amenazadas tendrá los efectos siguientes:

a) La inclusión de una especie, subespecie o población en la categoría de «en peligro de extinción» conllevará, en un plazo máximo de tres años, la adopción de un plan de recuperación, el cual incluirá las medidas más adecuadas para restablecer las poblaciones naturales a un estado que limite su riesgo de extinción.

b) La inclusión de una especie, subespecie o población en la categoría de «vulnerable» conllevará la adopción, en un plazo máximo de cinco años, de un plan de conservación, el cual incluirá las medidas más adecuadas para preservar, mantener y restablecer las poblaciones naturales haciéndolas viables.

2. Los planes de recuperación y conservación fijarán medidas de conservación e instrumentos de gestión, específicos o integrados en otros planes, que eviten las afecciones negativas para las especies.

3. Para aquellas especies, subespecies o poblaciones que comparten los mismos problemas de conservación, hábitats o ámbitos geográficos similares podrán elaborarse planes que comprendan varias especies, subespecies o poblaciones simultáneamente, denominándose en este caso planes integrales.

4. Los planes de recuperación o conservación o los planes integrales de las especies, subespecies o poblaciones que vivan exclusivamente o en alta proporción en alguno de los espacios naturales protegidos incluidos en la Red gallega de espacios protegidos o en áreas protegidas por instrumentos internacionales podrán integrarse en sus correspondientes instrumentos de planificación.

5. La realización o ejecución de cualquier plan, programa o proyecto que pueda afectar de forma apreciable a especies incluidas en los anexos II o IV de la Ley 42/2007, de 13 de diciembre, del patrimonio natural y de la biodiversidad, que hayan sido catalogadas, en el ámbito estatal o autonómico, como en peligro de extinción únicamente se podrá llevar a cabo cuando, en ausencia de otras alternativas, concurran causas relacionadas con la salud humana y la seguridad pública, las relativas a consecuencias positivas de primordial importancia para el medio ambiente u otras razones imperiosas de interés público de primer orden. La justificación del plan, programa o proyecto y la adopción de las correspondientes medidas compensatorias se llevará a cabo conforme a lo previsto en el artículo 84.3, salvo por lo que se refiere a la remisión de las medidas compensatorias a la Comisión Europea.

IV.- INFRACCIÓN DE LA DE LA DIRECTIVA 2011/92/UE DEL PARLAMENTO EUROPEO Y DEL CONSEJO DE 13 DE DICIEMBRE DE 2011 RELATIVA A LA EVALUACIÓN DE LAS REPERCUSIONES DE DETERMINADOS PROYECTOS PÚBLICOS Y PRIVADOS SOBRE EL MEDIO AMBIENTE

En base a los principios de precaución y cautela del Derecho comunitario y de la prevalencia de la protección ambiental sobre la ordenación territorial, no debiera avanzarse en el desarrollo de este proyecto industrial.

Indica la Directiva 2011/92/ UE en el ANEXO III CRITERIOS DE SELECCIÓN CONTEMPLADOS EN EL APARTADO 3 DEL ARTÍCULO 4 1. CARACTERÍSTICAS DE LOS PROYECTOS

Las características de los proyectos deberán considerarse, en particular, desde el punto de vista de: a) el tamaño del proyecto; b) la acumulación con otros proyectos; c) la utilización de recursos naturales; d) la generación de residuos; e) contaminación y otros inconvenientes; f) el riesgo de accidentes, considerando en particular las sustancias y las tecnologías utilizadas. 2. UBICACIÓN DE LOS PROYECTOS La sensibilidad medioambiental de las áreas geográficas que puedan verse afectadas por los proyectos deberá considerarse teniendo en cuenta, en particular: a) el uso existente del suelo; b) la relativa abundancia, calidad y capacidad regenerativa de los recursos naturales del área; c) la capacidad de carga del medio natural, con especial atención a las áreas siguientes: i) humedales, ii) zonas costeras, iii) áreas de montaña y de bosque, iv) reservas naturales y parques, v) áreas clasificadas o protegidas por la legislación de los Estados miembros; áreas de protección especial designadas por los Estados miembros en aplicación de las Directiva 2009/147/CE del Parlamento Europeo y del Consejo, de 30 de noviembre de 2009, relativa a la conservación de las aves silvestres (1) y la Directiva 92/43/CEE del Consejo, de 21 de mayo de 1992, relativa a la conservación de los hábitats naturales y de la fauna y flora silvestres (2), vi) áreas en las que se han rebasado ya los objetivos de calidad medioambiental establecidos en la legislación de la Unión, vii) áreas de gran densidad demográfica, viii) paisajes con significación histórica, cultural y/o arqueológica

En el presente caso no se puede obviar la sensibilidad del espacio geográfico en el que se prevé el desarrollo del proyecto industrial.

En virtud de lo anterior, SOLICITAMOS el rechazo del proyecto por los argumentos indicados.

Na zona hai vexetación autóctona preto da estrada, e nas proximidades do Rio Neira. O rio esta próximo a estrada, nese tramo de catro quilómetros da estrada LU-710. As cortas se están realizado pegadas o Río Neira nalgún tramo destes catro quilómetros, se trataría de árbores frondosas. No caso de realizarse talas no lugar deben contar con permisos, é cumprir cos mesmos, no caso de ser arbores frondosas, da Xunta de Galicia das distintas consellerías competentes (medio rural, medio ambiente, infraestruturas etc.), se fora nas proximidades do Rio Neira, tamén Confederación Hidrográfica Miño-Sil.

Hai que recordar que é una zona que conta con un paisaxe fermoso, e o que dispón o Decreto 96/2020, de 29 de maio, polo que se aprobou o Regulamento da Lei 7/2008, de 7 de xullo, de protección del paisaxe de Galicia, que obriga a conservacións destes medios naturais. Polo que a AXÍ debe acatar esas normas.

Solicitamos que se inspeccione ese tramo da estrada entre os PK 0 ata PK 5, da LU-710, no caso de haber talas, que estás, conten con todos os permisos necesarios e cumpran coas condicións dos mesmos, das administracións competentes sobre todo se se trata de Frondosas, ou se están nas proximidades do Rio Neira. Se arranxe o firme da estrada, conservando o maior número de arbores próximas, sobre todo as centenarias e se poña en valor ese lugar para o futuro do Concello de Baralla. Asi mesmo si houbera algunha irregularidade se actúe en consecuencia.

Tamén en base o principio de colaboración entre administracións se avise polas cortas a outras administración que tiveran competencia en materia de Medio Ambiente.

Dende Ecoloxistras en Acción Galiza “Atlántica e Verde” apoiamos a concentración que terá lugar mañá na Coruña na Praza de María Pita ás 12:00 h., convocada por Pacma e apoiada Pola Plataforma Nac.

Consideramos que a  Xunta non o está a facer nada ben nesta cuestión e que as súas políticas foron un fracaso.

Desde MacroRenovablesNo denunciamos la forma en la que se lleva a cabo la consulta, porque defrauda el propio proceso participativo de la ciudadanía y nace desde el incumplimiento de la norma por parte del propio Ministerio.

La Constitución Española en su artículo 9.2 manda a los “poderes públicos remover los obstáculos para que los derechos sean reales y efectivos y a facilitar la participación de todos los ciudadanos en la vida política, económica, cultural y social.”

El Ministerio, en la consulta pública sobre la actualización del PNIEC 2023-2030, hace precisamente lo contrario: lo expone al público en periodo de vacaciones; meses de julio y agosto. Además, las sugerencias que se presenten han de hacerse en un documento Excel, encasilladas en una serie de medidas ya prefijadas por la propia Administración.

En la defensa de los espacios protegidos, necesitamos que la Administración ponga al alcance del ciudadano la información de los macro- proyectos de renovables construidos, aprobados o en trámite. Esto no lo hace el Ministerio ni las Comunidades Autónomas, siendo éste un objetivo de coordinación y cooperación con las Entidades Locales, recogido en la Declaración Ambiental Estratégica del PNIEC en vigor ( BOE nº 9 de 11 de enero de 2021 – Página 2.681)

Las Entidades Locales ni conocen ni participan y tanto la ciudadanía como las Plataformas y Asociaciones de nuestro entorno rural, en nuestra lucha permanente, no se les toma en consideración ninguna de nuestras peticiones o alegaciones; que en la mayoría de las veces la Administración ni siquiera se dignan en contestar.

En relación al documento: La Declaración Ambiental Estratégica del PNIEC vigente está repleta de obligaciones para los proyectos de renovables que no se cumplen; por ejemplo:

• Se deberá primar su ubicación en terrenos antropizados.
• Se situarán fuera de los espacios protegidos.
• Se evitará el cambio de uso del suelo agrícola, que suponga un impacto económico negativo para la población.

También el Borrador de PNIEC expuesto al público menciona multitud de objetivos y principios que no se cumplen.

Son objetivos del PNIEC:

• La mejora de la salud de las personas y el medio ambiente.
• La Lucha contra el reto demográfico y la generación de beneficios para zonas rurales .

Desde el medio rural vivimos justamente lo contrario de esto.

Se trata de afirmaciones realizadas desde el desconocimiento del mundo rural, pues con la instalación de maga-plantas de renovables, el medio rural pierde progresivamente su medio de vida, lo que provoca desempleo y despoblación, al tiempo que compromete la soberanía alimentaria.

La participación debe comenzar porque el propio Ministerio cumpla con la normativa vigente, sobre dos aspectos fundamentales para las comunidades locales: La planificación y la participación ciudadana.

Sobre la planificación: Si no se planifica, el promotor puede hacer lo que quiera y donde quiera, nada le obliga, ni le prohíbe, sin importar la protección del suelo o la biodiversidad afectada. Esta es la realidad que padecemos en el mundo rural.

La planificación es obligada en la normativa estatal y europea.

En España está establecido en el art. 21 de la ley 7/2021, de 20 de mayo, de cambio climático y transición energética.

En Europa también lo recoge el reciente reglamento (UE) 2022/2577 del Consejo de 22 de diciembre de 2022, por el que se establece un marco para acelerar el despliegue de energías renovables.

Para colmo, en la actualidad nos encontramos que, sin ninguna planificación, los proyectos de renovables de mayor tamaño ya no están sujetos a evaluación ambiental alguna, según el Real Decreto-ley 20/2022 de 27 de diciembre.

Lo que aún resulta más escandaloso es que a los agricultores se les aplica la Expropiación Forzosa de sus terrenos, con una ley pre-constitucional. Un proceso seriamente comprometido desde el punto de visto jurídico, si la expropiación no tiene su base en una planificación previa que la justifique.

Hoy se está expropiando a los agricultores su medio de vida, para entregarle sus tierras al negocio de otro particular; en muchos casos especulador.

La Participación Ciudadana, por otra parte, es un derecho recogido de forma sistemática en la normativa vigente, tanto en la normativa europea: El Convenio de Aarhus, ratificado por España, como en la normativa estatal: en La Ley 27/2006, de 18 de julio, que incorpora a nuestro ordenamiento jurídico los derechos reconocidos en el Convenio de Aarhus.

Los municipios no conocen los proyectos, ni la ciudadanía participa en su tramitación. A las Plataformas y Asociaciones de nuestro entorno rural, no se les toma en consideración ninguna de sus peticiones o alegaciones que hacemos, que en la mayoría de las veces la Administración ni siquiera se dignan en contestar.

Pues todas las Plataformas y Asociaciones defienden, cada una en su territorio, el suelo que está protegido y su biodiversidad.

Para MRN el actual despliegue de megaplantas de renovables está siendo muy contestado porque se está llevando a cabo sin ninguna planificación previa y sin la participación de los municipios ni de las personas que viven y trabajan en el campo y sin respetar los espacios protegidos.

MacroRenovablesNo

Twitter: @MacroRenovables

www.macrorenovablesno.org

Alega á corta de 1.172 carballos, 421 bidueiros e 513 salgueiros. Todos somos perxudicados. È traballo de todos, ANIMÁMOSVOS a presentar alegacións con data límite o 24 de setembro de 2023. Aquí podedes acceder a alegacións que xa están preparadas, ou que podedes utilizar como base para elaborar unhas propias.

Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza “Atlántica e Verde”
denuncian o intento de tala de máis de 2.000 árbores dun alto valor
ecolóxico e animan a presentar alegacións.
En concreto estamos a falar de 1172 carballos, 421 bidueiros e 513 salgueiros,
no Rego de Reboredo e Rego de Terra Rubia, a ambos marxes da ribeira, en
Distriz, na parroquia de Monforte de Lemos.
Co fin de evitar a desfeita, ambos colectivos presentaron alegacións tanto
ante a Confederación Hidrográfica como ante a Consellería de Medio
Ambiente.
As afeccións son tan considerables que sorprende que se poda tan sequera
expor algo tan desatinado, e doen os ollos solo con ollar o que publica o 24
de Agosto de 2023 o BOP de Lugo e que parece abrir a posibilidade dunha
tala masiva.
E doe o corazón ao comprender que a tala constituiría un dano irreparable
para o medio ambiente e o conxunto da cidadanía, e suporía un precedente
difícil de comprender polas xeracións futuras.
As afeccións serían múltiples e en cadea unhas con outras. A principal é que
afectaría aos chans e aos proceso erosivos, repercutindo na Rede Natura 2000.
A zona en cuestión sitúase nunha chaira suxeita a inundación, o que afectaría
gravemente aos humidais existentes, ao fluxo fluvial e á conectividade dos
ecosistemas. Por se fose pouco, a tala afectaría dun xeito severo a hábitats
prioritarios e de interese comunitario, como son as masas maduras de
carballeiras, a podería afectan asemade a auga potable da Cunca do Sil.
Ademais, afectarían severamente a especies catalogadas coma vulnerables
ou en perigo de extinción.
A tala vulneraría varias leis. A lei 5/2019 do 2 de agosto, o DECRETO
37/2014, do 27 de marzo, polo que se declaran zonas especiais de
conservación os lugares de importancia comunitaria de Galicia, así como
outras europeas, en especial a Directiva europea 92/43/CEE do 21 de maio
de 1992, relativa á conservación dos hábitats naturais e da fauna e flora
silvestres.
Pero máis que leis, o que vulnera é o sentido común na actual crise climática,
onde a única loita con resultados claros é o mantemento dos bosques e a
reforestación de territorios con especies autóctonas, capaces de resistir tanto os incendios coma os desaxustes do clima.
Por todo isto, Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza “Atlantica e Verde” invitan a toda a sociedade a que presente alegacións, porque tódolos membros da sociedade quedarían perxudicados, e non só os de hoxe senón tamén os de mañá.
Seguindo o indicado no anuncio do BOP de Lugo, o prazo remataría o 24 deste mes. Cada quen pode facelas como considere ou tamén pode utilizar un modelo accesible en word e pdf descargandoo da páxina de Peton do Lobo
Diremos NON a todo ECOCIDIO que se pretenda !!!

Agora, na madrugada do sábado 19 de agosto, en pleno mes de vacacións, procedeuse a dita tala.

O mesmo sábado intentase parar esta tala, pero é complicado dadas as datas nas que estamos e o día e a hora escollidos… No xulgado de garda presentouse unha denuncia e intentouse contactar coa Xunta, a deputación e o concello , e finalmente conseguiuse que os axentes ambientais acudan ao lugar, pero a Deputación denegou o acceso.

O luns seguinte regresaron a Policía Autonómica, pero a tala xa estaba feita.

Un posible delito contra a flora foi reclamado ante o Seprona e a Policía Nacional. Agardamos que – aínda que as árbores centenarias non volverán – as protestas teñan recepciòn polo órgano encargado de supervisar este tipo de actuacións e impoñer polo menos unhas multas non só en diñeiro senón en reposición como compensación por un acto que nunca debería ter acontecido…

Agradecemento a @oco_gal e a @monferodinon por “Derrubando Xigantes” e parabéns a Aquilino, Cristina, Vanesa, Isabel, Iñaki, Moira e Chus por contar de forma tan crara, certeira e sinxela a situación que 2 empresas do #LobbyEnerxético pretenden levar a cabo

Estas mesmas asociacións e colectivos solicitaramos xa con anterioridade a paralización inmediata do parque eólico Acibal, pola súa afectación ao humidal de Brañas do Amil e sobre a masa protexida de auga soterrada Caldas- O Salnés advertindo dunha “grave alteración hidrolóxica” do humidal e dos mananciais de auga potable polas obras para instalar os aeroxeradores.

Advertimos ademais do posible incumprimento das condicións da DIA do parque eólico Acibal. Durante a execución das obras e de construción do parque eólico e o control e seguimento arqueolóxico realizouse de maneira deficiente posto que varios elementos patrimoniais remataron danados.

Constan  na hemeroteca declaracións de Francisco Conde, vicepresidente da Xunta de Galicia e conselleiro de Economía e lndustria, nas que aseguraba que se paralizarían parcialmente as obras do parque eólico Acibal na zona onde apareceron  os últimos  petróglifos engadindo que se van “respectar  os achados arqueolóxicos, do  mesmo   modo  que  se  está  facendo  coa  totalidade dos  proxectos  xa aprobados”.

O informe do Consello da Cultura Galega, do que se acompaña unha copia íntegra, ofrece as seguintes

Conclusións:

– A primeira e principal conclusión da análise do proceso de tramitación e execución do parque eólico Acibal refírese á insuficiencia  tanto  do  recoñecemento dos elementos patrimoniais naturais e culturais, como tamén das medidas de protección destes e da paisaxe. Cómpre salientar que non foi posible revisar a información  relativa ao expediente do parque eólico, non facilitada pola DXP a pesares de serlle formalmente solicitada.

– A identificación  na avaliación ambiental da zona húmida das Brañas de Amil non seguiu  a súa inclusión  no Inventario  de zonas húmidas  de Galicia,  que   tería  que   realizarse  de  oficio.  De feito, a delimitación e protección destes humidais é  imprescindible para a salvagarda  do  patrimonio  natural  diante  deste  tipo  de afeccións, igual que é necesaria unha definición e aplicación moito máis esixente e con máis garantías das medidas de protección, que o que se levou a cabo neste parque eólico.

– Estes aspectos  son extensibles á caracterización  e salvagarda do patrimonio cultural. Cómpre a realización dunha prospección  arqueolóxica superficial de toda a área afectada polo proxecto de construción que se estea a avaliar, e do seu contorno inmediato. Esta prospección  ten  como  obxectivo  a identificación,  catalogación  e delimitación  dos   restos  arqueolóxicos   conservados,  para  proceder  á  súa   protección   e salvagarda.

– O Catálogo das paisaxes de Galicia propón a identificación dos elementos ou composicións que caracterizan cada ámbito dunha forma máis específica.  No caso do parque eólico Acibal esta tarefa non se realizou, nin no Catálogo, nin na avaliación ambiental do ano 2020, nin no planeamento urbanístico que é anterior  a este Catálogo. Así, non se identificou a unidade de paisaxe e non se avaliou o grao  de impacto  dentro da  área  de aproveitamento eólico sobre  os  valores  paisaxísticos, naturais ou ecolóxicos, culturais ou patrimoniais, e estéticos ou panorámicos considerados de maneira integrada.

– No parque eólico Acibal non se chegou a realizar unha  identificación  previa á execución  do mesmo  do patrimonio cultural,  nin do arqueolóxico,  nin do inmaterial, e cando  se fixo no transcurso das  obras, todo  indica  que  se xestionaron  os elementos como  bens illados  da paisaxe, do ambiente e do medio social.

– No proceso de información  pública non se valorizan as alegacións que responden a un coñecemento  directo  da  cidadanía  da  paisaxe  cultural, coñecemento  resultado  dunha herdanza  de séculos  de manexo  do territorio. 

– A mobilización social das comunidades locais na defensa do seu territorio e do seu patrimonio non ten o seu reflexo no lado da administración. De feito, non se lles recoñece o dereito a ser parte das decisións que afectan aos territorios nos que viven. E aínda máis, non existe transparencia na  toma  de  decisións  e  non  se  lles facilita  unha  información  directa,  completa, clara e accesible. 

– O estudo  deste caso pon en evidencia a necesidade urxente dunha  avaliación cualitativa das políticas públicas no ámbito  do desenvolvemento eólico. Mais tamén  da protección  da paisaxe, do patrimonio natural  e cultural  que analice  resultados  e impactos,  enfocando  os resultados  cara a un mellor  e máis integrado deseño  destas  políticas en Galicia.

– Na avaliación ambiental dos parques débese ter en conta o sinalado en Consello da Cultura Galega (2021) revisando os conceptos  e criterios de protección  do patrimonio natural, cultural e da paisaxe atendendo ás normas  vixentes,  establecendo a protección  que  lles corresponde.

– Cómpre  avaliar de  maneira  conxunta  todos  os  parques eólicos contiguos  que comparten infraestruturas comúns, e analizar os seus efectos acumulativos.

– Débese  contar  coas comunidades locais polo seu coñecemento do territorio,  sen  negarlles  o dereito  a ser  parte  das decisións  que  afectan  á súa  relación  co territorio que habitan.

                                                                                                                                           Galicia, 4 de agosto de 2023

Colectivos veciñais e diferentes asociacións (Ecoloxistas en Acción Galiza Atlantica e Verde, Petón do Lobo, Cova Crea e Amil SEN eólicos ) solicitaron o 12 de abril de 2023 un informe/ditame sobre o pronunciamento do Consello da Cultura Galega acerca da posible afectación ao patrimonio cultural, aos “achádegos arqueolóxicos do Monte Acibal, o humedal Brañas de Amil e Curro de Amil en relación á estación eólica Acibal, o proxecto eólico Anduriña, o proxecto eólico Zudreiro e a súa proximidade á Área arqueolóxica de Campo Lameiro e a importancia visual e paisaxística do Monte Acibal”.

Convocada pola coordenadora local ferrolá #VentoMareiro

Na bici, no teu vehículo de mobilidade persoal, camiñando…

Convidámosvos a sumarvos á bicicletada e andaina contra a #InvasiónEólica!

Sairemos este SÁBADO 15 ás 19h. dende a estación de servizo das Pías e remataremos no Peirao de Curuxeiras sobre as 20h, onde desfrutaremos do serán con intervencións poéticas e musicais.

#AsCidadesEoRuralXuntasContraOCapital

#OpoboGalegoUnidoContraAdepredaciónEnerxética

#FERROL

#XuntasSomosMáisFortes

#EnPéDeLoita por unha

#GalizaLibreDeMacroeólica

#ALEGRESeCOMBATIVAS

#OVentoSomosNós

A Pisada do Mouro ou “Pé do Mouro” xa fora previamente danado e desprazado da súa situación orixinal durante as obras de construción do polígono Eólico Acibal e atopábase balizado e sinalizado.

Os veciños, que seguen vixiantes ante os posibles danos ao patrimonio, detectaron hái dúas semanas a falta desta pedra, así como de outros dous elementos patrimoniais: un gravado dun cérvido e outra pedra con coviñas. Tras denuncialo ao Seprona este contactou con Patrimonio e coa empresa constructora, que recoñeceu que estos elementos foran movidos do monte, a unhas casetas de obra para “evitar o malestar dos veciños”.

Patrimonio non considera que o Pé do Mouro sexa un elemento etnográfico, e que para que así o fose, faría falla o estudo dun Historiador. Tamén admite que descoñecía que tivese grabados de manufactura humana, como demostran as fotogrametrías aportadas polos veciños e que, supostamente, tamén realizara o arqueólogo de obra.

Pregúntanse se é tamén a responsabilidade dos propios cidadáns contratar un historiador para facer valer todas as lendas sobre o Coto do Mouro, no que se atopaba esta Pisada do Mouro.

Esta é unha situación máis que se suma á patente falta de estudo e prospección da zona, e que sempre ten o mesmo desenlace: a perda de elementos patrimoniais.

Ademais, lembran que grazas aos seus descubrimentos e comunicacións ás autoridades patrimoniais, confirmouse neste monte a maior concentración de petroglifos de “Tetrasqueis” do mundo.

Unha formación lineal destes elementos nunca antes vista que parece ser a divisoria de varios territorios na época do Bronce.

Solicitan unha vez máis, unha prospección axeitada na zona, temendo que moitos destes símbolos xa fosen destruídos, e onde un grabado compatible con estes Tetrasqueis está a piques de ser dinamitado.

Con todo esto, os veciños denuncian unha vez máis a clara situación de indefensión do patrimonio en Acibal, onde se sigue a eliminar elementos patrimoniais e se pretende realizar construcións a escasos metros  de Bens de Interese Cultural.

O Pé do Mouro ou Pasada do Mouro, desplazado da súa posición orixinal e danado, pero cando aínda se atopaba no Coto do Mouro.

A Pisada do Mouro, metida nun contenedor de obra a varios kilómetros da súa posición orixinal, no Coto do Mouro.

Posible tetrasquel, no Coto do Mouro, con burato para dinamitalo xusto ao lado.

Diferentes elementos patrimoniais destruídos nas obras do monte Acibal

Ver a noticia completa

TeleVigo A DEBATE 15 12 2021 Eólicos

Hoy vamos a hablar de uno de los temas que más preocupa a la industria y a los ecologistas: la energía eólica. Y es que Galicia lleva varias décadas apostando por instalar parques eólicos en su territorio y, sin embargo, comienzan a levantarse voces en contra de este tipo de proyectos. De sus pros y sus contras hablaremos en el programa de hoy y para ello contaremos con:

– Manel Pazo, presidente de la Asociación Eólica de Galicia.

– Bruno Centelles, portavoz Rede Galega Stop Eólicos.

Compartimos o que din … 8 minutiños sin desperdicio !!!

Programa completo en: https://www.rtve.es Min 18

Neste programa reflexionamos sobre aquelas voces ilexítimas, consideradas inexpertas, pero que gardan o valor de ser propias e falar desde o vivido. Conversamos con Neri, da asociación Ecoloxistas en Acción Galiza Atlantica e Verde , sobre o espolio das macroeólicas.

Escoitar

1.Mediante escrito presentado no Rexistro Xeral de Augas de Galicia pola Asociación

Ecoloxistas en Acción Galiza con data 04/04/2023 , denúncianse posibles danos causados polo

fallo da balsa mineira ao leito do rego A Regueira.

2. Iniciouse o 20 de abril de 2023 un expediente sancionador con clave DH.D15.92692, polo que

se procede a dar traslado da súa denuncia para ser incorporada ó procedemento aberto con dito

expediente.

3. No relativo a solicitude de acceso aos diferentes documentos que realizan no seu escrito,

dirixiuse a súa petición ante os órganos competentes: Consellería de Medio Ambiente, Territorio

e Vivenda e á Vicepresidencia Primeira e Consellería de Economía, Industria e Innovación, para

que procedan a responderlle no que se refira a súa materia.

O 4 de abril no escrito a Augas de Galicia solicitamos no escrito de denuncia o seguinte:

1. Procédase a drenar as balsas mineiras e á correspondente eliminación destas, posto que se ubican na zona de policía do Rego da Regueira, afluente do Río Maruzo e do Rego innominado afluente do Río Gaiteiro.

2. Valórense as afeccións aos cauces protexidos, as respectivas veigas e ribeiras e por tanto, as afeccións á Rede Natura 2000. Procédase a execución da fianza ou aval da empresa titular en orde á reparación dos danos causados de ser o caso.

3. Procédase á incoación do correspondente procedemento sancionador pola falla de dilixencia debida en relación á seguridade das balsas e á súa inidónea localización, na zona de policía de cauces.

4. Acceso ao Plan de vixiancia ambiental das balsas mineiras da empresa Erimsa – Explotación de Rocas Industriales y Minerales S.A.

5. Acceso á autorización administrativa que permitiu a instalación das balsas mineiras indicadas na zona de policía dos cursos fluviais indicados.

6. Acceso ao informe ambiental/ declaración de impacto ambiental na que se basea a actividade mineira desarrollada na zona e aos condicionamentos ambientais desta actividade.

7. Procédase á paralización inmediata da actividade mineira desarrollada pola empresa promotora e ao precintado das balsas e á correspondente clausura e peche da explotación, posto que non se garante a non afección aos recursos hídricos, aos chans, ás paraxes ribeiregas, a chaira de inundación dos leitos e á Rede Natura 2000

2.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Colmo e Serra do Furco solápanse.

3.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Furco e Chao do Marco solápanse.

4.- As poligonais dos proxectos eólicos Chao do Marco e Monteiro tamén se solapan lixeiramente.

5.- As poligonais dos proxectos eólicos Serra do Punago e Navallos tamén se solapan.

6.- As poliongais dos proxectos eólicos Serra da Lagoa e Reboiro solápanse.

7.- O denominado “Complexo eólico dos Ancares” é un conxunto de 10 proxectos eólicos, tramitados pola Xunta de Galicia e ao que hai que engadir o proxecto eólico Levante, de tramitación estatal.

8.- O conxunto dos proxectos localízanse todos moi próximos entre sí e incluso presentan poligonais solapadas.

Na tramitación ambiental non se avaliaron adecuadamente os impactos acumulados do conxunto dos proxectos eólicos previstos, que son aqueles que ocorren con tanta frecuencia en tempo ou en forma tan densa no espazo, que non poden ser asimilados ou combinados con outros efectos ou outras actividades dunha maneira sinerxética

Os proxectos eólicos que conforman o denominado “Complexo eólico dos Ancares” entre os que están os proxectos eólicos Reboiro, Chan do Marco, Serra da Piñeira, Serra da Lagoa, Serra do Colmo, Serra do Furco, Restelo, Monteiro e Levente, localizaríanse nunha área xeográfica cun alto nivel de ocupación polos parques eólicos xa instalados e en tramitación e lindeira con outras ADE tamén con un alto nivel de ocupación de aeroxeradores. Por todo o sinalado despréndese un alto nivel de ocupación e saturación nun área restrinxida e incremento notable no afianzamento do efecto barreira/baleiro, nun entorno con especies sensibles e catalogadas. Do anterior determinase que se xerará un efecto sinérxico e acumulativo de impactos, principalmente de tipo baleiro e/ou barreira sobre a avifauna, incompatible coas necesidades destas poboacións. Polo tanto, á vista dos antecedentes, da análise da documentación e dos datos de campo considérase que o efecto sinérxico e acumulado sobre a avifauna e os quirópteros sería un impacto ambiental crítico. Por todo iso, conclúese que o proxecto presenta impactos acusados sobre o patrimonio natural e a biodiversidade e, por tanto, debera contar con informe ambiental desfavorable e non autorizarse.

As infraestruturas do proxecto eólico Alvite II afectan a hábitats naturais de interese comunitario ou prioritarios:  Uceiras secas europeas,  Breixeiras húmidas atlánticas de zonas mornas de Erica ciliaris e Erica tetralix,  Uceiras oromediterráneas con toxo,  Augas oligotróficas cun contido de minerais moi baixo das chairas areosas,  Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior . Constátase a presencia dun elevado número de anfibios e réptiles vencellados a estes espazos e que precisamente atópanse clasificados coa categoría de vulnerable.

Cómpre resaltar o carácter unitario dos parques eólicos previstos, no sentido de que todos os seus elementos e instalacións deben contemplarse desde unha perspectiva unitaria, desde os accesos e os propios aeroxeradores ata a liña de conexión dos parques no seu conxunto coa rede de distribución ou transporte de electricidade.

Xustificante

Agradecemento as distintas asociacións ecoloxistas que miraron por este tema, con mención a Peton do Lobo e Ecoloxistas en Accion Galiza Atlantica e Verde. O seu éxito beneficia a toda a sociedade.

Escoitar

A implantación do PE supoñería afección severa aos recursos hídricos con danos irreparables a hábitats prioritarios e de interés comunitario, aos que hai que engadir as afección previstas pola LAT de evacuación e os derivados do continxente de parques previstos

O proxecto afecta de forma severa e prevé prexuizos irreversibles e danos irreparables para os cauces, a vexetación de ribeira e a importantes masas de bosque autóctono galego, afectando este proxecto a 18 cauces.

A afección visual e paisaxística para a AEIP-08-10 Área arqueolóxica de Campo Lameiro, á AEIP-08-09 Castro de Penalba, á AEIP-08-23 San Xusto-Río Lérez, á a AEIP-07-33 Coto de Codeseda prevese irreversible.

Segundo a análise de visibilidade realizada no EIIP do EsIA, os aeroxeradores serán visibles dende distintos elementos de interese paisaxístico como son as AEIP, miradoiros e rutas de sendeirismo. Polo que segundo o EIT, a este respecto cabe destacar a alta incidencia visual que se producirá, dada a distancie existente e o potencial número de observadores, sobre a metade leste da AEIP-08-10 Área arqueolóxica de Campo Lameiro, dende onde serán visibles os cinco aeroxeradores do parque.

Tamén a rapa das bestas de Sabucedo é un evento que se celebra en Sabucedo (A Estrada) durante tres días, o primeiro sábado, domingo e luns de xullo. En 2007 foi declarada festa de interese turístico internacional.

Cómpre destacar que é a única festa tradicional de rapa dás bestas que conta con albergues propios para a acollida de visitantes, un museo da rapa dás bestas, de roteiros promocionais da rapa dás bestas, dunha paisaxe única vencellada a unha tradición secular…etc. O impacto das infraestruturas eólicas non é só para o gando salvaxe senón que tamén incide no aspecto turístico do albergue, o Museo da Rapa e a Casa das Vellas: un catalizador turístico para Sabucedo e a súa entorna.

A Rapa dás Bestas de Sabucedo cómpre analizala desde unha perspectiva de unidade paisaxística -cultural e etnográfica característica e integrada na entorna que rodea aos curros e o núcleo de Sabucedo, que debera entenderse con criterios de unicidade para evitar a súa descontextualización e que resulta incompatible con unha área xeográfica que se prevé con unha presión eólica excesiva. Non só se deberan ter en conta os impactos dos proxectos eólicos Campo da Rosas, senón tamén o proxecto eólico Porto Vidros, o proxecto eólico Cabanelas, o proxecto eólico Touriñán III-2, o proxecto eólico Touriñán…etc.

A implantación masiva de proxectos eólicos, tal e como se prevé arestora, afecta non só a unha festa de interés turístico internacional dunha tradición ancentral. A corta da matogueira, a eliminación de arborado, a transformación da paisaxe, as obras precisas para a instalación das infraestruturas eólicas elimina a capa fértil dos chans, eliminando por tanto, o hábitat propio do monte e das bestas. A afección prevese irreversible alomenos durante toda a vida útil das instalacións aínda que cómpre ter en conta que o chan é un recurso finito e non renovable.

Ademais non se avaliou a afección do ruído e o impacto da presencia dos aeroxeradores sobre o gando que verá modificadas as súas rutinas.

Xustificante de presentación

Imaxes: Rapa-Sabucedo-P-Eolico-TOURINAN-III-2 e P-eolico-TOURINAN-III-2-Afectacion-aos-cauces

Ninguén nin ningún poder público ou Administración ten dereito a emborronar a dimensión paisaxística dun territorio sen ter primeiro en conta o interese do conxunto da poboación local afectada. E o dereito á Paisaxe, protexido polo Convenio europeo da Paisaxe non pode ser determinado por un desenvolvemento económico que non ten en conta a aparencia dos territorios aos que afecta, senón que debe reflectir as verdadeiras aspiracións dos homes e mulleres que o habitan.

Neste caso debe considerarse a actividade eólica como un uso incompatible e prohibido en relación a capacidade de producción forestal e vocación tradicional dos terreos nos que se asientan as explotacións forestais e os prexuizos irreversibles para os humedais presentes e afectados polas infraestruturas do proxecto do parque eólico Vilartoxo e os parques eólicos asociados que afecta de forma significativa e irreversible á conectividade ecolóxica dos ecosistemas.

Xustificante presentación

Milvus milvus, en perigo de extinción, na área de afección do proxecto industrial eólico Vilartoxo

A elevada saturación de aeroxeradores na zona crea unha barreira crítica para as aves e a biodiversidade, fragmenta os hábitats e xera un importante Feísmo paisaxístico que debera terse en conta polo órgano substantivo. Esta barreira crítica de aeroxeradores obriga ás aves a realizar grandes cambios de roteiros, co consecuente gasto enerxético que iso supón. O aumento de densidade de aeroxeradores xerará un efecto sinérxico, principalmente de tipo baleiro e/ou barreira sobre a avifauna, incompatible coas necesidades destas poboacións. Por outra banda a paisaxe preséntase fragmentada con un elevado grao de aeroxeradores susceptibles de producir feísmo paisaxístico.

Non deberan instalarse máis infraestruturas deste tipo nun área xeográfica que se caracteriza precisamente pola elevada concentración e densidade de aeroxeradores e liñas eléctricas.

Ademais, as infraestruturas do proxecto industrial eólico afectan a hábitats prioritarios e de interés comunitario, producindo afeccións severas e irreversibles para estes.

Adxúntouse tamén o correspondente informe técnico.

Xustificante

06-06 2013 Preséntase por Rexistro RECURSO DE ALZADA ao abeiro dos artigos 121 e 122 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas e no artigo 62.2.i) da Lei 40/2015, do 1 de outubro, de Réxime Xurídico do Sector Público, contra a RESOLUCIÓN do 30 de marzo de 2023, da Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais, pola que se outorga autorización administrativa previa e autorización administrativa de construción ás instalacións relativas ao proxecto do parque eólico Monte Peón, sito no concello da Lama (Pontevedra) e promovido por Naturgy Renovables, S.L.U. (expediente IN408A 2018/004), DOG Núm. 108, de 8 de xuño de 2023, que non pon fin á vía administrativa,preséntase ante o vicepresidente primeiro e conselleiro de Economía, Industria e Innovación da Xunta de Galicia dentro do prazo legalmente establecido ,adxuntando tamén o informe técnico correspondente.

Perda da funcionalidade paisaxística da Rede de Miradores e xeración de Feísmo paisaxístico. Xustificante de presentación na seguinte ligazón..

Este importante descubrimento pon en total evidencia a falta de acción por parte das autoridades responsables na preservación do noso patrimonio. O panel de petróglifos foi atopado xusto ao lado dun dos bens comunicados hai dous meses tanto á Consellería de Patrimonio como á de Industria, rodeado de pedras esnaquizadas que xa foron utilizadas como recheo.

Para agravar a situación, os petróglifos xa foron gravemente danado polas máquinas utilizadas pola empresa Norvento durante as obras. As pasadas das pás e a maquinaria pesada causaron danos irreparables nesta valiosa manifestación artística e histórica.

A pesar das declaracións emitidas pola Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Recursos Naturais a mediados de abril, nas que aseguraban que “se estaban realizando estudos a fondo en coordinación coa Dirección Xeral de Patrimonio Cultural para protexer os novos elementos arqueolóxicos”, o descubrimento deste panel completo xunto ao petróglifo xa vallado demostra claramente que esas accións non se levaron a cabo.

Os veciños e veciñas da zona veñen denunciando reiteradamente a falta de prospección e protección do patrimonio, e consideran que este novo achádego, a escasos 5 metros dun petróglifo xa protexido, confirma as súas preocupacións e críticas.

Diante desta situación, Amil Sen Eólicos informou formalmente ao Concello, á Consellería de Patrimonio e á de Industria sobre estes novos datos, que serán incorporados á denuncia xa interposta na Fiscalía. A plataforma esixe a paralización urxente das obras para evitar a continuación da destrución e espolio de elementos patrimoniais que vén ocorrendo desde hai meses.

Dende Amil Sen Eólicos continuaremos loitando incansablemente pola protección do Monte Acibal e do noso patrimonio cultural. Instamos á cidadanía a sumarse á nosa causa e esixir unha acción inmediata para preservar a nosa historia e identidade.

Para obter máis información e poñerse en contacto con Amil Sen Eólicos, poden facelo en contacto@amilseneolicos.org

Ligazón ao xustificante da presentación.

A imaxe que acompaña esta publicación é o Barrio do Concello de Baralla ,  afectado se se chegase a levar a cabo o P Eol Serra da Lagoa

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante de presentación

Xustificante de presentación na seguinte ligazón.

Imaxe: Brañas de Xestoso , que sufrirían unha afección severa

Ligazón ao xustificante de presentación.

Imaxe: Detalle da vexetación da área de instalación do aeroxerador F3 con afección severa e directa a breixeiras oromediterráneas endémicas con aliaga , hábitats de interés comunitario.

Solicítase acceso a autorización de Augas de Galicia que autoriza á empresa titular das balsas para a súa localización na zona de policía do cauce da Regueira e do cauce innominado, afluente directo do Río Gaiteiro.

Remata a denuncia solicitando a paralización inmediata da actividade e precintado das blasas.

Ligazón ao xustificante de presentación

O descubrimento casual do primeiro petróglifo o pasado 19 de marzo por parte dos veciños e veciñas durante unha andaina revelou a insuficiencia da avaliación do impacto do proxecto eólico sobre o patrimonio cultural existente na área. Dende entón, Amil sen eólicos ven de atopar máis de 40 posibles elementos patrimoniais na zona de obras, que puxo en coñecemento das autoridades competentes, como o Servizo de Protección da Natureza (Seprona) e distintos departamentos da Xunta de Galicia.

A pesar de múltiples solicitudes por parte de Amil Sen Eólicos, así como doutras organizacións e cidadáns preocupados, non se obtivo resposta por parte da Consellería de Patrimonio e outras consellerías competentes. Ante a falta de acción e supervisión por parte das autoridades responsables, solicitouse un ditame á Real Academia Galega de Belas Artes (RAGBA), o cal concluíu que o monte Acibal non é un lugar axeitado para a instalación do polígono eólico debido á súa riqueza arqueolóxica, a máis ca posible aparición de máis elemen tos, a existencia de brañas e turbeiras, así como a celebración da tradicional festa da Baixa das Bestas, que se vería afectada pola construción do proxecto.

Os veciños tamén contan cun informe elaborado por Xulio Carballo, Arqueólogo de Patrimonio da Xunta xa retirado, no que, ao igual que a RAGBA, sinalan a condición de xacemento da zona e o interés de conservala. A construcción do polígono deixaría un xacemento arqueolóxico rodeado de instalacións industriais de 200m de altura.

Ante esta situación, Amil Sen Eólicos decidiu presentar formalmente a denuncia ante a Fiscalía de Medio Ambiente de Pontevedra co obxectivo de garantir a protección efectiva do patrimonio cultural e natural do monte Acibal.

Reiteramos á  Xunta, ao Concello de Moraña e a Norvento que debe priorizarse o interés xeral e polo tanto deben parar a obra do Polígono Acibal xá.

No marco das celebracións do Día das Letras Galegas, os veciños e veciñas da localidade de Amil emprenden unha acción simbólica para poñer en valor o seu patrimonio cultural e a súa historia. Aproveitando a ocasión, elaboraron e colocaron carteis no Monte Acibal, onde a empresa Norvento está a desenvolver o Proxecto Eólico Acibal, co obxectivo de preservar a toponimia, lendas e lugares significativos para a comunidade.

Os carteis instalados no Monte Acibal, que foron meticulosamente elaborados polos veciños e veciñas de Amil, representan lugares que non estaban rexistrados por escrito, pero que se transmitiron de xeración en xeración a través de lendas e recordos falados. O Monte Acibal, ademais de ser un espazo de gran importancia histórica para a comunidade de Amil, foi testemuña de actividades cotiás como o pastoreo de bestas e vacas pola mañá, a súa recollida pola noite e a subida dos veciños co carro no mes de agosto para facer acopio de toxo, que posteriormente serviría para a cama dos animais e como esterco.

Este acto de defensa do patrimonio cultural por parte dos veciños e veciñas de Amil busca resaltar a importancia de preservar as tradicións e o coñecemento ancestral que se transmiten de xeración en xeración. Ao colocar os carteis no Monte Acibal, desexan facer visible a riqueza cultural e histórica que conforma o tecido social da comunidade.

Esta acción simbólica representa un chamado á reflexión sobre a necesidade de protexer e valorar a toponimia, lendas e lugares que conforman a identidade cultural de Galicia. Ao poñer en evidencia a importancia do noso patrimonio, os veciños e veciñas de Amil esperan sensibilizar tanto ás autoridades como á sociedade en xeral sobre a necesidade de protexer e preservar a riqueza cultural que define a nosa terra.

A comunidade de Amil convida a todos os interesados a visitar o Monte Acibal para descubrir os lugares, lendas e a historia que se agochan alí, reforzando así o vínculo coa súa identidade cultural.

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante de presentación.

A imaxe que acompaña esta publicación mostra parte do Humedal das Brañas da Serra, que se encadra nas parroquias de San Pedro de Xallas de Castriz (Santa Comba) e San Miguel de Couso (Coristanco), que constitúen un dos brezais atlánticos húmidos mais grandes de Galicia, actualmente en perigo de desaparición polo abuso do sector forestal.

O proxecto afecta aos concellos de Xermade, Vilalba e Guitiriz (Lugo) xunto con As Pontes de García Rodríguez, San Sadurniño, Moeche e As Somozas (A Coruña).

Adxuntamos xustificante da presentación que se pode descargar na seguinte ligazón.

Tras recibir la denuncia de que se estaban cortando ramas donde había nidos de pájaros, varios agentes de Medio Ambiente se personaron, revisaron y vieron que así era y procedieon a paralizar la corta pero tememos que esa paralización pudiese levantarse en pocos días y los daños al patrimonio natural de la ciudad si eso sucediese podrían ser irreversibles.

El escrito termina con la siguiente solicitud:
1) Traslade los hechos señalados, con la documentación adjunta, al servicio competente de la UNESCO, para que tome constancia de los mismos.
2) Otorgue amparo a esta parte y a los cientos de ciudadanos que rechazan la actuación de tala indiscriminada e injustificada de árboles singulares que quieren realizar la Diputación Provincial de Lugo y el Concello de Lugo.
3) Se plantee ante el servicio competente de la UNESCO que se pronuncie sobre los hechos descritos, y sobre su compatibilidad con el respeto al patrimonio cultural y natural.
4) Se solicite por la UNESCO al Concello de Lugo y a la Diputación Provincial de Lugo la paralización de las actuaciones, y la realización de las medidas oportunas con el fin de preservar el arbolado singular descrito, algo que es perfectamente compatible con la ejecución del proyecto de aparcamiento.
5) Se adopte cualquier medida complementaria a las anteriores que la UNESCO estime oportuno con la finalidad de corregir esta situación, y prevenir otros impactos semejantes de actuaciones promovidas por las administraciones.

Incorporamos no documento que se pode descargar a alegación presentada.

Conclúe a mesma co seguinte:

Evítese a tala de árbores na cidade de Lugo, xa que con iso non só conséguese construír cidades máis grises, tamén fomenta un problema ambiental e de saúde pública. Os espazos verdes brindan múltiples servizos e son unha aposta importante para a habitabilidade das cidades, principalmente en escenarios de crecemento da poboación humana e cambio climático. As árbores de gran porte aportan vida á cidade e importantes servizos ecosistémicos que deber ser obxecto de respecto e protección ao abeiro do artigo 45 da Constitución española.

Ligazón ao xustificante de presentación.

Ligazón ao xustificante de presentación

Ligazón ao xustificante da presentación

Comezaremos ás 19:30 cunha charla informativa sobre O “BOOM” DA EÓLICA NA PROVINCIA DE LUGO con ponencias a cargo da Asociación Ambiental Petón do Lobo e do Instituto de Estudos Miñoráns.

Por parte da Asociación Petón do Lobo intervirá a avogada Ana Varela, e por parte do Instituto de Estudos Miñoráns o mestre Bruno Centelles.

Dúas persoas valentes que defenden un día sí e outro tamén o patrimonio natural, o dereito á paisaxe, a conservación dos acuíferos, á protección a biodiversidade,.. en definitiva: a intentar evitar danos irreversibles que afectarán toda a sociedade e tamén as seguintes xeneracións.

Unha palestra que, sin dúbida, axudar á a que se entenda cal é a situación actual, e qué podemos facer ante eso a cidadanía.

Na Asoc EA Gza consideramos todo un luxo ter a oportunidade de presentar a dúas persoas de máximo nivel .

A presentación e moderación da poñecia estará a cargo Nery Díaz, activista e presidenta da asciación.

E posteriormente as 21:30 celebrarase unha cea solidaria contra os macroeólicos, na que os beneficios da mesma se destinarán a organización da manifestacion do día 21 de Maio.

Luego repasamos la lucha contra A RONDA ESTE, con Lucia Anido; pero antes escuchamos un tema inolvidable de la banda A Tropa do Carallo.

Seguimos este especial con la voz de Camino Casabella que nos habla como portavoz de la lucha por evitar OUTRO GARAÑON .

Y como no podía ser de otra manera compartimos ese tema de lucha y homenaje a las mujeres galegas de la mano de SES y su versión de MULLER.

El cierre de esta horita de Nosotras las Personas lo pone Nery conocida activista ecologista de la ciudad que denuncia la pretensión de la llamada urbanización SAAMASAS, pegadito al rio Miño.

Esperamos que disfruten de esta hora con Nosotras…Nos vemos en las kalles!!

Escuchar y compartir programa:http://audio.urcm.net/Nosotras-las-Personas-Especial-Lugo

Modelo alegación en word Modelo alegación en pdf

O prazo para presentalas remata o martes 18 de abril

Segundo Ecoloxistas en Acción Galiza, a protección do litoral que se aplicou cos fallidos proxectos eólicos de Soesto e Monte Chan, no municipio costeiro de Laxe, debera estenderse aos municipios costeiros de Carballo e A Laracha e aos proxectos Monteagudo e Monte Neme, para non afectar ás aves e á Rede Natura

A asociación ecoloxista alega que o proxecto industrial eólico da mercantil Acciona produce unha especial incidencia visual e  paisaxística na Zona de Especial Conservación ZEC Costa da Morte, que a súa vez é Zona de Especial Protección para as Aves ZEPA, International Bird Area (IBA) e Espazo Mariño ZEPA.

Ademais, o proxecto está incluído dentro do ámbito de aplicación do Plan de recuperación da subespecie lusitánica da escribenta das canaveiras, catalogada en perigo de extinción, e afectará a varias especies incluídas no Catálogo Galego de Especies Ameazadas catalogadas como vulnerables e en perigo de extinción. De realizarse o proxecto, haberá unha afección irreversible para a herpetofauna e importantes comunidades de briófitas.

Dende un punto de vista urbanístico, parte das instalacións atópanse no ámbito de aplicación do Plan de ordenación do litoral de Galicia e inclúe un área de protección. De feito, na parte correspondente ao concello de Carballo, domina a clasificación de solo rústico de especial protección paisaxística establecida polo PXOM.

O proxecto vai en contra da prevalencia da protección ambiental sobre a ordenación territorial, afectando de forma severa e irreversible á necesaria coherencia da Rede Natura 2000, tendo en conta ademáis que se sitúa nunha contorna onde xa hai unha presión eólica excesiva. Hai que ter en conta que o proxecto eólico do Monte Neme, ubicado na zona costeira da Costa da Morte conta xa con Declaración de impacto ambiental favorable.

Por outra banda, a asociación Ecoloxistas Galiza considera que o impacto paisaxístico e visual é inasumible. As instalacións do proxecto industrial eliminan a funcionalidade paisaxística das AEIP (areas de especial interese paisaxístico) e afectan aos espazos próximos da Rede Natura 2000 e á rede de miradoiros con particular afección sobre a Lagoa de Baldaio.

A Declaración de impacto ambiental do proxecto eólico Monteagudo indica literalmente:

“O principal impacto paisaxístico deste proxecto será a incidencia visual producida polos aeroxeradores, que pola súa forma e altura, serán visibles desde unha ampla extensión de terreos e a longas distancias; esta incidencia perdurará durante todo o tempo en que estean instalados os aeroxeradores, e verase incrementada polo efecto sinérxico derivado da presenza doutros parques eólicos na contorna. Neste caso, entre as zonas afectadas pola incidencia visual cabe destacar a vila de Caión, o seu contorno e a praia de Baldaio, así como os numerosos miradoiros e demais núcleos de poboación próximos”.

De realizarse o proxecto, haberá unha moi grave perda da funcionalidade paisaxística en áreas de especial interese, e afectará de forma severa e irreversible á conectividade ecolóxica dos espazos naturais de alto valor ecolóxico, pola afección aos hábitats , os procesos erosivos e de perda de humus (capa fértil dos chans) que se xeran coas cimentacións eólicas e demais infraestruturas asociadas. Segundo a Zonificación ambiental establecida polo Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico parte da poligonal localízase sobre zonas non recomendadas para a implantación da enerxía eólica.

Por último, a asociación lembra que o impacto paisaxístico e a descontextualización do patrimonio cultural é inasumible. Apélase por tanto ao sentido común e prégase  que non se continúe inzando eólicos na liña do litoral da Costa da Morte.

Este feito súmase ao informe realizado por Petón do Lobo e Ecoloxistas en Acción Galiza, no que se resalta o perigo que supón a instalación dos aeroxeradores para as brañas de Amil, unha zona húmida de gran valor ecolóxico. Os veciños poideron comprobar na andaina de primeira man, a gran cantidade de regatos e de traídas de auga no na ladeira das Brañas de Amil, así como a deficiente instalación de medidas correctoras para a contaminación por lodos do humidal.

Os veciños informaron ao SEPRONA e Patrimonio, e falarán co Concello para que se tomen medidas e considérese este achado como un factor adicional na solicitude da paralización cautelar das obras.

A reunión dos veciños foi improvisada pero contou cunha importante participación, ao redor de medio centear de persoas, que mostraron o seu compromiso coa protección do medio ambiente e o patrimonio da zona. Esperan que as administracións e o concello escoiten as súas demandas e actúen en consecuencia para protexer os seus intereses.

Debido aos posibles efectos negativos sobre o humedal de Brañas do Amil no monte Acibal e sobre a Masa protexida de auga soterrada “Caldas -O Salnés”, as tres asoacións solicitan que se se proceda á delimitación do humedal seguindo criterios hidrolóxicos, edáficos, paleoecolóxicos, sedimentolóxicos e botánicos, e baseándose na identificación de hábitats característicos dos humedais de Galiza.

De non facelo e proceder a dar comezo ás obras, vaise producir una alteración importante da capa freática coa conseguinte alteración do ecosistema. Unha circunstancia que é cualificada de
inadmisible, máis cando isto vai supoñer tamén unha modificación da conectividade dos cursos de auga subterráneos e superficiais. Como consecuencia final, teríamos un maior fluxo de auga na superficie por falta de drenaxe e polo tanto unha maior chaira de inundación e unha maior erosión.

Polos datos do catastro, a delimitación das superficies inundables coinciden coas parcelas previstas para a instalación industrial, circunstancia pola que se solicita a adopción da medidas cautelares urxentes e a inmediata paralización das obras do proxecto industrial eólico Acibal pois os prexuizos serán severos e irreversibles para o humedal das Brañas de Amil, quedando afectado o ecosistema de tal xeito que o humedal perdería gran parte da súa biodiversidade. Entre as especies en perigo de extinción está a Macromia splendens, unha especie de libélula protexida pola directiva europea de Hábitats.

Conclúese, en consecuencia, a necesidade de requerir á Dirección Xeral de Planificación enerxética e recursos naturais da Xunta de Galicia, a Augas de Galicia, á Dirección Xeral de Patrimonio Natural da Xunta de Galicia e ao Concello de Moraña sobre a paralización cautelar indicada en base ao principio de precaución en materia ambiental.

• Máis de 50 colectivos galegos apoian e colaboran con este encontro reivindicativo dunha transición enerxética real en este momento.
• Durante as semanas previas realizaranse diversas actividades artísticas e deportivas enmarcadas dentro do programa oficial do certame.

No día de onte tivo lugar en Santiago de Compostela, a presentación oficial do Encontro Burla Verde e das actividades que nas vindeiras semanas se van a desenrolar como parte do programa oficial.

A presentación correu o cargo das asociacións: Rapa das Bestas de Sabucedo, SOS Suído Seixo, Colectivo do Vento, Asociación Veciñal e Sociocultural Ambiental Alarma na Terra de Montes e A de Rousmeri Caroi, no seu papel de organizadores e anfitrións nesta primeira edición do Encontro Burla Verde.

Nunha primeira parte trasladouse a motivación do certame, dando lectura ao seguinte:

“O que nos xunta é a vontade de coidar, conservar e defender a terra do afán ecocida das eléctricas e das mineiras. A responsabilidade como pobo de conservar a vida fronte a especulación mafiosa das multinacionais da devastación.

Queremos encontrarnos con todos os colectivos, asociacións, artistas e xente que se moveu e move pola defensa da terra, queremos que a Burla Verde festexe a irmandade do ben común que nos
vincula: a terra, o patrimonio material e inmaterial e a biodiversidade.

Dende a sociedade reivindicamos unha transición enerxética real baseada na redución do consumo, no decrecemento e na priorización da biodiversidade e a conservación do entorno. Unha transición na que se teña en conta a voz de quen habita os lugares.

O 1 de Febreiro do 2003 o pobo galego xuntábase nunha mobilización cultural a prol do movemento Nunca Máis. Nacía a Plataforma contra a Burla Negra como ferramenta de protesta dende o sector cultural.

Hoxe, ás portas do segundo cuarto do século 21, dende as montañas ao mar, o territorio galego e as súas habitantes, O 29 de Abril do 2023 xuntarémonos nun grande encontro nacional en Sabucedo (A Estrada) contra esta gran burla verde, contra a estafa da transición enerxética, contra a depredación dos nosos montes e ríos, pola defensa da terra e da vida. Unha xuntanza de convivio, loita e festexo á que estades todas convidadas”

Posteriormente fíxose público o calendario de actividades a desenrolar nas semanas previas.

Para cada unha de estas accións, se enviará a correspondente nota de prensa con máis detalles.

Posteriormente pasou a detallarse o programa festivo-formativo-reivindicativo coas diversas actividades do propio día do Encontro Burla Verde.

Entre as principais actividades destacan a medio día a misa de romaxe para dar a benvida aos asistentes antes de proceder a sesión vermú e o xantar de confraternidade no que se disporá de carpa con polbo e tamén de food trucks .

Xa pola tarde terán lugar diversas mesas redondas onde abarcar desde diversas perspectivas a actual situación de asoballamento das eólicas tanto no mar coma na montaña e as mineiras.
En paralelo celebraranse espectáculos varios o longo da tarde para todas as ideades. Exposicións
fotográficas, concertos, teatro, conta contos,…

E o prato forte terá lugar as 21h co Curro-Cabaré que se celebrará no curro de Sabucedo con xente do mundo da cultura.

Durante toda a xornada, as asociacións e colectivos participantes disporán de espazos propios (pendellos) para expoñer as súas loitas e proxectos.

Iván Sanmartín da Asociación Rapa das Bestas sinaou que para o pobo de Sabucedo é un orgullo ser anfitrión desta primeira edición do encontro. Tamén avanzou que se disporá dunha zona de acampada.

Son numerosos os artistas confirmados nos diferentes concertos e que en vindeiras datas se irán facendo públicos, como adianto dende a organización confirmou a presenza de: Mounqup, O Rabelo, Sonoro Maxin, Garcia Mc, Toma de Terra, O Leo de Matamá, Maria Lado e Lucia Aldao, Guadi Galego, Xoan Curiel, Uxía Senlle, Xurxo Souto, Jasper, Isabel Risco, NOGA, Aloumiños do Bosque, Peter Punk e Anxo Moure.

Entre os colectivos que apoian e colaboran atópanse: Arente do Chan, Mina Touro O Pino Non, Adega Vigo, Ecoloxistas en Acción, Comuneiros do Cha Ferrol, Fundación Monteescola, Eólicos no Morrazo NON, Liceo Mutante, Asociación Socioeducativa Aloumiños no Bosque…

A listaxe completa subirase as RRSS do evento e tamén se irá incorporando toda a información de actividades previas e do propio encontro.

As RRSS son: https://www.facebook.com/EncontroBurlaVerde en facebook e
https://www.instagram.com/burlaverde/ en isntagram.

ORGANIZACIÓN ENCONTRO BURLA VERDE.
encontroburlaverde@gmail.com

Esta construción implicaría uns danos irreparables a nivel ambiental que dende a responsabilidade, o sentido común e o interese xeral deben evitarse. As administracións non deben promover o gasto de fondos públicos no prexuízo do medio ambiente e da mesma sociedade lucense que desfruta destos paraxes diariamente. En todo caso, calquera tipo de actuación que que se quixese levar a cabo debería ir no senso contrario: a renaturalización. Non podemos gastar fondos públicos para fomentar a circulación de coches e moito menos para sacrificar carballeiras, danar á biodiversidade, consumir materiais extractivos e aumentar a contaminación lumínica, acústica ou da calidade do aire.

A Xunta de Galicia basease en proxectos e estudos ambientais de hai vinte anos e polo tanto desfasados. Por iso, lembrámoslle que estamos no 2023 e a sociedade e as súas demandas mudaron así como as perspectivas de crecemento da cidade, estragar o medio ambiente para adiantar un minuto nunha viaxe que xa ten vías alternativas é un despropósito. Esta obra aos únicos intereses que parece atender son aos das construtoras.

Os 20 millóns de euros de orzamento que están plantexados, aos  que haberá que engadir os do seu mantemento, poden destinarse a outros moitos fins que si son unha prioridade e supoñen beneficio ao conxunto da sociedade, como tomar medidas para fomentar o transporte público e a redución do tráfico rodado.

Dicimos un rotundo no porque perderíanse carballeiras centenarias, os seus beneficios ecosistémicos, peches tradicionais, camiños como o das Leiteiras -que debese estar protexido polo seu valor etnográfico– e se infrinxiría un dano irreversible aos ecosistemas e ás especies ameazadas que os habitan.

Afectaranse tamén outros camiños como a vía Künig ou a vía romana XIX, sorprendentemente, nunha cidade que presume de ter varios patrimonios de Humanidade. Que dirá o ICOMOS de como se protexe o patrimonio cultural por parte da administración que debera defendela?. Non dubidamos que de seguir para adiante este tipo de proxectos, innecesarios e disparatados, Galicia e os seus dirixentes, como responsables últimos, non sairán ben parados.

O lugar está ademáis, dentro do perímetro dunha zona de protección de augas mineiro medicinais segundo recolle o visor do SIAMS da Confederación Hidrográfica Miño-Sil, pois toda a zona do rego de Samai e do rio da Chanca -ou rio Rato- está protexida, polo que esta infraestrutura pode prexudicala aínda máis. Dirixirémonos ao organismo competente para que actúe, xa que este tipo de augas ten protección recoñecida.

En definitiva a sociedade luguesa, debe ser consciente de que este proxecto supón unha obra totalmente innecesaria que nin sequera vai xerar un adianto considerable nos viaxes e que xerará danos irreversibles para os ecosistemas e os seus habitantes. Dende Ecoloxistas en Acción Galiza, pedimos á Xunta que atenda ao interese xeral, protexa o patrimonio natural e cultural e desista deste proxecto na súa totalidade. O grupo local de Ecoloxistas Lugo poñerá todos os medios ao seu alcance para que así sexa.

O acto, presentado pola xornalista Alba Barbadillo e a celebrar no espazo da librería “A Tobeira de Oza” da Coruña (rúa Merced 24) o xoves 2 de marzo ás 18:30 horas, contará coa presenza de Zenón Gallegos e Luis Antonio Díaz, pescadores artesanais e dirixentes das asociacións de pescadores de Chancay e Aucallama, xunto ao sociólogo peruano Alejandro Chirinos -director de CooperAcción- e Aranza González, da plataforma veciñal galega “Aire limpo nas Mariñas Mandeo”. 

O seu obxectivo será reivindicar xustiza e reparación para as máis de 50.000 persoas afectadas pola vertedura de petróleo acontecida na costa do país sudamericano en xaneiro de 2021, así como esixir a restitución ambiental dos ecosistemas danados polo vertedura, que finalmente afectou a unha superficie de 11.060 hectáreas.

A vertedura, de 10.396 barriles de petróleo, causou non só un verdadeiro desastre ecolóxico senón que tivo un grande impacto a nivel socioeconómico en actividades como a pesca, o comercio e o turismo. Doutra banda, afectou gravemente á biodiversidade, nalgúns casos a especies en perigo de extinción como a nutria mariña ou o pingüín de Humbold, ademáis de a 48 praias e dúas áreas naturais protexidas.

“Este desastre ambiental supuxo unha dura proba para a capacidade de resposta do Estado peruano a todos os niveis, e as comunidades e familias deben ser compensadas de maneira xusta, polo que repsol debe facerse cargo dos danos causados e asumir a súa responsabilidade” -declarou Nery Díaz, presidenta da Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza-.

A xira, iniciada o 14 de febreiro, rematará o próximo 3 de marzo logo de percorrer as cidades españolas de Barcelona, Valencia, Alicante, Madrid, Bilbao e A Coruña.

Cando? xoves 2 de marzo.

Onde? librería A tobeira de Oza (rúa da Merced nº14, A Coruña).

Ecoloxistas en Acción considera que tendo en conta os datos aportados no documento débese anular a autorización de vertedura concedida no expediente Clave DH.V15.54967 polos prexuizos que esta actuación pode causar ao val fluvial afectado, á conectividade ecolóxica, á Rede Natura 2000 e á necesaria coherencia desta, solicitando a suspensión inmediata da eficacia da Resolución de autorización de vertedura á cunca da ría de Muros e Noia.

Cómpre recordar que autorización de vertedura autorizada pola Xunta realízase sen ter en conta a existencia de catro balsas mineiras e varias entulleiras sen restaurar. Dúas delas atópanse na zona de policía do Rego de Rabaceiras, en pleno val fluvial e a máis perigosa -pola altura do dique mineiro, o material acumulado e o seu importante grao de deterioro- ubícase no leito do propio río onde se prevé derivar as verteduras.

Para Verónica Crecente, da Área de Minería da Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza “resulta canto menos controvertido que se minimice o contexto hidrolóxico no que se concede a autorización de vertedura” pois antes de chegar a esta posibilidade “deberase acometer e facer cumprir o plan de restauración mineira, proceder á drenaxe das balsas e eliminalas completamente deste val dada a previsión dun impacto crítico e severo sobre a rede fluvial que se estende ao LIC Esteiro do Tambre na ría de Muros e Noia. Ademáis é necesario ter en conta que a área afectada atópase nunha zona protexida de auga potable e sobre masas de auga soterradas que se solapan coa Rede Natura 2000”.

ECOLOXISTAS EN ACCIÓN GALIZA CHAMA A MANIFESTARSE EN DEFENSA DA RÍA O PRÓXIMO SÁBADO 4 DE MARZO EN NOIA

Baixo o lema “Defende a ría. Defende a vida” Ecoloxistas en Acción Galiza chama a mobilización cidadá xunto a outros moitos colectivos sociais na defensa do estilo de vida e das actividades tradicionais vinculadas ao mundo do mar do que na bisbarra dependen de maneira directa ou indirecta centos de familias.

Hai que considerar que as augas residuais que a mercantil Tungsten San Finx pretende verter á cunca fluvial superan, mesmo 1,5 quilómetros augas abaixo, os límites fixados nas normas de calidade ambiental para cadmio (Cd), cobre (Cu) e zinc (Zn), que son metais pesados bioacumulables, tal e como demostran as analíticas presentadas por Augas de Galicia que figuran no expediente.

E todo, nunha circunstancia na que nin os sistema de tratamento proposto nin a súa capacidade son suficientes para garantir que as verteduras cumpran cos obxectivos de calidade que figuran nas normas de calidade ambiental contempladas no Real Decreto 817/2015.

A nivel galego o raposo forma parte da nosa mitoloxía e crenza popular, ao igual que noutras moitas culturas o que a levou a formar parte de mitos e lendas que abranguen todos os xéreros imaxinables, sen súbida polo seu frecuente contacto coas sociedades labregas. O mesmo Álvaro Cunqueiro chegou definilo como o “animal máis antigo de Galiza”.

Pola súa representatividade, e porque é a nosa natureza a que está en xogo, Ecoloxistas en Acción Galiza manifesta rotundamente a súa oposición á matanza anual de raposos e chama a manifestarse na concentración organizada por #LoitaRaposa e #FreeFox contra esta irracionalidade tolerada pola Xunta.

Cando? o venres 24 de febreiro de 2023, ás 12:00 horas.

Onde? simultánea diante da Consellería de Medio Ambiente en Santiago de Compostela (r/ Ceuta, 59) e na rúa Alcalá, 16 (Madrid).

A entidade, consultada ao respecto polo Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico, considera que o proxecto da cordobesa Abey Energy & Infraestructure S.L. non debe considerarse de maneira única pois alén dos 40 aeroxeradores de 15 MW e 260 metros de altura en punta de pa planteados pola mercantil, que ocuparían unha inmensa superficie mariña de 127 kilómetros cadrados, hai que sumar o forte impacto sinérxico e acumulativo dos proxectos Celta I, de Ferrovial (33 aeroxeradores, 495 MW), Galwind, do Grupo Cobra (68 aeroxeradores, 1000 MW) e San Brandán e San Cibrao, de Iberdrola, con 35 aeroxeradores e 490 MW cada un deles.

Por si alguén o olvida, ademáis, na contorna do proxecto eólico mariño Ventus atópanse un total de 22 caladoiros pesqueiros dos que dependen de maneira directa e indirecta miles de familias, sen olvidar a afección potencial en todas as súas fases sobre hábitats sensibles (tamén a nivel terrestre) e un gran número de aves ameazadas, algunhas en perigo de extinción, como no caso do alcaraván común (Burhinus oedicnemus).

Doutra banda, diversos estudos científicos confirman que aparte da contaminación lumínica dos aeroxeradores e infraestruturas asociadas o aumento do ruído e a vibración vinculados ao desenvolvemento da eólica mariña pode conlevar un aumento da mortandade de larvas de especies de peixes e invertebrados, o desplazamento ou a interrupción dos seus patróns migratorios e os seus comportamentos reprodutivos, pero ademáis destes danos significativos sobre a biodiversidade mariña hai que considerar tamén os danos irreparables á paisaxe, co que isto supón de afección ao sector turístico na costa lucense.

TRAMITACIÓN IMPROCEDENTE POR PARTE DO GOBERNO DE ESPAÑA

Alén do criterio desenvolvido a nivel gubernativo, Ecoloxistas en Acción valora que non parece procedente que se tramiten este tipo de consultas por parte do MITECO cando aínda se está a traballar na elaboración da planificación do espazo marítico (POEM) sen determiñarse todavía as posibles zonas de implantación e sen ter, polo tanto, un espazo físico confirmado no que instalar este tipo de proxectos.

POSTURA ROTUNDA DE ECOLOXISTAS EN ACCIÓN CONTRA A INSTALACIÓN DE PARQUES EÓLICOS MARIÑOS

Finalmente, a Asociación Ecoloxistas en Acción Galiza, ten unha posición clara e definida contraria a instalación de este tipo de megaproxectos mariños, considerando que poden provocar un dano irreparable nas zonas nas que se instalan, polo que este tipo de iniciativas non compensa baixo ningún concepto e non deben ser consideradas nin estratéxicas nin de interés público, máis tendo en conta que este tipo de infraestruturas supoñen unha ameaza sen precedentes para a biodiversidade e poden causar colisións de aves, mamíferos e tartarugas mariñas alén de problemas significativos sobre as comunidades pesqueiras e o seu tecido social e produtivo.

Os proxectos afectan a zonas de máxima sensibilidade ambiental, xa que nunha porcentaxe significativa aséntanse sobre hábitats prioritarios ou de interés comunitario, sobre humedais e paraxes higrófilas con afección severa aos leitos da área de actuación, ás veigas dos ríos e vales fluviais, a zonas protexidas de augas potables, a zonas sensibles de captación de augas e a masas de augas soterradas que se solapan coa Rede Natura 2000 afectando á necesaria coherencia desta e a súa conectividade ecolóxica.

DESCONTEXTUALIZACIÓN DA “RAPA DAS BESTAS”

Doutra banda cómpre recordar que estes proxectos desvirtúan a funcionalidade das áreas de especial interés paisaxístico de forma irreversible, afectando ao hábitat natural dos cabalos salvaxes dos montes de Sabucedo e descontextualizando a Festa de Interés Turístico Nacional da Rapa das Bestas, algo incompatible coa presión eólica fomentada por Naturgy e Greenalia e que entra directamente en conflito co expediente promovido dende o Concello da Estrada para que como actividade anual de carácter ancestral sexa declarada Ben de Interese Cultural (BIC).

GRAVE AFECTACIÓN PATRIMONIAL

Ademáis Os proxectos industriais eólicos afectan de forma severa á AEIP 08.10 “Área Arqueolóxica de Campo Lameiro”, coincidente en gran parte co BIC e xacemento arqueolóxico “Área de gravados rupestres de Paredes-Praderrei”, nas proximidades dos proxectos eólicos Campo das Rosas e Porto Vidros, producindo a descontextualización do patrimonio cultural e a xeración de feísmo paisaxístico.

IMPACTO SOBRE A BIODIVERSIDADE

Os proxectos afectan a diversas especies incluídas no Catálogo Galego de Especies Ameazadas catalogadas como vulnerables e en perigo de extinción. Por outra parte ten unha afección severa e irreversible para a herpetofauna e importantes comunidades de briófitas.

DIRECTRICES ENERXÉTICAS EXCEDIDAS

As Directrices Enerxéticas 2018-2020 de Galicia expoñen para a enerxía eólica unha potencia instalada en 2030 de 4.122 MW, sendo a finais de 2019 a potencia instalada de 3.986 MW. Sen embargo, dende setembro de 2022 esta potencia superouse ampliamente, polo que estes proxectos só poden xustificarse desde un punto de vista especulativo e de fomento do lucrativo negocio privado a costa de bens públicos fundamentais para as comunidades.

De feito, Galicia xa superou en 2020 os obxetivos marcados en renovables pola UE para 2030 cunha porcentaxe sobre o consumo final bruto do 46% renovable, o que representou o 107% da súa demanda eléctrica.

AGRADECEMENTO ESPECIAL A RODRIGO SOROGOYEN

Finalmente, Ecoloxistas en Acción desexa facer constar o seu máis sinceiro agradecemento ao director de cine Rodrigo Sorogoyen pola súa valentía e o seu apoio sinceiro e desinteresado na gala dos premios Goya ás comunidades afectadas polos parques eólicos. Un apoio que sen dúbida vai máis alá dos montes de Sabucedo que el menciona, e que a nivel galego fala de que son ducias de plataformas veciñais, asociacións e moitos miles de persoas as que por todo o territorio están dando a cara fronte a un modelo depredador e amoral implantado pola Xunta que só beneficia ás grandes corporacións enerxéticas e vai contra o interese xeral da poboación no ámbito rural galego.

Ligazón do xustificante de presentación.

Acompaña a publicación a imaxe do mirador do Picoto, no Val do Dubra.

Ligazón ao xustificante de presentación.

A imaxe que acompaña esta publiación mostra a lagoa de CUNS sobre a que se produciría un forte impacto visual e paisaxístico, e impacto severo para as aves que aniñan e campan na entorna da lagoa.

Ecoloxistas en Acción Galiza explica que a Federación Galega de Caza está a organizar matanzas de raposos a nivel competitivo rexéndose polo regulamento de caza menor. Sen embargo, a modalidade empregada é a de “batida”, considerada de caza maior pola lexislación vixente. Neste senso, que a batida sexa unha modalidade de caza maior supón que ten que cumprir de maneira obligatoria uns requisitos específicos de seguridade, de comunicación previa e de resultados, ademáis de normas de control de subproductos animais non destinados ao consumo humano e de sanidade animal.

A Xunta elabora os censos das especies cinexéticas únicamente a partir dos datos dos inventarios da fauna que forman parte dos Plans de Ordenación Cinexética dos tecores (terreos cinexéticamente ordenados). O censo de raposos estimado pola Xunta a 30/05/2022, despois da pandemia na que se reduciron as actividades cinexéticas e non houbo competicións de caza, é de 46.863 raposos na comunidade autónoma; antes da pandemia, na tempada 2019/2020, con toda seguridade habería menos raposos. A Xunta tamén aporta o dato de que na tempada 2019/2020 se cazaran 15.728 raposos; posiblemente o número de raposos cazados obtido a partir de datos de capturas é inferior ao número de raposos cazados na realidade, porque os tecores que o solicitaron non teñen a obriga de contabilizar nas capturas os raposos cazados por danos.

A partir dos datos anteriores resulta un 33,56% de animais mortos, e dicir, en cada tempada de caza mátase máis da terceira parte da poboación total de raposos, o que só pode ser calificado de auténtica masacre.

A presión cinexética sobre o raposo é moi elevada porque se caza en tódolos terreos sen respectar nin os vedados; porque se pode cazar por danos durante todo o ano sen respectar as épocas de maior sensibilidade reproductiva; porque se poden cazar as crías e as femias seguidas de crías por ser considerada especie de caza menor (nas especies de caza maior está prohibido, agás no xabaril); cázanse  con modalidades de caza maior e menor e con municións de caza maior e menor, e ademais celébranse numerosas competicións de caza (campionatos oficiais e sociais, copas e probas clasificatorias) nas que o obxectivo é matar o maior número de raposos.

Os raposos tamén se cazan por xestión nos tecores que levan a cabo as denominadas “actuacións de mellora sobre poboacións cinexéticas que poidan ser afectadas negativamente polo raposo”, ou sexa, soltas de perdices e coellos procedentes de granxas cinexéticas na maioría dos casos. A Xunta autoriza caza por xestión dos raposos en toda a superficie dos tecores sen esixir o informe técnico preceptivo para cazar en vedados.

Nas normas para os campionatos de raposo da FGC figura a seguinte observación: “cando nos nosos montes escasea a perdiz, o coello e a lebre, vemos con xúbilo que o raposo aumenta cada ano a súa poboación”. Para a entidade federativa, coa caza sementada os cazadores alimentan aos raposos e aumentan a súa taxa de reproducción; é así xustifican a súa caza.

Sen embargo e na práctica os cazadores son os responsables de que a esperanza de vida dun raposo silvestre sexa únicamente duns 3 anos debido á presión existente sobre a especie, ao tempo que coas actuacións cíclicas de caza intensiva e solta de presas como coello e perdiz rematan por alterar o equilibrio dos ecosistemas.